Hoe ver mag je gaan als ouder voor het recht op goed onderwijs voor je kind?

Wat wil je?

"Ze haalt respectievelijk resultaten van 52, 60 en 67 punten."
Op welke schaal? Wat betekent die uitslag? Hoe oud is ze?
"Maar wat nu? School geeft aan dat ze met 10 jaar naar het VO mag"
Ja, dat mag. Wat had jij liever gezien? Hoe oud is ze? In welke klas zit ze?
Dit probleem "Dochter zegt dat ze zich verveelt, werktempo gaat achteruit, schoolwerk wordt slorig en zit vol fouten, aan extra werk komt ze niet toe. Krijgt van school stempel \'liever lui dan moe\'" zal zich ook in het vo voordoen. Ze zal dat vervelende werk voor een groot deel gewoon moeten doen.
Groet,
Miriam Lavell

In plaats van

Klinkt als een school die het principe van compacten en verrijken niet snapt. Verrijken doe je in plaats van het gewone schoolwerk, iemand eerst het gewone - wat te makkelijk is - laten doen heeft geen zin. Is ook heel slecht voor de faalangst en het onderpresteren. Heeft school een plusklas?

Zoek een school die het wel snapt. Of schakel een deskundige in. Deze situatie is slecht voor je kind.

Don't shoot the messenger

Danni:"Mag ik nu eisen dat school ook iets gaat doen? "
Nee. En zeker niet met een beroep op het recht op onderwijs. Ten eerste omdat dat recht niet in Nederlandse wetgeving is gevat en scholen daardoor niet verplicht zijn dat recht invulling te geven. Ten tweede omdat het recht dat wel geldt (verdragsrecht) niet specifiek genoeg is. Je kind zit op school, mag naar school en het is gratis. Daarmee voldoet het aan wat het verdragsrecht voorschrijft.
Danni:"De uitslag betekent dat ze voor wat betreft de vakken waar zij 60 punten of meer op behaalde klaar is met het basisschool aanbod."
Oh dat. Het probleem is dat jouw dochter niet de enige zal zijn.
Danni:"Wat ik liever zie is dat school zo snel mogelijk gaat compacten en verrijken en haar verder op een eigen programma zet."
Twee problemen. Voorzover er scholen zijn die dat aanbieden, is het nog maar de vraag of de uitvoering ervan even slim en doeltreffend is. Volgende probleem: als je al een school vindt die dat doeltreffend doet, dan loop je uiteindelijk, vanaf groep 6 zo'n beetje, er onvermijdelijk tegenaan dat de leerling de basisschoolstof ontstijgt. Basisscholen kunnen daar alleen bij uitzondering iets mee en dat hangt dan vooral van de leerkracht af.
Mijn zoon mocht donald duckjes lezen in groep 8. Dat bleek een adequate oplossing.
Danni:"Er zijn zat mogelijkheden/materialen om een kind \'ander\' werk te laten doen en het niet eindeloos te laten herhalen wat het allang kan."
Dat is de kwestie niet. De vraag is of scholen/leerkrachten daar ook wat mee doen, of ze het goed doen en of ze het moeten. Op dat laatste is het antwoord botweg 'nee'. Dat betekent dat je altijd een back-up plan moet hebben. Iets wat je zelf kunt doen. Daar hoort onvermijdelijk bij dat kind op zijn minst een beetje om leert gaan met dat vervelende werk al onvermijdelijk ding om te doen. Al is het maar om een periode te overbruggen.
Van school wisselen vind ik trouwens wel een positieve stap. Niet eens omdat een volgende school het veel beter zal doen, maar omdat zo'n stap het kind de kans geeft om opnieuw te beginnen. Dat helpt.
Groet,
Miriam Lavell

