Bij hem blijven voor het geld
Lang verhaal kort: ik ben al 25 jaar samen met mijn man en we hebben 2 kinderen in de puberleeftijd.
In de afgelopen jaren is mijn man erg veranderd. Hij is, zeg maar, de alternatieve fuik in gezwommen. Eerst heb ik me verzet, later geprobeerd er begrip voor op te brengen, maar het paste zo niet mij mij dat ik mezelf ging verloochenen en in een Burn-Out terecht kwam.
Mijn man ging intussen steeds meer in zijn eigen bubbel met zijn eigen mensen en zonderde zich steeds meer af. Samen wilde hij zelden nog maar iets doen en al helemaal niet met de kinderen erbij. Als we dan iets deden, vertelde hij achteraf hoe zwaar het allemaal was en dat hij niet meer met ons weg wilde. Als ik wel wilde, moest ik maar bij hem weg gaan. Zelf zei hij nooit dat hij weg zou gaan bij mij.
Van de zomer is er iets gebeurd, waardoor ik inzie dat dit niet gaat veranderen. Dan is de keuze: weggaan of blijven.
En daar komt het euvel: ik ben in de afgelopen jaren ook heel hard aan het sparen geweest om straks eerder met pensioen te kunnen. Ik heb prima werk, maar vind vrijheid ook heerlijk en heel belangrijk in mijn leven en het idee om die vrijheid op te moeten geven, grijpt me naar de keel.
Voor nu heb ik dus besloten om te blijven, geen verwachtingen meer te hebben van onze relatie en me te focussen op leuke dingen doen voor mezelf, maar ook met de kinderen en me te richten op die financiële vrijheid en hem helemaal los te laten.
De afgelopen maanden gaat dit eigenlijk heel goed. Er zijn sporadische gezellige momenten met hem, maar in tegenstelling tot vroeger, vind ik het ook heerlijk als hij nu alleen weg is en heb ik er dus geen enkele verwachting meer bij.
Maar goed, dat is nog maar kort. Nu ben ik benieuwd naar de ervaringen op langere termijn. Kan dit lang goed gaan? Ik leef nu nog van dag tot dag, maar stel mezelf ook de vraag wat er gebeurd als er straks bijvoorbeeld een leuk iemand langskomt van beide kanten. Dat is in de afgelopen 25 jaar niet op die manier gebeurd, maar ik denk dat ik er nu wel makkelijker open voor sta en ik vermoed hij ook.
Kortom: ik ben op zoek naar ervaringen, want na maanden mijn kop in het zand te steken, weet ik ook wel dat er uiteindelijk problemen gaan komen en wil me daar toch een beetje op voorbereiden ofzo.
Wat een rotsituatie voor jou en je kinderen.
Waarom gaat HIJ niet weg, als hij vindt dat hij het beter kan krijgen?
Zijn fantastische, mooie, warme, openminded, lieve vriendjes en vriendinnetjes hebben toch nog wel een plekje vrij in hun community?
Als je bij hem blijft voor het geld, dan denk ik dat je bedoelt dat je dan eerder met pensioen kan van je spaargeld? Maar wil je dan mèt hem van een eerder beginnend pensioen genieten of zonder hem? Organiseer alvast een plan B voor als jullie toch nog uit elkaar zouden gaan, zou ik zeggen. En is relatietherapie geen optie? Een lange relatie gaat met ups en downs. Zou je bij een up weer gelukkig met hem zijn, of ben je al aan het uitchecken? De laatste maanden gaan op zich ook prima, lees ik. Dat lijkt me een up: zowel samen wat leuke momenten als ook fijn in je eentje.
Ja hoor, dat gaat in principe al eeuwenlang prima in heel veel huwelijken. (Romantische) liefde heb je niet nodig. Eten en een dak boven je hoofd wel. Maar ja, het hart wil vaak toch ook wel wat.
Eigenlijk is het simpel: Jij weet zelf of je hier gelukkig of niet gelukkig van wordt, maar laat je niet leiden door wat je denkt dat je hoort te voelen, want dat het huwelijk bovenal romantisch is, is een zeer moderne en specifiek ook westerse opvatting. Je keuze om bij hem te blijven voor het geld is niet objectief fout, minderwaardig of onethisch. Het kan zijn dat jij meer waarde hecht aan financiele vrijheid en stabiliteit dan romantische liefde. Of dat als je een nieuwe man tegenkomt, de liefde toch weer zwaarder gaat wegen.
Dat gezegd hebbende, als je partner zo doorslaat, dan is er meer aan de hand dan een bekoelde liefde tussen jullie twee. Je bent je kinderen wel een veilig thuis schuldig. Zolang je bij hem blijft, blijf je ook verantwoordelijk voor zijn gedrag naar hun toe. (Dat klinkt misschien raar - ik weet niet of ik het zo kan opschrijven als ik bedoel). Je zegt daarmee dat zijn gedrag en zijn opvattingen acceptabel zijn naar je kinderen toe. Ik denk dat dat je wellicht uiteindelijk gaat opbreken.
