Lastige situatie collega
Ik werk sinds bijna een jaar als zzp-er. Beetje ongebruikelijk in mijn vak, maar t lukt me toch echt om aan opdrachten te komen. Dus ik ben ontzettend blij, want nu kan ik mijn vak uitoefenen op de manier die ik zo graag wil, na 20 jaar gewoon een werkgever gehad te hebben waar je zo binnen de lijntjes moest kleuren!
Nu heb ik een superleuke opdracht. Ik kan mn ei heel goed kwijt, t loopt perfect, betrokkenen zijn tevreden, etc.
Het enige waar ik echt enorm tegenaan loop is de andere persoon die ook hier werkt. Zij denkt op een heel andere manier. Zij is "selfmade" zoals ze het zegt, en heeft dus niet de basiskennis voor ons vak. Zij is via een bijzonder weggetje hier komen werken, waar ik weinig van begrijp, maar zij gaat ook niet weg en wordt constant in bescherming genomen.
Ik heb sinds april geprobeerd dat als kans te zien, haar mee op sleeptouw te nemen. Maar dat loopt niet, er zijn steeds meer wrijvingen, onze manier van werken kan niet verschillender zijn en ik vind zelfs dat zij grove fouten maakt in hoe zij werkt. En we werken met behoorlijk kwetsbare personen.
Nu is de wens/vraag vanuit opdrachtgever om samen in intervisie te gaan. Om samen een werkvorm te gaan kiezen waarmee we gaan werken. Om tot elkaar te komen. Omdat de mensen waarmee we werken nu niet hetzelfde aanbod krijgen.
Ik zie dat als onbegonnen werk, wij zijn te verschillend. Daarnaast weet ik al héél goed hoe ik wil werken, daar heb ik al genoeg ervaring voor. En dat wil ik niet veranderen. Daar werd ik zzp-er voor! Om m'n eigen plan te trekken. Niet per se zonder samenwerking, maar dan wel met iemand die óók vooruit wil. Niet iemand die steeds vastloopt op de basisbeginselen. Maar ik vind deze opdracht geweldig.
Eigenlijk voelt t dat ik ermee wil stoppen. Maar dat voelt ook als star en stug van mijn kant. Maar ik heb óók een verleden waarin ik wel moest pleasen en meegaan met de mening van anderen (als kind, was heftig), dus ik krijg in mn hoofd niet helemaal duidelijk wat nou gedachtes zijn die ik echt wel mag hebben en wat gedachtes zijn die voortkomen uit oude patronen en waar ik eens niet in mee moet gaan nu!
Wat zouden jullie doen? Kunnen jullie me tips geven?
sammie500 schreef op 10-11-2021 om 12:24:
[..]
Ik ga dingen zeggen als "ik snap het van jullie ook wel hoor", of toch zeggen dat ik na wil denken over hun voorstel terwijl ik al lang weet dat ik het zo niet wil. En ook mijn aandeel benoemen.
Ik snap je punt. Ik ben zelf geneigd te veel gaan uitleggen. Dus mijn uitdaging, en misschien de jouwe ook wel, is: minder tekst. Jullie passen gewoon niet bij elkaar.
En qui s'excuse, s'accuse.
Ginevra schreef op 10-11-2021 om 14:55:
[..]
Ik snap je punt. Ik ben zelf geneigd te veel gaan uitleggen. Dus mijn uitdaging, en misschien de jouwe ook wel, is: minder tekst. Jullie passen gewoon niet bij elkaar.
En qui s'excuse, s'accuse.
Héél heel héél herkenbaar!! Ik wil ieder detail uitleggen, dat ze me echt begrijpen. Terwijl ik ook wel weet dat het over de grote lijnen gaat, dat is genoeg.
Maar ik accepteer het zelf ook niet denk ik, dat we niet bij elkaar passen. Dat is geen goede reden. Voor mij. Terwijl ik bij veel van jullie toch wel lees dat dat genoeg is. Dat heeft vandaag al wel voor een andere insteek gezorgd 😊
Auwereel schreef op 10-11-2021 om 13:12:
Ao ben ik geen ZZP-er, best een nuttig draadje dit.