Negatieve redenen

Danni:
"Het is doffe demotiverende ellende op school. Dat is een feit. Ze doet het saaie schoolwerk enkel omdat ze geen gelazer wil met de leraar. Dat dochter er graag wil blijven is omdat ze bang is dat ze op een nieuwe school geen vriendinnen zal hebben. Ze heeft erg haar best moeten doen om vriendschappen te sluiten op deze school. Ik denk zelf dat ze sneller vriendschappen zal sluiten als ze op een school zit waar ze met \'gelijken\' in de klas zit en heb haar dat ook geprobeerd uit te leggen. Dat wil er echter bij haar nog niet in."
Dit lijkt me idd het kernprobleem; angst voor het onbekende, en een begrijpelijke angst omdat je kind moeite heeft gehad om aansluiting te vinden. Het lijkt me ook effectiever om daar wat aan te doen, dan te proberen de school te veranderen. Nu klinkt het toch een beetje alsof je kind vooral vanwege negatieve redenen op deze school blijft.

Hangt ontzettend af van de school

Danni, laat Miriam kletsen, ze weet echt niet waar ze over praat. Er zijn en komen steeds meer scholen die het wel goed doen voor mb/hb leerlingen. Die weten hoe te versnellen, compacten en verrijken. Op www.hiq.nl staat een link naar het hiq forum en daar zijn verschillende draadjes over hoe het kinderen vergaat die tegen soortgelijke problemen als de jouwe aanlopen. Dat is dus wel van ouders die zich niet neerleggen bij Donald Duckjes lezen maar gaan voor passend onderwijs. En dat heel vaak voor elkaar krijgen, hetzij op school zelf, hetzij door een schoolwissel.

Het VO hobbelt inderdaad nog achter het basisonderwijs aan, maar ook daar zijn scholen met mogelijkheden. HB profielscholen zijn helaas lang niet allemaal de naam waardig, maar het veld is ook daar in beweging.

Die beweging komt echter omdat ouders zich niet neerleggen bij scholen die snelle leerlingen aan laten modderen.

Scholen met een goed hb beleid trekken overigens snelle leerlingen aan.

Boter bij de vis

Gerry, je helpt niet echt met je vage beloften. Het zou helpen als je een lijstje van schoolnamen gaf en een concrete opsomming van de oplossingen. Dan weet Danni waar ze moet zoeken.
Lever boter bij de vis.
Groet,
Miriam Lavell

Ongeduldig

Kom op Gerry, je maakt me ongeduldig na zoveel verwijt van jou aan mij. Leg eens uit. Doe een boekje open. Zeg er bovendien bij wie dat passend onderwijs betaalt en wie bepaalt hoe het werkt.
Leestip: http://www.trouw.nl/onderwijs/nieuws/basisonderwijs/article2904914.ece/__rsquo_Rugzakje_rsquo__voor__leerling_met_handicap_verdwijnt_.html
Je kunt hier de laatste vraag uit dit artikel beantwoorden:"Wat hebben ouders nog in te brengen als ze het met de keuze niet eens zijn?"
Dat is dezelfde vraag die Danni heeft.
Groet,
Miriam Lavell

Vriendinnetje van dochter

Erg positief over onze school ben ik niet, maar dat is om andere redenen, maar ze doen wel eea voor hb kinderen. Vriendinnetje van dochter draait nauwelijks nog mee met het werk dat de klas doet. Ze leert Spaans. Dat is een bewuste keus, want als ze Engels hadden gekozen zou ze zich op het VO weer vervelen. Verder heeft de school een plusklas, waar elk jaar een aantal kinderen naartoe gaat en ook de gemeente heeft een plusklas op een school centraal in de gemeente, waar alle scholen uit de gemeente een aantal kinderen naartoe mogen sturen. Bij ons gaan ze dus meestal eerst een jaar naar de plusklas van school en het jaar daarop die van de gemeente. Overigens is dat niet helemaal de oplossing, want maar 1 dagdeel per week. Maar goed als ze dan in de andere dagdelen wat anders mogen doen is dat ook opgelost. Overigens volgde ik zelf 30 jaar geleden ook al mijn eigen programma. Ik mocht dictees nakijken, extra lezen oefenen met moeilijke lezers en in de zesde klas had ik een wiskunde-boek uit de brugklas.

