Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
kopjechino schreef op 08-08-2021 om 23:20:
[..]
Ik denk het niet want als je het stiekem doet, komt de ander er niet achter. Dus dan heeft hij geen pijn.
Totdat hij of zij er wel achterkomt.
Rooss4 schreef op 08-08-2021 om 21:41:
[..]
Huh? Een moreel mankement als je denkt dat je partner niks merkt? En als die partner écht niks merkt, hoe etiketteer je die?
Jij denkt toch niet werkelijk dat elke partner lont ruikt? Ik heb tenminste talloze voorbeelden van het tegendeel in mijn omgeving. En dat jaar na jaar na jaar.
Ja. Jij blijft hangen in de groef ‘wat niet weet wat niet deert’, waarvan ik al heb aangegeven dat dat gewoon niet klopt, het deert altijd bij een langdurig dubbelleven.
Maar m.i. Is het feit dat je in staat bent langdurig je eigen partner de liefde en het respect te onthouden om de waarheid te weten - of het nou uitkomt of niet - kenmerkend voor een bepaald karakter. Wat ik ‘moreel gemankeerd’ noem.
kopjechino schreef op 08-08-2021 om 23:20:
[..]
Ik denk het niet want als je het stiekem doet, komt de ander er niet achter. Dus dan heeft hij geen pijn.
Dat is niet waar. Je merkt vaak toch iets aan je partner. Afwezig. Kortaf. Humeurig. De bedrogen partner gaat toch vaak vragen stellen. De bedrieger krijgt ineens onverklaarbare onvrede, die er voorheen nooit was. Want je partner is na zoveel jaar nooit zo spannend, sprankelend of whatever als die ander. Dus ineens mist de bedrieger van alles in zijn of haar relatie.
Als partner ga je het gesprek aan, je doet je best om de ander tegemoet te komen, maar het is nooit goed genoeg. Partner vraagt of er geen ander is, en degene die de boel bedriegt ontkent dat bij hoog en bij laag. Je bent jaloers, onredelijk, en waarom denk je zoiets? Je gaat je afvragen wat er mis is met jou.
"Wat niet weet, wat niet deert," gaat hier zeker niet op. Je kan wel denken dat je partner niets merkt, en jezelf wijsmaken dat je een leukere partner/ ouder bent omdat je veel vrolijker bent, maar meestal is dat niet waar. Hoe hard iemand zichzelf ook wijsmaakt dat ZIJ (of hij) die uitzondering is die dat wel kan.
HexOpBezemsteel schreef op 09-08-2021 om 06:40:
[..]
Dat is niet waar. Je merkt vaak toch iets aan je partner. Afwezig. Kortaf. Humeurig. De bedrogen partner gaat toch vaak vragen stellen. De bedrieger krijgt ineens onverklaarbare onvrede, die er voorheen nooit was. Want je partner is na zoveel jaar nooit zo spannend, sprankelend of whatever als die ander. Dus ineens mist de bedrieger van alles in zijn of haar relatie.
Als partner ga je het gesprek aan, je doet je best om de ander tegemoet te komen, maar het is nooit goed genoeg. Partner vraagt of er geen ander is, en degene die de boel bedriegt ontkent dat bij hoog en bij laag. Je bent jaloers, onredelijk, en waarom denk je zoiets? Je gaat je afvragen wat er mis is met jou.
"Wat niet weet, wat niet deert," gaat hier zeker niet op. Je kan wel denken dat je partner niets merkt, en jezelf wijsmaken dat je een leukere partner/ ouder bent omdat je veel vrolijker bent, maar meestal is dat niet waar. Hoe hard iemand zichzelf ook wijsmaakt dat ZIJ (of hij) die uitzondering is die dat wel kan.
Dit denk ik ook. Je bent ook niet meer volledig aanwezig in je relatie en voor je kinderen (als je die hebt), want je staat nog maar met 1 been in de relatie. Al ben je fysiek aanwezig met je hoofd zit je elders.
Je bent niet meer op dezelfde manier beschikbaar voor de mensen om je heen, want je denkt aan die ander, aan je laatste afspraakje en hoe je het voor elkaar kunt krijgen om die ander weer stiekem te zien.
In plaats van een date met je geliefde te plannen en je energie, tijd, geilheid en liefde te besteden aan je partner, overnacht je met je minnaar een nachtje in een hotel. Het geld dat dit kost gaat niet naar een leuke activiteit met je partner en gaat ook niet naar je kinderen.
Aan alle kanten laat je steken vallen. Je partner vraagt zich af waarom je zo vreemd ruikt, waarom je er veel minder bent, waarom je veel minder zin hebt in seks, waarom je zo vaak met een vage glimlach voor je uit zit te staren en waarom je je telefoon ineens angstvallig bij je houdt zelfs onder de douche, waar die paar honderd euro per maand blijft die jij besteed aan hotelkamers, etentjes en cadeautjes.
