Nog eens dan met andere naam; bemoeien met straf op school

Sorry voor de tikfouten

Het ging een beetje te snel.

Poezie

De grens is een tikje moeilijk te trekken zei ik al, maar ik zie het zo: bij een beperking zoals ik omschreef is het doel (en ook het effect) het voorkomen van iets ongewenst in de toekomst. Straf is gericht op een sanctie ('leedtoevoeging'met een lelijk woord - dat woord komt uit theorieën over strafrecht trouwens) op gedrag in het verleden.

Het loopt wat door elkaar omdat het doel van straf vaak ook is te zorgen dat het in de toekomst niet weer voorkomt, maar ik zie toch wel degelijk een verschil.
Ook in het soort maatregel trouwens. Het is duidelijk dat het afsluiten van Hyves (voorbeeld Koentje) het ontmogelijk maakt om het ongewenste gedrag (teveel Hyves tijdens werktijd) ooit nog te laten zien, terwijl nablijven etc natuurlijk geen garantie is dat het ongewenste gedrag niet meer voorkomt.

Dus nogmaals mijn vraag: noem eens een concreet voorbeeld? Dat was vast een voorbeeld a la Koentje, of heb ik het mis?

groeten,

Temet

Koentje

Ik was degene die de telefoon opbracht, niet Emmawee,
En ik heb volgens mij ook duidelijk gezegd dat ik voor zo'n vergrijp een straf absoluut op zijn plaats vind. Alleen niet de telefoon een week confisqueren, tot het einde van de dag is het prima, daarna moet de telefoon weer met kind mee naar huis.

Ik zou dus absoluut de discussie aangaan, ik wil hem desnoods zelf nog wel op komen halen, ik weet niet wiens voorstel dat was, en kind klusjes laten doen in de tijd dat het me kost (heb ik broertje toen ook laten doen) Ik vind elke andere straf prima, maar van privé-eigendommen blijf je af
Bij broertje op school wilde ze hem eerst ook niet teruggeven, want inderdaad beleid in de schoolgids en regels van de school. Maar ik kreeg hem uiteindelijk wel mee en broertje kreeg een vierkant rooster.
Ik heb niet zitten schreeuwen of schelden of boos tegen de mentor gedaan.
Ik ben de leraar niet afgevallen tegen mijn broertje, ik heb niet gevraagd hem helemaal niet te straffen. Ik kwam puur een privé-eigendom ophalen.

En ja, het is stom om tegen de regels in de telefoon aan te zetten, en ja, dat verdient straf.
Maar ik zou het zelf ook niet accepteren als mijn telefoon een week wordt afgepakt omdat hij afgaat op een plek waar het niet hoort.

En Albana, als een van jouw collega's dat ontslag aanvecht zou hij/zij dat best winnen. Dat kan nooit recht op ontslag zijn.

Toegeven aan ouders waar kind bij staat

Ja maar Kiki je hebt wel geljk dat het prive eigendom is, maar waarom zou de regel "de school moet van prive eigendommen afblijven" gelden boven "het kind moet de telefoon uit zetten en niet zichtbaar tonen"????
Vind je het niet echt gewoon het kind zijn of haar eigen schuld??
Ik keur het gedrag echt heel erg af en jaja aan het eind van de dag de telefoon teruggeven, tjonge jonge wat maakt die straf een indruk zeg pffff. Daarmee laat de school zich vierkant uitlachen door het kind.
Ik heb één keer een gameboy afgepakt in groep 6. Moeder stond krijsend bij school om 3 uur. Ding moest en zou weer mee, eerder ging ze niet. Jochie stond erachter te grijnzen. Nou, echt dat ze hem niet mee kreeg hoor, ik liet me door haar mijn gezag niet ondermijnen. En dan de argumentatie: "maar anders is hij zo druhuk en zo verveeelend" tja dan zorg je toch dat hij dat ding niet mee naar school neemt? Ik had gezegd na het weekend (vr tot ma) en ga echt niet toegeven war dat ventje bij staat te grijnzen. No way. Uiteindelijk is moeder toch maar naar huis gegaan met een boos jongetje achter zich aan. Ik weet niet hoe dat weekend geweest is.

