Bizarre situaties rondom overlijdens en uitvaarten

Toen de vader van mijn ex-vriend overleed stonden alle directe nabestaanden in de familiekamer om nog even afscheid te nemen voordat hij gecremeerd zou worden. 
Tikt iemand mij aan en zegt dat de ex-vrouw van mijn ex er ook is. Ze waren op dat moment al 24 jaar uit elkaar. 
En had nooit geen contact meer met haar. 
Toen we plaatsnamen op de voorste rij wilde daar ook gaan zitten. De zus van mijn ex dirigeerde haar vriendelijk doch dringend naar een paar rijen verder. 
Toen zijn moeder stierf werd mij gevraagd om haar te bellen en te laten weten dat ze welkom was op de crematie maar dat ze niet in de familiekamer thuis hoorde en echt een paar rijen verder moest gaan zitten. 

Bizar Lichtbron!

ik had vorig jaar een begrafenis van mijn overbuurman. Ik kende hem niet zo heel goed, meer van hallo en dag zeggen. Maar de halver buurt ging en op de buurtapp werd er gevraagd wie kon rijden. Omdat ik niet heel actief ben in de buurt had ik het gevoel dat ik mij hier dan maar wel voor moest aanmelden.
In de auto hoorde ik van de buurvrouw al dat de overledene een moeizame band had met zijn dochter. 
Dat hebben we geweten. De dochter hield een praatje tijdens de dienst over haar vader en liet werkelijk geen spaan van hem heel. Koud, hard, geen humor, kortom een vreselijke vader. Ik zat schuin achter de echtgenote/ overbuurvrouw en keek vol medeleven even naar haar. Tot mijn verbazing zat ze instemmend mee te knikken. Ook tijdens het condoleren stonden moeder en dochter dicht tegen elkaar aan en was dochter echt een steun voor haar moeder. Er werd zachtjes heel wat afgeroddeld tijdens de koffie en cake.

Courage schreef op 02-06-2025 om 12:21:

Bizar Lichtbron!

Ja inderdaad... Ze staat graag in de aandacht. Van haar oudste trekt ze zich ook niet veel aan. Haar eigen vader had ze alleen nodig voor het geld. Toen hij daar mee stopte is ze er nooit meer geweest. Het geld dat hij nog had toen stierf liet hij na aan een vrouw die bij hem ingetrokken was en tot het laatst voor hem gezorgd heeft... 😂😁

Ginevra schreef op 22-05-2025 om 14:53:

En een iets luchtiger verhaal, ik geloof niet dat ik deze al eerder had gepost in dit topic. Bij een crematie gaat de kist meestal naar beneden, of door een gordijn of schuifdeur naar achteren of zo. Maar ik ben ook eens bij een crematie geweest waar de kist de lucht in ging. Via een omhoogschuivende paal onder de kist werd de kist naar een zolder of zo geduwd. Alsof de persoon ter plekke de hemel in werd getransporteerd. Maar ja, die kist werd achter de schermen natuurlijk weer naar beneden gebracht om de oven in te gaan. Ik vond het zó bizar, heel raar gezicht was dat. Maar goed, de directe familie zal het wel mooi hebben gevonden want anders doen ze zoiets niet.

In Amsterdam toevallig? Lijkt me stiekem wel zonde van alle elektriciteit die daarvoor nodig is…

LindaZe schreef op 03-06-2025 om 13:51:

[..]

In Amsterdam toevallig? Lijkt me stiekem wel zonde van alle elektriciteit die daarvoor nodig is…

klopt

Zo enorm veel elektriciteit zal dat niet kosten hoor. Het is gewoon een liftje en er zijn miljoenen liftbewegingen elke dag in Nederland. De oven kost heel wat meer stroom. 

Beterlaat2021! schreef op 08-06-2025 om 13:35:

Wat mij regelmatig stoort, is de tekst op rouwkaarten in advertenties.
Ik geef als voorbeeld :

" Bedroefd, maar dankbaar voor alles wat hij voor ons betekend heeft, is overleden
......."
Nu lijkt het of de overledene bedroefd en dankbaar was, maar dat is natuurlijk niet zo.

De juiste tekst zou zijn :
" Bedroefd, maar dankbaar voor alles wat hij voor ons betekend heeft, delen wij u mede, dat is overleden ......"
Of : " Bedroefd, maar dankbaar voor alles wat hij voor ons betekend heeft, hebben wij afscheid moeten nemen van ....'"

