Welk eten staat jou tegen vanwege een negatieve associatie?

Ik krijg gekookte en gebakken eierdooiers dus niet weg vanwege de structuur. Zachtgekookt nog erger ... En zoveel pogingen gedaan in het kader van: je stelt je aan en het lukt me gewoon niet
 

amarna schreef op 24-10-2025 om 19:20:

Ik lust bijna alles. Maar bietjes (op zn Rotterdams kroten/krootjes lust ik echt niet.
Mijn schoonmoeder zei altijd : "zelfs niet als ze lekker zijn klaargemaakt?" Ik vond dat beledigend klinken naar mijn ouders toe. Schoonmoeder kon goed koken maar mijn ouders ook. Vooral mijn vader.

Mijn vader zei altijd: Alles wat op tafel komt is lekker. Die lustte ook echt alles. Behalve krootjes, na een keer werd tegen ma gezegd dat ze die alleen nog maar tijdens de oorlog klaar mocht maken

Ik heb er twee: één uit mijn jeugd, dat eet ik nooit meer. Het hoeft van mezelf ook niet omdat het om een weinig voorkomende soort groente gaat. En één aversie is tijdens de zwangerschap ontstaan, dat is me wel weer gelukt om het terug te gaan eten. Dat was niet makkelijk en ik ben er minder dol op dan voorheen. 

Vergeet ik nog dat ik ‘sopdotten’ associeer met mijn ex, hij noemde ze ook zo. Die weiger ik klaar te maken. En aardappels heb ik ook jaren minder gegeten omdat hij er werkelijk kilo’s van at. Ik was er helemaal klaar mee 

ToetieToover schreef op 25-10-2025 om 08:22:

Ik heb er twee: één uit mijn jeugd, dat eet ik nooit meer. Het hoeft van mezelf ook niet omdat het om een weinig voorkomende soort groente gaat. En één aversie is tijdens de zwangerschap ontstaan, dat is me wel weer gelukt om het terug te gaan eten. Dat was niet makkelijk en ik ben er minder dol op dan voorheen.

Vergeet ik nog dat ik ‘sopdotten’ associeer met mijn ex, hij noemde ze ook zo. Die weiger ik klaar te maken. En aardappels heb ik ook jaren minder gegeten omdat hij er werkelijk kilo’s van at. Ik was er helemaal klaar mee

Ik begrijp van google dat sopdotten spruitjes zijn!  

Tijdens mijn eerste zwangerschap zat mijn moeder mij ontzettend op mn nek over mijn gewicht. Max 10kg mocht ik bijomen in de gehele zwangerschap. Daar begon ze steeds weer over als ze mijn grote buik zag. Ik gaf niet toe aan cravings. Wilde ook absoluut niet bijkomen (gebeurde toch). Maar op een dag had ik zo'n vreselijke zin in witte magnums. En toen besloot ik om me gewoon te laten gaan. Soort 'fuck you' naar moeders. Ben naar de winkel gegaan, mini magnums gehaald en heb er 3 achter elkaar opgegeten. En genoten! Daarna was ik misselijk. En dat duurde de rest van de dag. Ze staan me nog steeds tegen.  

ik kan dit topic gewoon niet lezen, omdat ik zelfs van de verhalen al misselijk word en negatieve associalties maak

Vanwege het dierenleed, kikkerbillen, kalfsvlees en ganzenlever bijvoorbeeld. Ik eet weinig rund/varkensvlees, wel kip en vis. 

Ben & Jerry's cookie dough ijs. Toen ik corona had wilde ik niks eten, dus na twee dagen leven op 2 sinaasappels dacht ik bij mezelf dat als ik nou m'n favoriete ijssmaak kocht ik in ieder geval wat calorieën binnen zou krijgen. Dat werkte, maar nu lust ik het dus niet meer. 

Wicky drinkpakjes, de blauwe en de rode. Vroeger toen we een eindje moesten rijden kreeg ik altijd een pakje Wicky, maar doordat onze auto geen airco had (dit was vrij lang geleden) was de Wicky helemaal opgewarmd. Als klap op de vuurpijl was ik ook vaak wagenziek, dus Wicky doet me denken aan een warm pakje drinken terwijl ik me al hondsberoerd voelde.

Chocoladetaart. Ken je die scene uit Mathilda waar Bruce zo'n hele chocoladetaart moest opeten? Die stond me heel lang bij als kind, en nu hoef ik het nog steeds niet. Ik houd überhaupt niet van dingen die naar chocola smaken maar geen chocola zijn (chocoladeijs, chocoladetaart, chocoladekoekjes). "Gewoon" eten met een laagje of stukjes chocola (dus koekjes met een laagje chocola) vind ik dan wel weer lekker.

ik eet geen zongedroogde tomaten meer. Ik was een paar jaar geleden bij iemand en bleef mee-eten. Die had zongedroogde tomaten in een gerecht gedaan en ik kreeg hem niet doorgeslikt. Uiteindelijk uit kunnen spugen maar sindsdien heb ik er echt een klein trauma aan overgehouden aan. 

Erwtensoep eet ik ook nooit meer. Mijn moeder is er dol op en at het vroeger ook veel maar ik vind het zo stinken dat ik er misselijk van wordt. Om die reden vermijd ik ook de hema soms, als ik die geur ruik 

Kampeerder schreef op 24-10-2025 om 22:42:

Ik herken werkelijk niets van wat jullie schrijven. Ik lust bijna alles wel, heb nergens negatieve associaties bij. Er zijn wel dingen waar ik weinig om geef en die ik dus nooit zo snel zou kiezen. Ook wel dingen die ik niet zo lekker vind, maar wel gewoon zou eten uit beleefdheid. Alleen koffie sla ik echt af.

dan ben je een gelukkig mens 

Ik moet medicijnen innemen na het ontbijt, wat ik vaak wat misselijk van word. Tegenwoordig word ik daardoor al wat ongemakkelijk als ik alleen al aan het ontbijt denk. 

afrodite05 schreef op 24-10-2025 om 15:44:

Ik lees nu al meermaals (o.a. bij Bakblik over witlof en bij Venusss over vis) dat mensen iets zeggen als: "Maar zoals ik het klaarmaak, lust je het wel!" Ik vind dat ergens niet zo netjes. Als iemand zegt dat hij/zij iets niet lust, dan maak je toch die ene dag dat hij/zij komt, iets anders klaar? Waarom moet je per se iets bewijzen ofzo?

Ik snap dat er bij vis en ook bij witlof verschillende soorten en bereidingswijzen zijn, een moot gegrilde tonijn smaakt heel anders dan zalmfilet of pangafilet, net zoals rauwe witlof zonder de bittere kern anders smaakt dan gekookte, maar jeetje, als iemand aangeeft dat niet te lusten of dat hij/zij er niet voor openstaat... Ik ben wel benieuwd: koken deze mensen dan toch iets anders voor jullie, of maken ze toch die vis/witlof/... ? Beetje off-topic misschien, sorry daarvoor.

Het is me een paar keer overkomen als we bijvoorbeeld kerst vieren met anderen. Dan kwam er zo'n grote zeevruchten schaal op tafel en werd er aangedrongen het te proberen. Of in restaurants: proef even van dit gerecht (met vis). Nee dankjewel, door die geur alleen al heb ik sowieso geen trek meer.

Maar inderdaad ook wel opgedrongen gekregen bij een salade die iemand gemaakt had, dan nam ik een hap en proefde vis. Reactie: het is maar tonijn, dat proef je toch amper!

Tja.