Herken je het vanuit je eigen werk?
Even een andere invalshoek
Heb je echt geprobeerd om een middenweg te vinden? Is ze de enige persoon waarmee je samenwerkt? en heb je je open gesteld voor haar mening en visie? Ze zal toch ook iets goed doen? Of wil je alleen dat zij alles gaat doen zoals jij het doet?
Dat zal nl niet gebeuren niet in deze organisatie, maar ook niet in andere organisaties.
Heb je goed tussen de regels door geluisterd wat je opdracht (nu) is? Die is gewijzigd. Wat is het nu echt wat ze van je verwachten?
Heel eerlijk, ik vind de handdoek in de ring gooien omdat je niet je zin krijgt (gechargeerd) niet zo professioneel. In mijn vakgebied zou je daar geen reclame mee maken (totaal andere branche zo te lezen), en dat is toch ook iets waar je rekening mee moet houden (ook op langere termijn)
Hoeveel opdrachten heb je hiervoor gehad? Je werkt een jaar als ZZP er en vanaf april binnen deze organisatie?
Als het echt helemaal niet bij je past zeg ik stoppen, maar het duurt langer dan een paar maanden om mensen mee te krijgen, eerder jaren voor je een echte verandering ziet
Wordt iig niet de overvliegende zeemeeuw
Fidodido schreef op 11-11-2021 om 01:03:
Even een andere invalshoek
Heb je echt geprobeerd om een middenweg te vinden? Is ze de enige persoon waarmee je samenwerkt? en heb je je open gesteld voor haar mening en visie? Ze zal toch ook iets goed doen? Of wil je alleen dat zij alles gaat doen zoals jij het doet?
Dat zal nl niet gebeuren niet in deze organisatie, maar ook niet in andere organisaties.
Heb je goed tussen de regels door geluisterd wat je opdracht (nu) is? Die is gewijzigd. Wat is het nu echt wat ze van je verwachten?
Heel eerlijk, ik vind de handdoek in de ring gooien omdat je niet je zin krijgt (gechargeerd) niet zo professioneel. In mijn vakgebied zou je daar geen reclame mee maken (totaal andere branche zo te lezen), en dat is toch ook iets waar je rekening mee moet houden (ook op langere termijn)
Hoeveel opdrachten heb je hiervoor gehad? Je werkt een jaar als ZZP er en vanaf april binnen deze organisatie?
Als het echt helemaal niet bij je past zeg ik stoppen, maar het duurt langer dan een paar maanden om mensen mee te krijgen, eerder jaren voor je een echte verandering ziet
Wordt iig niet de overvliegende zeemeeuw
Hele terecht vragen! Dit is juist waardoor mij zo de error komt. Heb ik dat genoeg gedaan, doe ik niet star en stug, moet ik meer proberen.
Maar eigenlijk weet ik wel dat ik alles gedaan heb. Maar met iemand die nooit een mening of richting aan kan geven, die de basisvaardigheden van ons vak niet beheerst.... Kom je niet echt tot een gesprek over waar we heen willen. En als alles te zwaar en ingewikkeld is, omdat je nog zo bezig bent met je eigen vaardigheden, dan kunnen we als organisatie ook niet gaan groeien.
Het gaat mij er niet om dat we hetzelfde worden. Maar ik verwacht gewoon bepaalde vaardigheden (kunnen communiceren, beetje flexibiliteit, pedagogisch verantwoord bezig kunnen zijn) waardoor we ergens komen. En een visie hebben, niet zomaar een dotje doen en die visie te pas en te onpas aanpassen omdat jijzelf de manier van werken bij die visie niet trekt!
Zeker duurt verandering lang. Is logisch en niet erg. Maar dan moeten de mensen wel capabel zijn, zodat ze verandering én de beslissingen die daarbij horen uiteindelijk aankunnen.
Ik heb hiervoor/hiernaast 4 opdrachten gehad als zzp-er, zijn altijd vrij lang, maar hiervoor 20+ jaren in deze branche gewerkt met een vast contract.
