Korte opname of niet? Help

citroentje schreef op 12-03-2024 om 21:45:

Klein beetje OT: ik was dus degene die wel goede ervaring had met crisisdienst en hoe erg ik de negatieve ervaringen van anderen ook vind, vind ik het ook niet tof als mijn reactie dan als onwaar wordt weggezet. Snap heus wel dat dit regio en casusafhankelijk is.
On topic: je mag er echt vanuit gaan dat de mensen die er voor kiezen om in de GGZ te gaan werken het beste met jevoor hebben. Draken kom je in ieder werkveld tegen, ook in GGZ. Maar: de meeste mensen deugen.

Ik beweer niet dat jouw verhaal onwaar is.

Dat de meeste GGZ-medewerkers het beste met je voor hebben: luister even naar Jason Bhugwandass. Tipje. Het betreft "dan wel" jeugdzorg - binnen volwassen psychiatrie vinden soortgelijke dingen plaats. Volwassen kerels die op je duiken, de kleren van je lijf scheuren. Geweldig. Ikzelf heb (ook) ervaringen met seksueel misbruik, bedreigingen en een chronisch zich-niet-aan-afspraken houden en dat terugdraaien op foute diagnoses.

Dat is het laatste wat ik erover zeg. Want blijkbaar mag je alleen met de wind meepraten.

Slechts-op-bezoek schreef op 12-03-2024 om 22:59:

[..]

Ik beweer niet dat jouw verhaal onwaar is.

Dat de meeste GGZ-medewerkers het beste met je voor hebben: luister even naar Jason Bhugwandass. Tipje. Het betreft "dan wel" jeugdzorg - binnen volwassen psychiatrie vinden soortgelijke dingen plaats. Volwassen kerels die op je duiken, de kleren van je lijf scheuren. Geweldig. Ikzelf heb (ook) ervaringen met seksueel misbruik, bedreigingen en een chronisch zich-niet-aan-afspraken houden en dat terugdraaien op foute diagnoses.

Dat is het laatste wat ik erover zeg. Want blijkbaar mag je alleen met de wind meepraten.

Het is verschrikkelijk dat jij deze ervaringen hebt. Er is hier niemand die zegt dat je dat niet mag uiten en alleen met de wind mee mag praten. Maar iemand die wel positieve ervaringen heeft mag dat net zo goed uiten. 

Ik heb de eerste 40 pagina's van het onderzoeksverslag van Jason gelezen. Het is ook verschrikkelijk hoe het op de zikos afdelingen gaat. Ook onbegrijpelijk dat dat voormalig gevangenis personeel werkt ipv goed geschoolde mensen met de ervaring die zo'n afdeling verdient. 

Niemand ontkent dat er (veel) dingen echt fout (zijn ge)gaan in de (jeugd)ggz. Er gaan ook  veel dingen wel goed. Mijn persoonlijke ervaring met de crisisdienst en daarna de behandeling binnen de ggz is wel positief. Ik heb te maken gehad met hele aardige, begripvolle mensen die me echt konden helpen. Mijn ervaring is ook dat de meeste mensen echt willen helpen. Ik geloof jouw verhaal echter ook. Ik hoop oprecht dat die cultuur die er blijkbaar nog steeds is op bepaalde afdelingen echt aangepakt gaat worden. Mijn inziens kan dat alleen doorbroken worden door vernieuwing van de teams die er werken. 

Alle verhalen mogen er zijn. De negatieve en de positieve. Dat wil niet zeggen dat de ander liegt. 

Daglichtlamp schreef op 13-03-2024 om 09:25:

Zikos is juist geen jeugdGGZ. Dat is juist 1 van de problemen, dat is bijvoorbeeld de reden dat daar nauwelijks behandeling is. Veel van de kinderen op Zikos-afdelingen zouden beter af zijn in jeugdGGZ (maar hun problemen zijn zo zwaar dat ze daar vaak niet geaccepteerd worden). Maar goed deze discussie past hier niet. Opname in GGZ voor volwassenen kun je op geen enkele manier vergelijken met Zikos dat niet eens GGZ is.

