BDSM - Deel 1 (gesloten)

Ze is er best ziek van, pijnlijke keel, beetje hoesten, moe, hoofdpijn die uitstraalt en gewoon een algeheel gevoel van zielig zijn
Als je 7 dagen rekent vanaf de eerste klachten is dat komende vrijdag. Das uiteraard positief berekend.   Ik denk dat we het allemaal gaan oplopen met de cijfers en alles weer open plus dat ik elke dag een uur met het OV reis en een risicovolle baan heb in het kader van besmet worden. Dan krijg ik het liever van haar en hoop ik dat ik er niet ziek van word. (ervan uitgaande dat ik het niet ook van haar kind heb opgelopen en morgen ziek word.)

Grappig is dat ik het er ook wel met vriendinnen over heb gehad en een aantal van hen verblikte en verbloosde niet en hadden ook wel het eea uitgeprobeerd of zijn er actief mee.

Vragen staat vrij! Geen idee of ik een antwoord voor je heb (willen of kunnen ) Vragen prikkelt ook tot nadenken.

Kriebels, ja zeker. Ik wil wel dingen uitproberen, voor nu denk ik spelen met pijn en/of bondage. Wat wel bijzonder is want de gedachte aan vastliggen brengt ook angst met zich mee.
Ik moet denk ik nog wel een aantal goede gesprekken met haar hebben over mijn mentale stuk. Het belangrijkste voor nu weet ze wel, maar als we hier mee gaan experimenteren dan moet ze nog wel wat meer weten.
 

Dank je voor je antwoord! 

Dan hoop ik dat het gelukt is en dat jullie lekker samen zijn nu 😊
Het liefst allebei beter natuurlijk 😁
Of op z’n minst wat minder klachten heeft

Bondage! Leuk!
Kan mij voorstellen dat je het angstig vind
Weet je ook waarom je het angstig vindt? 
Gewoon omdat “hallo, vastliggen! Das eng!” Of heeft het meer met je verleden te maken? (Dit is dus zo’n vraag wat geen antwoord hoeft ) 

In het geval van het eerste
Al het begin is eng en moeilijk 😊
Persoonlijk vind ik het een van de fijnste dingen die bestaat (minus touw, ook hier een verleden ) 
Maar zonder lukt loslaten niet
Met lukt loslaten perfect! Gooi er een blinddoek bij, zet een koptelefoon op, stop iets in m’n mond
(En omdat we in dit topic zijn iets trillends tussen de beentjes 😁) en de wereld is weg
Alles naar is weg! Alleen ik en de personen die ik ermee vertrouw bestaan dan nog 
(Het is ook vrij handig tegen slaapwandelen ) 
Heb je al een idee waarmee je gebonden wilt worden? Of wil je dat aan haar overlaten? 

In het geval van het tweede, blijf communiceren, maar volgens mij zit dat wel goed 😊
Hou ook jezelf in de gaten, je hoeft niet stoer te zijn de eerste keren 
Handboeien van de Action werken prima voor de leuk (best pijnlijk, dat wel) je kan ze zo losklikken 
Verder heb ik een la vol met fluffy gekleurde boeien, doen geen pijn en wederom zo zelf los te klikken
En zo bouw je rustig op zolang het leuk blijft (en hopelijk is dat gewoon altijd haha) 

Maar wat je schrijft is zo goed! 
“Ik moet eerst meer vertellen” goede zelfkennis en op jezelf kunnen vertrouwen is heel goed! 
En je zou niet de eerste (of laatste) zijn die een stukje therapie vind in bondage -en pijnspel  

Ik heb de eerste paar keer met een heel ervaren Dom gespeeld die niet met straf speelde. Als ik niet deed wat hij wilde stopte hij gewoon met spelen. Hij zag pijn geven als iets fijns voor mij en wilde het niet als straf geven. Ik speel op het moment niet met hem omdat zijn vriendin dat een tijdje niet wil. Nieuwe Dom is zelf heel nieuw in het top zijn en wil af en toe wel eens uithalen als ik brat maar volgt over het algemeen hetzelfde idee. Pijn is voor de leuk, als ik niet doe wat hij wil stopt hij gewoon.

Beide mannen vinden brat gedrag niet zo. Ik zou best eens brat willen spelen en straf krijgen denk ik.

Ik probeer later te reageren op de rest, maar wilde even ingaan op het concept straf.

Bij straf wordt vaak onderscheid gemaakt tussen punnishment en funnishment, waarbij de eerste dus echt straf is en zich daarmee onderscheid van spel voor de leuk en bij het tweede straf vaak juist is bedoeld als excuus voor pijn en de straf dus eigenlijk voor de leuk is. Vaak in en dynamiek van bewust uitdagen voor de consequenties.