Heb je intervisie al toegezegd? Zo ja dan zou ik dat aangaan en daar ook open instaan.
Je schrijft je collega nu wel heel erg af. Als je haar bestempeld als incompetent dan kan ik mij niet voorstellen dat je haar manier nog een eerlijke kans geeft. Terwijl het nooit zo zwart wit is. Jouw manier is niet perfect hoog op beter. Er zullen vast dingen in haar werkstijl zijn die wel beter zijn dan die van jou. Ze werkt hier ook al lang en doet blijkbaar iets goed want anders had ze er waarschijnlijk al wel uit gelegen.
Ik werk zelf met een collega waarvan de werkstijl niet meer kan verschillen dan die van mij. Ik vind dat juist heel leerzaam. Hij is heel erg van structuur, templates etc. Ik ben juist heel creatief en bedenk altijd hoe we mensen uitdagen out of the box te denken. Dat is een geweldige combinatie want als ik hem niet had dan genereren we wel ideeën maar zonder opvolging, bij hem zou er zonder mij minder verbetering in zitten. Ik pas mijn werkstijl aan op die van hem en andersom. Daar zijn we ook wel toe gedwongen omdat we ook dezelfde kwaliteit moeten leveren. We zijn ook eerlijk naar elkaar over de verschillen die er zijn. Het is ons geval ook een tijdelijke opdracht dus ik probeer er nu zoveel mogelijk van te leren.
Ik hoop dat je kan loslaten dat een gezamenlijke methode vinden betekent dat het altijd minder wordt dan jouw eigen methode. Het kan ook een verrijking zijn.
Jillz schreef op 11-11-2021 om 07:58:
Als je haar bestempeld als incompetent dan kan ik mij niet voorstellen dat je haar manier nog een eerlijke kans geeft. Terwijl het nooit zo zwart wit is. Jouw manier is niet perfect hoog op beter. Er zullen vast dingen in haar werkstijl zijn die wel beter zijn dan die van jou. Ze werkt hier ook al lang en doet blijkbaar iets goed want anders had ze er waarschijnlijk al wel uit gelegen.
Stijlen kunnen verschillen en van mensen met een andere stijl kun je dingen leren, of je kunt elkaar goed aanvullen. Helemaal mee eens.
Maar er bestaan absoluut mensen die incompetent zijn, en die om wat voor reden dan ook er (nog) niet uit liggen. Het is een aanname dat iemand wel competent moet zijn, anders was hij wel ontslagen. Ik heb gezien dat zulke mensen schade aan kunnen richten, ofwel rechtstreeks door hun incompetentie, ofwel indirect doordat andere collega's uiteindelijk gefrustreerd afhaken.
Daarmee wil ik neit zeggen dat de college van TO 'dus' incompetent is omdat zij dat zegt, daar kan ik niet over oordelen. Maar het is ook niet handig om te oordelen dat TO per definitie ongelijk heeft en haar collega nog een eerlijke kans moet geven.
Ik denk dat het belangrijk is dat TO het bij zichzelf mág nouden, voor zichzelf mág kiezen. Ze heeft zichzelf door zzp-er te worden in een branche waar veel werk is ruimte gegeven om het werk op zichzelf en haar eigen kwaliteiten toe te snijden. Natuurlijk kun je vinden dat ze moet blijven proberen met de collega door één deur te kunnen. Je kunt ook gewoon zeggen: je hoeft niet alles op te lossen. Als je denkt dat je meer tot je recht komt, blijer bent, betere resultaten neer kunt zetten in een andere omgeving, dan dóe je dat gewoon. Je bent op deze plek niet onmisbaar. Er kan iemand anders komen. Waarom zou je niet mogen vertrekken? Je hebt gewoon het recht om een omgeving te zoeken waar je je goed in bent. Dwangmatig blijven aanpassen terwijl dat eigenlijk niet meer bij je past en/of anderen proberen te veranderen is bijzonder ongezond.