Kiki

Prive-eigendom of niet, het valt onder de regels. Je kiest het gedrag, je kiest de gevolgen. Dát is volwassen zijn/worden. En zelfs je broertje kan prima zonder mobiele telefoon, want al zijn vrienden hebben er eentje. En anders mag hij misschien van de concierge wel even van de echte telefoon gebruik maken.

Tirza

Ehm koentje

Je verwart me met Kiki. Kan gebeuren. Maar reageer je ook nog even op mijn bericht over vertrouwen? En zijn er nou echt helemaal geen straffen te bedenken waarbij jij zelf naar de leerkracht zou stappen om opheldering te vragen?
Groeten, Maw.

Bij mij thuis is geen telefoon

en broer moest me bellen als hij thuis was, daar heb je niets aan bij de conciërge, maar waarom ik vond dat hij een telefoon nodig had vind ik feitelijk nog irrelevant (ook al bracht ik het zelf op)
Al had broerlief zijn mobiel nodig gehad omdat hij anders geen spelletjes kon spelen had ik hem ook opgehaald (en dan desnoods bij mij op de kast gemikt voor de rest van de dag)

Ik vind gewoon dat je als leraar niet het recht hebt een week lang wat dan ook van een kind af te pakken. Niet op de basisschool, niet op de middelbare school, niet op een MBO/HBO of Universiteit (waar het op vervolgonderwijs echt niet meer gebeurd hoor, dan krijg je een studentenopstand)

Want reken er maar op dat als jij als kind in je rekenboek zit te bladeren terwijl je met taal bezig bent, de leraar echt niet het rekenboek voor de rest van de week op de kast legt. Dat dan weer niet.

Kiki

Kiki is het raar dat ik verschil zie tussen een kind van 6 met een knuffel en een puber met een telefoon? Ik had dat kind van 6 de knuffel op de vensterbank laten zetten en het aan het einde van de dag weer mee laten nemen. Het is ook wel een erg moeilijke regel als je een knuffel wel op je tafel mag zetten en je mag er niet aankomen. Bij die pubers is het toch anders! Die telefoon moet niet eens zichtbaar zijn! En ze zijn een tikkie ouder. Logisch dat je daar iets anders mee om gaat.
Ik snap wel wat je bedoelt dat ook een juf niet mag afpakken. Dan blijft het bij: "zou je dat weg willen leggen?" hm, effectief hoor. En de telefoon aan het eind van de dag teruggeven, dat vind ik te weinig effectief voor groep 8. Een week kwijt? Dan laat je hem voortaan wel buiten zicht hoor.

Ik zou echt niet met kind naar meester gaan

Stel je voor dat meester zijn hakken in het zand zet (beetje vergelijkbaar met Geerke en de DS) sta je daar als arme 6-jarige tussen een woordenwisseling tussen meester en mamma. Lijkt me ook niet bevorderlijk voor de sfeer.

Geerke, jij ziet verschil tussen de twee dingen omdat het aaibaarheidsgehalte van een schattig 6-jarig meisje een stuk hoger ligt als een puber met zijn telefoon. En een verdrietig kind dat niet kan slapen zonder knuffie is natuurlijk veel zieliger.

Maar ik ben ook zielig als ik op mijn werk op een telefoontje zit te wachten "hoi Kiek, ik ben thuis" en ik krijg deze niet omdat een leraar het meent de telefoon een week af te pakken. Dan kan het honderdmaal zijn eigen schuld zijn, ik zit er maar mooi mee.

En puber is ook zielig als er iets gebeurt onderweg en kind heeft geen telefoon om iemand te bellen.

Ik zeg niet dat je alleen maar moet zeggen "foei puber, niet met je telefoon spelen" natuurlijk moet je straf geven. Dan laat je hem het schoolplein vegen, strafregels schrijven (doen ze dat nog?) een half uur vroeger laten komen. Ik kan genoeg dingen verzinnen, daar hoef ik echt geen telefoon voor in te pikken een week lang.

En toch

Dat meisje van zes én haar moeder nemen bewust zelf het risico door De LievelingsKnuf mee naar school te nemen. Dat zou ik al nooit doen.

