Relatietherapie of red flag?

Mijn vriend en ik zijn 7 jaar samen en wonen sinds 5 jaar samen. 2 jaar geleden besloten we te stoppen met voorbehoedsmiddelen te gebruiken, omdat we een kindje wilden. Ik werd niet zwanger, de huisarts bleef maar zeggen dat we moet blijven proberen, en daarna gingen we de medische molen in. Uitkomst: het komt omdat mijn partner hele slechte zwemmers heeft.

Wij hebben te horen gekregen dat de enige mogelijkheid om zwanger te worden ICSI is. Ik ben hier duidelijk in, dit ga ik niet doen. Als dit is wat het is, dan is het maar zo, voor mij is dit een medisch ethische grens. 

Mijn vriend is het er helemaal niet mee eens. Hij vind dat ik samen met hem het traject moet ondergaan. Terwijl een kind krijgen je met zijn twee doet en het mijn keuze is om zo'n traject niet in te gaan. 

De huisarts adviseert ons relatie therapie, maar ik begin te twijfelen aan of mijn vriend wel echt van mij houdt en mij neemt zoals ik ben, of dat het hem alleen gaat om dat hij op welke manier dan ook vader wil worden van een (biologisch) kind.

Is er iemand die ook in deze situatie heeft gezeten en zo ja wat heeft jou geholpen in de uiteindelijke beslissing tot relatietherapie of juist de relatie beeindigen?