Werken aan gezondere levenstijl en gewicht in 2024

Bailey26 schreef op 12-04-2024 om 16:29:

Mijn enige passende spijkerbroek is niet meer. Heb er nog wel een paar een maat kleiner maar die pas ik al een hele tijd niet meer. Toch maar mijn moed verzameld en eentje aangetrokken. Kreeg hem niet alleen over mijn kont maar ook nog dicht . Nu mag die alleen nog wat losser zitten maar dit is wel een beloning hoor.

Whoopi, Whoop, wat een fijn gevoel is dat. Gefeliciteerd 

en ik heb zo'n zin in chips of iets dergelijks. Maar dat is natuurlijk geen goede keuze. Dus ik neem maar war fruit en een proteïne limonade.

Wat lastig Dorestad, dat je zo'n laag BMR hebt. Maar zo te lezen denk je goed na over je balans, knap hoor! Maar je eet niet voor 16 uur? Sterf je dan niet van de honger? Ik zou dan om 16 uur alles opeten wat los en vast zit Gelukkig is iedereen anders daarin.

Fijn Bailey, wat een mijlpaal!

En Ysenda, doorzetten, jij kunt dat! Chips is helemaal niet lekker joh, bleegh, bah, boe...

RoosOpJeHoed schreef op 12-04-2024 om 18:18:

Wat lastig Dorestad, dat je zo'n laag BMR hebt. Maar zo te lezen denk je goed na over je balans, knap hoor! Maar je eet niet voor 16 uur? Sterf je dan niet van de honger? Ik zou dan om 16 uur alles opeten wat los en vast zit Gelukkig is iedereen anders daarin.

Fijn Bailey, wat een mijlpaal!

En Ysenda, doorzetten, jij kunt dat! Chips is helemaal niet lekker joh, bleegh, bah, boe...

Niemand hier thuis eet voor 16 uur.  Daar wen je aan.  Mijn bloedsuikerspiegel is de hele dag constant tussen 5.2 en 5.5. En om 16 uur val ik echt nog niet flauw van de trek. 

Ninoea schreef op 12-04-2024 om 13:10:

Als ik jouw situatie lees @dorestad ben ik heel dankbaar dat mijn stofwisseling doet wat hij moet doen. Wat een lastige situatie voor je en wat knap van je dat je daar mee omgaat zoals je dat doet. Die 200 km zijn een makkie voor jou gezien je doel van 1000 kcal per dag met wandelen. Ik vind het wel heftig om te lezen dat je het trainen haat, het klinkt als een enorm offer. Ervaar je dat ook zo? Ook voor de rest van de keuzes die je maakt qua voeding en wandelen?

Ik kan gerust wat hoger in de calorieën zitten zonder dat dat direct meteen doortikt in mijn omvang en gewicht. Ik vind ook heel veel heel erg lekker en heb ook fiks overgewicht gehad (nog niet obees) maar durfde niet continu te lijnen. Ik heb wel een paar keer een dieet gevolgd maar ik ervoer dat ik daarna weer aankwam en was bang voor het jojo effect en ook bang voor wat jij - helaas!! - doormaakt dat je stofwisseling op slot gaat. De mijne heeft een tijdje op een plateau gezeten jaren terug, maar toen ik heel intensief gezonder ging leven qua voeding en beweging en structuur is dat ten goede gekeerd. Dat was rond 2009 en veel van de gewoontes uit die tijd heb ik nog steeds (maar wel milder).
Nu laatst een tijdje de eetmeter bijgehouden en ontdekte toen dat ik te laag in eiwitten calcium en fruit zat. Dat er extra bij gaan nemen en dus niet in de plaats van iets. Wel intensiever gaan bewegen.
Eerst veel meer de focus op aantal stappen en nu (Watch helpt daar enorm mee) daarnaast focus op de intensiteit. Daarnaast ook begonnen met de bootcamp die op kracht en cardio zit en goed doorwerkt. Ik ben fiks actiever geworden en dat doet wel echt goed.
Vandaag was de bootcamp echt enorm intensief. Echt heel erg tof. We deden oefeningen met de kettlebell en al mijn spieren zijn pap nu. Ik moest daarna nog naar huis fietsen en dat was echt loodzwaar.