Tirza

Rechtvaardigheidsgevoel

Dat hebben alle kinderen, zeker tot hun 7e jaar. Kunnen je exact vertellen wat eerlijk is en wat niet en waarom. Hoort gewoon bij de ontwikkeling. Ik heb echt nog nooit een ouder ontmoet die zei: gut, dat heeft mijn kind nou totaal níet, rechtvaardigheidsgevoel. Het áfleren ervan duurt jaren en gaat bij sommigen nooit echt helemaal lukken. Moet je vooral geen advocaat willen worden

Tirza

Sini, werkelijk

Wie weet er deze dagen nou nog telefoonnummers uit zijn hoofd

Dan kan je honderdmaal een hekel aan mij of aan mijn soort ouders krijgen, dat is dan niet anders. Maar ik had hem toch wel teruggekregen denk ik.

En ik ondermijn het gezag van de leerkracht niet, de leerkracht laat zijn/haar gezag ondermijnen door zich bewust in een twijfelachtige situatie te manoeuvreren.

Want diezelfde leerkracht, die misschien zijn/haar telefoon wel eens laat afgaan in de bioscoop, theater of restaurant zou vuurspuwen als hij/zij dan zijn telefoon moest inleveren.

Pelle, ik heb alleen het verhaal van puberbroertje

Volgens hem viel de telefoon uit zijn tas (maar of dat zo is? Hij is wel superbraaf altijd, het zou kunnen. Maar het blijft een puber, ik twijfel er in ieder geval aan) en pakte de leerkracht hem af.

Ik denk dat de regels wel duidelijk verteld zijn in de klas. Het is in ieder geval een regel die alle middelbare scholen hanteren, dus dat zal best bekend zijn geweest.

Het was overigens wel de eerste keer dat mijn broertje zijn telefoon werd afgepakt, er is dus geen waarschuwing aan vooraf gegaan. Het is trouwens überhaupt de eerste keer dat mijn broertje op school of ergens in de problemen raakte.
Ik heb namelijk een vreselijk braaf broertje en dat werd/wordt erkend door zowel mentor als de leraar die de telefoon afpakte.
En wat ik begrepen heb (van broertje en van mentor) is ook toen broertje naar de mentor is gegaan om te vertellen dat hij mij verplicht moest bellen als hij thuis was en dit zijn enige communicatiemiddel dat het enige was wat hij te horen kreeg "dat is dan jammer jongen, dat had je eerder moeten bedenken"

Nou was mijn broertje destijds pas 13. Ik denk niet dat hij de mentor om mijn nummer heeft gevraagd (is daar op school trouwens ook bekend. Mentor had het ook kunnen geven) maar ik denk echt niet dat hij bij mijn buren die hij niet kende had durven aanbellen om mij te bellen.

Maar ik had ook die telefoon teruggevraagd als de situatie anders was, (tenzij mijn ouders er natuurlijk waren geweest, maar dan had mijn vader denk ik wel naar school gegaan) want ik vind het gewoonweg niet kunnen.

Is geen straf

"Je had ook een andere straf kunnen geven en de telefoon/DS/wat dan ook of door de ouders laten ophalen of aan het einde van de dag teruggeven."

Maar Kiki, dan is het toch geen straf meer? Als de telefoon op school niet zichtbaar mag zijn en je krijgt 'm terug als de school afgelopen is, is het resultaat precies hetzelfde als wanneer hij niet ingenomen is (dan kun je er ook niets mee doen). Wat betekent dat er ook weinig reden is om je aan de regels te houden.

Sini

Laten we hopen dat we op dat vlak nooit tegenover elkaar staan.
De mentor van mijn broertje zei ook dat hij dat hij nooit terug zou komen op die beslissing. Ik stapte een uur later toch echt met telefoon naar buiten en ik heb niet eens mijn stem verheven.

Verder vind ik de situatie twijfelachtig omdat ik me afvraag of het rechtens wel kan/mag.
Het kan wel honderd keer in die schoolregels staan, dat maakt het nog geen geëtst recht van die leerkracht.

Ik kan in mijn arbeidsovereenkomst ook hebben staan dat ik iemand mag ontslaan als hij rood haar heeft. Maar daar kom ik niet mee weg.

