Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Lieve Millie,
Wat een krachtige post weer. Je verbaasd me keer op keer hoe goed jij je gevoelens en situatie kunt verwoorden. En het voor elkaar krijgt om ook nu weer zoveel kracht in je woorden te leggen dat je ons aan de andere kant ook weer wat kracht meegeeft. Terwijl dat natuurlijk totaal de omgekeerde wereld is.
Ik gun je nog ontelbaar veel mijlpalen en heerlijke momenten met je kleine monster en man. En natuurlijk al je andere geliefden. Elk moment is er weer ééntje en ook één die je net weer dat stukje kracht geeft. Wat ik wil zeggen is, ik bewonder je. En kan niet anders zeggen dan dat je inspireert met je berichten hier. Wij zijn allemaal een beetje van je gaan houden. 
Héél, héél veel liefs van mij en toi toi toi met de nieuwe sprankjes hoop! 
Helder geschreven.
Spannend weer.
Denk aan jullie
Liefs💞
Dan hoop ik gewoon heel hard met je mee.
🙏
Lieve Millie,
Ik heb gisteren niet gereageerd, misschien juist wel omdat ik niet wist of je de toon zou kunnen waarderen. Ik ben normaal gesproken een raspessimist, maar toch denk ik in dit geval, er komt nog wel iets. Een onverwachte wending, een idee, iets om weer wat hoop om aan vast te klampen. Ze gaan jou voorlopig nog niet opgeven en hopelijk jij ook niet. Al is het een zwaar gevecht dat je moet leveren. Tegen de ziekte, tegen de onzekerheid en tegen een lot wat je hopelijk zo lang kunt mogen uitstellen. Het is een onmogelijke opgave, en toch rust het op jouw schouders.
Je kunt weinig met mijn medelijden, maar ik hoop mee, op wondertjes, lichtpuntjes en alles wat weer hoop en lucht biedt. Je bent een kanjer <3
Fijn, Millie, dat er nog een plan B is, en dat er mensen zijn voor wie dat beter werkt dan plan A. Dat geeft toch weer een beetje hoop! Dat je aan de mogelijkheid dat plan B niet aanslaat, bijna niet kunt denken snap ik zo goed. Ik hoop dat je weer genoeg stabiliteit krijgt om monster te knuffelen zonder daarbij te denken aan laatste keren.
Zou je vaak naar het ziekenhuis moeten voor infusen?
Ik hoop ook met je mee 😘
Millie, Millie, Millie, je hebt mijn hart zo gestolen.
Laat aub alle hoop niet varen, elke dag gaat de wetenschap vooruit.
Dikke knuffel voor het Bumba-monster!
Lieve Millie,
Wat een schrik. Gelukkig ziet je arts het anders.
Er is nog steeds hoop dat je monstertje nog een tijd mag knuffelen.
Ik denk aan je en hoop hard met je mee. 🍀🍀
Goed om te lezen dat ze nog mogelijkheden zien! Ben blij dat je daar nog lichtpuntjes in hebt.
Waarom wachten ze eerst een nieuwe scan af voor ze het infuus in gaan zetten?
Dat klinkt als een ondanks alles fijne boodschap van een betrokken oncoloog. Hij ziet een lichtpuntje, en maakt daar meteen een vuurtoren van door actie te nemen. Ik ga mee in je optimisme en duim dat de Amerikaanse medicijnen doen wat ze moeten doen.
Voor die donkere dagen en gedachtes; ik hoop dat je die ook met iemand kunt delen. Weet dat je er niet alleen voor staat, naast je vent, monster en familie/vrienden is er hier ook nog een club van meelevende mensen die in gedachten naast je staan.
Millie, mijn duimen draaien gewoon keihard door. Ik vind het echt erg dat je eerst zelf het rapport hebt gezien zonder oncoloog erbij want als je dit zonder begleiding leest zonder nuancering is dat echt naar, maar het is vast een beetje fijn dat hij nog kansen ziet en het niet zo kansloos is als in 1e instantie leek. De oncoloog ziet nog kansen (even afgezien van hoe groot die zijn, het is meer dan niks), een enkeling reageert er op. Laat jij toevallig nou ook een enkeling wezen (als in n=1), je hebt nog een kans. Een kleintje misschien, astronomisch klein, maar hij is er wel.
Ik duim Millie!
Jouw arts klinkt als een hele fijne man! En fijn ook dat hij nog een plan b heeft 😊 🍀
Wat ontzettend fijn dat jouw oncoloog hoop blijft houden, ik hoop met jullie mee.
Wat ontzettend fijn dat de oncoloog een lichtpuntje ziet en meteen actie daarop heeft ondernomen. En wat ben je ontzettend sterk weer, dat bewijst jouw laatste post maar weer.
Ik blijf met je mee hopen