Hoe ver mag je gaan als ouder voor het recht op goed onderwijs voor je kind?

Herkenning

Interessante discussie waarin ik ook met name bij Danni en Rodebeuk veel herkenning vind.

Zelf woon ik in Griekenland en hier kan je op de lagere school noch blijven zitten, noch versneld worden. Verrijken, compacten etc zijn vooralsnog onbekende woorden.

Voor mijn zoon levert dit een zeer frustrerende situatie op, zo erg dat hij thuis liep te grommen en een tijdje geleden letterlijk ziek werd van school en ik hem een keer thuis heb moeten houden.En dat niet alleen, we lopen nu bij een psychologe vanwege oa faalangst.

En ondertussen is het praten met de juf ongeveer net zoiets als praten tegen een muur. Ze heeft het constant over een uitzonderlijk intelligent kind en valt van de ene in de andere verbazing maar kan daar verder helemaal niets mee.

Op de Nederlandse school waar hij op zaterdag naar toegaat, is hij inmiddels versneld en dat pakt erg goed uit. ZO goed dat het volgens zijn juf waarschijnlijk is dat hij over een jaar of 2 weer versneld moet worden.

Net als Rodebeuk probeer ik mijn zoon er nu maar van te overtuigen dat school inderdaad misschien niet zo leuk is, maar gewoon moet en dat hij er maar het beste van moet proberen te maken. En ook ik probeer de boel zoveel mogelijk te compenseren met buitenschoolse activiteiten.

Verder ben ik het met Rodebeuk eens dat het heel belangrijk is dat hij zich erkend voelt in wat hij voelt. Ik probeer de boel dus niet meer namens de school goed te praten. Ik heb het er gewoon met hem over dat ik heel goed begrijp dat hij het moeilijk vindt om iedere dag geduld op te moeten brengen voor al het wachten en herhalen, maar dat dit toch de situatie is waar hij mee om moet leren gaan. Moeilijk moeilijk!

Speurneus en rodebeuk door elkaar gehaald

Sorry, zie net dat ik jullie door elkaar haalde.

Ben het in principe wel met Rodebeuk eens dat school "grijs" is maar zoals ik in mijn voorgaande berichtje schrijf ben ik noodgedwongen toch meer overgegegaan op wat speurneus beschrijft.

Ik kon en kan de school gewoon niet langer de hand boven het hoofd houden en voel me verplicht mijn zoon de hoognodige ondersteuning te bieden en daarmee te erkennen dat hij eigenlijk voor een groot deel gelijk heeft. Ik waak me er wel voor school af te kraken in zijn bijzijn (oh wat zou ik dat graag doen....) maar laat hem wel weten dat ik heel goed begrijp hoe hij zich voelt en dat hij daarin niet alleen staat.

Ik dwaal even mee....

Speurneus: "En Tirza ik ben echt geschokt te lezen dat het nog steeds voorkomt dat ouders hun kinderen naar een lagere onderwijssoort sturen dan ze aankunnen omdat dat niet osm is."
Hm... om heel eerlijk te zijn: ik herken bij mijzelf toch ook de hoop dat ze toch maar alsjeblieft niet naar één of ander gymnasium willen. Niet osm inderdaad... Errug he?!
Groeten, Maw.

Ironisch bedoeld

Ik gooide de kreet osm er in omdat die meestal wordt gebezigd door mensen uit een bepaald milieu die niet teveel met lagere milieus willen omgaan. Uit Tirza's posting kwam het voorbeeld naar voren van iemand die zijn kind niet naar Havo/VWO wilde sturen omdat hun soort daar niet heen gaat, deze keer in de zin van dat het voor mensen uit een "hoger" milieu zou zijn, een dubbeltje wordt toch geen kwartje als het ware. Zo gaat kind dus naar een lagere onderwijssoort dan het aankan. Bedoel jij nu werkelijk Maw dat jij dat ook zou doen? Of heb je het specifiek over bepaalde gymnasia die jij kent omdat die een bepaald imago hebben?

Segregatie

"een van de segregerende elementen zijn wij zelf."

