Burnout
Ik ben vast niet de enige die een burnout heeft (gehad) en zo af en toe even wil klagen over hoe vervelend dat is etc. Maar ik denk dat het ook kan helpen om zo af en toe wat tips en tricks uit te wisselen.
Wattenbolleke schreef op 25-08-2021 om 17:26:
[..]
Onmogelijk. Ik moet echt passen helaas. Alles in mij denkt; stik in die broek.
Maar in tegenstelling tot mijn ‘normale’ leven draag ik nu alleen maar broeken (grappig hoe stemming je kledingkeuze beïnvloed) en mijn voorraad kan dit niet aan
Ben je opgeknapt voor vanavond ellori?
Dan bestel je dr een aantal en stuur je de rest terug of je besteld je lievelingsbroek nog een keer.
Ellori schreef op 26-08-2021 om 15:41:
[..]
Bewegen is alleen maar goed voor je op dit moment. Lekker endorfine aanmaken dat helpt echt bij een burn-out.
Hier gaat het beter dan ik verwacht had. Ben moe, maar dat wist ik van te voren al. En ik slaap dan altijd iets minder goed dus aan het eind van de ochtend weer in bed gedoken en er 3 uur later pas weer uitgekomen.
Ik lees overal het tegengestelde, bij burn out niet sporten. Enig idee waar dat vandaan komt?
Wattenbolleke schreef op 26-08-2021 om 13:07:
ik heb al besloten dat ik niks ga zeggen. Ik zie het wel.
Hoe is t gegaan?
Las later je bericht pas dat je al online gewinkeld had. Dus negeer 2 hierboven.
Malloczero schreef op 27-08-2021 om 17:30:
[..]
Ik lees overal het tegengestelde, bij burn out niet sporten. Enig idee waar dat vandaan komt?
Ik kon niet eens meer sporten.
Je bent niet alleen mentaal, maar ook fysiek overbelast.
Sporten werd mij ook ontraden. Wandelen is beter.
ik dacht dat grote schoonmaak/opruim een goed idee was. Ben helemaal op en mn huis is in complete chaos.
ik heb ook een hele tijd niet gesport. Ging gewoon niet. Maar er is bij mij altijd een probleem geweest dat ik gewoon nergens zin in had. En mijn sport was echt het enige waar ik op een gegeven moment een beetje lol uit haalde. Dus toen het weer iets beter ging werd dat mijn enige doel voor die dag en de dag erna. Eerst een half uurtje, toen een uurtje. Heel low profile. Recreantenniveau zeg maar. Stelt niet zoveel voor. Weinig druk. Was het slim? Geen idee. Ik had het wel heel heel hard nodig. Één moment in de week dat ik iets leuks had. Overigens veranderde dat na een x aantal weken ook weer. Toen ik richting die somberheid ging. Toen was de rush echt weg.
volgens mij is het idee dat de prestatie weg moet. Dus jezelf uitdagen mag niet. Baantjes zwemmen wel, maar niet 50 in een uur en de week erna 55. Zoiets toch?
Fysiek ging het prima. Dat kan ik dus wel weer. Tenminste, gisteren kon ik het! Alleen het plezier is weg.
teamgenoten waren wel lief. Ze merkten dat ik ontzettend stil was. (Normaal ben ik een enorme lawaaimaker) dus ik heb ze even kort verteld hoe het ging. Hopelijk is de drempel volgende week minder. Ik ging er echt met tranen in m’n ogen naartoe.
Malloczero schreef op 27-08-2021 om 17:33:
ik dacht dat grote schoonmaak/opruim een goed idee was. Ben helemaal op en mn huis is in complete chaos.
Mijn therapeut zei: luister naar je lichaam.
Ik kreeg vaak na een half uur of kwartier echt klachten (koortsig gevoel, draaierig, moe). Dat moet je voor zien te zijn. Maar het kan best zijn dat je in 100 etappes je huis kunt opruimen.
Ik vind het knap als het nog lukt om te sporten met een burnout. Ik lag het liefst onder een deken op de bank en elke stap die ik zette zorgde voor een hoge hartslag en een beginnende paniekaanval. Ik kon niet eens normaal boodschappen doen.
Bij mij houd het sporten op dit moment ook op bij een uurtje voor de tv springen met just dance als ik een goede dag heb of een stukje wandelen.
