Gezondheid en welzijn Gezondheid en welzijn

Gezondheid en welzijn

Seksueel misbruik.


Geen ervaring met EMDR , wel met hypnotherapie ( voor iets anders ) .
Veel sterkte !

QuarterlyDinosaur18

QuarterlyDinosaur18

01-05-2025 om 15:28

Citroengraag schreef op 01-05-2025 om 14:38:

Allereerst een knuffel. En mocht starten met emdr te heftig zijn, er zijn ook alternatieven, zoals imrs. Dat vond ik prettiger, je moet ook terug naar de herinnering, maar ik hield meer zelf de controle.

Goeie, opgezocht. Ik wist niet dat het zo heette maar oa deze methode heb ik met de therapeut gedaan om nare herinneringen en ontstane overtuigingen uit verleden om te buigen. Je kan steeds een stukje oppakken als het ware dus niet meteen het meest heftige aanstippen, bijvoorbeeld, totdat je eraan toe bent. Op jouw tempo.

Je zou ook met je therapeut kunnen afspreken dat je begin van iedere sessie even een moment wil hebben om kort te kunnen bespreken hoe het gaat en waar je op dit moment behoefte aan hebt, namelijk meer het confronterende aangaan door emdr of imrs of juist wat ‘lichters’ zoals oefeningen die je helpen om in het lichaam te blijven (als je dissocieert).

Dan heb je van te voren niet de druk van hoe zwaar het wordt de volgende keer en dat je ertegen op ziet. 


Geen advies maar ik wil je wel een knuffel geven Watertoren. 

Ik heb ptss en emdr gehad. Hetzelfde onderwerp.

Het is zo eng om te gaan, maar het levert zoveel op TO! Wat heftig dat je nu steeds getriggered wordt doordat je je broer tegenkomt. 

Inmiddels ben ik een paar maanden verder in mijn traject en ik voel me bijna letterlijk lichter. Minder paniek, minder schrikken, minder schaamte en ik voel me veel minder schuldig.

Na een aantal sessies heb ik wel ineens meer herbelevingen gekregen. En ook soms meer dissociatieve klachten, maar uiteindelijk was dit steeds tijdelijk en wordt het echt beter. 

Je therapeut begrijpt dat vermijding een symptoom is van je ptss dus ik zou het toch wel tegen haar vertellen. Ze kan je vast helpen en geruststellen. 

Veel sterkte!

Sterkte Watertoren, ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet  .

watertoren

watertoren

01-05-2025 om 19:21 Topicstarter

Skellar schreef op 01-05-2025 om 18:59:

Ik heb ptss en emdr gehad. Hetzelfde onderwerp.

Het is zo eng om te gaan, maar het levert zoveel op TO! Wat heftig dat je nu steeds getriggered wordt doordat je je broer tegenkomt.

Inmiddels ben ik een paar maanden verder in mijn traject en ik voel me bijna letterlijk lichter. Minder paniek, minder schrikken, minder schaamte en ik voel me veel minder schuldig.

Na een aantal sessies heb ik wel ineens meer herbelevingen gekregen. En ook soms meer dissociatieve klachten, maar uiteindelijk was dit steeds tijdelijk en wordt het echt beter.

Je therapeut begrijpt dat vermijding een symptoom is van je ptss dus ik zou het toch wel tegen haar vertellen. Ze kan je vast helpen en geruststellen.

Veel sterkte!

Ik schrik ook overval van, Ik herken dat.

Watertoren, even heel praktisch advies voor als je alleen thuis bent: op you tube vind je speciale yoga oefeningen bij trauma. Die zijn niet ingewikkeld, je hoeft niet eerder aan yoga te hebben gedaan. Vooral Caitlin K'eli Trauma informed yoga vind ik heel fijn. Maar dan heb je een half uurtje wat houvast als het teveel wordt. 

Citroengraag schreef op 01-05-2025 om 14:38:

Allereerst een knuffel. En mocht starten met emdr te heftig zijn, er zijn ook alternatieven, zoals imrs. Dat vond ik prettiger, je moet ook terug naar de herinnering, maar ik hield meer zelf de controle.

Zelf emdr gehad, maar geen moment het idee, dat ik de controle verloor. Waarmee ik alleen wil aangeven dat het voor iedereen anders is. 

watertoren schreef op 01-05-2025 om 19:21:

[..]

Ik schrik ook overval van, Ik herken dat.


Ik denk omdat je door de ptss altijd super alert en extreem op je hoede bent. Dat was vroeger nodig, maar nu hoeft dat niet meer.  Je brein en lichaam weten dat alleen nog niet en daar mag je alle hulp voor aannemen. Hele dikke knuffel voor jou. Je bent niet alleen en je hoeft het niet alleen te doen. 

Watertoren, ik vind het heftig om te lezen wat je is overkomen en een warme knuffel geven.

Ik heb emdr gehad vanwege 'n gewelddadige verkrachting. Emdr heeft me rust gebracht de herinnering is vervaagd. 

Ga met je psycholoog in gesprek en als je er nog niet aan toe bent, dan kan het later maar het hoeft niet... het mag, maar alleen in jou tempo, als jij eraan toe bent. Sterkte!

