Korte opname of niet? Help
vanuit behandelaar is er een advies om een kortdurende opname te overwegen. Vooral om de druk thuis in combi met therapie doebaar te houden/maken. Drukke thuissituatie met 3 jonge kinderen en ik ben met regelmaat compleet ontregeld. Behandeling valt zwaar. Waardeer mijn psych enorm maar dwang/angst fout te doen (normale leven) komt ook in therapie heel consequent terug. Met als gevolg dat ik nog meer ontregel. Maar ik vind het eng. En confronterend, ik wil niet dat mensen weten hoe slecht ik ga. Maar op mijn slechtste momenten is het heel donker. Maar ik wil stiekem verdwijnen. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Ik wil niet zo slecht zijn. Maar m’n hoofd is giga obsessief. Hoe maak je keuze: en 3 weken van huis hoe?? Partner etc vinden t overdreven. Ik weet niet wat ik moet en voel me zo onstabiel dat dit nog enger is. Iemand tips?
Maar ik heb het gezegd en ik ga woensdag dat is wat telt. Ik kan hem niet veranderen maar alleen mezelf
Maar samen was je al niet. Dat is een ander issue. Een ding tegelijk. Je gaat gewoon.
Je hebt het gezegd en je kinderen wordt voor gezorgd. Dat telt
Je mag trots zijn op jezelf.
Heb je er al over nagedacht wat je gaat meenemen naar de opname?
Onlyhuman schreef op 22-03-2024 om 18: Ik kan hem niet veranderen maar alleen mezelf
En dit is zo waar
Loslaten waar je geen invloed op hebt .
Je zet belangrijke stappen. In het topic is meerdere keren getipt om het uit te printen en te laten lezen aan de behandelaren. Ga je dat ook doen?
Het is ook het complete gebrek aan interesse, hoelang ik ga, waar, wat ze gaan doen, of ik meega op vakantie. Gewoon helemaal niks. Alleen die eerste zin ja als het lukt met werk.. doet pijn al had het ook erger kunnen zijn. Moet dat loslaten. We zijn indd al niet ‘samen’. Thanks voor jullie lieve reacties.
Wbt uitprinten ja ga ik wel doen. Weet niet of ik durf te laten lezen. Ligt denk ik aan behandelaar. Bij intake is ook een zoomgesprek waar mijn psycholoog van hier aan meedoet. Vind het doodeng. Ben heel slecht in gesprekken.
En wat ik meeneem. Echt geen idee. Sowieso vandaag een boek gekocht en apart gelegd. iPad en mobiel mogen ook mee gelukkig
Hou je van handwerken? Borduren, haken, armbandjes knopen. Mensen zonder kinderen vonden het een druk programma in de kliniek. Als je de zorg voor een gezin gewend bent, hou je zeeën van tijd over... misschien moeten scharen en naalden wel in een afsluitbaar tasje wat je bij je houdt of op je kamer legt op slot als je suïcidale medebewoners hebt. Dat was in mijn kliniek wel een regel.
Onlyhuman schreef op 22-03-2024 om 19:35:
Het is ook het complete gebrek aan interesse, hoelang ik ga, waar, wat ze gaan doen, of ik meega op vakantie. Gewoon helemaal niks. Alleen die eerste zin ja als het lukt met werk.. doet pijn al had het ook erger kunnen zijn. Moet dat loslaten. We zijn indd al niet ‘samen’. Thanks voor jullie lieve reacties.
Wbt uitprinten ja ga ik wel doen. Weet niet of ik durf te laten lezen. Ligt denk ik aan behandelaar. Bij intake is ook een zoomgesprek waar mijn psycholoog van hier aan meedoet. Vind het doodeng. Ben heel slecht in gesprekken.
En wat ik meeneem. Echt geen idee. Sowieso vandaag een boek gekocht en apart gelegd. iPad en mobiel mogen ook mee gelukkig
Zwier eens gewoon je printer aan en druk het nu af!