Niet het beste

Speurneus, Danni en Gerry hopen op iets anders. Namelijk op 'passend onderwijs' dat zoveel moet zijn als onderwijs op de basisschool dat helemaal bij het cognitieve ambitieniveau van het kind zou horen. Voor het kind van Danni zou dat feitelijk wel degelijk vo-stof moeten zijn. En dat komt er niet.
Die plusklassen hebben een wat dubieuze ontwikkeling doorgemaakt. In 2007 is er een ouder veroordeeld wegens leerplichtverzuim omdat haar kind een plusklas bezocht. Even is er een echte jacht geweest van leerplichtambtenaren op plusklasbezoekers. Inmiddels wordt het gedoogd, als het maar uit het budget van de basisschool betaald wordt en begeleid wordt door leerkrachten (dus vooral niet een particuliere plusklas). Daarmee is het inhoudelijke niveau vanzelf bijgesteld van 'passend onderwijs' zoals boven beschreven, naar gezellig bezig zijn en even geen stomme lesjes hoeven. Dondald duckjes lezen, maar dan anders.
Dit soort schoolbekostigde bezigheidstherapie is er zolang er geld is. Dat raakt op, zie mijn verwijzing naar dat artikel in Trouw.
Ja, er zijn oplossingen mogelijk, maar die oplossing belooft geen 'passend onderwijs'. Hooguit een leefbare symbiose tussen leerkracht en leerling. Soms lukt dat niet. Omdat de school er geen ruimte voor heeft of omdat de leerkracht er met de pet niet bij kan, of omdat de leerling zich niet kan schikken in wat er wel bedacht is (mijn zoon zou niks hebben aan de oplossing die voor jou bedacht is. Ander kind).
Dan is van school verhuizen een goede oplossing. Om opnieuw te beginnen. In de hoop dat daar een leerkracht is die het wel snapt.
"Ze leert Spaans. Dat is een bewuste keus, want als ze Engels hadden gekozen zou ze zich op het VO weer vervelen."
Was het maar zo simpel dat het kind van het leren van Spaans niets zou leren dat eigenlijk voor het vo bestemd is. Dat is natuurlijk niet zo. Kind heeft al een vreemde taal geleerd en zal daardoor alleen al een enorme voorsprong hebben bij alle andere vreemde talen.
Je kunt die voorsprong niet tegenhouden.
Omgekeerd: Wachten, eisen, 'op je recht staan' totdat de school eindelijk dat gaat geven waar je meent dat je kind recht op heeft, passend onderwijs, gaat niet helpen. Dat komt niet.
Groet,
Miriam Lavell

Initiatief

Rodebeuk:"Het kan hoor mensen. Nodig: geduld, beetje geluk, soms nog een zak geld om zelf een orthopedagoog in te schakelen, en nog een beetje meer geduld. "
En vooral niet wachten tot de school het allemaal gaat doen.
Groet,
Miriam Lavell

Op school wachten

Miriam: "En vooral niet wachten tot de school het allemaal gaat doen" Dat doe ik ook zeker niet. Zoals ik al schreef ben ik bepaald niet positief over deze school. Mijn kind volgt momenteel door mijzelf geregelde bijles, hij heeft een jaar achterstand op spelling, waar ik ook weer zelf achter ben gekomen. Op de school wachten is in mijn ogen dus sowieso nooit een goed idee. Wat er bij ons op school gebeurt is mi een soort goedbedoelde poging van een leerkracht en wat dat betreft zijn ze iig verder dan veel andere scholen. Inderdaad de kinderen zijn leuk bezig, zoals ik vroeger bezig werd gehouden met andermans dictees nakijken of met slechte lezers oefenen, net zoiets als Donald Ducks lezen zeg maar. Hoewel misschien niet ideaal is dit altijd nog beter dan met lood in je schoenen naar school gaan omdat je je dood verveelt. Ga er niet vanuit dat de school meer weet dan jij hoe met bepaalde dingen om te gaan. Of het nou gaat om achterstanden, voorlopen of desnoods om rouwverwerking. Ga er altijd vanuit dat jij het wiel moet uitvinden.