De reden dat ik aangaf dat sporten goed is, is omdat de aanmaak van endorfine nodig is. Hiermee verlaag je namelijk de cortisol in je lichaam waarvan je teveel hebt omdat je niet goed met stress overweg kunt.
Ik merk zelf echt het verschil sinds ik weer wat meer beweeg ten op zichtte van een paar weken geleden. Maar ik ben ook echt heel veel met bewustwording bezig. Dat begint al in de ochtend, als ik slecht geslapen heb of niet uitgerust wakker wordt sta ik al 1-0 achter terwijl de dag nog moet beginnen. Om er voor te zorgen dat ik niet al te ver achter kom te staan pas ik dus de dingen die ik doe aan op een dag. Maar inmiddels weet ik dat ik wel mijn wandeling gewoon moet gaan maken tenzij ik al zo ver ben dat ik inderdaad duizelig wordt. Want dan is het gevaarlijk om deel te nemen aan het verkeer en doe ik dat dus ook niet.
Het is inderdaad belangrijk om naar je lichaam te luisteren maar net zo belangrijk om wel structuur te hebben. Zo sta ik zelf elke dag uiterlijk om 10 uur op, heb een alarm gezet voor de vaatwasser en mijn wandeling zodat ik altijd iets doe en als ik me echt slecht voel ga ik tussendoor nog even liggen.
Mallebeppie schreef op 27-08-2021 om 17:46:
Ik vind het knap als het nog lukt om te sporten met een burnout. Ik lag het liefst onder een deken op de bank en elke stap die ik zette zorgde voor een hoge hartslag en een beginnende paniekaanval. Ik kon niet eens normaal boodschappen doen.
Hoe was dat na ruim een half jaar? Nog steeds zo? Klote..
Ik heb en en denk ik. Ik lig het liefst onder een dekentje op de bank met m’n ogen dicht. Maar soms moet ik wel even iets. Huishoudelijk klusje, wandelingetje in het bos (Max 5km op een heel goede dag). Ik probeer mezelf in ieder geval te dwingen om na een tijd van rust (dekentje bank) even iets te doen. Al is het maar een billendoekje alleen dan met schoonmaakspul door de wc halen. Ik ga ook soms gewoon 2u in bad.
Misschien is het wel heel onverstandig, m’n sport. Ik weet het ook niet.. ik denk dat ik dat toch wel een klein beetje op wilskracht doe. Al kan ik inmiddels ook echt aangeven als ik niet meer kan spelen en ga dan naar huis.
Hebben jullie niet dat je op een gegeven moment wel heel makkelijk onder dat kleedje gaat liggen? Ik iig wel. Zal ook wel depressie gerelateerd zijn. Dus het is een uitdaging voor me om genoeg rust te nemen voor burn out en genoeg te doen om niet verder weg te zakken qua somberheid.
Een uurtje voor de tv springen lijkt me inspannender dan wat ik doe, haha.
Wattenbolleke schreef op 27-08-2021 om 18:00:
[..]
Hoe was dat na ruim een half jaar? Nog steeds zo? Klote..
Ik heb en en denk ik. Ik lig het liefst onder een dekentje op de bank met m’n ogen dicht. Maar soms moet ik wel even iets. Huishoudelijk klusje, wandelingetje in het bos (Max 5km op een heel goede dag). Ik probeer mezelf in ieder geval te dwingen om na een tijd van rust (dekentje bank) even iets te doen. Al is het maar een billendoekje alleen dan met schoonmaakspul door de wc halen. Ik ga ook soms gewoon 2u in bad.
Misschien is het wel heel onverstandig, m’n sport. Ik weet het ook niet.. ik denk dat ik dat toch wel een klein beetje op wilskracht doe. Al kan ik inmiddels ook echt aangeven als ik niet meer kan spelen en ga dan naar huis.
Hebben jullie niet dat je op een gegeven moment wel heel makkelijk onder dat kleedje gaat liggen? Ik iig wel. Zal ook wel depressie gerelateerd zijn. Dus het is een uitdaging voor me om genoeg rust te nemen voor burn out en genoeg te doen om niet verder weg te zakken qua somberheid.
Een uurtje voor de tv springen lijkt me inspannender dan wat ik doe, haha.
Het helpt zeker niet mee denk ik dat je en een burn-out en een depressie hebt. Toch kun je voor beiden een deel van dezelfde basisregels aanhouden en kom je eigenlijk uit op rust en regelmaat.