En jij maar denken dat je het allemaal goed verborgen weet te houden, want Hahaha ze/hij heeft niks door, want ben ik toch een fantastische leugenaar, ik hou ze allemaal voor het ootje en ik heb lekker mijn zin en wat heb ik toch een fantastische seks, terwijl ik in mijn huis kan blijven wonen en geen gezeik heb met een scheiding en een boze vrouw/man.
Dat je relatie langzaam afbrokkelt heb je niet eens door. En ook niet dat in het restaurant waar je zit te eten, ook die collega van je man /vrouw zit, die je eens op een kerstborrel hebt gezien.
Julali schreef op 09-08-2021 om 08:12:
[..]
En jij maar denken dat je het allemaal goed verborgen weet te houden, want Hahaha ze/hij heeft niks door, want ben ik toch een fantastische leugenaar, ik hou ze allemaal voor het ootje en ik heb lekker mijn zin en wat heb ik toch een fantastische seks, terwijl ik in mijn huis kan blijven wonen en geen gezeik heb met een scheiding en een boze vrouw/man.
Dit lees ik vaker, alsof de bedrieger in zijn vuistje lacht omdat hij zo schoftig veel genot schept in juist het bedrog.
Misschien bestaan er mensen die zo denken, vooral als de bedrogene na tig jaar huwelijk een enorme feeks of lul blijkt te zijn. De "doorsnee" mens denkt niet als bovenstaande. Integendeel.
Rooss4 schreef op 09-08-2021 om 08:20:
[..]
Dit lees ik vaker, alsof de bedrieger in zijn vuistje lacht omdat hij zo schoftig veel genot schept in juist het bedrog.
Misschien bestaan er mensen die zo denken, vooral als de bedrogene na tig jaar huwelijk een enorme feeks of lul blijkt te zijn. De "doorsnee" mens denkt niet als bovenstaande. Integendeel.
Mwa. Ze verkneukelen zich over de volgende date op de "porneau aftel kalender " en zijn over het algemeen niet gediend van zaken die niet in hun straatje passen.
Ik las ook wel posts van mensen die er anders in stonden (seksloze relatie thuis, open relatie, vrijgezel), maar ook heel veel gegiechel "kijk ons eens lekker stout/onconventioneel/ tegendraads zijn".
En mocht je het je afvragen: ik herken het echt wel uit mijn eigen ervaring. Natuurlijk kwets je je partner niet met als doel om te kwetsen. Maar een buitenechtelijke relatie, of een verliefdheid, maakt blind en niet voor rede vatbaar.
Ja sorry ik blijf er toch bij dat mensen het goed kunnen verbergen en ik ben zelf vreemdgegaan dus ik heb daar ervaring mee. Er worden ook allemaal voorbeelden opgedragen die echt niet in elke situatie van toepassing zijn. Kinderen, minder zin in seks met partner of juist meer, geld voor een hotel. Dat geldt niet voor elke situatie. Maar misschien hebben jullie gelijk hoor, een partner kan het merken dat de ander vreemdgaat. Maar ik blijf erbij dat ze het ook niet kunnen merken en als het eenmalig is, er dus nooit achter zullen komen.
En zeker als het eenmalig was en verder dus geen invloed heeft op de relatie, zou ik het dus niet vertellen. Wat niet weet wat niet deert geldt in deze situatie.
Iedereen mag zijn eigen mening hierover hebben hoor, daarvoor is het ook een discussie. Maar je kan een discussie niet voeren met iemand die zegt: nee dat is wel zo of nee dat is niet zo punt.
Natuurlijk verkneukelen ze zich maar dat staat los van het "lekker je partner bedriegen hihi". Het verkneukelen komt voort uit zin in het seksuele stuk.
kopjechino schreef op 09-08-2021 om 08:33:
Ja sorry ik blijf er toch bij dat mensen het goed kunnen verbergen en ik ben zelf vreemdgegaan dus ik heb daar ervaring mee. Er worden ook allemaal voorbeelden opgedragen die echt niet in elke situatie van toepassing zijn. Kinderen, minder zin in seks met partner of juist meer, geld voor een hotel. Dat geldt niet voor elke situatie. Maar misschien hebben jullie gelijk hoor, een partner kan het merken dat de ander vreemdgaat. Maar ik blijf erbij dat ze het ook niet kunnen merken en als het eenmalig is, er dus nooit achter zullen komen.
En zeker als het eenmalig was en verder dus geen invloed heeft op de relatie, zou ik het dus niet vertellen. Wat niet weet wat niet deert geldt in deze situatie.
Iedereen mag zijn eigen mening hierover hebben hoor, daarvoor is het ook een discussie. Maar je kan een discussie niet voeren met iemand die zegt: nee dat is wel zo of nee dat is niet zo punt.
Praten vreemdgangers het zo voor zichzelf goed?
Wat niet weet wat niet deert.
Waarom niet gewoon eerlijk zijn en gewoon de gevolgen aanvaarden? Want jij beslist hiermee voor de ander, die weet immers van niks en heeft dus niet echt een keuze. Zou je het ook oke vinden als je vriend of man zo zou denken? Als die dus vreemdgaan zou verzwijgen en zou zeggen och wat niet weet wat niet deert?
