Relaties Relaties

Relaties

Bij hem blijven voor het geld


Mijn man gaat ook steeds meer zweefteven, maar durft aan zijn nieuwe vriendjes niet te vertellen dat hij gevaccineerd is tegen griep en corona.

Want foeifoeifoei, dom, gevaarlijk, WEF, chipsimplantaten, snel laten ontstoren voordat...

Mocht dat soort er bij mij naar vragen, dan rennen ze hard weg. Ik ben te jong om opgeroepen te worden, maar mijn werkgever biedt elk jaar de griepprik aan en de coronaprik haal ik in de bezemwagenperiode, of eerder als ik toevallig met mijn man mee kan qua tijdstip. Dat bleek ook geen enkel probleem bij de priklokatie.

jerilla

jerilla

12-10-2025 om 09:44 Topicstarter

Poezenmeisje schreef op 12-10-2025 om 09:22:

Mijn man gaat ook steeds meer zweefteven, maar durft aan zijn nieuwe vriendjes niet te vertellen dat hij gevaccineerd is tegen griep en corona.

Want foeifoeifoei, dom, gevaarlijk, WEF, chipsimplantaten, snel laten ontstoren voordat...

Mocht dat soort er bij mij naar vragen, dan rennen ze hard weg. Ik ben te jong om opgeroepen te worden, maar mijn werkgever biedt elk jaar de griepprik aan en de coronaprik haal ik in de bezemwagenperiode, of eerder als ik toevallig met mijn man mee kan qua tijdstip. Dat bleek ook geen enkel probleem bij de priklokatie.

Ik ben wel benieuwd hoe jij hiermee omgaat richting je man. Bij ons gaf het alleen maar ruzie als ik er tegen in ging en aangaf dat hij wel heel erg in de complothoek kwam. Voor hem was dit echt de waarheid en dat zei hij ook zo. 'En wie was ik om hem daarvan af te brengen?'

jerilla schreef op 12-10-2025 om 09:44:

[..]

Ik ben wel benieuwd hoe jij hiermee omgaat richting je man. Bij ons gaf het alleen maar ruzie als ik er tegen in ging en aangaf dat hij wel heel erg in de complothoek kwam. Voor hem was dit echt de waarheid en dat zei hij ook zo. 'En wie was ik om hem daarvan af te brengen?'


Hij gaat zijn gang maar met zijn Bhagwanvriendjes...

Mocht hij hier thuis iets willen organiseren (tot nu toe nog niet) dan geef ik een lokatieverbod af voor de slaapkamers en badkamer. Ik ga de deur uit en als ik terug kom dan wil ik mijn 'safe space' hebben.

Ik ben wel eens naar die activiteiten gegaan, zonder hem maar met een vriendin, en verdom het nu vierkant om nog heen te gaan. Elke keer een afknapper.

Afgrijselijke kerels die denken dat ze god's gift to women zijn, je personal space niet respecteren en als je niet weet dat er een "geheim oprottensymbool" bestaat dan geef je automatisch consent, blijkbaar. 

Krijgen ze geen aandacht, dan zorgen ze wel dat ze die krijgen. Negatieve aandacht is óók aandacht.

Veelal nemen mensen dingen gewoon aan, vooral als ze er weinig last van hebben. Pas als ze zich ongerust gaan maken vragen ze zich af of er misschien iets speelt buiten hun gezichtsveld.

Dus daarin zit mogelijk een verschil tussen de beide partners.

Gelukkig geen echte wappietaferelen hier. En hij neemt nu toch maar braaf zijn vaccinaties. 

Ik huppelde overal doorheen qua ziektes terwijl hij een hele winter ziek, zwak en misselijk was.

Waarom wil je eigenlijk met pensioen? Is er iets waaraan je meer tijd en energie zou willen besteden (positieve reden)? Tijd en energie die nu naar je werk gaat? Of is er een negatieve reden, zoals: je hebt een hekel aan je werk, je kunt het niet (meer) goed aan qua vereisten. 
Die burn out die je noemde, vind ik ook interessant. Dat duidt doorgaans op iets waarin je wordt overvraagd. 

rionyriony schreef op 12-10-2025 om 07:34:

Probeer eens in de rol van je man te kruipen, en je hoort net van je vrouw dat ze jou compleet waardeloos vindt en alleen nog maar bij je blijft voor het geld en het luxe leven.