Mija schreef op 11-11-2021 om 10:53:
Je kunt ook gewoon zeggen: je hoeft niet alles op te lossen. Als je denkt dat je meer tot je recht komt, blijer bent, betere resultaten neer kunt zetten in een andere omgeving, dan dóe je dat gewoon. Je bent op deze plek niet onmisbaar. Er kan iemand anders komen. Waarom zou je niet mogen vertrekken? Je hebt gewoon het recht om een omgeving te zoeken waar je je goed in bent. Dwangmatig blijven aanpassen terwijl dat eigenlijk niet meer bij je past en/of anderen proberen te veranderen is bijzonder ongezond.
Dat!
Wat schrijf je het weer wijs op (valt me wel vaker op van jou, ik lees je graag). Het raakt een snaar bij mij, want ik heb zelf ook jarenlang geprobeerd alles op te lossen in een situatie met een schade-aanrichtende-cowboy in de organisatie. Uiteindelijk is hij ontslagen maar dat heeft eerst 6 waardevolle collega's gekost en mij een stuk fysieke gezondheid.
Je mag jezelf permissie geven om ergens weg te gaan als je langdurige frustratie op ziet doemen. Zeker als je elders kansen genoeg hebt.
Het is misschien een beetje de bril waarmee mensen kijken. Ene uiterste is het stereotype van de 'verwende millennial die overal wegloopt waar het niet onmiddellijk leuk is' (of je bent bang zo gezien te worden).
Andere uiterste is de 'tegen de klippen op volhouder' die op haar 60e zuur, bitter en een hernia of een burnout rijker is, omdat ze haar leven lang geprobeerd heeft alles recht te trekken wat krom is en zichzelf straft via de hoogmoed van 'ik moet alles oplossen'.
Welk type je voor je ziet, zal mede bepalen hoe je reageert.
Ginevra schreef op 11-11-2021 om 11:08:
[..]gekost en mij een stuk fysieke gezondheid.
Je mag jezelf permissie geven om ergens weg te gaan als je langdurige frustratie op ziet doemen. Zeker als je elders kansen genoeg hebt.
Het is misschien een beetje de bril waarmee mensen kijken. Ene uiterste is het stereotype van de 'verwende millennial die overal wegloopt waar het niet onmiddellijk leuk is' (of je bent bang zo gezien te worden).
Andere uiterste is de 'tegen de klippen op volhouder' die op haar 60e zuur, bitter en een hernia of een burnout rijker is, omdat ze haar leven lang geprobeerd heeft alles recht te trekken wat krom is en zichzelf straft via de hoogmoed van 'ik moet alles oplossen'.
Welk type je voor je ziet, zal mede bepalen hoe je reageert.
Dat klopt vanuit mijn oogpunt ook en dat moet je ook zeker doen als het niet bij je past, maar kritisch zijn naar jezelf kan geen kwaad.
Het is inderdaad deels de bril waarmee je kijkt, maar er is ook nog een andere bril die niet vanuit de zzp’er kijkt maar vanuit de organisatie.
Wil je vertellen in welke branche je werkt? Pedagogisch verantwoord en iets met cliënten? Ik kom uit een ander veld dus ik heb niet direct beeld bij de werkzaamheden waar je dan voor ingehuurd wordt (maakt verder niet uit maar probeer een beeld te krijgen, zodat ik het beter begrijp)
Ginevra schreef op 11-11-2021 om 11:08:
[..]
Dat!
Wat schrijf je het weer wijs op (valt me wel vaker op van jou, ik lees je graag).
Ik ben soms zelf ook verbaasd over de dingen die ik blijk te weten Ginevra 😂. Dat is heel grappig. Best vaak wist ik écht niet dat ik het wist voordat ik het heb opgeschreven. Ik worstel zelf ook behoorlijk met ditzelfde aspect in werk. Ik wéét het dan wel maar ik vind het toch moeilijk. Dat heeft met zelfvertrouwen te maken en met patronen. Ik hoop dat TO kan terugvallen op haar zelfvertrouwen en zich wat mag losmaken van dat (te) grote verantwoordelijkheidsgevoel, alsof je naar anderen altijd 'het goede' moet doen. Het mag ook wel wat lichter: met je eigen positieve energie mee bewegen.