Dat is natuurlijk helemaal waar. Zolang er vrije keuze is, kiezen we voor ons (vermeende) individuele belangen. We kiezen niet voor het algemeen belang. Dat blijkt weel uit de moeizame pogingen van dappere groepjes witte ouders om hun kinderen gezamenlijk naar een zwarte basisschool te laten gaan. Uiteindelijk haken veel ouders toch af, want het gaat toch om hun kind, en ze willen geen risico lopen (en we denken toch vaak dat ze minder risico lopen als ze tussen osm zitten).

"Zij duwen hun 'briljante kinderen' vanaf dat ze kunnen lopen precies gepast de goede kant op."
Feitelijk doen veel hoogopgeleide ouders hier in Nederland hetzelfde. Ik ook. Omdat we vinden dat dat het beste voor onze kinderen is, en we er het maximale uit willen halen.

"ik ben echt geschokt te lezen dat het nog steeds voorkomt dat ouders hun kinderen naar een lagere onderwijssoort sturen dan ze aankunnen omdat dat niet osm is."
Ik heb het hier afgelopen schooljaar nog zien gebeuren. Een klasgenootje van mijn zoon is naar VMBO gegaan (niet VMBT-t, maar echt de praktische opleiding). Het meisje had een havo/VWO-advies. Haar ouders hebben het schoolgebeuren steeds afgeremd, en zijn erg blij dat ze nu op het VMBO zit. 'past veel beter bij haar' is het verhaal naar buiten toe. Volgens mij zijn ze echter vooral bang dat hun dochter straks veel meer opleiding heeft dan zij zelf. Sneu.
Mijn man zat vroeger trouwens in een soortgelijk schuitje. Havo? Maar dat is toch vreselijk moeilijk? Hij is naar de mavo gegaan, dat vonden zijn ouders (timmerman en huisvrouw) al helemaal fantastisch. De havo vonden ze eng, ze kenden ook bijna niemand die de havo (of hoger) had gedaan. 't is met hem trouwens helemaal goed gekomen hoor, maar het heeft ons wel gesterkt in de overtuiging: haal het maximale uit je zelf, ga voor het hoogst haalbare. En daarmee doen we dus mee aan de segregatie; zoon zit notabene op een zelfstandig gymnasium...

Speurneus

Het gaat subtieler. Ik haal twee vriendinnen. Eentje, alleenstaand moeder, arbeidersmilieu, al haar eigen broers/zussen ook. Haar dochter kon de havo op haar slofjes en daarna het HBO. Alle neefjes/nichtjes persen zich met moeite door het VMBO. Daar wordt subtiel-afzeikerig op gereageerd. Sowieso kan ze nooit ergens terecht om een lekker uit te halen over schoolse zaken, maar denk vooral ook aan "tja, lekker he, studeren op andermans kosten". "Zo zo, toe maar, dat doet maar, mevrouw studeert". "Goh goh, leren ze je díe flauwekul tegenwoordig allemaal op zo'n hoge school? Nou, lekker, van mijn belastingcenten". Diploma-uitreiking en propedeuse-feestje worden licht verziekt door negatieverige ooms en tantes. Geen dráma's, maar de ondertoon is er duidelijk.
Andere vriendin, zelfde verhaal. Alleen had dit meisje ook nog een broer die VMBO deed en met zijn handen werkt. Meisje haalde negens op het VMBO, maar zevens op de havo. Ga er dan toch maar weer af meid, negens zijn veel leuker en fijner, bovendien ben je een jaar eerder klaar en pfffff als je kijkt naar die kinderen van Tirza met al die verslagen enzo, daar kunnen we je niet mee helpen, dat is toch allemaal niks, doe nou maar lekker VMBO - dan ben je lekker gauw klaar en kun je daarna iets leuks gaan doen. Want, inderdaad, de verkering is er al lang en breed en er wordt serieus over samenwonen etc. gedacht. Misschien iets met kinderen ofzo, een poosje MBO.
Het is geen kwaadaardigheid, het is angst.