Ik ben echt onder de indruk van wat jij allemaal aan beweging en krachttraining doet.  Mijn bewondering wordt nog groter nu ik ook nog lees dat jij sinds 2009 eigenlijk een knop blijvend hebt weten om te zetten.  Mooi dat jouw stofwisseling nog aardig op peil is gebleven.  

Nee,  het is niet helemaal dramatisch hier. Het wandelen vind ik over het algemeen heerlijk.  Bewegen,  natuur,  ontmoetingen: mooi.  Ook tijdens deze lange maanden (sinds half oktober) met veel grijs weer doet buiten zijn mij over het algemeen goed.  Telefonisch Overleggen doe ik over het algemeen buiten lopend, efficiënt dus.  

Krachttraining is relatief nieuw voor mij. Ik hik er enorm tegen aan. Door trigeminusneuralgie is de druk die ik met krachttraining toch regelmatig in mijn kaak heb extra pijnlijk.  Daarnaast heb ik zgn koetsiershanden.  Ik heb altijd fitness handschoenen aan maar ik heb minder grip en bijvoorbeeld een push up,  me optrekken aan rekstok: dat lukt niet vanwege de handen of het is erg pijnlijk door de druk op de bindweefselstrengen.  Maar dat ik sterker word vergoedt veel. 

Meestal ben ik tevreden met de voedingskeuzes.  Ik bak veel zelf.  Maar soms, met name bij de combinatie van veel pijn met moeheid,  mis ik troosteten. Aan de andere kant:  Ik heb jarenlang mijzelf vol gepropt met  waar ik maar zin in had.  Het heugt me nog (in de tijd dat er nog weinig grote matenspul was) dat er geen enkele kuitlaars pastte,  zelfs niet na oprekken door schoenmaker.  Dat ik niet de kleding kon kopen die ik mooi vond maar de kleding kocht die ik aankon.  Elke broek die kapot ging vanwege schurende bovenbenen.  Een extra keuring bij levensverzekering.  Bijna de heuvels in Limburg niet op kunnen.  De hoge bloeddruk.  Op een warme dag niet meer uit mijn leren motorbroek kunnen.  

Dan liever zoals nu: lage RR,  fit.  Bewegen gaat zoveel makkelijker. 

Hoe denken jullie over het volgende: mijn schoonmoeder is binnenkort jarig en man zei dat ze wil dat we dan s avonds frietjes komen eten en dan later op de avond nog taart. Ik eet op zich graag frietjes als avondeten, maar ik zei dus tegen man dat ik dan dus niet ook nog taart ga nemen. Volgens hem is dat echt heel onbeleefd en moet ik dan maar minder frietjes eten. Ik vind dat dus onzin en vind die taart ook eigenlijk niet lekker genoeg om de calorieën voor iemand anders naar binnen te werken. Wat vinden jullie?  

Happyapple schreef op 13-04-2024 om 08:15:

Hoe denken jullie over het volgende: mijn schoonmoeder is binnenkort jarig en man zei dat ze wil dat we dan s avonds frietjes komen eten en dan later op de avond nog taart. Ik eet op zich graag frietjes als avondeten, maar ik zei dus tegen man dat ik dan dus niet ook nog taart ga nemen. Volgens hem is dat echt heel onbeleefd en moet ik dan maar minder frietjes eten. Ik vind dat dus onzin en vind die taart ook eigenlijk niet lekker genoeg om de calorieën voor iemand anders naar binnen te werken. Wat vinden jullie?

Heel eerlijk? Het moet helemaal niks uitmaken wat wij vinden.

