Doorgaan na affaire
Vorig jaar maart is mijn man betrapt op vreemdgaan. Mijn zoon zag op zijn mobiel de app Signal en een blonde vrouw. Hij heeft toegeven dat hij vreemd is gegaan op het het kerstfeest met een collega, daarop volgend heeft hij met haar (seksueel) geappt. Ik ben mij rot geschrokken! Onze relatie was niet goed, al lang niet meer, maar dit had ik niet zien aankomen. Ik zag het als een grote wake-up-call en we zijn meteen in relatie-therapie gegaan. Mijn man heeft ook meteen actie ondernomen, want jaren geleden is het hem de diagnose asperger gegeven. Dit vond hij belachelijk en heeft er nooit iets mee gedaan. Nu dus wel. Uit een onderzoek bleek dus daadwerkelijk dat hij asperger heeft. Vervolgens zijn we op vakantie gegaan, weer intiem geworden, in therapie... maar iets knaagde aan mij, een gevoel dat maar niet weg ging... ik heb op een gegeven moment gevraagd of ik zijn creditcard-gegevens mocht inzien. en toen kwam de grootste schok van mijn leven, hij had een affaire van 1,5 jaar gehad. Hij zegt dat hij dat achter heeft gehouden om mij niet nog meer pijn te doen... In therapie wordt ook gezegd dat zijn (asperger)brein anders werkt.
Wij hebben besloten te vechten onze onze relatie, want 25 jaar samen, 3 mooie jongens, nooit uit onze relatie gehaald wat er in had kunnen zitten, toch nog een mooie toekomst samen kunnen hebben. Maar het is een gevecht! Het vertrouwen terug krijgen is niet te doen! Er is maar een kleine trigger nodig om weer helemaal terug te vallen in mijn verdriet en achterdocht. Ik zou zo graag met lotgenoten hierover willen praten, hoe doen jullie dit, is er kans van slagen of is het onbegonnen werk? Ik hoop dat er hier dames zijn die mijn vragen kunnen beantwoorden!☺️
Geen antwoord op je vragen. Wel een 
Cijfer jezelf en jouw gevoelens niet weg. Die mogen er zijn.
En heel eerlijk asperger of niet. Je man is al twee keer de mist in gegaan. Wat zou hem de derde keer tegenhouden?
Ik zou heel graag iets hoopvols tegen je willen zeggen, maar mijn ervaring is dat het vertrouwen nooit meer terugkomt. Als je het er in 25 jaar niet uit hebt weten te halen, dan komt het ook niet meer. Je hebt geen relatie met potentie en je bent geen coach/hulpverlener van je niet neurotypische partner in deze. Verraad is verraad en dit is hoogverraad. Ik spreek uit ervaring, zowel mbt het vreemdgaan als mbt asperger. Gun jezelf een mooier leven!
Gevecht . Niet eruit gehaald in 25 jaar .
Wat maakt nu echt waarom je niet gaat ?
Wat is zo leuk aan hem ???
Van mij mag je blijven hoor . Zo bedoel ik het niet .
Sterkte.
wat heeft zijn "asperger brein" er mee te maken dat die hem niet in zijn broek heeft kunnen houden?
Het is me niet duidelijk. Is hij nou 1x anderhalf jaar lang vreemd gegaan? Of is hij met de kerst met iemand vreemdgegaan en daarnaast nog anderhalf jaar?
Je kan allemaal redenen bedenken om te verdoezelen wat je hebt fout gedaan in een relatie, maar als je samen aan vertrouwen wil werken dan is dat contraproductief. Want je toont je er niet betrouwbaar mee.
Ik denk dat je gebaat bent met hulp voor jezelf. Een professioneel iemand met wie je dit kunt bespreken en met wie je kunt onderzoeken waar jouw grenzen liggen en wat jij minimaal nodig hebt in een relatie wil die voor jou oké zijn en een checkup of dat überhaupt haalbaar is voor je man. (Niet omdat ik denk wat jij nodig hebt niet realistisch of redelijk is !!)
Sterkte! Ik heb minder nodig om vertrouwen kwijt te raken. Mijn man heeft over iets gezwegen wat van een heel andere orde is en dat heeft me echt wel moeite gekost. En daarbij was het plausibel dat hij zweeg en zegt hij nu zelf ook, met wat ik nu weet en begrijp had ik dat toen niet zo gedaan.
als je samen oprecht besluit te vechten omdat je je allebei committeert aan jullie relatie dan ja. Het kan
Maar het wordt niet makkelijk. Voor beiden niet. Jij om vertrouwen terug te krijgen en voor hem duizend keer moeilijker om het vertrouwen terug te winnen
Je hebt een relatie therapeut nodig. En ongelooflijk goede communicatie tussen elkaar
en het hele asperger. Dat is iets voor hem om misschien wel of misschien niet mee te worstelen maar nooit iets om als excuus te gebruiken of zich achter te verschuilen.