Tirza

Tirza

Je hebt het heel goed beschreven, kan het me helemaal voorstellen. Wat dat betreft hebben man en ik geluk dan denk ik, vandaar dat ik de situatie ook niet ken zelf. Ook allemaal neven en nichten die weinig opleiding hebben. Mijn man zijn moeder was zelfs redelijk verschrikkelijk, altijd over mijn man opscheppen. Op een of andere manier hebben zijn ooms, tantes, neven en nichten hem dat nooit kwalijk genomen gelukkig. Eens kwam hij binnen op een condoleance van verre familie (een oom van zijn moeder) en hij werd niet begroet met he daar is Piet, maar he daar is de chirurg (is hij niet, maar dat praat wat makkelijker). Daarna heeft hij zijn moeder gebeld en gezegd: zeg ik ben Piet hoor en niet de chirurg. Je voelt je alleen soms wat ongemakkelijk als familie op een verjaardag op alle bazen zit te foeteren en alle witte boorden criminelen vindt. Maar op een of andere manier geldt dat dan altijd voor al die anonieme witte boorden en niet voor ons of zo.

Speurneus

Ik begreep de ironie van osm wel, ik gebruikte de term zelf ook zo.
"Zo gaat kind dus naar een lagere onderwijssoort dan het aankan. Bedoel jij nu werkelijk Maw dat jij dat ook zou doen?"
Ehm...nee. Ik zou dat niet *doen*. Mochten mijn kindere in de toekomst naar het gymnasium willen en kunnen, dan ben ik vast en zeker verschrikkelijk trots en zal ik hen niet tegenhouden.
Maar... Tirza heeft gelijk, het is subtieler. Ik ken het gymnasium van de buitenkant en ik vind het erg elitair. Niet osm dus. Een 'gewone' (lees: gemengde) HAVO / VWO trekt mij daarom veel meer, al hoef ik er zelf niet naar toe. Ik zal mijn kinderen daarom nooit "naar het gymnasium praten". Ook niet als ze dat niveau best aan zouden kunnen. En dat heeft dus alles met het imago van het Gymnasium te maken.(Dus niet met het VWO niveau).
"Of heb je het specifiek over bepaalde gymnasia die jij kent omdat die een bepaald imago hebben?"
Ehm... zijn er ook andere gymnasia?
Het zal niet voor het eerst zijn dat ik mijn standpunt verlaat of mijn vooroordelen opzij zet. Maar voor mij is een gymnasium toch een elitair bolwerk, met oude tradities, veel ons kent ons, zeer prestatiegericht, dure spullen, dure excursies, dure hobby's en veel kakkertjes. Niet iets waar ik op voorhand enthousiast van word.
Groeten, Maw.

Emmawee

Onze zoon bezoek een gymnasium, het is geen categoraal gym, dat niet. Het is geen grote klas en ik moet zeggen: het valt me allemaal enórm mee. Ik denk dat ik zelf de kakkerigste ben Er staan wel wat Mercs en Jags geparkeerd op ouderavonden, maar die kunnen natuurlijk van iedereen zijn; ik merk zelf in elk geval niets aan de kinderen en/of ouders (daar heb je trouwens vrijwel niets mee te maken )
Het zijn wel allemaal kinderen die veel kunnen en veel doen. Sport, muziek, culturele uitstapjes, iets regelen voor ouderavonden - dat soort dingen. En dan vind ik ze tamelijk concreet en praktisch, het komt verder dat het niveau van theoretisch neuzelen.

Tirza

Emmawee

"Ehm... zijn er ook andere gymnasia? "
Het ene gymnasium is het andere niet. De school van mijn zoon vind ik juist absoluut geen 'kakschool' (terwijl op een van de scholengemeenschappen juist wel erg veel kakkers rondlopen). De school heeft juist meer een hoog 'nerd-gehalte'. Merkkleding enzo speelt nauwelijks een rol, mijn indruk is dat leerlingen juist erg zichzelf kunnen zijn (het wordt heel normaal gevonden als vogels kijken je hobby is, of als je voor je lol lid wordt van de geschiedenisclub).
Op de gemiddelde scholengemeenschap hier in de stad worden leerlingen veel meer afgerekend op hun kleding, hun kapsel, de juiste schooltas etc.