Zou je dan denken: fijn, dat ga ik faciliteren?

jerilla heeft intussen al gereageerd: zij heeft een hoger inkomen.

Hij heeft ook een luxer leven zolang ze onder 1 dak wonen.

Overigens klinkt het alsof hij ook zuinig leeft (geen behoefte aan vakantie e.d.) dus financiëel is het misschien in evenwicht.

Geen behoefte aan vakantie met háár en de kinderen.

Relatietherapie kan helpen om elkaars standpunten te respecteren zonder dat je jezelf verloochent. Je kunt het niet overal over eens zijn in een langdurige relatie, en de kunst is om daarover op een goede, constructieve manier te communiceren of om het onderwerp op een dito manier te laten rusten. 

Als TO straks ineens wel zover is om partner te verlaten, zonder dat ze eerst aangeeft wat haar stoort en dus ook zonder gelegenheid voor hem om daaraan (met haar) te werken, dan is dat in mijn ogen niet eerlijk. En bereid zijn om te verlaten komt vaak heel plotseling als er een ander voorbij komt die haar natuurlijk heel goed begrijpt, maar net zo goed geen garantie geeft op altijd hetzelfde blijven.

Poezenmeisje schreef op 12-10-2025 om 10:37:

Gelukkig geen echte wappietaferelen hier. En hij neemt nu toch maar braaf zijn vaccinaties.

Ik huppelde overal doorheen qua ziektes terwijl hij een hele winter ziek, zwak en misselijk was.

Mijn vriend is geen wappie maar hij heeft wel irritante trekjes op dit gebied. Reisvaccinaties vond hij ook maar onzin, want hij ‘eet gezond en doet veel aan sport.’ Uiteindelijk kon ik het maar moeilijk loslaten en heeft hij het toch gedaan. In Coronatijd alleen de eerste prikken, omdat je anders nergens meer heen kon. De boosters heeft hij laten gaan.

Ik lees weinig inlevingsvermogen vanuit jou. Wat maakt dat hij geen activiteiten met het gezin doet? Wat zit daaronder? Zweefteef of wappie zijn betekent toch niet dat je geen tijd voor je kinderen kunt hebben of er geen tijd mee kunt doorbrengen. Hij heeft een verantwoordelijkheid naar het gezin toe als vader om ze mede op te voeden, te verzorgen en een band met ze te onderhouden. 

Voor sommige reisbestemmingen zijn vaccinaties toch verplicht?

Mijn partner heeft ook een heel ander wereldbeeld sinds corona dan ik. Ik ga uit van de goede bedoeling en zie onkunde, complexiteit, toeval en natuurlijke bewegingen als oorzaak van dingen. Hij ziet opzet en bewuste organisatie achter nagenoeg alles. Het is zijn manier om zo met de onzekere wereld om te gaan en dit geeft hem enige rust en is ontstaan uit angst en controle behoefte. Zoals je leest heb ik veel energie gestoken in het begrijpen van wat er achter zit. 

Ik wil hier geen vaccinatie topic van maken en daar zal ik verder ook niet op reageren omdat het hier gaat om de relatie tot partner met hele andere ideeën en levensinstelling. Ik heb geen moeite met het niet vaccineren, dat is een persoonlijke keuze over je eigen lichaam, die je mag hebben. Wel vind ik hierin belangrijk dat je andere ook vrijlaat in dat ze wel gevaccineerd zijn en ga je niet met je mogelijke corona snotkop rondlopen omdat het maar een griepje is. Prima dat je dat vind maar wel lekker in je eigen huis zonder anderen aan te steken die er niet om hebben gevraagd. 

Ik heb een allergie opgelopen voor elke zweem van complottheorieën en woorden zoals mainstream media, d66 rechters, enz. Pfffff. Ik reageer hier ook fel op en wordt er heel moe van. Wij hebben hier nog geen modus in gevonden. Ik heb het idee dat het soms er elke dag overgaat. Het is wel bespreekbaar om dit in te dammen maar ik vind het voor ons beiden beetje armoe. Waar mijn partner echt in geïnteresseerd is daar kan hij het niet echt met mij over hebben of zeer beperkt. Hij beschikt niet over een groepje gelijkgestemde, wel heeft hij één iemand waar hij mee omgaat die er ook zo instaat.