Bedankt dat je het aanvult. Je hebt gelijk dat deze discussie niet in dit topic hoort.  Ik kan mijn post niet meer aanpassen. 

Korte samenvatting van mijn post dan. Mijn persoonlijke ervaring met zowel de crisisdienst als de ggz (volwassenen) is wel positief. Ik ben daar echt geholpen

Sorry van de hele discussie. Ik heb niet de energie om inhoudelijk op alles in te gaan. Ik denk dat ieder het goed bedoelt en zowel goede als negatieve ervaringen bestaan.

Ik voel me leeg. Hoe erg ik ook tegen opname opzag het gaf ook hoop op verbetering of iig iets. Nu voelt het allemaal zo voor niks. Verkloot het al twee jaar binnen de therapie die ik krijg en de onmacht van behandelaar is te begrijpen. Ik wil daar niet stoppen tegelijkertijd zie ik dat ik al m’n copingsmechanismes heb ingezet die ik al had. Dat ik een nieuwe omgeving heb gecreëerd waarin ik hetzelfde herhaal en herhaal en herhaal. Wat als ik zo blijf? Ik wil gewoon dat het stopt. En door die opname te benoemen heb ik me kwetsbaar gemaakt en nu gebeurt er niks. En ik weet niet eens of ik dat nog wel kan omdat ik niet terug zo kwetsbaar wil zijn opnieuw. Ik had het gedaan maar nu weet ik het niet meer 

Onlyhuman schreef op 13-03-2024 om 19:26:

Sorry van de hele discussie. Ik heb niet de energie om inhoudelijk op alles in te gaan. Ik denk dat ieder het goed bedoelt en zowel goede als negatieve ervaringen bestaan.

Ik voel me leeg. Hoe erg ik ook tegen opname opzag het gaf ook hoop op verbetering of iig iets. Nu voelt het allemaal zo voor niks. Verkloot het al twee jaar binnen de therapie die ik krijg en de onmacht van behandelaar is te begrijpen. Ik wil daar niet stoppen tegelijkertijd zie ik dat ik al m’n copingsmechanismes heb ingezet die ik al had. Dat ik een nieuwe omgeving heb gecreëerd waarin ik hetzelfde herhaal en herhaal en herhaal. Wat als ik zo blijf? Ik wil gewoon dat het stopt. En door die opname te benoemen heb ik me kwetsbaar gemaakt en nu gebeurt er niks. En ik weet niet eens of ik dat nog wel kan omdat ik niet terug zo kwetsbaar wil zijn opnieuw. Ik had het gedaan maar nu weet ik het niet meer

Eerst leek je een wals, en toen las ik hoe je schreeuwt.
Ga voor die opname en maak je geen zorgen over wat je hier plaatst. 

Moirmel schreef op 13-03-2024 om 19:32:

[..]

Ga voor die opname en maak je geen zorgen over wat je hier plaatst.

💯

ik ben bang dat ze me niet accepteren omdat ik te gecompliceerd ben. Ze hadden het erover dat ze me niet genoeg konden bieden.. hoelang moet daarover overlegd worden? En psych had dus eerder aangegeven misschien pit of MBT therapie ergens anders. Dat ik miss niet klaar ben voor psychotherapie. Of dus die opname. Maar nu niks en ze is ziek dus wie weet weer hele week verder. En eerst deed ik van alles om het thuis goed op orde te hebben en voorbereiden etc maar nu slaap ik iedere dag weg. Wakker zijn is hel want zo’n onrust. Ik weet niet wat ik wil en niet wat zij willen. 

Gelebloem schreef op 13-03-2024 om 20:20:

[..]

Ik vind dat je enorm veel inzicht toont in de manier waarop je je eigen gedrag beschrijft. De patronen die zich elke keer herhalen en de rol die je daar zelf in speelt. Het steeds opnieuw creëeren in plaats van gewoon zijn, en daarmee eigenlijk niet bij de kern komen.