Oke oke

Als ik over 5 jaar de Open Dagen langs ga zal ik mijn vooroordelen opzij zetten, of mijn tong afbijten!
Bij ons in de stad is een zeer elitaire basisschool die erg loopt te pronken met hun grote uitstroom naar "Het" Gymnasium. Kijk, dan heb ik dat vieze smaakje al in mijn mond.
Verder gaat het mij niet om de merkkleding-toestanden, daar maak ik me helemaal geen zorgen over eigenlijk. Het gaat me meer over het traditionele (generaties lang op dezelfde school), het 'vanzelfsprekend' moeten doorstromen naar een universitaire studie (zal ook verschillen per school, neem ik aan) en ook dat rare, verhoudingsgewijs nutteloze Grieks... Ja ik laat mijn hart even spreken .
Maar een gezellige club met nerds trekt mij dan wel weer aan, eigenlijk!
Hoe dan ook... ik zal niemand tegenhouden!
Groeten, Maw.

Miriam?

Zit een beetje verveeld toch met reactie van de school op het probleem met mijn 13-jarige dochter.Ze volgt het tweede jaar (moderne wetenschappen),maar een paar weken na aanvang van het nieuwe schooljaar doken er al problemen op.Dochter ging plots niet graag meer naar school,was constant moe,naar dokter geweest voor bloedonderzoek,maar alles oké,dus het enige wat erover blijft is,dat ze gewoon doodop is.De druk van het vele huiswerk en lessen wordt té groot en mijn mening hierover is,dat ze wellicht beter een trapje lager kan gaan.Heb met haar klasverantwoordelijke telefonisch contact gehad,er zal een gesprek komen.Toch kreeg ik al meteen de indruk dat ze haar niet graag laten gaan,want haar punten zijn niet slechter dan de doorsnee leerling.
Dochter zelf voelde reeds de hele week aan,dat leerkrachten op haar inspelen,door te zeggen dat het allemaal wel losjes zal lopen,dat ze zich niet teveel zorgen moet maken enz...Ik krijg hierdoor de indruk dat ze't allemaal nogal oppervlakkig overzien.Mij is het te doen om het welbevinden van mijn dochter of is dat niet meer belangrijk?Ze voelt zich niet goed momenteel omdat het allemaal boven haar petje begint te gaan.
Is het dan eerlijk dat een school niet echt luisterd?

Miriam

Bedankt voor je reactie en ik begrijp wel wat je bedoeld.Mijn dochter werkt hard en er zijn al wat mogelijke oplossing voorgelegd en uitgewerkt.Zo ging ze nu zes weken naar de huiswerkklas,een uurtje na school(tijdens de studie trouwens)en daar leren ze haar hoe ze best kan plannen,lessen voorbereiden enz...De evaluatie hierover moet nog komen.
Lijkt me zinvol,maar dat neemt niet weg dat het veel blijft,téveel voor haar.
School heeft natuurlijk liever dat ze dit jaar nog afmaakt en dan naar TSO (technisch secundair onderwijs)gaat.Dus,in principe weten ze nu al dat onze dochter beter een stapje lager kan gaan,want anders zouden ze't niet aanraden naar volgend jaar toe.
Het lijkt me zo zinloos om haar nog zeven maanden te laten verdersukkelen,terwijl het ook anders kan.Ze is gewoon volledig gestresseerd en heeft nauwelijks nog tijd voor andere dingen.Dit hele weekend heeft ze voor school gewerkt.Momenteel is het 18 uur en moet ze nog twee vakken leren.Ze is moe en dat maakt het studeren vanzelfsprekend niet makkelijker.Hoe kunnen je hersenen nog informatie opslaan wanneer ze reeds vol zitten he?
Ik weet wel dat het van school tot school afhangt en waarschijnlijk streeft men er in Nederland andere normen op na dan hier.Maar er zal toch wel ergens een verschil zitten tss ASO en TSO.

Maak het jaar af

Yelle:"Het lijkt me zo zinloos om haar nog zeven maanden te laten verdersukkelen,terwijl het ook anders kan"
Ik had nog niet eens echt begrepen dat je doelt op een overplaatsing midden in het jaar. Kennelijk heb jij het idee dat dat zomaar kan en voor je dochter direct minder werk en studietijd op zou leveren.
Ik ken de school niet waar je het over hebt, ik ken de lesinhoud van de verschillende schooltypes niet, maar op basis van logica kan ik je verzekeren dat zo'n overstap midden in het jaar het leven extra moeilijk maakt voor je dochter. Niet doen. Dit jaar afmaken en daarna pas overstappen.
Uitleg: Op dat lagere niveau is andere stof behandeld, is de nadruk gelegd op andere aspekten, hebben leerlingen andere dingen af moeten hebben en sluit de stof bij dat deel aan. Dat heeft je dochter allemaal niet gehad. Ze heeft dus, hoe gek dat ook klinkt, daadwerkelijke een achterstand ten opzichte van die klas.
Voordat ze echt mee kan doen zal ze die achterstand in moeten lopen. Dat is niet minder werk, maar meer.
"Maar er zal toch wel ergens een verschil zitten tss ASO en TSO."
Dat is er. Juist daarom kun je niet aannemen dat je dochter het TSO tussentijds in zal kunnen stromen en meteen aansluiting zal hebben.
Groet,
Miriam Lavell