Ik heb EMDR gehad met lichtjes volgen. Ander onderwerp. Voor de behandeling werd ik dagelijks geconfronteerd met mijn trauma. Had veel last van herbelevingen, ik dissocieerde regelmatig en werd vaak midden in de nacht verstijfd wakker.

De eerste sessie EMDR ging ik in met zoveel spanning alsof alles weer opnieuw gebeurde. Het was echt heel rot die ochtend. Maar het lichtje haalde echt heel snel de ergste spanning eraf. Waardoor ik daarna steeds meer delen van de herinneringen kon zien. Dat riep dan weer opnieuw spanning op, maar die verdween ook weer door het lichtje.

Direct na de eerste sessie voelde ik me een stuk lichter. Wel was ik qua energie helemaal leeg gezogen. Ik heb circa drie dagen lang heel veel gehuild zonder dat ik echt een reden kon geven. Ik was daardoor wel wat angstig voor de tweede sessie, maar die viel vergeleken met de eerste goed mee. Uiteindelijk was ik met drie sessies klaar. 

Alles bij elkaar ben ik blij dat ik het gedaan heb, ik ben af van de herbelevingen die mij steeds maar op de meest onmogelijke momenten overvielen. Ik heb daardoor weer meer energie voor leuke dingen.

Bij mij ging het wel om recente trauma's ik weet niet in hoeverre dat uitmaakt voor de therapie.

Ik hoop dat je het alsnog een kans durft te geven. Misschien kan er bij de volgende afspraak iemand bij je zijn op de ochtend vooraf en die met je mee gaat tot aan de wachtkamer? Zodat je de paniek die het waarschijnlijk oproept niet alleen hoeft te doorstaan.

Sommigen EMDR therapeuten graven diep terug in het trauma, dat kan her-traumatiserend zijn, vooral als je het trauma eerder nooit echt hebt aangekeken en juist hebt weggestopt. Dat zou je vooraf even kunnen bespreken met haar om een beeld te krijgen van de intensiteit van de behandeling, her-traumatiseren is namelijk niet de bedoeling en naar mijn ervaring hoef je niet heel diep het trauma in te duiken om toch de voordelen te ervaren van EDMR-therapie. Namelijk: dat de heftige beelden niet meer zo op de voorgrond aanwezig zijn en dat alleen al kan veel rust brengen. Na zo een sessie ben je vaak wel heel moe, dat is normaal en een goed teken dat het brein dingen aan het verwerken is. Eng vond ik het verder niet.
Dusja.. EMDR is zeker een handige tool om de druk van de ketel te halen, maar verdere behandeling blijft nodig om dieper te verwerken bijv: als je los wilt komen van oude patronen overtuigingen mbt het trauma, je verhaal integreren ipv wegstoppen. Maar goed, één ding tegelijk.

Feit dat je je broer nog regelmatig tegenkomt lijk me wel lastig. Het verwerken van een traumatische gebeurtenis, terwijl je de persoon die daarvoor verantwoordelijk is nog vaak tegenkomt, kan dingen opnieuw blijven oprakelen.
Op termijn verhuizen voor je eigen gemoedsrust nog een optie?

watertoren schreef op 01-05-2025 om 14:22:

[..]

Wat heftig, dikke knuffel voor jou! Ik krijg geen therapie met een koptelefoon maar met een beeldscherm waar ik lichtjes op moet volgen.

Met die lichtjes werkt echt heel goed! Ik heb er zeker ook baat bij gehad.  Sterkte watertoren!

Oh Watertoten Toch. Wat ongelofelijk goed dat je hulp hebt gevraagd. Je bent altijd de sterkste geweest, nu is het tijd dat jij mag leunen.
De psycholoog vertellen van je paniekaanval is slim. Dan weet hij/zij wat er met je gebeurd. Emdr is mij ooit uitgelegd als dat je die hele grote berg ellende die je is aangedaan gaat bekijken. Om daarna te merken dat het nog steeds een heel naar onderwerp is, maar dat je er wel naar kunt kijken. Dat levert misschien tranen op en huilbuien, maar het helpt je wel om je later beter te voelen. 

ik snap dat je je kind niets wil laten weten. En je je vrienden niet bezorgder wil maken. Maar je zoon komt uit een goed nest, zijn zorg is alleen maar liefde voor ‘ons mam’. Of misschien is er een vriendin die je in vertrouwen kunt nemen en die een beetje op je past de komende tijd. Want je hoeft dit niet alleen te doen. Dat heb je op je elfde gedaan, maar is nu niet meer nodig.

 Jij verdient het om je beter te voelen! 

appeltje_ schreef op 02-05-2025 om 13:52:



Feit dat je je broer nog regelmatig tegenkomt lijk me wel lastig. Het verwerken van een traumatische gebeurtenis, terwijl je de persoon die daarvoor verantwoordelijk is nog vaak tegenkomt, kan dingen opnieuw blijven oprakelen.

Ja dat is erg moeilijk weet ik helaas uit ervaring. Het is elke keer opnieuw exposure. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.