Ik ken zelf alleen de eerste vorm. Straf is nooit een doel geweest en ik heb ook niet zozeer iets met een strafdynamiek. Het is simpelweg een onderdeel van een dynamiek met regels, waarbij voor mij consequnties horen bij het breken daarvan. Overigens maak ik daarbinnen onderscheid tussen een correctie en echt straf. Een correctie is voor een licht of onbewust vergrijp dat zich bijvoorbeeld voor doet als je regels in je systeem probeert te krijgen. Bij straf heb je echt iets heel erg fout gedaan en de D teleurgesteld.
Althans dat is hoe ik het zie. Ik zal straf ook altijd proberen te voorkomen, want ik vind het verschrikkelijk. Toch heb ik één keer straf gehad. Uiteraard kun je er ook gewoon als volwassenen over praten (wat wij ook deden uiteraard), maar straf helpt mij ook om het af te sluiten. Ik voelde me namelijk zo rot en schuldig en ik kon het pas loslaten nadat ik de consequentie daarvan had gevoeld. 

Yay!! Punishment en funnishment! 
Wat een leuk onderwerp! 

Jammer dat ik visite heb
Maar ik kom er vast later op terug

@kelly: Maar dat was in het spel zelf dus, dat ze dan gewoon stoppen met spelen. Niet voor zaken die buitenom de speelafspraak zijn?

Dan wil je echt straf krijgen waarvan de pijn niet meer leuk is? 

@Lolly: oh dan is het funnishment. Het zal misschien iets minder leuk zijn, maar ik moet het wel leuk blijven vinden en de pijn ook. Alleen het woord straf klinkt niet aantrekkelijk, dus ik probeer het wel te voorkomen. En ik wil ook niet per se iets doen wat hij niet wil, dat is niet echt mijn ding. Maar dat speelt dan buiten de speelafspraak. Meer iets om naar afspraak toe te werken. Het is wel leuk hoor, het heeft wel wat. Net dat beetje extra om te laten merken dat hij als hij iets vraagt dan ook de Dom is en niet alleen als ik hem zie. Maar het wordt ook weer niet overdreven.

Maar jij ziet de straf voor jezelf ook echt als iets wat je verkeerds hebt gedaan? Dus dat je het logisch vindt dat het zo erg is dat er gevolgen aan vast zitten voor jezelf? Alleen hoe jij het omschrijft klinkt het wel heel serieus en heftig om dan straf te krijgen. Dan lijkt het me dus ook echt akelig en niet alleen de pijn. Maar meer ook omdat het echt iets is waarbij de ander boos/teleurgesteld over is. 

@Lolly: Oh gelukkig dat het ook gewoon daarnaast heel leuk was! Het klonk hoe je het de eerste keer omschreef heel streng en alsof je weinig 'ruimte' kreeg. Dus bedankt voor je persoonlijke toelichting. 

Maar stel hij vroeg iets van je wat je eigenlijk totaal niet wilde doen, om welke reden dan ook. Hoe werden zulke dingen dan opgelost? Omdat je zegt zomaar gehoorzamen was geen optie. Ga je dan op zo'n moment je eigen grenzen over omdat hij het vraagt en het in de dynamiek past en je daaruit zelf ook voldoening/kick/oid haalt? 

Oke vraagje aan iedereen (zucht ik blijf maar vragen hebben volgens mij..): weten jullie van te voren wat er gaat gebeuren? En waren jullie in het begin heel zenuwachtig voor een speelafspraak? Ik vind het heel leuk en ik wil het zelf ook echt. Sta er voor 100% achter en heb zelf ook dingen aangegeven die heftiger kunnen of nieuw etc. Maar ik ben ook super zenuwachtig. Vragen om een hint heeft geen zin want hij laat niks los. En ja dat is ook ergens goed voor me. 
Ik vraag het omdat ik ene kant denk ik wil van alles en ja dat gaan we dus ook doen. Maar push ik mezelf onbewust niet te hard als het zoveel zenuwen oplevert. Of is het best gebruikelijk om zenuwachtig te zijn en hoef ik mezelf dat stukje iig niet af te vragen. 

@Stars Hij droeg mij nooit iets op of deed nooit iets dat een harde grens was. Die waren heilig.
Maar binnen mijn grenzen waren 'geen zin, niet leuk, dood eng of super moeilijk' geen reden om iets niet te doen of niet te hoeven.
Maar gaf ik aan dat iets gewoon echt niet ging, bijvoorbeeld doordat ik niet goed in mijn vel zat of omdat ik geen energie had, dan respecteerde hij dat. 

