Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
sterkte millie. Voor dat op de grond gooien hebben we een mooie term. De stervende zwaan-act ala het Zwanenmeer. Die act hebben kindjes al heel vlot onder de knie en houden ze ook nog wel een hele tijd aan.
och jee Millie toch. Ook een knuffel van mij.
Sterkte Millie...
De nuchtere manier waarop jij altijd alles vertelt, Millie, doet mijn haren op mijn armen overeind staan. Zo moedig, zo aanvaardend dat het op dit ogenblik nog niet de goede kant opgaat, maar dat dat zeker nog gaat komen: ik bewonder jou! In vergelijking met jou, kom ik nog niet tot aan jouw enkels (en dat zelfs zonder ziekte).
Volgende keer hoop ik dat de dokter je beter nieuws kan brengen, daar duimen wij met zijn allen voor!
Geniet van je kindje (en van zijn kuren )
Wat een rotnieuws! Maar zo stoer en fijn dat je ook weer positieve punten ziet.
Vroeg me af of je naast deze immunotherapie ook begonnen bent met de medicijnen tegen de nieuw ontdekte vorm. Heb ik misschien overheen gelezen.
Hopelijk is het snel zover dat je geopereerd kan worden! Dikke knuffels er wordt hier aan je gedacht x
Een meelezer hier. Ik heb zo veel bewondering over hoe positief je blijft ondanks alle tegenslagen. En hoe je monstertje omschrijft 
Verder alleen maar een dikke en ik hoop dat het pseudoprogressie is en dat de immunotherapie stiekem druk z'n werk aan het doen is
Ik vind het lastig om de juiste woorden te vinden Millie! Ik hoop dat je nieuwe medicatie of de immunotherapie toch nog aanslaat en dat je snel weer goed nieuws te melden hebt! Lijkt me ook ontzettend lastig om niet alles met je zoontje te kunnen doen zoals je dat zo graag zou willen. Maar hopelijk helpt de operatie daarbij, en gelukkig heb je een heerlijk monstertje om je af te leiden en je te laten lachen.
Ow die heerlijke temperamentvolle momenten. Iedere keer als ik dacht dit kan niet erger qua driftbuien, waren ze een jaar later toch erger 😅. Ik gun het je om die overtreffende trappen de komende jaren mee te mogen beleven.
Wat een domper Millie. Ik hoop dat de therapie toch aan blijkt te slaan en dat je nieuwe vorm en nieuwe behandeling betere resultaten gaan geven. Geniet van je mannen 
Ik sluit me aan bij bovengenoemde berichtjes. Wat ben je een kanjer. Heel veel liefs ♥️
Ach Millie, wat een nieuws. Ik duim mee dat de immunotherapie of de nieuwe medicatie toch iets gaan doen
ach Millie wat een rotnieuws
ook even uit meeleesmodus voor een virtuele knuffel
