Opmerkingen over uiterlijk

Ies schreef op 26-05-2025 om 23:54:

[..]

Oh, nou, ik zou ook zomaar een lompe opmerking kunnen maken. Wil dat niet goedpraten. Maar wil wel opmerken dat dat zéker niet bedoeld is om iemand kleiner te maken, echt absoluut niet.
Voor mij is het vaak gewoon net als bijv informeren naar een lichamelijke klacht, ofzo. Ik merk bijv bij dochter wel dat ik haar enórm onzeker kan maken. Dus ik probeer er wel op te letten. Dan vraag ik bijv goh wat heb je daar en blijkt het een pukkel ofzo, idd. En dan is er dus echt koude oorlog…… haha. Terwijl het voor mij gewoon echt ‘maar’ een pukkel is…

Zelf kan ik overigens ook wel onzeker worden als iemand iets over mijn uiterlijk zegt. Ook als het zogenaamd ‘positief’ is, bijv dat ik ben afgevallen. Ik kan het niet van iedereen en zeker niet op elk moment goed hebben. Wil het meestal ook gewoon niet over mijn uiterlijk hebben. Mijn moeder is helemaal onhandig in dit soort dingen (haha, is vast ook de tekst van mijn dochter!) en kan me zomaar uitgebreid gaan complimenteren in een grote groep. Dan ga ik echt wel door de grond.

Ik zal vrijwel (ik ben ook geen robot) alleen iets over andermans uiterlijk zeggen als daarom gevraagd word, en ja dat kan er ook lomp uitkomen. Dat weten mensen ook van me. Als ik me zorgen maak om iemand vraag ik hoe het met diegene gaat en begin ik niet met de vraag wat ze daar hebben of de opmerking jee wat heb je een wallen. Ik neem aan dat ze vanochtend in de spiegel hebben gekeken (of niet, moeten ze zelf weten) en dat als ze zich zorgen maken over een gek plekje of wallen dat ze er zelf over beginnen als ik vraag hoe het gaat.

Bailey26 schreef op 27-05-2025 om 09:41:

[..]

Nou inderdaad. Het is gewoon niet nodig om een opmerking te maken over het uiterlijk van iemand. De enige uitzondering is wanneer het van belang is voor diegene om het te weten. En dat is echt zelden.

Dat een opmerking niet 'slecht' is bedoelt wil niet automatisch betekenen dat het dan 'goed bedoelt is. En behulpzaam is het ook zelden.

En dan wordt het vaak niet gezegd.  Laten je huisgenoten je gewoon vertrekken met een uitgescheurde naad van de mouw van je jasje, op je rug. 

Mmmh ik kan er niet zo goed mee om gaan. Mijn gewicht is een gevoelig punt, en ik bespreek dat met mijn man bijvoorbeeld, maar verder met niemand. 
Mijn vader kan zulke opmerkingen maken en ik heb echt moeten leren om dat af te kappen. 
(Hij zei eens tegen me, "als je nog meer eet pas je niet meer op je stoel".. Toen moest ik even tot tien tellen en toen zei ik:" pas zelf ook maar op, anders zak je door mijn bank". Leuke gesprekken hebben we pff)

Vrijevlinder schreef op 27-05-2025 om 14:42:

[..]

Ik snap nooit zo goed het nut van zo'n opmerkingen. Wat is het doel daarvan? Als je ziet dat je dochter iets heeft, dan heb je zelf al kunnen zien dat het een pukkel is. En ook al zie je het niet, waarom het benoemen?

Je geeft overigens zelf aan dat je er onzeker van kan worden, waarom het dan bij een ander doen? Of ben je het type flapuit die eerst zegt en dan denkt?

Ach, het gebeurt gewoon. Net als ik tegen dochter zeg ‘hee, je haar zit leuk!’. En soms vindt ze het leuk dat ik het zeg en soms gewoon niet. Of ik zie dat er een label ergens uithangt. Het is gewoon contact. En nee, als ik al zie dat het een pukkel is dan zeg ik natuurlijk niks. Het is gewoon oprechte interesse. En onhandigheid soms. En misschien nog een beetje teveel navelstreng, want ik merk wel dat ik het bij dochter veel meer doe dan bij anderen. 
Maar zoals ik al zei, ik let er flink op het niet te doen 😁