Ik gun mezelf 1 dag per week dat ik niets hoef te doen. Maar vaak lukt dat niet hoor. Er is altijd wel iets waar ik me aan stoor om op te ruimen bijvoorbeeld, of ik bedenk opeens dat ik nog een wasje wil draaien etc. Maar, ik probeer mezelf dus 1 dag in de week alle rust te gunnen die ik hebben wil en dan mag ik me ook de hele dag terug trekken als ik dat wil. Zo heb ik dat in het verleden ook met mijn depressie gedaan toen ik daar net hersteld van was. Ik mocht af en toe er in mee gaan maar dan was de afspraak wel dat het 1 dag was. Anders had het teveel invloed op mijn leven en dat had het al genoeg gehad.
best een goede, een dag complete rust indien gewenst. Wel lastig in te voeren straks als ik weer meer werk en de kinderen naar school gaan. Dan is het ‘slechts’ Van 9-1430 complete rust.
Heb jij kinderen, ellori?
Wattenbolleke schreef op 27-08-2021 om 18:33:
best een goede, een dag complete rust indien gewenst. Wel lastig in te voeren straks als ik weer meer werk en de kinderen naar school gaan. Dan is het ‘slechts’ Van 9-1430 complete rust.
Heb jij kinderen, ellori?
Van 9 tot 14:30 is nog steeds beter dan niet. Eventueel de kinderen 1 vaste dag per week naar bijv opa en oma om nog wat extra rust te pakken na school of iets van BSO? Zeker als je weer meer gaat werken is het nog belangrijker dat je wat rust extra pakt. Maar trek je niet te veel terug ivm je despressie, dat werkt alleen maar averechts en op een gegeven moment zit je weer in zo'n neerwaartse spiraal.
Ja, ik heb een heerlijke puber die hier elke 2 tot 3 weken is. Gelukkig is hij oud genoeg om ook echt mee te helpen met dingen in huis wat wel scheelt als ie hier is. Maar het kost me ook echt bakken met energie.
Ook een uur springen voor de tv en dan nog een uur wandelen, trok ik echt niet (En nog niet). En ik dwing mijzelf ook niet om iedere dag iets te "moeten ". Het gaat om wat ik "Wil ". Dat werkt voor mij veel beter.
Ik kon dan ook bijna geen prikkels verdragen en een blokje om van 3 minuten kon ik niet aan.
Dat was een jaar geleden.
Inmiddels een hoop geleerd en beter leren "voelen" en meer geleerd te kijken naar wat ik wil, ipv naar wat er allemaal moet. Dat heeft ook betekent dat ik moeilijke ingrijpende beslissingen heb moeten maken aangaande werken bijvoorbeeld.
Het gaat nu een stuk beter. Mijn depressie lijkt af te nemen, mijn angst en paniekklachten zijn meer beheersbaar, ik durf de deur weer uit en mijn energie komt weer wat terug.
Maar ik ben nog steeds geen 70 % van wie ik was(qua energie en activiteiten). En dat is oké. Alles op zijn tijd.
Mallebeppie schreef op 27-08-2021 om 18:56:
Ook een uur springen voor de tv en dan nog een uur wandelen, trok ik echt niet (En nog niet). En ik dwing mijzelf ook niet om iedere dag iets te "moeten ". Het gaat om wat ik "Wil ". Dat werkt voor mij veel beter.
Ik kon dan ook bijna geen prikkels verdragen en een blokje om van 3 minuten kon ik niet aan.
Dat was een jaar geleden.
Inmiddels een hoop geleerd en beter leren "voelen" en meer geleerd te kijken naar wat ik wil, ipv naar wat er allemaal moet. Dat heeft ook betekent dat ik moeilijke ingrijpende beslissingen heb moeten maken aangaande werken bijvoorbeeld.
Het gaat nu een stuk beter. Mijn depressie lijkt af te nemen, mijn angst en paniekklachten zijn meer beheersbaar, ik durf de deur weer uit en mijn energie komt weer wat terug.
Maar ik ben nog steeds geen 70 % van wie ik was(qua energie en activiteiten). En dat is oké. Alles op zijn tijd.
Maar wil je überhaupt iets met je depressie? Als ik ga doen wat ik wil, doe ik dus echt helemaal niks.
Fijn dat je langzaam vooruitgang ziet. Ben je gestopt met werken? Of geswitcht?
zo zie je maar hè, geen enkele burn out of depressie is hetzelfde.