Er is 1 affaire geweest. Maar hij heeft niet meteen opgebiecht dat het om 1,5 jaar ging. Verschuilen achter de asperger doet hij ook zeker niet. Hij was ongelukkig met mij, zij was ongelukkig met haar man... en van het een kwam het ander. Heel waardeloos. Mijn pakt absoluut zijn verantwoordelijkheid, neemt alle schuld op zich, wil er alles aan doen om 'ons' te laten slagen. En ergens wil ik dat ook, maar ik kan niet vergeten wat er is gebeurd, ik vind het zo smerig. Ik hoop te dat er hier wellicht iemand is die ook te maken heeft gehad met een affaire en hoe het daar gelopen is...
Therapie hebben we... communicatie is het belangrijkst... maar iemand met asperger worstelt daar het meeste mee. Het is zo complex...
Nehalennia schreef op 01-09-2025 om 11:50:
Ik zou heel graag iets hoopvols tegen je willen zeggen, maar mijn ervaring is dat het vertrouwen nooit meer terugkomt. Als je het er in 25 jaar niet uit hebt weten te halen, dan komt het ook niet meer. Je hebt geen relatie met potentie en je bent geen coach/hulpverlener van je niet neurotypische partner in deze. Verraad is verraad en dit is hoogverraad. Ik spreek uit ervaring, zowel mbt het vreemdgaan als mbt asperger. Gun jezelf een mooier leven!
Jij hebt dus hetzelfde mee gemaakt, begrijp ik dat goed? Jouw partner heeft ook een affaire gehad? Heb je nog geprobeerd samen of heb je meteen de stekker eruit getrokken? Ik vind het zo lastig, zoveel heb je opgebouwd samen... En wordt je leven mooier? Ik wil beide scenario's eigenlijk niet.
Ier1970 schreef op 01-09-2025 om 15:06:
Er is 1 affaire geweest. Maar hij heeft niet meteen opgebiecht dat het om 1,5 jaar ging. Verschuilen achter de asperger doet hij ook zeker niet. Hij was ongelukkig met mij, zij was ongelukkig met haar man... en van het een kwam het ander. Heel waardeloos. Mijn pakt absoluut zijn verantwoordelijkheid, neemt alle schuld op zich, wil er alles aan doen om 'ons' te laten slagen. En ergens wil ik dat ook, maar ik kan niet vergeten wat er is gebeurd, ik vind het zo smerig. Ik hoop te dat er hier wellicht iemand is die ook te maken heeft gehad met een affaire en hoe het daar gelopen is...
Therapie hebben we... communicatie is het belangrijkst... maar iemand met asperger worstelt daar het meeste mee. Het is zo complex...
Van het een kwam het ander....dat kan ik nog begrijpen van een slippertje, maar niet van een relatie van anderhalf jaar. Voor mij zou hij kunnen vertrekken.
Muurbloem1985 schreef op 01-09-2025 om 12:32:
wat heeft zijn "asperger brein" er mee te maken dat die hem niet in zijn broek heeft kunnen houden?
Helmaal niets!! Maar heeft wel meegespeeld met het stoppen van de affaire. Maar ook dan is het nog steeds geen excuus! Ik bedoel te zeggen dat de combinatie van én vreemdgaan, én asperger het allemaal dubbel ingewikkeld maakt.
Op ons zusterforum oudersonline loopt al een heel lang topic van mensen die hetzelfde meegemaakt hebben/ meemaken als jij. Daar kun je praten met lotgenoten.
https://www.ouders.nl/forum/relaties/verder-na-ontrouw-deel-8?page=528
Ik heb hier zelf geen ervaring mee, dus kan je wat dat betreft niet helpen. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen!
Roos57 schreef op 01-09-2025 om 12:11:
Gevecht . Niet eruit gehaald in 25 jaar .
Wat maakt nu echt waarom je niet gaat ?
Wat is zo leuk aan hem ???
Deze vraagt blijft hangen... wat is er zo leuk aan hem...
Heel eerlijk houd ik van het 'mooie plaatje'. Een gezin zijn. Het idee dat dat nooit meer gaat zijn beangstigd mij enorm! Duurt niet lang meer voordat de jongste ook uit huis gaat en dan ben je weer terug waar het allemaal begon, alleen. We hadden zulke mooie plannen gemaakt voor de toekomst...
Mannen realiseren zich niet tijdig wat ze te verliezen hebben, ze denken: een beetje seks, komkom. Een verhouding is weer andere koek. Dat is telkens weer een beslissing om je vrouw te bedriegen. Anderhalf jaar lang. Het is nogal wat. Hij moet heel erg genoten hebben van zijn avonturen en samenzijn met een andere vrouw anders doe je die moeite niet om elke keer weer te besluiten je huis te verlaten en met een ander romantisch op te trekken.
als je nu bij hem weggaat betekent niet dat je voor altijd alleen blijft he… wie weet ontmoet je hierna pas de ware, kan allemaal