Vooral

"Ga er altijd vanuit dat jij het wiel moet uitvinden. "
Vooral: ga er altijd vanuit dat je als ouders een hoge mate van verantwoordelijkheid hebt. Je moet zelf uit het aanbod dat er is het meest passende kiezen. De school verschilt hier niet zoveel van de muziekvereniging. Als blijkt dat je kind de talenten er onvoldoende kwijt kan, dan kun je niet eisen dat de muziekvereniging verandert. Je kunt wel een andere muziekdocent zoeken.
Er zit bij school een lastig dingetje en dat is die leerplicht. Je kind moet naar school, ook als het er niks te halen heeft. Dat is vervelend. Ik ben niet voor niks tegen schoolplicht. Maar het maakt niet dat je als ouders totaal geen verantwoordelijkheid meer hebt en dat de school alles moet opknappen.
Je moet het meeste zelf blijven doen. De school hoeft strikt genomen niet meer dan onderdak bieden en kinderen tot een gemiddeld voldoende niveau onderwijs te bieden. Alles wat er meer is is meegenomen.
Groet,
Miriam Lavell

Wereldreis

Het is wel de ideale gelegenheid om een jaartje op reis te gaan ofzo. Ze is toch al klaar met de lesstof. Misschien kan ze een jaartje in het buitenland naar school bij familie ofzo? Hoewel ik me kan voorstellen dat dat ook nogal wat is op deze leeftijd. Ik kan me ook best voorstellen dat je haar nog niet op de middelbare school wilt hebben. Mijn dochter is nog 11 als ze naar de middelbare school gaat en dat vind ik al jong. Ze zijn dan toch met andere zaken bezig waar jouw kind nog niet mee bezig is in emotionele zin. Kan ook een voordeel zijn natuurlijk. Tegen de tijd dat haar hormonen in de weg gaan zitten is al zowat klaar met het VWO, want wellicht dat ze daar ook nog wel een keer kan versnellen. Kan ze daarna een wereldreis gaan maken of een jaar naar college in Amerika ofzo, ze is dan toch nog hardstikke jong.

Miriam: initiatief inderdaad van de ouder

inderdaad, ik rekende dat geduld vanaf het eerste contact met school. Dus niet daarvoor, dan wordt het nooit wat.

Zo bezien was mijn lijstje dus niet helemaal compleet. Nu ik erover nadenk heb ik die dingen op de lijst gezet waarvan een naïeve ouder, zoals ik zelf ook was, het minst verwacht dat ze nodig zijn...

..aanvankelijk had ik gedacht dat het aankwam op een goed gesprek, eventueel wat kennis opdoen via internet/boeken e.d.en heldere afspraken maken.

Maar naar mijn ervaring moet je heel vaak wachten, vriendelijk blijven, laten testen voor de prijs van een week vakantie (in het buitenland, geen landalprijzen , en regelmatig weer wat extra geduld van de rekening halen. Dan kan het best wat worden.

Ik ben zelf nog steeds erg te spreken over de omdraaiing die ik al noemde. Eerst overeenstemming zoeken over wat je bij een kind in groep 8 mag verwachten en dan pas praten over de weg daarnaartoe. Komt minder bedreigend over.

Andere doelstelling

Danni "Ik weet niet of ik nou wel zo hard op zoek moet naar een andere basisschool. Hoe groot is de kans dat ze daar wel voldoende uitdaging bieden?"
Geen uitdaging is op dit moment niet het grootste probleem van jouw dochter. Dat ze steeds opnieuw werk moet doen dat ze allang kan en dat ze tot op het pietluttige af wordt afgerekend op foutjes of slordigheden daarin, dat ze afgeschilderd wordt als 'liever lui dan moe', dat is schadelijk.
Ga niet op zoek naar een school die uitdaging biedt. Er is geen basisschool die dat nog twee jaar vol zal houden. De stof waar ze aan toe is ontstijgt ook het niveau van de leerkrachten. Ga op zoek naar een school die erkent dat ze het niveau al bereikt heeft en die haar met rust laat. Desnoods Donald Duckjes laat lezen.
Groet,
Miriam Lavell