Jij wil wel friet mee eten maar geen taart en daarmee is het klaar. 

Je man koppelt taart eten aan beleefd zijn. Maar het is natuurlijk helemaal niet beleefd om een ander iets op te dringen of te verplichten. Sterker nog het is eerder een beetje gek om een ander te verplichten wat zij in de mond moet stoppen. 

Misschien kan je schoonmoeder vertellen dat je graag friet komt eten maar ze geen rekening met jou hoeft te houden met de taart. Dan kan ze daar met kopen rekening mee houden.

Happyapple schreef op 13-04-2024 om 08:15:

Hoe denken jullie over het volgende: mijn schoonmoeder is binnenkort jarig en man zei dat ze wil dat we dan s avonds frietjes komen eten en dan later op de avond nog taart. Ik eet op zich graag frietjes als avondeten, maar ik zei dus tegen man dat ik dan dus niet ook nog taart ga nemen. Volgens hem is dat echt heel onbeleefd en moet ik dan maar minder frietjes eten. Ik vind dat dus onzin en vind die taart ook eigenlijk niet lekker genoeg om de calorieën voor iemand anders naar binnen te werken. Wat vinden jullie?

No brainer voor mij: ik ga geen taart eten omdat een ander dat van mij verwacht. Gezelligheid hangt niet af van wel of niet taart mee eten.

Je kan het ook omdraaien: waarom zorgt je schoonmoeder niet voor iets wat jij ook kan eten? Echt onbeleefd dat ze niet iets heeft verzonnen wat jij als gast gewoon kan eten. Een collega van mij was laatst jarig en had speciaal voor mij een gezond hapje gemaakt met minder kcal. Helemaal niet nodig, maar ik vond het zo lief!

Haha thanks. Het 'ergste' is nog wel dat ik die taart online voor haar moest bestellen, omdat ze dat zelf niet kon 
Maar op dat moment zou het nog alleen taart eten zijn en gewoon thuis avondeten, dus ik had er verder niks van gezegd en eigenlijk ook nog niet echt bij stilgestaan of ik wel of geen stukje zou mee-eten. Ik denk trouwens inderdaad wel dat schoonmoeder teleurgesteld is als ik niet mee eet. Ze wordt duidelijk ouder en minder flexibel, zeg maar.  Lastig... Maar toch vind ik eigenlijk niet dat ik verplicht taart moet eten. 

Zelf de taart snijden gaat geen optie zijn. 
Ik kan wel om een klein stukje vragen, maar ik heb geen idee of ze daar dan aan 'meewerkt'. 
Uiteraard kan ik na een paar hapjes de rest laten staan, maar ik weet niet of dat alsnog als onbeleefd wordt opgevat, waarschijnlijk wel. Van de kinderen pikt ze zoiets prima, maar van mij wordt dat waarschijnlijk toch als onbeleefd of ondankbaar gezien. 

Happyapple schreef op 13-04-2024 om 08:40:

Haha thanks. Het 'ergste' is nog wel dat ik die taart online voor haar moest bestellen, omdat ze dat zelf niet kon
Maar op dat moment zou het nog alleen taart eten zijn en gewoon thuis avondeten, dus ik had er verder niks van gezegd en eigenlijk ook nog niet echt bij stilgestaan of ik wel of geen stukje zou mee-eten. Ik denk trouwens inderdaad wel dat schoonmoeder teleurgesteld is als ik niet mee eet. Ze wordt duidelijk ouder en minder flexibel, zeg maar. Lastig... Maar toch vind ik eigenlijk niet dat ik verplicht taart moet eten.

Ja, herkenbaar. Ik heb ook een schoonmoeder waarbij ik dat opmerk. Maar ik ga er gewoon niet altijd in mee, want voor je het weet ben je steeds aan het pleasen. Met zoiets als taart mee eten zou ik denken: ja dan is ze even teleurgesteld, maar dat waait wel weer over. Ik hoef daar niks mee.