Ter Apel. Het gaat écht uit de hand lopen.

Daglichtlamp schreef op 03-09-2025 om 20:43:

Dat juist deze groep Syrische jongeren ontspoort op een manier die we nog niet eerder gezien hebben verbaasd me niet. Het is natuurlijk geen excuus, maar ik zie echt ook het resultaat van het gevoerde beleid. Juist deze groep, die hier aangekomen zijn op een moment dat de opvang hier niet op orde was, is veel te vaak verhuisd, zodat ze geen goede gezonde banden met een plaatselijke gemeenschap konden aangaan. Deze groep heeft heel lang in onzekerheid gezeten, eerst door de lange wachtlijsten, vervolgens door het besluitmoratorium m.b.t. asielverzoeken uit Syrië. Nu er wel weer besloten wordt over asielverzoeken van asielzoekers uit Syrië krijgen ze meestal een afwijzing. Dit is een groep die het idee heeft dat ze niets meer te verliezen hebben.

Deze huidige ontspoorde groep is denk ik alleen nog te begrenzen met een harde aanpak. Ik hoop dat we volgende groepen jonge asielzoekers beter behandelen, dat we die opvangen op een vaste plek, dat we geen jaren doen over het behandelen van een asielverzoek, maar eerder weken of maximaal maanden.

Dit is al eerder uit onderzoek gebleken: overlast en wangedrag komt met name voor bij mensen die praktisch geen kans maken op asiel en niets meer te verliezen hebben. Die gaan vaker dan anderen, en letterlijk en figuurlijk, om zich heen slaan. Deze mensen moet je zo snel mogelijk de procedure door jassen en uitzetten. En nieuwe asielzoekers zo snel mogelijk duidelijkheid geven: mag je blijven, prima, en dan ook meteen meedoen met de taal leren, integreren en werken, in een vaste woonplaats. Heb je heel weinig kans om te mogen blijven? Procedure zo kort mogelijk en met verscherpt toezicht (PBL). Mag je niet blijven: meteen wegwezen. 

Jouw reactie Yumi is precies waarom ik soms aarzel om hier nog te schrijven. Jij weet best dat ik dat niet schrijf. 

We kunnen natuurlijk het beleid en de omstandigheden de schuld blijven geven maar probeer je eens voor te stellen. Je woont in een land waar je of gevaar loopt of zo arm bent dat je je heil elders wilt gaan zoeken. Na een lange zware reis kom je aan op een plek die veilig is. Je krijgt onderdak, je krijgt medische zorg, je krijgt eten en drinken, je krijgt les in de taal van het land waar je bent. Soms moet je verhuizen naar andere opvang maar je bent, dat dan weer wel. En er is misschien niet zoveel vertier maar ja, ja kunt kwalijk een all inclusive oord met animatie verwachten. En het belangrijkste...... je bent eindelijk veilig, eindelijk weer eten en drinken, eindelijk een dak boven je hoofd. Hoe zou jij je gedragen???? Zou jij het in je hoofd halen om in dit land waar je opgevangen wordt de boel te slopen? De hand die je voedt verrot schelden? De mensen die in het land waar je opgevangen wordt lastig vallen, beroven uitschelden en intimideren? Vermoorden zelfs? Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik zou het niet in mijn hoofd halen.

Daglichtlamp schreef op 03-09-2025 om 20:43:

Deze huidige ontspoorde groep is denk ik alleen nog te begrenzen met een harde aanpak. Ik hoop dat we volgende groepen jonge asielzoekers beter behandelen, dat we die opvangen op een vaste plek, dat we geen jaren doen over het behandelen van een asielverzoek, maar eerder weken of maximaal maanden.

Probleem is alleen dat we daar niet de middelen voor hebben. Gevangenissen zitten vol, GGZ is overbelast, groot personeelstekort bij IND/COA. We kunnen dit niet aan met alle gevolgen van dien. Ik zie de samenleving om me heen steeds meer verloederen door gedrag van alle inwoners van ons land. Handhaving en politie die niet voldoende middelen hebben om jeugdoverlast aan te pakken, GGZ wachttijden waardoor mensen verder afglijden, bezuinigingen op afval ophalen waardoor halve woonwijken een bende zijn etc.

Alice12 schreef op 03-09-2025 om 20:31:

[..]