Afmaken

Het is wel mogelijk om in Januarie af te zakken maar dan gaat ze wel naar het BSO ( beroepsonderwijs ) en kan niet meer naar het TSO dacht ik. Ook later doorstromen naar een hoge school is dan uitgesloten. Je kapt dus veel mogelijkheden af die ze wel zal hebben als ze volgend jaar naar het TSO gaat. Kan best zijn dat zal blijken dat ze die niet zal gebruiken maar laat voorlopig die mogelijkheid open. Vergeet niet dat er ook op het ASO er meer richtingen bijkomen in klas 3, meer nivo verschillen. Heb je wel goed gekeken naar de lespakketten op het BSO, welke richting zou je je dochter dan willen laten doen? Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet genoeg weet van het BSO, mijn zonen zitten op het TSO ( klassen 3 en 5) en dochters op het ASO ( klassen 1 en 3), maar door zonen die afzakten van het ASO heb ik wel goed rond moeten kijken Bij 1 zoon was de keus klas 2 BSO of klas 1 overdoen, hij is toen naar een technische school gegaan waar idd klassen 1 en 2 ook op ASO nivo gegeven worden maar in de praktijk toch makkelijker zijn dan op een echt ASO alleen zit je dan vast aan richtingen als bv electrische technieken. Daar kwamen ook in klas 2 nog wel kinderen binnen die "afzakten "van een echt ASO. Je kunt ook dan niet meer terug.

Toch wel overschakelen

Van ASO naar TSO kan wel.Weet dat een paar meisjes uit haar klas dit hebben gedaan en die voelen zich in ieder geval veel beter.Natuurlijk zal ze even moeten inlopen,maar eens ze is bijgewerkt,zal ze zich zeker en vast beter voelen.Ik denk vooral aan het welbevinden van mijn dochter.Het moet verschrikkelijk zijn elke dag moeten opstaan en met tegenzin naar school vertrekken.
De druk en stress die elke dag weer op je schouders rust en waar je niet onderuit kan,want per slot van rekening wil ze wel haar best doen,wil ze geen enkele leerkracht teleurstellen.Dàt maakt het dan nog zwaarder,denk ik.Na verloop van tijd zal dit alleen maar erger worden en dan?
Vanzelfsprekend kan ze niet meer hoger,wanneer ze naar een richting lager afzakt,maar hoeft dat dan?Veel mensen hebben zo hun vooroordelen hierover.Alsof het pas goed zit wanneer je ASO doet,want dan hebben ze meer kansen later.Wanneer ze universiteit willen gaan doen,dan is deze richting inderdaad raadzaam,maar ik zie onze dochter geen advokaat of dokter worden.Het staat voor haar nu al vast dat ze iets met kinderen wil gaan doen.(kleuterjuf bv)
Dààr hebben ze echt niet de richting ASO voor nodig.Ken persoonlijk meisjes die BSO hebben gevolgd en die nu met glans geslaagd zijn als kleuterjuf.
Onze tweede dochter heeft deze richting ook gevolgd en zit nu momenteel zelfs op de hogeschool.Natuurlijk moet ze zich wat harder inspannen,maar waar een wil is is een weg.

Je schuift doelpalen

Yelle:"Van ASO naar TSO kan wel."
Dat is de kwestie niet. Niemand beweert dat dat niet kan. Jij beweert bij hoog en bij laag dat een wisseling _nu_ in november dus, het leven van je dochter direct makkelijker zal maken.
Het lijkt me een loze belofte.
Yelle:"Ik denk vooral aan het welbevinden van mijn dochter.Het moet verschrikkelijk zijn elke dag moeten opstaan en met tegenzin naar school vertrekken. "
Hoe vaker je dat zegt en hoe meer je dat uitstraalt, hoe meer waar het wordt. Maar als je zo zeker van je zaak bent, wat zeur je dan? Regel het. Zeg dat het moet en wel nu. Maar ik vrees dat je het leven van je dochter helemaal niet makkelijker maakt.
Groet,
Miriam Lavell

En?