Het loslaten van al die structuren is enorm eng en onzeker en kwetsbaar maar je hebt het laatst gedaan! Je kon het, en je bent er nog! Je bent nu ook vreselijk kwetsbaar, je leven glipt je door de vingers. Er kan je niet meer gebeuren in opname dan nu, hoe eng ook. Hou vol Only Human.

Dankje. Heb dat de laatste twee jaar nu echt ondervonden. Eerste 1 a 1 1/2 nog met oogkleppen op. Nu zie ik het en het is beschamend. Want nog lukt het niet het anders te doen. Alleen nu wisselt zich dat patroon af met realisatie en het giga falen dus. 

  ik hoop zo morgen duidelijkheid 

ik heb zelf geen ervaring met MBT trouwens, maar ik heb me er recentelijk ook in verdiept, en ik vind het heel goed klinken als methode voor het leren hanteren van heftige gevoelens. Ook heel systematisch en concreet wat me fijn lijkt voor iemand die gemakkelijk de schijn op kan houden. Hoe denk jij daarover?

Thanks Gelebloem, fijn om te lezen dat het ‘pas’ twee jaar is. Waar wat is het een hardnekkig iets. Ik merk ook dat ik vaak in een bepaalde modus schiet en het lukt me niet te switchen dan. Ik kan bijvoorbeeld het ene moment wanhopig zijn en het volgende moment kom ik daar niet bij. Walg van de persoon die ik daarvoor was, wat ik gedaan of gezegd heb etc. Houd me erg tegen in therapie, vaak lukt het dan niet om bij kwetsbare delen te komen. Te gevaarlijk. En je klinkt niet zijig hoor. Juist fijn. 
En MBT zou kunnen werken. Maar ik ben bang dat ik zo in een staat van zijn schiet dat niks lukt. Het lijkt me wel fijn om niet zozeer naar achterliggende reden te zoeken maar meer in het moment. Alleen als ik moet beschrijven wat ik voel dan komt er zo’n chaos en daarna voel ik me kil en afstandelijk. Kan dan precies doen wat ik rest van de week juist niet wil. Vanwege de gevolgen die dat kan hebben. Maar ergens is het veel sterker. Vandaag wel oke sessie. Iets anders geprobeerd was wel eng maar snap het idee erachter wel. Hopelijk volgende week opname. Psych baalde ook dat het zo lang moest duren en zit er bovenop. We gaan t merken 

nog steeds niets. Iedere dag hoopt ze meer duidelijkheid te krijgen. Volgens intake zou ik daar goed op m’n plaats zijn maar het is wachten op plek en blijkbaar zijn de regiebehandelaars moeilijk te spreken. En die hebben uiteindelijk het voor het zeggen. Is het logisch dat het zo lang duurt? En zouden jullie de midweek vakantie met gezin skippen.? Schoonmoeder gaat ook mee en ondanks dat ik er graag bij zou willen zijn ben ik ook bang want het gaat giga overprikkeld zijn. Is het erg om een vakantie te missen? 

Onlyhuman schreef op 16-03-2024 om 21:15:

nog steeds niets. Iedere dag hoopt ze meer duidelijkheid te krijgen. Volgens intake zou ik daar goed op m’n plaats zijn maar het is wachten op plek en blijkbaar zijn de regiebehandelaars moeilijk te spreken. En die hebben uiteindelijk het voor het zeggen. Is het logisch dat het zo lang duurt? En zouden jullie de midweek vakantie met gezin skippen.? Schoonmoeder gaat ook mee en ondanks dat ik er graag bij zou willen zijn ben ik ook bang want het gaat giga overprikkeld zijn. Is het erg om een vakantie te missen?

Als het jou de rust geeft die je zo nodig hebt is het skippen en alleen thuis blijven een goede beslissing. 

Maar je zult echt moeten gaan praten met je partner en ik denk dat hij echt psychoeducatie nodig heeft om jou goed te kunnen ondersteunen.