Wat vind jij raar?
een luchtig topic hoor. Zonder inhoudelijk oordeel. En ook zonder doel om erover te discussiëren Soms vind ik dingen weleens raar..
ik hoop op aanvullingen
Broadway schreef op 24-07-2025 om 10:57:
[..]
eens, maar ergens snap ik het wel. na 5 jaar schoonmoeder verzorgd te hebben heb ik het er heel erg moeilijk mee gehad dat ik boven alle verdriet vooral opluchting voor haar, maar ook voor ons als familie voelde toen ze "eindelijk" overleed. Het was zo'n enorme lijdensweg voor haar geweest waarvan vanaf dag één bekend was dat het terminaal was (ALS) dat ik haar vooral rust gunde na al die jaren. het rouwproces had voor een groot deel in die ziektejaren plaatsgevonden.
dus ja, het komt verrot uit zijn strot, maar ik snap wel wat hij zegt.
Ja ik ken het ook van hier in de straat. Man krijgt diagnose, max 2 jaar te leven. Gaan alles doen dat ze nog wilden met hun kinderen, toen 16 en 18. Na 1,5 jaar gaat ie fors achteruit. Gelukkig kan hij het afstuderen van de jongste nog meemaken. Hij belandt overwegend in bed, het is nu echt aflopend. Jongste stelt studie een jaar uit, nu uit huis gaan voelt niet goed. En dan krabbelt hij een heel klein beetje op. Niet genoeg om nog echt te 'leven'. Maar genoeg om niet te sterven. En zo leeft hij daarna nog ca 7 jaar. Soms ligt hij op sterven en moeten kinderen snel terug naar huis van studie, vakantie ed. Feestdagen allemaal bij ouders thuis "het is waarschijnlijk de laatste keer". Promotie van vrouw wordt afgeslagen want de druk thuis is te groot. Bestuurstaken bij een lokale vereniging worden gestaakt, in de avond moet ze bij man zijn. Als hij 'eindelijk' sterft zijn de kinderen 25 en bijna 27. Zijn vrouw heeft toen hij nog leefde wel eens toegegeven dat ze soms hoopte dat het toch eens gedaan was, en dat ze zich daar dan weer schuldig om voelde.
Meesje schreef op 24-07-2025 om 11:49:
[..]
Ja ik ken het ook van hier in de straat. Man krijgt diagnose, max 2 jaar te leven. Gaan alles doen dat ze nog wilden met hun kinderen, toen 16 en 18. Na 1,5 jaar gaat ie fors achteruit. Gelukkig kan hij het afstuderen van de jongste nog meemaken. Hij belandt overwegend in bed, het is nu echt aflopend. Jongste stelt studie een jaar uit, nu uit huis gaan voelt niet goed. En dan krabbelt hij een heel klein beetje op. Niet genoeg om nog echt te 'leven'. Maar genoeg om niet te sterven. En zo leeft hij daarna nog ca 7 jaar. Soms ligt hij op sterven en moeten kinderen snel terug naar huis van studie, vakantie ed. Feestdagen allemaal bij ouders thuis "het is waarschijnlijk de laatste keer". Promotie van vrouw wordt afgeslagen want de druk thuis is te groot. Bestuurstaken bij een lokale vereniging worden gestaakt, in de avond moet ze bij man zijn. Als hij 'eindelijk' sterft zijn de kinderen 25 en bijna 27. Zijn vrouw heeft toen hij nog leefde wel eens toegegeven dat ze soms hoopte dat het toch eens gedaan was, en dat ze zich daar dan weer schuldig om voelde.
Ik denk dat we als maatschappij meer begrip mogen hebben voor deze complexe emoties. Het betekent niet dat je minder liefgehad hebt – juist het tegenovergestelde. Je gunt iemand rust als je ziet hoeveel pijn ze moeten verdragen. En als familie gun je jezelf soms ook ademruimte na jaren van constante zorg en onzekerheid.
Dank aan iedereen die hier zo open hun verhaal deelt. Het helpt echt om dat taboe te doorbreken.
Yumi schreef op 18-07-2025 om 10:05:
Wat ik afschuwelijk vond is dat zijn vriendin op de dag van haar begrafenis bij hem introk. Hadden ze daar niet even mee kunnen wachten, ik vond dat van weinig respect getuigen mede naar haar familie.
In beginsel, op een afstand, vind ik dat ook. En toch, en toch, ook dat kan meerdere kanten hebben.
Man wordt hulpbehoevend, en dementerend, en helaas door die dementie ook erg onaardig naar zijn (tweede) vrouw. Zijn tweede vrouw is jarenlang aan het mantelzorgen, wat haar fysiek opbreekt, ze is zelf 80 en moet hem elke nacht wel een keer van de grond rapen. Zijn kinderen uit het eerste huwelijk steken geen vinger uit om te helpen, in tien jaar tijd hebben ze geen dag voor hem gezorgd en hem ook nooit eens meegenomen of zo. Als hij eindelijk is opgenomen in een verpleeghuis begint de vrouw een nieuwe relatie met een man die vaak in dat huis is.