BlueHeart schreef op 09-08-2021 om 08:48:
[..]
Praten vreemdgangers het zo voor zichzelf goed?
Wat niet weet wat niet deert.
Waarom niet gewoon eerlijk zijn en gewoon de gevolgen aanvaarden? Want jij beslist hiermee voor de ander, die weet immers van niks en heeft dus niet echt een keuze. Zou je het ook oke vinden als je vriend of man zo zou denken? Als die dus vreemdgaan zou verzwijgen en zou zeggen och wat niet weet wat niet deert?
Hier sluit ik me volledig bij aan!
kopjechino schreef op 09-08-2021 om 08:33:
Ja sorry ik blijf er toch bij dat mensen het goed kunnen verbergen en ik ben zelf vreemdgegaan dus ik heb daar ervaring mee. Er worden ook allemaal voorbeelden opgedragen die echt niet in elke situatie van toepassing zijn. Kinderen, minder zin in seks met partner of juist meer, geld voor een hotel. Dat geldt niet voor elke situatie. Maar misschien hebben jullie gelijk hoor, een partner kan het merken dat de ander vreemdgaat. Maar ik blijf erbij dat ze het ook niet kunnen merken en als het eenmalig is, er dus nooit achter zullen komen.
En zeker als het eenmalig was en verder dus geen invloed heeft op de relatie, zou ik het dus niet vertellen. Wat niet weet wat niet deert geldt in deze situatie.
Iedereen mag zijn eigen mening hierover hebben hoor, daarvoor is het ook een discussie. Maar je kan een discussie niet voeren met iemand die zegt: nee dat is wel zo of nee dat is niet zo punt.
Je hebt hierover ooit afspraken gemaakt toch? Wat is een afspraak waard als je voor jezelf bepaalt dat jij je daar niet aan hoeft te houden?
Rachel. schreef op 09-08-2021 om 08:51:
[..]
Hier sluit ik me volledig bij aan!
Nou ja waar ik het meest over val is dat een persoon beslist om vreemd te gaan, zichzelf overtuigd dat het geen invloed op de relatie zal hebben en het dus verzwijgt onder wat niet weet wat niet deert, maar de vreemdganger weet zelf ook wel dat het grote invloed op de relatie heeft want anders kun je er ook gewoon eerlijk over zijn. Die liegt niet alleen tegen haar partner maar houd ook nog eens zichzelf voor de gek
BlueHeart schreef op 09-08-2021 om 09:01:
[..]
Nou ja waar ik het meest over val is dat een persoon beslist om vreemd te gaan, zichzelf overtuigd dat het geen invloed op de relatie zal hebben en het dus verzwijgt onder wat niet weet wat niet deert, maar de vreemdganger weet zelf ook wel dat het grote invloed op de relatie heeft want anders kun je er ook gewoon eerlijk over zijn. Die liegt niet alleen tegen haar partner maar houd ook nog eens zichzelf voor de gek
Ja helemaal mee eens! Het feit dat je iets verborgen moet houden betekend dat je iets doet wat niet de bedoeling is... anders hoef je het namelijk niet stiekem te doen. Als er mensen zijn die denken als je het stiekem doet, heeft niemand pijn dan ben je echt fucked up en egoïstisch. Want je weet niet hoe vaak je partner miss al mensen heeft moeten afwijzen en zich er na gedraagd dat hij of zij een relatie heeft. Het is puur iets egoïstisch om zo vreemd te gaan want ondertussen houd je iemand aan het lijntje die ook iemand anders had kunne vinden die wel trouw is, en ondertussen kan de vreemdganger dan helemaal gaan en staan waar hij of zij wil... het is gewoon een kwestie van 2 walletjes willen eten. En iedereen weet donders goed dat het niet oke is als je in een monogame relatie zit.
Ik vraag me dan echt af... ondanks dat je het dan stiekem doet.. wil je dat echt op je geweten hebben? Dat je voor je eigen belangen of lust of wat je het ook wil noemen, degene waar je van houdt voor de gek houdt? En aan het lijntje houdt terwijl die partner ook iemand verdiend die hetzelfde als hem of haar wil?
Sorry maar dan ben je in mijn ogen echt fucked up. Zeg het gewoon en ga waar je wil, maar nee ze willen van 2 walletjes eten en het stiekem doen zodat ze nog hun thuishaven hebben maar ondertussen ergens anders kunnen proeven.
Dan denk ik.. hoe voel je je wanner je naast je partner in bed ligt einde van de avond? Nogmaals wil je dat echt op geweten hebben?
Ik zal het nooit begrijpen.
HexOpBezemsteel schreef op 09-08-2021 om 08:54:
[..]
Je hebt hierover ooit afspraken gemaakt toch? Wat is een afspraak waard als je voor jezelf bepaalt dat jij je daar niet aan hoeft te houden?
Precies en vaak beseffen ze niet.. je houdt jezelf net zo goed voor de gek!
ik vind die gedachtegang ook lastig te begrijpen.