Het hele zwarte en de ergste felheid is ervan af. Eerst ging elke dag de wereld naar de ....Nu stort alleen nog ons hele monetaire stelsel in en verliezen we persoonlijke vrijheid omdat de overheid ons meer gaat controleren. Beiden kunnen zeker waar zijn, maar dan komen we dus op in het begin geschetste verschillend wereldbeeld. En het verschil hoe ga je hiermee om. 

Op dit moment is hij heel erg bezig met persoonlijke ontwikkeling volgens een bepaalde methode. Helemaal prima en ook heel goed denk ik maar  hij verliest wel een beetje het stukje ons hierin. En het is wel weer een nieuwe houvast en daarmee ook het absolute geloof.

Ik weet dat ik de komende 20 jaar dit niet meer wil maar de consequenties zijn wel hoog, verdrietig en zie ik als verlies. Maar misschien ontnemen we elkaar ook nog hele mooie 20 jaar als we elkaar maar krampachtig vasthouden. Op dit moment verlang ik naar dat hij ook eens de hand uitreikt in onze relatie en dat weet hij ook. Ergens hoop ik dat we elkaar weer vinden.

Met veel aarzeling dit uiteindelijk geschreven maar vond het zelf fijn te lezen dat ik niet de enige ben met dit dilemma. "Leuk" al die adviezen over hoe ga je omgaat met iemand die gelooft in complottheorieën maar dan hebben ze het over familie, collegas en vrienden maar niet over levenspartners. Nou hopelijk heb je er wat aan.

jerilla

jerilla

12-10-2025 om 18:08 Topicstarter

Lieve Roos,

Met tranen in je ogen heb ik je berichtje zitten lezen. Zoveel herkenning! En zo rot, maar ergens ook zo fijn dat er iemand is die dit herkent.

 De onzekerheid en het grip willen krijgen dat dit veroorzaakt. Het balanceren met het idee dat er in principe niet zoveel mis hoeft te zijn met de gedachtengang in zichzelf, maar wel in de manier hoe hiermee omgegaan wordt. De allergie voor bepaalde woorden (WEF is er ook zo eentje), maar ook de schaamte als iemand op een feestje een opmerking maakt die die kant opgaat en waar hij dus op in kan haken. Dan hou ik m'n hart alweer vast... Ik kan me ook echt heel erg voor zijn gedachtes en de manier waarop hij ze uitdraagt schamen. Ik ga daarom liever niet meer met hem op pad. Ook daarin zit een stuk armoe voor mij, naast dat we samen niet meer kunnen praten over iets dat voor hem heel belangrijk is. Die zin van jou raakte me heel erg en is ook zo waar.

Die worsteling die je op het laatst beschrijft, is zo groot. Ik ben heel benieuwd hoe jij daar op dit moment in het dagelijks leven mee omgaat. Praten jullie er samen over? Of leven jullie ieder op je eilandje?

Ik ben blij dat je de moeite hebt genomen dit toch op te schrijven. Hoe jij het beschreven hebt, geeft me weer meer inzicht. Misschien niet direct antwoorden, maar het maakt wel meer duidelijk waar het knelpunt zit, dus dank daarvoor!

jerilla schreef op 11-10-2025 om 16:34:

Dank jullie wel voor de tips. Qua vermogen heeft mijn man iets meer vermogen dan ik, volgens mij, dus ik hoef niet de helft bij hem in te leveren als we uit elkaar gaan dus volgens mij zijn die huwelijkse voorwaarden daarvoor niet zo van belang. Het is meer dat er een nieuw huis gekocht/gehuurd moet worden als we uit elkaar gaan, of dat ik hem uit moet kopen en het huis dan opnieuw ingericht moet worden waar ik veel kosten in zie verdwijnen. Het zou allemaal net kunnen, als het moet, maar dan ben ik weer terug bij af.


Ik ga hier op aan, je zegt dat je op huwelijkse voorwaarden getrouwd bent. Maar het is niet jaarlijks verrekend. 
Je weet niet echt meer iets van je man en gaat er voetstoots vanuit dat hij nog steeds meer vermogen heeft dat jij. Maar wat als hij zijn vermogen nu aan de 'community' heeft gegeven? Lekker doneren voor de "goede zaak"? 
Dan sta je straks echt met lege handen. 

Sterkte, het lijkt me een vreselijke situatie. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.