Voor de kinderen van de dementerende man voelt dat vast respectloos, dat er al een nieuwe man in "hun vaders" huis rondloopt terwijl hun vader nog maar kortgeleden opgenomen is. Aan de andere kant: die vrouw heeft zich letterlijk kapotgezorgd en sterft zelf kort na de dementerende man. Maar ze heeft na 10 jaar mantelzorgen voor een venijnige man die naar tegen haar deed, een paar maanden kunnen genieten van een nieuwe relatie die aardig voor haar was.
Van de buitenkant zullen er ongetwijfeld mensen zijn die het respectloos vinden dat er zo snel een nieuwe man in huis was. Maar je weet niet alles wat er achter andermans voordeur gebeurt.
Dat we een hele grote oprit hebben, waar twee auto's naast elkaar passen, zodat beide auto's los van elkaar weg zouden kunnen. Als we bezoek krijgen van iemand van een bedrijf de auto niet op het oprit wordt geparkeerd. We hebben zelf maar 1 auto.
Caroline80 schreef op 25-07-2025 om 11:21:
Dat we een hele grote oprit hebben, waar twee auto's naast elkaar passen, zodat beide auto's los van elkaar weg zouden kunnen. Als we bezoek krijgen van iemand van een bedrijf de auto niet op het oprit wordt geparkeerd. We hebben zelf maar 1 auto.
Dat is toch gewoon netjes, zij weten niet hoeveel auto's jullie hebben en wie er later nog thuis komt.
Peaches schreef op 25-07-2025 om 15:50:
[..]
Dat is toch gewoon netjes, zij weten niet hoeveel auto's jullie hebben en wie er later nog thuis komt.
Precies. En het is privéterrein, dus wie zegt dat het de bedoeling is daar te parkeren?
Caroline80 schreef op 25-07-2025 om 11:21:
Dat we een hele grote oprit hebben, waar twee auto's naast elkaar passen, zodat beide auto's los van elkaar weg zouden kunnen. Als we bezoek krijgen van iemand van een bedrijf de auto niet op het oprit wordt geparkeerd. We hebben zelf maar 1 auto.
Waarom is dat raar????
Peaches schreef op 25-07-2025 om 15:50:
[..]
Dat is toch gewoon netjes, zij weten niet hoeveel auto's jullie hebben en wie er later nog thuis komt.
Precies mijn gedachte, ik vind het raar dat dat raar gevonden wordt.
En ik denk dat je bij de meeste mensen juist niet op de oprit mag parkeren.
Caroline80 schreef op 25-07-2025 om 11:21:
Dat we een hele grote oprit hebben, waar twee auto's naast elkaar passen, zodat beide auto's los van elkaar weg zouden kunnen. Als we bezoek krijgen van iemand van een bedrijf de auto niet op het oprit wordt geparkeerd. We hebben zelf maar 1 auto.
Ik heb je bericht 3 keer gelezen maar ik snap niet waarom je het raar vindt
Broodjebrie schreef op 25-07-2025 om 19:32:
[..]
Ik heb je bericht 3 keer gelezen maar ik snap niet waarom je het raar vindt
Doet me een beetje denken aan een vader van een ( destijds) vriendin van mijn dochter. Als ik haar kwam halen ging hij kijken waar ik geparkeerd stond. En of ik dat soms niet kon op de plek voor de deur. Echt wtf.
Ik vind beetje raar dat sommige van mijn kennissen vinden dat je je niet kan omkleden in badkleding bij het meer zelf. Dat moet je dan thuis doen, en op de terugweg met je natte badkleding snel naar huis fietsen.
kerst schreef op 26-07-2025 om 10:35:
Ik vind beetje raar dat sommige van mijn kennissen vinden dat je je niet kan omkleden in badkleding bij het meer zelf. Dat moet je dan thuis doen, en op de terugweg met je natte badkleding snel naar huis fietsen.
Dat vind ik inderdaad ook raar.
kerst schreef op 26-07-2025 om 10:35:
Ik vind beetje raar dat sommige van mijn kennissen vinden dat je je niet kan omkleden in badkleding bij het meer zelf. Dat moet je dan thuis doen, en op de terugweg met je natte badkleding snel naar huis fietsen.
Vinden zij dat anderen dat moeten doen, of kiezen ze er zelf voor?
Peaches schreef op 26-07-2025 om 11:13:
[..]
Vinden zij dat anderen dat moeten doen, of kiezen ze er zelf voor?
Zelf gaan ze alleen zwemmen in een zwembad.
kerst schreef op 26-07-2025 om 10:35:
Ik vind beetje raar dat sommige van mijn kennissen vinden dat je je niet kan omkleden in badkleding bij het meer zelf. Dat moet je dan thuis doen, en op de terugweg met je natte badkleding snel naar huis fietsen.
Ik ben het eens met deze kennissen, tenzij er iets van een hokje is.
Het kan natuurlijk hoor, maar dan moet je weer moeilijk gaan doen met een handdoek voor/rond je