Albana's werkgever kan wel aangeven dat je op staande voet ontslagen wordt als je met je telefoon daar zit. Geen kantonrechter die het zal toewijzen.

Het gaat er mij niet om of jij je telefoon aan of uit hebt in het theater, het gaat erom dat het stoom jou uit de oren zou komen als je telefoon afgepakt zou worden als hij per ongeluk afgaat. Geen volwassene zou het pikken.

Verder snap ik eerlijk gezegd niet waarom zoiets zo op de spits gedreven zou moeten worden.
Pak gewoon die telefoon af tijdens de les en geef hem daarna weer terug of aan het einde van de dag.

Bij mijn andere broertje op school (net nagevraagd) gaat hij in de la van de leerkracht en aan het einde van de dag mag hij weer gewoon mee. De leerkrachten beginnen de les al met de vraag of de telefoons uitstaan en het kind wat bij de vorige les de telefoon heeft laten afgaan wordt nog even extra aangesproken. "Pietje, staat jouw telefoon echt uit, laat eens kijken?"

En daar gaat echt niet vaker een telefoon af als bij mijn andere broertjes en zitten ze echt niet de hele les te klieren met die mobieltjes.

Bij mijn jongste broertje moeten de telefoons aan het begin van de dag standaard ingeleverd worden bij de meester en aan het einde van de dag mogen ze weer mee. Maar dat is nog basisschool

Sini

Ik sta helemaal achter de telefooninneemactie op de school van mijn dochter.Zo gauw ze een telefoon horen of zien in de klas, gang of kantine ben je hem kwijt. Alleen buiten op het plein mag je sms-en enz.
Maar zoals gewoonlijk zijn pubers zeer vindingrijk. Mijn dochter heeft altijd een oud reserve-mobiel bij zich. Die doet het niet maar die geeft ze af als haar echte mobiel afgaat in de klas of gezien wordt. Hebben alle leerlingen! De leraren hebben dit tot nu toe niet door haha.

Straf prima

maar geen straf die buiten schooltijd doorgaat. Dus niet bij een basisschool langer blijven (middelbare mag toch het laatste lesuur) en geen privé spullen langer houden tot laatste lesuur. Dus kind had telefoon mogen ophalen na schooltijd (tijd bepaal ik) en krijg daarnaast straf (vegen of eerder op school komen etc). Echter privé spullen hoor je gewoon eind van de dag terug te krijgen vind ik.

O en als de telefoon van een leraar afgaat in de klas

is hij hem dan ook een hele week kwijt? Waarom wens ik dat te betwijfelen? En niet zeggen dat het niet voorkomt, ik weet dat dat ook voorkomt.

Berber, je hoeft het wat mij betreft niet te vragen. Ik gaf het voorbeeld, omdat dat zachte beleid, niet tot meer telefoonverkeer leidt in de klas en daar krijg je ook heus straf als die telefoon afgaat. Alleen krijg je de telefoon weer mee aan het einde van de dag zoals het hoort.

Vind ik niet

voor school is de school open. Maar goed straf moet op school blijven en niet doorgaan in het weekend of avond. Dus nogmaals voor de duidelijkheid basisschool tijdens de normale schooltijden en middelbare school tijdens de normale openingstijden (ook al ben je zelf dan al of nog vrij).

School verzekerd!?

En wat ik me dan afvraag: wat als er iets gebeurt met die in beslag genomen mobieltjes op school. Ze kunnen zoek raken, worden gestolen, beschadigd, enz. Is school hiervoor verzekerd?

Lijkt me juridisch ook niet houdbaar, dit. Je zou aangifte tegen school kunnen doen wegens verduistering. Lijkt me een interessante case...

Nog maar een vergelijkinkje

Eh.. een soortgelijk voorbeeld wel al eerder aangedragen, maar ik probeer het ook eens. Als ik met mijn auto capriolen verricht die niet mogen (verkeersregels), kan mijn rijbewijs c.q. auto ook in beslag genomen worden.
Politie/justitie wordt in dit geval ook niet beschuldigd van verduistering, toch?
Goed, te hard rijden is gevaarlijk, maar mobieltjes verstoren de lessen enorm. Ook de lessen van dat kind (jouw kind?) dat graag iets wil leren....