Fidodido schreef op 11-11-2021 om 16:30:
Wil je vertellen in welke branche je werkt? Pedagogisch verantwoord en iets met cliënten? Ik kom uit een ander veld dus ik heb niet direct beeld bij de werkzaamheden waar je dan voor ingehuurd wordt (maakt verder niet uit maar probeer een beeld te krijgen, zodat ik het beter begrijp)
Ik? Ik werk in het onderwijs, maar ben geen ZZP.
Eens dat er ook rotte appels tussen zitten en dat dat kansloos is. En dan is je eigen conclusies trekken prima.
Alleen als TO al ja heeft gezegd tegen intervisie dan denk ik dat het mits goed begeleid wel een goed idee is. Omdat ik geloof dat dat een leerzaam traject kan zijn en dat je daarmee aantoont aan de opdrachtgever dat je van goede wil bent. Het is lastiger als je eerst ja zegt en dan later terug krabbelt.
Als je nog geen ja hebt gezegd dan kun je inderdaad ook overwegen de opdracht terug te geven.
Ginevra schreef op 11-11-2021 om 17:50:
[..]
Ik? Ik werk in het onderwijs, maar ben geen ZZP.
Ik doelde op TO
Ginevra schreef op 11-11-2021 om 11:08:
[..]
Dat!
Wat schrijf je het weer wijs op (valt me wel vaker op van jou, ik lees je graag). Het raakt een snaar bij mij, want ik heb zelf ook jarenlang geprobeerd alles op te lossen in een situatie met een schade-aanrichtende-cowboy in de organisatie. Uiteindelijk is hij ontslagen maar dat heeft eerst 6 waardevolle collega's gekost en mij een stuk fysieke gezondheid.
Je mag jezelf permissie geven om ergens weg te gaan als je langdurige frustratie op ziet doemen. Zeker als je elders kansen genoeg hebt.
Het is misschien een beetje de bril waarmee mensen kijken. Ene uiterste is het stereotype van de 'verwende millennial die overal wegloopt waar het niet onmiddellijk leuk is' (of je bent bang zo gezien te worden).
Andere uiterste is de 'tegen de klippen op volhouder' die op haar 60e zuur, bitter en een hernia of een burnout rijker is, omdat ze haar leven lang geprobeerd heeft alles recht te trekken wat krom is en zichzelf straft via de hoogmoed van 'ik moet alles oplossen'.
Welk type je voor je ziet, zal mede bepalen hoe je reageert.
Je raakt mij ook Mija. Heel erg zelfs. Heel erg bedankt voor je berichten, heeft me echt geholpen.
Jillz, jouw bericht heb ik ook gelezen. En dat was ook mijn houding altijd. Maar in dit geval is het echt incompetent. Er is écht alleen een huishoudschooldiploma. Waar absoluut niets mis mee is, maar wel in een gelijkwaardige samenwerking voor onze kwetsbare jongeren.
Er heeft de afgelopen weken een buitenstaander meegekeken. Zij heeft een heel goede visie en mega veel ervaring in ons werkveld. Zij signaleert ook dat mijn werkwijze zo goed werkt, dat die van mijn collega écht niet door de beugel kan. Spreekt ze naar iedereen uit. Toch is gisteren besloten dat de oplossing er eentje moet zijn waarin ik met haar blijf samenwerken. Ze willen haar op deze plek behouden. Ik zou wel meer de lead krijgen, maar ik zou zelfs nog meer met haar moeten gaan overleggen.
Dus gisteren heb ik de knoop doorgehakt, vannacht gepuzzeld op een ontslagbrief, die ga ik zo versturen.
Iedereen bedankt voor de input. Het helpt mij echt om allerlei inzichten te lezen, dan kom ik uiteindelijk beter bij wat ik vind en voel. Komt mijn hoofd uit de chaos die het is omdat ik ieders belangen mee wil wegen en mezelf dus eigenlijk vergeet.