Reactie

Eerst maar even reageren op Miriam Lavell. Hoewel ik groot respect heb over jouw ervarings-wijsheid en je adviezen in deze rubriek, verbaas ik me over jouw reactie. Je schrijft "als je al een school vindt die dat doeltreffend doet, dan loop je uiteindelijk, vanaf groep 6 zo'n beetje, er onvermijdelijk tegenaan dat de leerling de basisschoolstof ontstijgt". Het hele idee van verrijking is juist dat de leerling niet vooruit werkt, maar op een rijkere manier met dezelfde stof bezig is. Juist de verrijking is ervoor bedoeld om te zorgen dat de leerling NIET al veel sneller klaar is met school, maar op zijn eigen niveau met dezelfde dingen bezig kan zijn !

Daarnaast kan iets doffe ellende zijn, terwijl een kind toch vrienden heeft. Mijn zoon heeft héél diep in de ellende gezeten, en ging alleen nog maar naar school om met zijn beste vriend te kunnen spelen : dat vriendje vond hij namelijk WEL leuk, ongeacht de doffe ellende van school.

Ik kan mij absoluut niet vinden in Mirjam's laatste advies.

Dan terug naar Danni. Je schrijft "Een andere school is wat mij betreft alleen een optie als zij echt niets kunnen doen. ". Ons probleem was destijds dat school - de leerkrachten en zelfs de directeur - steeds met allerlei mooie plannen kwam om onze kinderen te helpen. Klonk in theorie allemaal erg leuk. In de praktijk gebeurde er weinig tot niets. Een van de grootste verwijten die ik mezelf maak is dat ik té veel geduld gehad heb met school en té lang heb afgewacht. Maar mijn kind had toen inmiddels huil- en driftbuien, wilde met niemand meer spelen en nergens meer heen. Misschien is het met jouw dochter nog niet zo erg.

Mijn zoon leeft ook helemaal op van "uitdagingen", dus verbaast het me niets dat je dochter dat didactisch onderzoek zo geweldig vond. Rekenwedstrijden, toetsen, testen : hij vind ze geweldig en scoort hoog. Dat is de enige reden dat ze weten wat "er in zit", want op het gewone "simpele" schoolwerk scoort hij middelmatig.

Mirjam heeft echter gelijk : een kind moet verplicht naar school, maar school is niet verplicht te zorgen dat een kind nog wat te leren heeft op school.... Je bent dus afhankelijk van de inzet van de school en de leerkrachten. Maar gelukkig zijn er wel degelijk scholen die zich hiervoor willen inzetten : wij hebben er nu een getroffen. Ze schaffen nieuw materiaal aan, bieden uitdaging etcetera. Donald Duckjes lezen is een zwaktebod : laat het kind maar lekker zijn eigen vermaak zoeken, op school hebben we hem niets meer te bieden.... Ja, mijn oudste vond het moeilijk om nieuwe vriendjes te maken, maar hij kreeg ze vanzelf en het gaat nu zoveel beter met hem dat ik blij ben een school gezocht te hebben die slimme leerlingen óók als zorgleerlingen ziet.

Martine

Dat geloof je toch zelf niet?

Martine:"Het hele idee van verrijking is juist dat de leerling niet vooruit werkt, maar op een rijkere manier met dezelfde stof bezig is."
Jamaar Martine, je gelooft toch zelf niet dat dat ook betekent dat je dat kind van verdere ontwikkeling weerhoudt? Je gelooft toch zelf niet dat het verzwijgen van kennis op school genoeg is voor dit soort leerlingen om die kennis niet toch op te doen? Ze zitten toch niet in een donkere kast de rest van de dag?
Vraag je eens af hoe het kan dat het kind van Danni de basisschoolstof al uit is, terwijl ze niet alle stof behandeld heeft.
Je gelooft toch zelf niet dat de stof van de basisschool voor het kind van Danni nog stimulerende verrassingen kent die met verrijking uitgediept kunnen worden? Dat kind zit zich tijdens haar verveling in haar hoofd de hele dag al te verrijken. En 's nachts. Met boek en zonder boek. Soms gewoon omdat de regen valt. Dat denkhoofd staat heus niet stil.
Martine:"Daarnaast kan iets doffe ellende zijn, terwijl een kind toch vrienden heeft."
Natuurlijk kan dat. Toch is het minder erg dan doffe ellende en helemaal geen aansluiting bij de klas. Je mag in je handen knijpen als er toch nog vriendjes zijn.
Martine:"Donald Duckjes lezen is een zwaktebod"
Ach, smaken verschillen. Het lijkt mij een stuk leuker dan verrijking van de basisschoolstof in de hoop dat dat mijn denkhoofd stilzet. Dondald Duckjes zijn een stuk uitdagender.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