Ik geloof geen moment dat mannen en zonen tegen die tijd gesneuveld zijn aan een of ander front. Ik ben er wel van overtuigd dat we langzamerhand in een vrouwonvriendelijk land gaan wonen. Steeds een beetje meer. Ik heb het vaker geschreven , maar mijn vrouwelijke leerlingen ( 12 tot 18 jaar) vinden het volkomen normaal om mij uit te leggen hoe je met zo min mogelijk gesis en gescheld ( kech) zonder hoofddoek langs een groep moslims loopt. “ loop om als het lukt” , “ maak absoluut geen oogcontact” .
Als je gaat zwemmen bij een plas, alleen met andere jongens erbij. Niet met je vriendin in een bikini aan het water. Openbaar zwembad idem.
En toen ik ze volkomen verbijsterd aankeek, keken zij mij weer raar aan. Dit is voor deze meiden dagelijkse kost.

In welke regio van NL is dit? Herken het hier nog niet echt...

 Maar nu ben ik met mijn 38 jaar inmiddels ook niet meer zo interessant meer voor dat schorriemorrie. 

Ik denk overigens dat we met Homoacceptatie dezelfde neerwaartse kant opgaan.

Mick87 schreef op 03-09-2025 om 21:33:

[..]

In welke regio van NL is dit? Herken het hier nog niet echt...

Maar nu ben ik met mijn 38 jaar inmiddels ook niet meer zo interessant meer voor dat schorriemorrie.

Ik denk overigens dat we met Homoacceptatie dezelfde neerwaartse kant opgaan.

Ik ben een oudere vrouw, maar ik herken het ook niet. Er hangen weleens van die groepjes puberjongens in een park waar ik met enige regelmaat kom, die doen wel eens stoer. Dan knoop ik een gesprek aan en dat eindigt altijd met "goededag mevrouw". Overigens werkte dat precies hetzelfde met de autochtone  jongens die in het spoortunneltje hingen in mijn vorige woonplaats. 

Ik heb het idee dat ze het vervelend vinden als je wegkijkt. Ik moet wel zeggen dat dit hele andere groepjes zijn dan die Syrische raddraaiers, daar zou ik met een boogje omheen lopen.

Thora schreef op 03-09-2025 om 21:23:

We kunnen natuurlijk het beleid en de omstandigheden de schuld blijven geven maar probeer je eens voor te stellen. Je woont in een land waar je of gevaar loopt of zo arm bent dat je je heil elders wilt gaan zoeken. Na een lange zware reis kom je aan op een plek die veilig is. Je krijgt onderdak, je krijgt medische zorg, je krijgt eten en drinken, je krijgt les in de taal van het land waar je bent. Soms moet je verhuizen naar andere opvang maar je bent, dat dan weer wel. En er is misschien niet zoveel vertier maar ja, ja kunt kwalijk een all inclusive oord met animatie verwachten. En het belangrijkste...... je bent eindelijk veilig, eindelijk weer eten en drinken, eindelijk een dak boven je hoofd. Hoe zou jij je gedragen???? Zou jij het in je hoofd halen om in dit land waar je opgevangen wordt de boel te slopen? De hand die je voedt verrot schelden? De mensen die in het land waar je opgevangen wordt lastig vallen, beroven uitschelden en intimideren? Vermoorden zelfs? Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik zou het niet in mijn hoofd halen.

                                                                                                                                                                                                   Deze Syrische leraar is zelf ruim 10 jaar geleden naar Nederland gevlucht.En heeft optimaal van de kansen en vrijheid die hij hier kreeg,gebruik gemaakt door bv de opleiding tot docent te volgen.Nog maar een week geleden bij SBS6 in Nieuws van de Dag zei hij exact hetzelfde als jij. Hij heeft geen enkel begrip voor dit gedrag. En stelt dat die jongeren gewoon scheit hebben aan de Nederlandse cultuur.En ook geen enkele intentie hebben te integreren.                                                                                                                 Zijn mening is duidelijk. Ga vooral werken met (langere) tijdelijke verblijfsvergunningen en strenge handhaving.En geef dit soort jongeren/tuig een retour Syrie. Want mede omdat de populatie Syriers groot is in Nederland (185.000),denkt hij dat anders de perspectieven somber zijn.En we over een jaar of 10-15 dan met een enorm integratie probleem van een (behoorlijke) groep Syriers zullen zitten. Waar we nu dus al de eerste wrange voortekenen van zien. Tsja,dat kan er ook nog wel bij... 😒                https://www.telegraaf.nl/video/syrische-docent-over-overlast-syrische-jongeren-zulke-jongeren-terugsturen/86120550.html

Daglichtlamp schreef op 03-09-2025 om 21:16:

Jouw reactie Yumi is precies waarom ik soms aarzel om hier nog te schrijven. Jij weet best dat ik dat niet schrijf.