Dank jullie wel voor jullie reacties. Een 'plan B' maken is inderdaad wel een heel goed idee. Ik heb daar zelf ook wel regelmatig over nagedacht, maar stak dan toch liever mijn kop in het zand. Maar het kan natuurlijk altijd klappen en dan... Daar moet ik toch wat meer over na gaan denken, inderdaad.
En het leven na mijn pensioen zie ik inderdaad voor mezelf voor me en niet met hem. Hoogstens als huisgenoot, maar niet in de zin van samen dingen ondernemen. Dat is namelijk iets waarvan ik nu wel inzie dat dat nooit gaat gebeuren, omdat hij alles gewoon veel te zwaar vindt wat buiten huis of buiten zijn bubbel plaatsvindt. En hij zal zeker terecht kunnen binnen zijn 'community' als het echt misgaat tussen ons, maar daar lijkt hij nu nog helemaal niet mee bezig te zijn. Maar ik zie natuurlijk nog maar heel weinig van hem, dus ik weet niet wat er achter de schermen speelt...
Wat de kinderen betreft, maar ik me niet al teveel zorgen. Die zijn gelukkig oud genoeg om zelf een mening te vormen en gaan niet mee in papa z'n alternatieve gedachtengoed. En nu hij zich meer afzondert heeft hij al helemaal weinig invloed op hen. Ze komen nu vooral bij hem met technische dingen en niet met zaken waar ze mee zitten.
Trek je eigen (nieuwe) plan. Hier word je echt niet gelukkiger van.
Kun je niet, in plaats van eerder met pensioen, minder gaan werken? Hoeveel geld heb je eigenlijk nodig om een gelukkig leven te leiden?
Als het op is, is het op. Ik zou liever met minder geld van zo'n exemplaar verlost zijn dan met veel geld nog jaren aan hem vast zitten.
Helaas is het financieel niet zo simpel. Als ik bij hem wegga, zou ik juist alleen maar meer moeten werken om een woning te betalen en rond te komen en dan dus ook nog langer. Alles wat ik nu heb opgebouwd aan spaargeld zou ik kwijt zijn aan een woning en de lasten qua boodschappen, verzekeringen etc. zullen ook stukken hoger zijn, waardoor ik maandelijks meer geld nodig ga hebben dan dat ik nu heb om dat een beetje goed rond te krijgen.
En de buffer waar ik nu mijn inkomen uit wil gaan halen is dan helemaal weg en het gaat jaren duren om die weer opnieuw te krijgen en het einddoel ga ik dan al helemaal niet meer redden. En daar zie ik dus erg tegenop. Meer nog dan met een man in huis zitten waar ik nog weinig mee heb, maar die toch ook veel aan het werk is/weg is/in huis in z'n bubbeltje zit te youtuben/appen/bellen. Hij weet inmiddels dat hij mij niet meer moet lastig vallen met z'n complottheorieën en ik merk ook niet dat hij die op de kinderen probeert over te brengen, dus ik kan hem op deze manier wel gedogen.
schrijf je alvast in als woningzoekende.
Misschien is er over 10 jaar een woning die je makkelijker betalen kunt.
Ik kan me voorstellen dat je niet bij hem weggaat zo lang de kinderen nog thuis wonen. Zeker als je ook niet echt 'last' van hem hebt.
Ondertussen kun je inderdaad werken aan een plan B, mocht het zo ver komen. Geld sparen, inschrijving woningbouwvereniging etc. Want hij kan inderdaad ook besluiten bij jou weg te gaan en dan wil je voorbereid zijn. Maar ook om voor jezelf deze optie open te houden, mocht je besluiten uit elkaar te willen.
Het lijkt me zo gek als je je partner ineens zo ziet veranderen. Maar goed, die keuze mag hij maken natuurlijk.
Het kan ook wel financiele nadelen of risico's hebben als je bij elkaar blijft. Zeker als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent. Want dan heeft hij bij scheiding recht op de helft van jouw spaargeld. En als hij van die gekke sprongen maakt kan hij ook op een dag besluiten om zijn baan op te zeggen en zijn Nepalese klankschalendroom achterna gaan. Dus er zit wel risico ook aan bij elkaar blijven, ook financieel.
Zijn jullie financiën nu goed gescheiden?
Kun jij opdraaien voor schulden van jouw man?
Volgens mij kun je bij een scheiding "van tafel en bed" nog prima in hetzelfde huis blijven wonen, en de financiën zo veel mogelijk scheiden.