"Jamaar Martine, je gelooft toch zelf niet dat dat ook betekent dat je dat kind van verdere ontwikkeling weerhoudt? Je gelooft toch zelf niet dat het verzwijgen van kennis op school genoeg is voor dit soort leerlingen om die kennis niet toch op te doen? Ze zitten toch niet in een donkere kast de rest van de dag?"

Neeeeej ik geloof ook ab-so-luut niet dat dat verdere ontwikkeling tegenhoudt. Dat moet ik even recht zetten. Net zoiets als het Spaans dat je noemde dat tóch een voorsprong oplevert. Sterker nog : ik WIL die ontwikkeling helemaal niet tegenhouden !!! De ontwikkeling hoort bij mijn kind, die tegenhouden is mijn kind ontkennen als persoon... Hij moet zich juist WEL kunnen ontwikkelen.

Maar ik wil om dat te bereiken wél graag dat mijn kind op een andere - minder saaie - manier met de stof mag omgaan, dat hij meer informatie mag zoeken over hetzelfde onderwerp waar de rest mondjesmaat iets over moet weten, dat hij niet alles eeuwig hoeft te herhalen. Ik wil het liefst dat school een plek is waar hij iets kan léren, zoals het dat voor al die andere kinderen ook is. En dat kan op allerlei creatieve manieren. Ik bedoel dus absoluut niet dat ze kennis moeten gaan verzwijgen voor mijn kind, zoals je hierboven schrijft, bewaar me ! Mijn jongste heeft nu één jaar versneld en ik hield mijn hart vast toen juf opperde dat dat in de toekomst misschien nogmaals moet gebeuren. Maar dat nog liever dan dat ze haar gaan remmen : er is geen betere manier om kinderen te demotiveren dan kennis van ze weg te houden !

Ik heb mijn kinderen altijd toegestaan om thuis te leren, heb altijd antwoord gegeven op hun vragen, omdat school duidelijk voor hen geen plek was om dat te doen. Ze waren en zijn erg leergierig thuis, maar toch ben ik blij dat ik een school gevonden heb die bereid is mijn kinderen wél dat extra stukje te geven. Die wél hun best willen doen hen die "andere manier van omgaan met de lesstof" te bieden. Dat maakt hun tijd op school wat zinvoller. Er is nu eenmaal een wet die zegt dat ik mijn kinderen elke dag urenlang op school moet achterlaten - of dat nu goed voor ze is of niet.. Maar dan kies ik voor de minste uit de kwaden en kies ik voor een school met een HB-beleid.

Martine

Danni

Goed idee, een jaar er tussenuit. Zeker als dit toevallig past voor jullie.
Met de leerplichtambtenaar heb je niets te maken als jullie echt een jaar weg gaan. Dan schrijf je je desnoods een jaar uit. Een jaar later kom je terug en schrijf je je weer in.
Maar ook als je je tussendoor niet uitschrijft, zijn de mogelijkheden qua leerplicht een stuk gunstiger als je best lang weg gaat. De problemen zitten eerder bij een periode korter dan een half jaar.
In het archief is veel te vinden hierover.

Ik zou het echt een ideale oplossing vinden voor een kind dat nog best jong is voor het VO.
Onze oudste is in oktober 12 geworden. Ze zit nu in eerste klas gymnasium. Die leeftijd is daar echt normaal.
Jongste zal net 11 zijn als hij naar het VO gaat. Dan is best wel jong. Voor hem kijken we straks misschien naar andere oplossingen. Maar dat zien we tegen die tijd wel. Hij zit nu pas in groep 5.