Het gaat echt even helemaal niet goed met me
Zoals ik in de titel al zeg, gaat het echt even helemaal niet goed met me en weet ik even niet wat te doen.
Ik heb eerder een burn out gehad en heb daar restverschijnselen aan over gehouden. Ik heb nu een behoorlijke terugval. Zit tegen paniek aan. Heb heel weinig energie, in rust een behoorlijk hoge hartslag, voel me erg slap en zie overal tegenop.
Ik heb een haptonome maar die is op vakantie dus daar kan ik nu niet terecht. Morgen ga ik de huisarts bellen want dit gaat niet de goede kant op.
Ik heb ook een zoon van 10 die aardig wat sturing vraagt omdat hij adhd en autisme heeft. Ik merk dat het door mijn vingers glipt. Dat de regie in de opvoeding uit mijn handen glipt en dat beangstigt me.
Aan de ene kant zoek ik afleiding maar aan de andere kant heb ik daar weinig energie voor.
Wat is nou wijsheid om op dit moment te doen? Zoon komt zo thuis uit school en er moeten eigenlijk hapjes gemaakt worden voor morgen om mee te nemen naar school en het is eigenlijk iets simpels wat hij heeft uitgekozen maar ik zie er zo tegenop 
Hoe krijg ik mezelf weer op de rails? Ik slik trouwens een heel klein beetje ad. Afgebouwd jaren terug van 150 naar 10.
O ja, en ik zit in de overgang en heb daarvoor een spiraal laten plaatsen en plak hormoonpleisters. Dit leek in het begin te helpen maar niet voldoende dus.
Fijn als jullie reageren!
Het kan heel goed helpen bij wat jij ervaart .
Denk ik .
Net een paniekaanval terwijl ik een grens stelde aan zoon die doorging. Voelde zo ondermijnd . Hij is mij soms echt de baas op het moment. En dat voelt zo niet goed 😢 Voel me kwetsbaar en daar maakt hij gebruik van. Het put me uit. Ga het morgen met de poh bespreken want dit moet echt anders.
Ah wat vreselijk lastig Elmie. Ik hoop dat je via de POH tips krijgt. Anders zou je ook de GGD nog kunnen bellen, die hebben opvoedondersteuning van 0-18 jaar. Ik heb veel gehad aan de pedagogisch medewerkster toen jongste een peuter was.
Mvtj schreef op 07-07-2025 om 10:07:
Ah wat vreselijk lastig Elmie. Ik hoop dat je via de POH tips krijgt. Anders zou je ook de GGD nog kunnen bellen, die hebben opvoedondersteuning van 0-18 jaar. Ik heb veel gehad aan de pedagogisch medewerkster toen jongste een peuter was.
Zoon is een kopp kind . Zoon heeft een ouder met psychische problemen. Dus heel goed jouw advies .
Mvtj schreef op 07-07-2025 om 10:07:
Ah wat vreselijk lastig Elmie. Ik hoop dat je via de POH tips krijgt. Anders zou je ook de GGD nog kunnen bellen, die hebben opvoedondersteuning van 0-18 jaar. Ik heb veel gehad aan de pedagogisch medewerkster toen jongste een peuter was.
Bedankt voor de tip 👍
Gisteren na een slechte start een goede dag gehad en zelfs weer gekookt. En weer met kracht grenzen kunnen stellen 😀
Nu weer hyperventilatie en oppervlakkig ademen. Weer even alle zeilen bijzetten om eruit te komen. Ik hoop dat hier iemand is zodat ik me er niet zo alleen in voel staan.
Ja hoor . Ik lees je . Je kunt het !
Roos57 schreef op 08-07-2025 om 08:52:
Ja hoor . Ik lees je . Je kunt het !
Moet je nog ontbijten? Of douchen?
Roos57 schreef op 08-07-2025 om 08:55:
Moet je nog ontbijten? Of douchen?
Ik heb ontbeten en moet nog douchen. Ik ben gaan puzzelen. Ademhaling is nu rustiger maar nog wel oppervlakkig maar probeer er geen oordeel aan te hangen.
Heel goed .
Roos57 schreef op 08-07-2025 om 09:22:
Heel goed .
👍
Dat is een vraag voor de huisarts maar ik denk van niet .
Ik ging met net aankleden en dan zet ik toch weer mijn adem vast
Ik ga mijn medicijnen nemen en dan even het kleine afwasje doen.
Ik zit even wat te eten en dan hoop ik dat ik straks genoeg moed heb verzameld om even een grotere ronde buiten te doen. Heb het echt even nodig maar ben nog niet helemaal rustig.
Elmie schreef op 06-07-2025 om 19:49:
Net een paniekaanval terwijl ik een grens stelde aan zoon die doorging. Voelde zo ondermijnd . Hij is mij soms echt de baas op het moment. En dat voelt zo niet goed 😢 Voel me kwetsbaar en daar maakt hij gebruik van. Het put me uit. Ga het morgen met de poh bespreken want dit moet echt anders.
Let op dat je je kwetsbaarheid niet laat kleuren dat je kind gewoon kind is. Die moeten grenzen opzoeken en daar overheen gaan. Niet om jou te pesten of ergens gebruik van te maken, maar omdat het kinderen zijn en grenzen zoeken daarbij hoort. Maak je kind niet volwassener dan hij is.