(jullie blijven misschien wel ieder aansprakelijk vor de hypotheek).
Dank jullie wel. Inschrijven bij de woningbouw is een hele goede tip. Ik ga uitzoeken hoe dat hier werkt. En geld sparen komt ook wel goed. Daar was ik de afgelopen 5 jaar sowieso al heel hard mee bezig en daarvoor was ik ook best spaarzaam. Daarom was financieel vrij worden ruim voor mijn aow leeftijd ook al een haalbaar doel geworden.
Gelukkig zijn we op huwelijkse voorwaarden getrouwd. Ik was altijd al zuiniger met mijn geld dan hij, dus ik heb die zaken goed apart gehouden, dus mocht hij bij de monniken in Nepal op klankschalen gaan zitten pingelen, dan niet op mijn kosten 
En tot slot: ja, het is heel gek en vooral heel naar om je partner zo te zien veranderen. Het was altijd een hele lieve, sociale, zorgzame man met wie ik goed kan praten. Maar langzaamaan is dat in de afgelopen jaren verdwenen en heb ik altijd de hoop gehouden dat die man weer terug zou komen. Maar afgelopen zomer kwam het besef dat die man echt niet meer bestaat en dat is hard, maar ook een opluchting. Het grootste deel van de rouw hierom heb ik al gehad, merk ik, in de tijd dat hij zo veranderde.
jerilla schreef op 11-10-2025 om 11:15:
Helaas is het financieel niet zo simpel. Als ik bij hem wegga, zou ik juist alleen maar meer moeten werken om een woning te betalen en rond te komen en dan dus ook nog langer. Alles wat ik nu heb opgebouwd aan spaargeld zou ik kwijt zijn aan een woning en de lasten qua boodschappen, verzekeringen etc. zullen ook stukken hoger zijn, waardoor ik maandelijks meer geld nodig ga hebben dan dat ik nu heb om dat een beetje goed rond te krijgen.
En de buffer waar ik nu mijn inkomen uit wil gaan halen is dan helemaal weg en het gaat jaren duren om die weer opnieuw te krijgen en het einddoel ga ik dan al helemaal niet meer redden. En daar zie ik dus erg tegenop. Meer nog dan met een man in huis zitten waar ik nog weinig mee heb, maar die toch ook veel aan het werk is/weg is/in huis in z'n bubbeltje zit te youtuben/appen/bellen. Hij weet inmiddels dat hij mij niet meer moet lastig vallen met z'n complottheorieën en ik merk ook niet dat hij die op de kinderen probeert over te brengen, dus ik kan hem op deze manier wel gedogen.
Het is wel zo simpel. Je moet alleen die keuze (durven) maken.
Poezie schreef op 11-10-2025 om 11:47:
[..]
Het is wel zo simpel. Je moet alleen die keuze (durven) maken.
Kiezen om 7 jaar later met pensioen te gaan of zoiets?
Dat vind ik ook een offer.
haarklover schreef op 11-10-2025 om 11:50:
[..]
Kiezen om 7 jaar later met pensioen te gaan of zoiets?
Dat vind ik ook een offer.
Ik opperde al dat ze minder kan gaan werken. Dat overweeg ik ook, omdat ik het ook niet zie zitten om tot mijn pensioengerechtigde leeftijd voltijd te werken. Het is maar net wat je ervoor over hebt.
jerilla schreef op 11-10-2025 om 11:38:
Dank jullie wel. Inschrijven bij de woningbouw is een hele goede tip. Ik ga uitzoeken hoe dat hier werkt. En geld sparen komt ook wel goed. Daar was ik de afgelopen 5 jaar sowieso al heel hard mee bezig en daarvoor was ik ook best spaarzaam. Daarom was financieel vrij worden ruim voor mijn aow leeftijd ook al een haalbaar doel geworden.
Gelukkig zijn we op huwelijkse voorwaarden getrouwd. Ik was altijd al zuiniger met mijn geld dan hij, dus ik heb die zaken goed apart gehouden, dus mocht hij bij de monniken in Nepal op klankschalen gaan zitten pingelen, dan niet op mijn kosten
En tot slot: ja, het is heel gek en vooral heel naar om je partner zo te zien veranderen. Het was altijd een hele lieve, sociale, zorgzame man met wie ik goed kan praten. Maar langzaamaan is dat in de afgelopen jaren verdwenen en heb ik altijd de hoop gehouden dat die man weer terug zou komen. Maar afgelopen zomer kwam het besef dat die man echt niet meer bestaat en dat is hard, maar ook een opluchting. Het grootste deel van de rouw hierom heb ik al gehad, merk ik, in de tijd dat hij zo veranderde.
Huwelijksvoorwaarden is toch alleen van toepassing als je dat elk jaar op papier zet anders word t automatisch gemeenschap van goederen.