Antwoord op vraag met ontkenning erin?
Ik zal de titel even toelichten.
Stel: ik heb alleen maar witte sokken. En dat iemand aan mij vraagt: heb jij geen zwarte sokken? Moet ik dan met “ja” of met “nee” antwoorden?
Gevoelsmatig zeg ik dan “nee”. Maar als ze zouden vragen “heb jij zwarte sokken?” dan is het antwoord óók “nee”.
Dus eigenlijk zou mijn antwoord op de vraag met “geen” erin een “ja” moeten zijn, maar dat klinkt voor mij alsof ik wèl zwarte sokken heb.
Ik hoop dat jullie deze gekke vraag kunnen volgen 🤪 Wie weet het antwoord?
De meeste mensen zullen zo’n vraag met nee beantwoorden. Ik heb echter mensen in mijn omgeving die het altijd taalkundig juist doen. Heel irritant. Dan vraag ik bijv aan mijn kind ‘heeft X dit niet gezegd?’ en dan antwoordt ze met ‘ja’ als X dat inderdaad niet heeft gezegd. Of mijn vriend die ‘ja’ antwoordt op de vraag of hij koffie of thee wil.
Dat is lastig antwoorden. Vind je dan niet dat je geen zwarte sokken moet hebben? Uhh tja, dat soort vragen geef ik dan niet precies antwoord op maar dan zeg ik iets in de trant van 'als je maar sokken hebt' of zo. Bij examens vond ik zulk soort vragen een drama
Ik vraag regelmatig of de vraag ook anders of vriendelijker gesteld kan worden. Ik vind dat soort vragen en beetje passief/agressief. Beetje verwijtend. Bij de kinderen corrigeerde ik dat altijd.
De vraag bij het ontbijt: 'Is er geen hagelslag vandaag?' moet zijn: 'Is er misschien ook hagelslag?'
En verder beantwoord ik dat soort vragen gewoon niet meer met alleen ja of nee. Ik geef toelichting. Dus: 'Nee, sorry, er is geen hagelslag vandaag.'
Ik vind de ontkende vraag alleen geschikt om specifieke situaties.
Mijn oom vroeg pas om een vorkje bij zijn taartje en als ik dan zelf zeg: 'Staan er geen vorkjes op tafel dan? Ik zal ze even pakken.' Dan is het vooral een verwijt naar mezelf.
"Ja, ik heb geen zwarte sokken".
Zo heb je nooit een misverstand. Of, zoals mijn Brabantse schoonmoeder zou zeggen, zo heb je nooit geen misverstand 😉
Zulke vragen, daar hou ik wel van! Niet of ik wel of niet zwarte sokken heb, maar de vraag of je op zulke vraag 'ja' of 'neen' moet antwoorden.
Of het voorbeeld van de schoonmoeder van Wieder, die altijd een misverstand heeft.
Ik heb ook dikwijls een sterke drang om -dt fouten in posts te verbeteren, niet om de mensen belachelijk te maken, maar om te laten zien hoe het juist is. Maar ik geloof niet dat dat hier zou getolereerd worden.
Fijtelijk heb ik nochal dikweils nijging om fauten te verbeeteren, maar daar worden de meeste mensen niet blei van.
Taal is echt mijn ding. Bij wie nog?
Ik denk dat dat soort vragen vaak enigszins retorisch zijn. Zowel ja en nee zullen bevestigd zijn. Alleen als je wel zwarte sokken hebt, zul je uitgebreider moeten antwoorden. (Gevoelsmatig. Taaltechnisch volstaat een “nee” als je wel zwarte sokken hebt en een “ja” als je geen zwarte sokken hebt.)
In de vragenlijst van de HAPstaat ook zo'n ontkennende vraag. Ik had het na veel twijfels taalkundig juist ingevuld en vervolgens was het niet nodig om naar de HAP te gaan.
Toch maar gebeld en in mum van tijd lag ik daar op de behandeltafel.
Echt niet handig om een ontkende vraag bij online triage te hebben.
MMcGonagall schreef op 24-08-2025 om 11:14:
De meeste mensen zullen zo’n vraag met nee beantwoorden. Ik heb echter mensen in mijn omgeving die het altijd taalkundig juist doen. Heel irritant. Dan vraag ik bijv aan mijn kind ‘heeft X dit niet gezegd?’ en dan antwoordt ze met ‘ja’ als X dat inderdaad niet heeft gezegd. Of mijn vriend die ‘ja’ antwoordt op de vraag of hij koffie of thee wil.
Ik wou dat iedereen het zo deed, dan was onze taal veel duidelijker.
Wat leuk, jullie lossen het dus net zo op als ik, want ik houd ook niet van misverstanden.
Ik heb de link gelezen, dat verduidelijkt wel meer. Dankjewel MiniJCW.
Ik heb zojuist nog een correctie geadviseerd bij iemand die op social media reclame maakt voor een evenement. Er stond verassing ipv verrassing…en in een Whatsapp van Whatsapp over WhatsApp stond deze week ook een overduidelijke fout die ik tenenkrommend vond: ”herkend” in de tegenwoordige tijd.
Al moet ik zeggen dat ik de laatste tijd zelf zo af en toe ook wel eens foutjes maak hoor, maar meestal zie ik ze wel als ik mijn tekst nog even doorlees voor het versturen.
En “nooit geen” is “altijd wel”, zeg ik wel eens. In het Amerikaanse Engels zit het vol met dat soort zinnen. “I don’t have no black socks” 🧦🧦
Of zoals een kennisje van de huisarts had gehoord dat zij contact met een bepaalde stof ‘zo min mogelijk moest vermijden’. Ze zorgde dat ze daarbij uit de buurt bleef, maar ik betwijfel of die huisarts het echt op die manier had gezegd 
MMcGonagall schreef op 24-08-2025 om 11:14:
De meeste mensen zullen zo’n vraag met nee beantwoorden. Ik heb echter mensen in mijn omgeving die het altijd taalkundig juist doen. Heel irritant. Dan vraag ik bijv aan mijn kind ‘heeft X dit niet gezegd?’ en dan antwoordt ze met ‘ja’ als X dat inderdaad niet heeft gezegd. Of mijn vriend die ‘ja’ antwoordt op de vraag of hij koffie of thee wil.
Ik vind die dubbele ontkenningen irritanter. Onnodig ingewikkeld.
Even denken hoe ik antwoord; heb jij geen zwarte sokken? Inderdaad (ik heb ze niet) of jawel, die heb ik wel.
Maar ik vind het ook een niet zo handige vraag en wij zijn hier thuis een soort taalazijnzeikers waar bv de vriend van kind 2 nogal eens last van heeft. Die wordt gek als kind zo antwoordt op zijn vraag.
(En dan zie ik nu, dat ik in een andere tekst een hun heb staan die een haar had moeten zijn. Iets met de helft van de zin aanpassen terwijl ik het niet meer kan corrigeren. Tot zover ik ben een taalpurist)
Heb ik geen zwarte sokken, zou ik nee zeggen. Heb ik wel zwarte sokken, zeg ik ja(wel). Maar misschien ligt het ook aan de toon van de 'geen'. In mijn hoofd is de 'geen' een 'niet eens' en niet een 'nul'