En verder: sodemieter op!
Je bagage: één set kleren (naast hetgeen je draagt), leesvoer en je gsm. Al de rest zullen zij hebben of kan je partner nog brengen eens je in opname zit.
Zorg vooral voor het leesvoer want de dagen ginds kunnen lang zijn.
Wens je het beste.
dankje. Je hebt gelijk. Neem ze mee. En partner zal niet langskomen. Kan niet eens met zijn werk. Komt niet eens in hem op.
Onlyhuman schreef op 22-03-2024 om 20:36:
dankje. Je hebt gelijk. Neem ze mee. En partner zal niet langskomen. Kan niet eens met zijn werk. Komt niet eens in hem op.
Triest, maar………..wat zou hij in deze situatie en met deze relatievorm komen doen? Hij brengt je van de wijs.
Onlyhuman schreef op 22-03-2024 om 20:36:
dankje. Je hebt gelijk. Neem ze mee. En partner zal niet langskomen. Kan niet eens met zijn werk. Komt niet eens in hem op.
Dat is ook wel iets om over na te denken eens je opgenomen bent.
Ik heb vroeger een lange opname gehad tijdens een relatie (wij woonden apart), waarbij mijn partner nooit langskwam, zelfs geen telefoongesprek.
Enkele jaren geleden heb ik een crisisopname gehad waarbij mijn vrouw elke dag langskwam als ik ze niet tegen hield.
Het is cliché, maar dit zijn echt de momenten dat je ziet wie om jou geeft.
Wat lief van je vrouw moirmel. Klinkt een stuk fijner. Ik moet wel toegeven dat we beiden een aandeel hebben in deze slechte communicatie. Ergens zou ik behoefte hebben aan kordaat optreden en interesse en tegelijkertijd schuw ik medeleven/compassie etc. Deze dagen zijn heel zwaar voor me omdat ik laat zien kwetsbaar te zijn en dat heel veel angst oproept. Geef de ander dan ook weinig ruimte. Gaat goed valt mee komt goed etc. Tegelijkertijd is zijn interesse wel heel minimaal. Het liefst zou ik stiekem en alleen daarheen gaan, terugkomen en het er nooit met iemand behalve psycholoog over hebben. Iemand ervaring met een ZAGgesprek? Is dat samen in 1 ruimte met nieuwe behandelaar of iedereen via zoom? Weet dat mijn psycholoog deel zal nemen daaraan en dan zorgafspraken worden besproken ofzo?
zag is meestal Live waar echte zorgafspraken gemaakt worden als: medicatiebeheer, jouw gewoonten, wat wil je wel wat wil je niet, wat zijn de gewoonten van de afdeling.
Dankje Ysenda, is het gebruikelijk dat je behandelaar thuis daaraan deelneemt? Afgesproken is ook dat zij de behandeling vanuit daar ook doorzet. Al zal het inhoudelijk meer gaan over periode daar denk ik. Via zoom
Wbt vermaak moet ik indd wat bedenken. Kan me voorstellen dat het vergeleken met thuis lange dagen kunnen zijn. Thuis ben je altijd bezig met 3 kinderen. Ga vandaag op zoek. Is het gek dat ik het zo verschrikkelijk vind om kwetsbaar te zijn? Dat mensen weten. Ik merk dat dat me heel onveilig doet voelen
zag is inderdaad meestal live, maar ik heb vaker meegemaakt dat er mensen online aansluiten. Is maar net hoe het uitkomt. Er zal gevraagd worden inderdaad naar jouw gewoonten, hoe gaat het nu en afgelopen tijd met je, wat is voor jou heel belangrijk, medicatie, daginvulling, programma op de afdeling, afspraken zullen er gemaakt worden.
En het is logisch dat je jezelf kwetsbaar opstellen moeilijk en eng vind, dat is echt niet gek.