Manus (die knettergek wordt van mobieltjes in de les)

Lijkt me nauwelijks een vergelijking

als ik aangehouden word voor het rechtsaf slaan op een plek waar dat niet mag krijg ik een boete.
Gooi ik geen geld in het parkeerautomaat krijg ik een boete.
Mijn man reed laatst, idioot dat hij is, veel te hard en verloor niet zijn rijbewijs en niet zijn auto, maar kreeg (jawel) een boete.
Als ik rij zonder licht ben ik niet mijn fiets kwijt, ook geen week, want ik krijg (wederom) een boete

Maar, met een boetesysteem zou ik kunnen leven. Of je bent hem een week kwijt, of je betaalt een boete en krijg je hem direct mee (afgestemd op het gemiddelde inkomen van een puber natuurlijk)
Is dat dan geen oplossing?

Manus

Politie heeft die wettelijke bevoegdheid. Leerkrachten niet. Zo simpel is het.

Ik heb ook wel eens last van de brommer van de buurjongen. Ik mag die brommer (helaas!) niet in beslag nemen.

Overigens

Overigens vind ik het prima dat mobieltjes in de les in beslag worden genomen als ze overlast geven, maar niet na schooltijd.

O die telefoontjes

Wij nemen ze in als ze afgaan en eind van de dag terug, vooral omdat we bang zijn voor stelen. Het is wel eens gebeurd dat een ingenomen telefoon gestolen werd.

Ik heb mijn telefoon gewoon aan, en neem ook op als het iemand van thuis is. is er niks ergs dan bel ik later terug. Wij hebben allemaal een mobiel van school waarmee we de absenties kunnen verzenden, dus iedereen heeft hem aan en gebruikt hem. vind ik ook iets anders dan leerlingen...

Gezagsverhouding

Kiki, je zegt dat je het gezag van de leraar niet ondermijnt. Maar dat doe je wel:
"De mentor van mijn broertje zei ook dat hij dat hij nooit terug zou komen op die beslissing. Ik stapte een uur later toch echt met telefoon naar buiten en ik heb niet eens mijn stem verheven." Ook jouw voortdurende vergelijking met de leraar wiens telefoon afgenomen zou worden in vergelijkbare situaties, laat zien dat je de gezagsverhouding binnen school niet accepteert. De leraar zit nu eenmaal niet in dezelfde positie als de kinderen. Dat kun je vervelend vinden, maar zo liggen de verhoudingen.
Ik heb al eerder gezegd, dat ik het ook een belachelijke straf vind, ik vraag mij ook af of het allemaal wel mag en natuurlijk zijn er andere manieren te bedenken om het mobieltjes-probleem op te lossen.
Maar deze discussie gaat volgens mij over iets anders.
Hoe ga je om met straffen op school die je niet aanstaan? En wat mij betreft belangrijker: hoe leer je je kinderen om hiermee om te gaan?
Jouw reactie op het samen naar de leerkracht gaan, laat mij al zien dat wij daar heel verschillend in zijn: "Stel je voor dat meester zijn hakken in het zand zet (beetje vergelijkbaar met Geerke en de DS) sta je daar als arme 6-jarige tussen een woordenwisseling tussen meester en mamma. Lijkt me ook niet bevorderlijk voor de sfeer." Deze situatie zou ik dus nooit laten ontstaan. Ik verwacht nl. dat de leraar de waarde van de knuffel c.q. de zwaarte van de straf verkeerd heeft ingeschat (misschien had hij net als Tirza gedacht dat je 'natuurlijk' niet je lievelingsknuffel meeneemt). Ik verwacht dat je daar met een schuldbewuste en coöperatieve houding wel uitkomt. Is e.e.a. ontstaan uit overspannenheid of zwarte pedagogiek en houdt de leraar voet mij stuk, dan wens ik hem een prettig weekend en valt het binnen de categorie "shit happens". Maar dan ga ik daarna (daarna dus, niet met 6-jarige erbij!!) heus nog wel eens alleen met die leraar in gesprek. Ik heb dan nl. wel ernstige twijfels over zijn pedagogische vaardigheden en het kunnen inschatten van 6-jarigen.
Nog een heel andere vraag: wat is een vierkant rooster?
Groeten, Maw.