Dat wat ik vind of wil niet relevant is, is voor mij ook onderdeel van mijn beleving. Het gaat om hem en zijn wensen en als ik het toevallig ook leuk vind, dan is dat mooi meegenomen en anders is het pech. Daar vind ik ook mijn voldoening in en is voor mij één van de redenen waarom ik voor het label slavin kies.
Wat overigens niet betekent dat hij mij nooit iets gaf, puur omdat hij wist dat ik dat fijn vind. Hij was op dat gebied ook heel gul, maar dan was het wel op zijn initiatief en niet het mijne.

Over zenuwen, ik ben echt regelmatig met klotsende oksels van de zenuwen naar een date gegaan. Soms omdat ik niet wist wat er ging gebeuren. Soms omdat ik dat wel wist en wat hij van plan was dood eng vond

De vraag is dus vooral hoe voel jij je er bij. Vind je het fijn deze mate van controle uit handen te geven. Kun je de zenuwen handlen of gaan ze ten koste van je plezier?

goed voorbeeld van funnishment Beertje Ik kan daar zelf weer niks mee. Heb dan toch zoiets van "als hij mij pijn wilt doen, doet hij dat toch gewoon. Daar is geen excuus voor nodig"

@Lolly: Ah oke, hij gaf jou ook wel dingen ervoor terug, maar dan wel omdat hij zelf wilde. Klinkt echt als een totaal andere dynamiek als D/s, slavin. Of tenminste er zal ook wel verschil in zitten. 
Zit voor jou het verschil in slavin en sub in het feit dat je bij het laatste nog net iets meer zeggenschap hebt? Of is dat alleen in mijn beleving zo. 

Het klinkt ook wel heel mooi hoe je het beschrijft. Dat je gewoon de dingen doet die hij van je vraagt die binnen de grenzen zitten. Op die manier geef je wel echt alle controle weg. 

Hmm nouja de 1e keer heeft hij het wel aangeboden om het te zeggen, maar toen koos ik bewust ervoor om het niet te weten. Als ik dingen weet, dan kom ik toch met een 'maar' of andere dingen aan. Gewoon om het feit dat ik graag de controle heb en dingen van te voren weet. Juist in de slaapkamer is het fijn om die uit handen te geven. Het geeft rust in mijn hoofd op die momenten. Dus het is goed dat ik dingen juist niet weet en mezelf op het moment van spelen er aan overgeef. Dat wil ik ook het liefste eigenlijk. Alleen voor die tijd denken mijn gedachten daar anders over. Dusja ik vind het wel acceptabel en het is gewoon iets is wat bij me hoort. Ik heb het altijd bij onbekende dingen. Maar omdat dit natuurlijk wel iets anders ligt, ging ik twijfelen. Aangezien je weet dat ik soms heel veel in korte tijd wil. 

@beertje: bedankt om de andere kant toe te lichten! Ik zie wel heel duidelijk het verschil tussen de 2 soorten straf die er zijn en de reden waarom je ze krijgt. Of ja er zit wel wereld van verschil in. 

Grenzen oprekken. Ik had bijv. vrij weinig ervaring met pijn. Gewoon beetje maar dat was af en toe eens een pijnprikkel. Afgelopen keer was het bijna heel de tijd en kennelijk vind ik pijn wel leuk. Dat had hij door en daarom is hij daar op verder gegaan toen. Ik wist het zelf ook niet. Maar we wisten beide dat het aftasten was. Alleen ik heb zelf ook aangegeven dat hij nu harder mocht slaan omdat het niet bij mijn grenzen zat. Maar waar mijn grenzen wel liggen? Geen idee. Ik weet eigenlijk van niks waar mijn grenzen liggen. Hij moet het ook maar raden dus. Al heeft hij wel duidelijk gezegd dat ik mijn grenzen wel moet aangeven als ik ze bereik. Of ja dan is het niet zozeer oprekken, ontdekken waar ze liggen dan? Waarbij ik incalculeer dat het een keer kut kan zijn voor me. Maar het ook direct kan laten stoppen. Aangezien het levensgevaarlijke dingen zijn. 

Sommige dingen ben ik niet heel fan van, maar denkt mijn lichaam anders over en op dat moment vind ik het ook goed. Het moet alleen niet gevraagd worden, dus in die zin worden daar wel grenzen opgerekt. Maarja ook dat is met toestemming van mij omdat ik heb gezegd doe maar. 

