Bizarre situaties rondom overlijdens en uitvaarten
Door een opmerking in het bruiloften-topic over een ongemakkelijk voorstelmoment, moest ik denken aan een dergelijk vreemd kennismakingsmoment bij een overlijden.
Vandaar dit topic: wat zijn jullie bizarre ervaringen rondom overlijdens en uitvaarten?
Ik ben 12 jaar mantelzorger voor mijn (vorige) buurvrouw geweest.
Het begon als een gewoon burencontact en naarmate buurvrouw slechter werd ging ik steeds meer voor haar doen.
Buiten de boodschappen en huishoudelijke taken, hielden man en ik ook haar huis bij.
Zo zorgde man voor aanpassingen en pakte ik bijvoorbeeld de witkwast als alles weer geel van het roken zag.
Toen wij een verbouwing in ons huis hadden gedaan vond buurvrouw dat zo mooi dat mijn man deze ook in haar huis heeft gedaan.
Buurvrouw was heel jong moeder geworden en had zelf twee kinderen en twee kleinkinderen (die van mijn leeftijd waren), ze was al jaren weduwe.
In die 12 jaar zag ik alleen haar zoon die een verstandelijke beperking had, hij was dol op zijn moeder maar kon vanwege zijn beperking weinig voor haar betekenen.
Buurvrouw werd steeds slechter en werd een paar keer in het ziekenhuis opgenomen, buiten haar zoon was ik de enige die haar bezocht.
Groot was ook mijn verbazing of eigenlijk verontwaardiging toen na haar overlijden pontificaal de kinderen, kleinkinderen en inmiddels achterkleinkinderen (die buurvrouw nog nooit gezien had) als haantje de voorste in het crematorium zaten.
Er werd door de meneer van het crematorium een toespraak voorgelezen "dat ze zo dol op haar kleinkinderen was" echt mijn bek viel open.
Schaamteloos vind ik dat soort mensen, bovendien wisten alle (weinig) aanwezigen precies hoe de werkelijk was dus wie ze voor de gek wilde houden is mij een raadsel.
Ik heb zoon gecondoleerd en de rest van de familie genegeerd.
Daar zullen ze niet rouwig om geweest zijn, die hadden het waarschijnlijk al druk met de erfenis verdelen.
Tover-Feetje schreef op 04-09-2021 om 19:55:
...
Wat triest van haar familie, maar wat fijn dat ze jullie en haar zoon nog zoveel jaren had.!
Ik heb 2x een belabberde ervaring met 1 en dezelfde uitvaartmedewerker.
Bij het overlijden van mijn zus zouden wij in klein commitee lunchen bij het crematorium. Er zouden belegde broodjes geserveerd worden. Ik had duidelijk aangegeven dat ik moeite heb met het eten van bepaalde soorten broodbeleg, zeker als ik emotioneel ben, dus dat er in elk geval 2 broodjes met beleg moesten zijn die ik wel eet of 2 broodjes zonder beleg. En dat is niet heel bijzonder beleg hoor, jam, of pate. Dus wat staat er een schaal broodjes met ham en kaas wat ik dus niet eet.
Komt de medewerkster van het crematorium naar me toe, tikt me voorzichtig op mijn schouder, komt naast me zitten en vraagt waarom ik niet eet want ik was niet heel emotioneel dus er moest wat anders zijn volgens haar. Ik leg het uit, blijkt zij die informatie helemaal niet gehad te hebben. Maar ze had wel een pot zelfgemaakte jam, als ik het niet erg vond om zelf de plakjes ham of kaas er af te halen dan mocht ik haar jam wel op mijn brood doen. Heerlijke jam.
De uitvaartmedewerkster snapte werkelijk niet waar ik nu om zeurde, er stonden toch broodjes zoals afgesproken.
Een aantal maanden later overleed een ander familielid. Zelfde uitvaartmedewerker, ander crematorium. 1 van de aanwezige familieleden heeft een ernstige gluten intollerantie. Er werd dus een aantal plakjes speciale gluten vrije cake gevraagd. Die was ook aanwezig. Keurig verpakt om kruisbesmetting te voorkomen.
Staat dat mens die verpakkingen open te maken en de plakjes bij de andere cake te leggen. Ja, want het was toch te zien, de andere cake was een marmer cake en dit een gewone. En verpakte cake staat zo armoedig. De medewerkers van het crematorium stonden werkelijk met hun oren te klapperen van zoveel dommigheid.
oOmg wat een figuur. Duidelijk niet geschikt voor haar werk.