Wie zegt dat ik zo zeker ben van mijn zaak?
Daarom komt er ook een gesprek met leerkracht en directie,om na te gaan wat de beste mogelijkheden zijn.
Ik wil niet zomaar een overhaaste beslissng nemen,maar jij zegt dat ik het leven van mijn dochter niet makkelijker zal maken wanneer ze overstapt?
Zal het dan beter zijn haar te laten verder sukkelen nog zeven maanden lang?

Tussenweg

Yelle:"Wie zegt dat ik zo zeker ben van mijn zaak? "
Dat doe je zelf. Je bent van het beginaf zeer zeker van je gelijk (overstappen is de snelste oplossing, het jaar afmaken een drama). Je verwijt de school zelfs oneerlijkheid "Is het dan eerlijk dat een school niet echt luisterd?"
Yele:"Daarom komt er ook een gesprek met leerkracht en directie,om na te gaan wat de beste mogelijkheden zijn. "
Daarvoor moet je, jij dus, wel open staan voor andere oplossingen. Dat jij en ik nu een wat knorrig gesprek met elkaar hebben, maakt mij niet uit. Ik hoop dat het je helpt om je een beetje open te stellen en dat je je knorrigheid om mij kwijt kunt en dus niet meer hebt als je in gesprek met de school gaat.
yelle:"Zal het dan beter zijn haar te laten verder sukkelen nog zeven maanden lang?"
Er is een tussenweg, namelijk je dochter constructief door die laatste maanden heen helpen. Dat is makkelijker dan overstappen naar een andere klas/school met andere lessen en andere boeken.
Ik weet niet hoe dat in Vlaanderen gaat, maar hier in Nederland is de periode tot de kerst de zwaarste periode. Als dat ook bij jullie zo is dan betekent dat twee dingen tegelijk: Het is misschien een beetje vroeg om aan te nemen dat je dochter de A stroom niet aan zal kunnen. Na de kerstvakantie zal het 'makkelijker', althans met minder tijdsdruk zijn. Tegelijkertijd is dan het missen van die periode de grootste belemmering van nu overstappen naar de B stroom. Ze mist de basis van dat lesjaar en zal daar tot het einde van het jaar in de B stroom last van hebben.
Daarom: Maak het jaar af en als ze dan nog steeds ervan overtuigd is dat ze de A stroom niet wil, dan is naar het 3e jaar B stroom gaan bij de aanvang van het nieuwe schooljaar een goede oplossing.
Vooral: stop met het hebben en uitdragen van de overtuiging dat je dochter dat niet aan zal kunnen.
Groet,
Miriam Lavell

Knorrig?

Ik vind dit geen knorrig gesprek,jij wel blijkbaar?
Waarom trouwens?We wisselen toch maar van mening.
Maar,dit even terzijde...(zucht)...het feit dat mijn dochter het moeilijk heeft komt niet vanuit mijn overtuiging.Zij is per slot van rekening degene die het momenteel moeilijk heeft,niet ik.Mijn gevoel geeft alleen aan dat ik niet wil dat ze zich rot voelt.Het zijn toch nog zeven lange maanden.Je zegt dat voor kerst de moeilijkste periode is.Weet dat zo niet.De hoeveelheid leerstof zal er zeker niet op verminderen na kerst.Die ervaring heb ik mee van vorig jaar.Haar punten lager trouwens voor de kerst altijd hoger dan erna.

Voor kerst/erna

in december zijn er de eindejaars examens, wacht die en laat haar dan evt in januarie naar een andere richting gaan. Dat wordt wel meer gedaan. Het jaar wordt niet makkelijker maar ook niet echt moeilijker. Ik weet niet op wat voor school je dochter zit, maar op die van mijn zonen worden er 3 x examens gedaan en op die van de meisjes 2x. De zomerexamens tellen altijd veel zwaarder dan de kerstexamens