Koopt jouw partner zijn eigen zooi?
Gisteren wipte mijn moeder even binnen terwijl ik net een hele berg was zat te vouwen. Ze wees een paar sokken aan en vroeg of dat herensokken waren en waar ik die dan gekocht had. Waren misschien ook mooie sokken voor mijn vader. Het waren inderdaad sokken van partner maar geen idee waar hij ze gekocht had. Dat bevreemde mijn moeder nogal want waarom moest partner zijn eigen sokken kopen dan? Toen ik vertelde dat hij ook zijn eigen ondergoed, shampoo, douchegel en scheerspullen kocht vond ze dat maar raar. Was toch een kleine moeite voor mij om dat mee te nemen als ik toch voor mijn eigen spullen bij Kruidvat of Hema was?
En ja, dat doe ik ook wel eens. Ik vraag als ik ga of hij nog iets nodig heeft, maar ik houd niet bij wat er mogelijk op is.
Hoe doen jullie dat? Mijn ouders zijn 80+, ik ben nog net 60- en partner is 60. (Voor het geval dat nog verschil zou kunnen maken.
Peiling
Koopt jouw partner zijn zooi zelf?
Als je ooit, zoals ik, een relatie hebt gehad met een man die koppiger dan koppig is en nog een eigenheimer ook, dan kijk je wel linker uit om iets voor meneer mee te brengen. Een paar keer het lef gehad (dacht met mijn zieke geest dat hij er blij mee zou zijn), maar irritatie was mijn deel. Niet omdat het niet zijn smaak was, want dat was het wel, maar omdat hij het niet zelf had uitgezocht.
Tegenwoordig is het heel handig, je maakt een foto en appt die even. Ja of nee en klaar.
PhilDunphy schreef op 13-10-2025 om 15:12:
En hij strijkt zijn eigen overhemden, om die er ook maar gelijk bij te pakken. Toen mijn schoonmoeder mij ooit aansprak omdat ze vond dat ik het overhemd van mijn man niet goed had gestreken, heb ik dan ook hard gelachen.
Ha, zo’n schoonmoeder had ik ook. Hoe dat hier destijds afliep: zijn moeder ging ter plekke zijn overhemd staan strijken en hij stond er lachend bij, niet op te letten en zich ook niet bewust van het idee dat ze hem iets probeerde te leren. Daarna kocht hij strijkvrije overhemden. Die hij tóch moest strijken.
Hij wist ook serieus niet hoeveel suiker zijn moeder in zijn koffie deed. Hij vond koffie elders dan van zijn mama ‘niet te zuipen’ maar dat was vooral omdat hij zijn eigen suikermaat niet wist. Dat leerde hij uiteindelijk wel. Als hij van werkgever wisselde, werd standaard de schoonmaak verdacht van het stelen van pakken suiker 
zoveel kieperde hij erin. En zijn moeder, dus. Dat je niet weet wat er in je eigen koffie zit, vind ik het toppunt van een ouderwetse taakverdeling.
ToetieToover schreef op 14-10-2025 om 12:10:
[..]
Ha, zo’n schoonmoeder had ik ook. Hoe dat hier destijds afliep: zijn moeder ging ter plekke zijn overhemd staan strijken en hij stond er lachend bij, niet op te letten en zich ook niet bewust van het idee dat ze hem iets probeerde te leren. Daarna kocht hij strijkvrije overhemden. Die hij tóch moest strijken.
Hij wist ook serieus niet hoeveel suiker zijn moeder in zijn koffie deed. Hij vond koffie elders dan van zijn mama ‘niet te zuipen’ maar dat was vooral omdat hij zijn eigen suikermaat niet wist. Dat leerde hij uiteindelijk wel. Als hij van werkgever wisselde, werd standaard de schoonmaak verdacht van het stelen van pakken suiker
Mijn schoonmoeder zou juist heel hard lachen als ze zou horen dat ik de broodtrommel voor mijn vriend zou maken of zijn kleding en toiletartikelen zou kopen. Want zo is ie niet opgevoed en doet ie lekker allemaal zelf. Ik ga dat echt niet doen hoor.
Ik koop hoogstens een keer een mooie blouse of t shirt of een lekker luchtje als cadeautje.
Kleding kopen we beiden zelf. Man heeft strijkvrije overhemden die echt niet gestreken hoeven te worden. Drogisterij-producten haal ik meestal, maar ik houd de voorraad niet echt bij. Ik kijk wel in de kast of er iets bijna op lijkt te zijn voordat ik naar de drogist ga. Cadeautjes regel ik ook bijna altijd, ook voor zijn familie/vrienden (waar ik dan wel mee naartoe ga). Ik vraag wel vaak naar ideeën, of hij kan vragen om een lijstje, etc.
Maar alles voor ons zoontje koop ik, daar doet mijn man niks mee eigenlijk.
mag anderersom ook ?
Ik winkel/ shop meer dan mijn vriendin.
Werkkleding was ik zelf nette kleding mijn moeder of vriendin omdat het anders weken duurt voor een was.
Koop ook haar ondergoed weet ik zeker dat het bijpassend is.
.als wij samen koken haal ik meestal de ingrediënten die in de kast belanden voor algemeen gebruik.
Shampoo koopt ze zelf speciaal merk alleen bij de kapper.
Geuren en Shampoo meestal in de aanbieding bij kruitvat en op verzoek neem ik voor mijn ouders de pakketjes van de kruitvat mee.