Het is een héél veel voorkomende fout. Ik zie deze fout vooral in het lokale suffertje.

Ook valt daar op dat sommige advertenties compleet de zelfde tekst hebben !
Lekker persoonlijk!
Zelfde begrafenis ondernemer, die een boekje met voorbeeldteksten meebrengt?

Wat maakt dat nou uit

Bij het overlijden van mijn ouders kwam inderdaad een voorbeeldzinnen boekje tevoorschijn, maar dat is alweer 29 jaar geleden, ik weet niet hoe dat tegenwoordig gaat.

De begrafenis van mijn ouders ging vanuit de kerk, dan van kerk naar begraafplaats, daar zat geen "afscheid in familiekamer" bij. We stonden als familie gewoon het dichtst bij het graf. 
Mijn zwager werd gecremeerd en daar was na de herdenking wel een afscheid in de familiekamer bij, maar ik had geen idee of mijn man nog afscheid mocht nemen van zijn broer, of dat het alleen voor de directe gezinsleden van mijn zwager was. En als man dat zou mogen, onze kinderen en ik dan ook welkom waren. Uiteindelijk is wel de jongere broer van mijn man meegegaan naar de familiekamer, mijn man niet, teveel verwarring.
Dus ik vind het wel goed als dat van te voren duidelijk wordt gemaakt.

Ja, het maakt niet uit, ik weet wat ze bedoelen, maar toch vind  ik het slordig.
(Zeker als het iemand betreft die  altijd perfect taalgebruik had...       ).

Misschien was die overledene - bij een gepland overlijden - ook wel bedroefd dat hij de aarde moest verlaten.

En bij 't overlijden van mijn schoonvader 11 jaar geleden kwamen er inderdaad gewoon voorbeeld-tekstjes op tafel. Als we zelf wat hadden gehad had die begrafenisondernemer echt wel onze tekst gebruikt, maar ons kon het eigenlijk echt niet veel schelen wat er op die brief kwam als mini-tekst. En die brieven moesten zo snel mogelijk gedrukt en opgestuurd.
Het overlijden was totaal onverwacht, we moesten over 3 miljard dingen tegelijk nadenken, we waren al lang bij dat die begrafenisondernemer ons voorbeelden kon aanreiken voor die 2 regels tekst.

Ik vond namen van de hele familie, datums, ... veel belangrijker dan die 2 regels nietszeggende tekst. Daar heb ik ook een brief 3 keer op laten terugdrukken door die ondernemer tot de hele familie er juist en zonder schrijffouten op stond.
(Ik was als schoondochter zo'n beetje de enige met nog een beetje een helder hoofd. Had ik 3 keer de hele familie-structuur getekend én met namen erbij vooraf, slaagde hij er nog in om het 2 keer fout over te nemen.)

Naminokurashi schreef op 08-06-2025 om 13:48:

[..]

Wat maakt dat nou uit

Dat zou mij heel veel uitmaken. Voor mij is taal belangrijk en het zou me enorm storen als ik achteraf zo’n fout ontdekte. 
Net zoiets als dat je de overledene opbaart in een witte blouse met een grote koffievlek erop (wat maakt het uit, hij wordt toch begraven) of dat de muziek tijdens de dienst steeds overslaat (wat maakt het uit, iedereen snapt toch welk liedje het is). 

Ja je hebt nooit een tweede kans voor een laatste afscheid dus het moet zo perfect mogelijk. 
Sinds ik een schoonouder kwijt ben heb ik een bestandje op mijn pc met dingen waar ik aandacht voor wil hebben als er een volgend overlijden is. 
Daar staat vanalles in.

• Mooie teksten voor op de kaart.
• Gedichten om voor te dragen
• Mijn man stond een toespraak te houden en had even behoefte aan een slok water, dat moest nog uit de pastorie gehaald worden. Bij een volgend overlijden ga ik dat vragen aan de uitvaartondernemer, dat er voor alle sprekers water staat. 
• Dat er bij de opstap naar de kerk iemand staat die de rollatorclub omhoog kan helpen.  Leuk als de kleinzoon van de overledene dat kan doen maar als hij daar emotioneel niet toe in staat is moet iemand anders dat doen.

Ik leg dat nu allemaal vast in dat bestand, want op het moment dat je die kennis nodig hebt presteer je onder druk en vergeet de helft als je het uit het hoofd moet doen.