Sorry dat schreef je inderdaad niet. 

Het is geen excuus maar als je ziet hoe snel de stad hier verloederd, de veiligheid verdwijnt en mijn woonomgeving vervuild, ik raak er zo moedeloos van. Een van mijn kinderen gaat om dezelfde reden weg uit Nijmegen, daardoor verlies ik ook het leuke contact met kleinkind. Ze vinden de omgeving niet veilig genoeg meer om kinderen op te laten groeien. Het raakt me en ik voel me machteloos. 

Alice12 schreef op 03-09-2025 om 23:18:

[..]

Nee? Praat eens met pubermeisjes wat zij nu heel normaal vinden. Verder staat er een stuk in de Gelderlander waarin jonge meisjes vertellen hoe het is om door Nijmegen te lopen. Ik weet niet hoe ik een link moet plaatsen.

Ik kan het wel opzoeken, volgens mij hoort de Gelderlander ook tot de DPG-groep. Als je op 1 krant een abonnement hebt, mag je artikelen uit alle kranten lezen. 

Thora schreef op 03-09-2025 om 21:23:

We kunnen natuurlijk het beleid en de omstandigheden de schuld blijven geven maar probeer je eens voor te stellen. Je woont in een land waar je of gevaar loopt of zo arm bent dat je je heil elders wilt gaan zoeken. Na een lange zware reis kom je aan op een plek die veilig is. Je krijgt onderdak, je krijgt medische zorg, je krijgt eten en drinken, je krijgt les in de taal van het land waar je bent. Soms moet je verhuizen naar andere opvang maar je bent, dat dan weer wel. En er is misschien niet zoveel vertier maar ja, ja kunt kwalijk een all inclusive oord met animatie verwachten. En het belangrijkste...... je bent eindelijk veilig, eindelijk weer eten en drinken, eindelijk een dak boven je hoofd. Hoe zou jij je gedragen???? Zou jij het in je hoofd halen om in dit land waar je opgevangen wordt de boel te slopen? De hand die je voedt verrot schelden? De mensen die in het land waar je opgevangen wordt lastig vallen, beroven uitschelden en intimideren? Vermoorden zelfs? Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik zou het niet in mijn hoofd halen.

Als ik als tienerjongen mijn land, ouders, alles zou moeten verlaten vanwege oorlog, nog niet volwassen, maar wel hoopvol op een betere toekomst voor mijn ouders, broers, zussen en mijzelf, zeker als die hoop ook wordt gevoed door diegenen die je overhalen je heil elders te zoeken, dan zou ik wanhopig proberen daar te komen. 

Eenmaal aangekomen blijkt het slechts een voorportaal van iets onzekers te zijn in een opvanglocatie. Opgevoed word je niet, want je hebt je ouders achter moeten laten. In het begin zou ik nog opgelucht zijn, vanwege het wegvallen van de oorlogsdreiging. Maar al snel blijkt het voornamelijk afwachten te zijn, wat je kunt doen. Verkassen, weer wachten, mijn moreel zou heel snel om laag gaan, helemaal op zo'n leeftijd. Ik denk niet dat ik zou gaan rellen, maar me juist terugtrekken en in een soort impasse zou belanden.

ik denk niet dat ik het er veel beter zou afbrengen dan die jongens, eerlijk gezegd, alleen zouder anderen er veel minder last van hebben. Hoop doet leven, zekerheid is iets heel belangrijks voor mensen.

Dus ja, het is zeker beleid wat een rol speelt. Rechtvaardigt dat het rellen? Nee, natuurlijk niet. Maar ik zou niet na tijden van onzekerheid, zonder enig perspectief ellke dag neerstorten van dankbaarheid, zeker niet. Mijn wanhoop en het gemis van thuis en familie zou dubbel en dwars terugkomen.

felija schreef op 03-09-2025 om 23:45:

[..]

Als ik als tienerjongen mijn land, ouders, alles zou moeten verlaten vanwege oorlog, [...]

Er moet niks. 

Je kan ook, met de hele familie, 100 of 200 kilometer verderop in je eigen taal, eigen cultuur en voor je eigen land een nieuw bestaan opbouwen en daar eventueel hulp bij vragen vanuit het buitenland. Eigenlijk net zoals Nederland na WOII weer door eigen mensen is opgebouwd.