Ik kwam iets tegen op FL en we hadden het er wel over gehad. Dus ik had gevraagd of hij dit van plan was, deze keer niet zei hij. Maar als ik het wilde kon het wel. Nouja ik heb heeeeel lang getwijfeld, maar ik ben benieuwd dus wilde ik het proberen. Terwijl het best een grens kan worden. Omdat ik die redelijk ver vind gaan. 

Het is beetje van beide. Grenzen opzoeken/oprekken. Maar wel allemaal met mijn toestemming en dingen die ik zelf heb aangegeven. Maar sommige dingen zouden niet met een straf worden opgerekt hoor. Tenminste daarvan ga ik uit van niet, aangezien hij dat ook niet wilde zeggen wat de straf zou zijn als ik niet deed 😂 

@Stars Voor mij persoonlijk zit er wel een verschil tussen een sub en een slavin, maar dat is dus slechts mijn interpretatie.
In beide situaties ben ik onderdanig, maar als slavin gaat het dieper. Daarnaast staat voor mij als slavin juist het dienen centraal. Niet alleen doen wat hij zegt, maar ook actief kijken wat ik voor hem kan betekenen. Hem het naar de zin maken, ongeacht of ik er iets uit haal. Dus zit ik gerust een hele avond zijn zwepen in te vetten tot ik er helemaal gek van wordt.
Als sub ben ik onderdanig, gehoorzaam ik, maar heeft het dienstbare een veel minder centrale rol.

Over niet weten wat je te wachten staat. Ik werd vroeger altijd super gestresst als ik niet wist waar ik aan toe was. Dat is absoluut niet weg, maar door bdsm wel een heel stuk minder geworden Voor mij is weten dat ik het niet weet, tegenwoordig net zo goed een bepaalde zekerheid en dan stel ik mij daar op in. Ook in vanilla situaties. Dus er is hoop

ScatteredStars schreef op 19-02-2022 om 09:59:

Ik ben druk met experimenteren en ik ga één dezer dagen voor tweede keer met iemand afspreken. Hij wil totaaaaaal niks loslaten wat we gaan doen. Voor een control freak als mij is dat lastig en daarom doet hij dat wss. Hij weet dat ik een hint wil hebben haha. 

Spelen jullie met "straf" voor dingen? Ik merk wel dat mensen dat leuk vinden om te doen en als de straf 'leuk' is dan is het prima. 

Ergens heb ik er dus wel moeite mee dat ik met twee bezig ben. Vooral om de oordelen van anderen. Maarja ik heb de ene 1 keer gezien en de andere nog totaal niet. Maar vooral omdat het ene gewoon alleen seks is, vind ik het persoonlijk minder erg. Alleen degene met wie ik band op bouw zit ik wel beetje mee. Ik wil het niet geheim houden, maar voel ook nog niet direct de noodzaak om het NU te delen. Aangezien je niet weet hoe het gaat lopen. Ik wil het ook niet uit het niets zeggen, als hij er naar vraagt zou ik ook nooit liegen. Beetje dubbel. Maargoed eerst moeten we maar eens kijken of date plannen lukt.

Ha, je stelt leuke vragen

Leuke verhalen ook van iedereen !

Niets loslaten over wat iemand wilt doen...voor mij is dat juist zó leuk, wel belangrijk natuurlijk dat diegene wel de harde grenzen enzo weet.

Het brengt toch een zekere (leuke) spanning met zich mee.

Betreft straf sluit ik me aan bij beertje qua voorkeuren, wellicht omdat zij en ik een beetje in dezelfde setting spelen qua dynamiek ? Voor mij is het vooral funishment...wel serieus maar niet té.

Maar ik ben dan ook erg van een dynamiek met regeltjes,opvoedkundig zijn en stoute meisjes braaf maken (of stout laten zijn) en dat vráágt natuurlijk om het breken van regeltjes & straf krijgen  

Echte teleurstellingen, gevoelens van boosheid passen daar voor mij niet in.

Dan heb ik meer behoefte aan een goed gesprek.

Over diverse lijntjes hebben...oehh lastig !

Zelf zou ik het denk ik vervelend vinden wanneer ik dit niet zou weten, ik snap je, want in de kennismakingsfase weet je natuurlijk nog niets,maar afhankelijk van de intensiteit en openheid in het contact zou ik het denk ik wel willen weten zodat ik een beetje weet waar ik aan toe ben, daarnaast kan ik dan zelf ook de keuze maken om meerdere lijntjes uit te gooien als ik dat zou willen