Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Oh wat rot Moyrrie! Gekneusde ribben kan echt heel lang duren! Hoop voor je dat het meevalt.
Het valt me niet mee. Vooral opstaan is een ramp.
Het herinnert me weer aan de afschuwelijke rugpijn die ik had, toen ik discitis had.
Dan is de pijn die ik nu nog heb van mijn rug en uitstraling wel verminderd.
Sterkte Moyrrie dan maar.
Hier ben ik lichamelijk ook ff gesloopt. 2 bijzonder drukke werkdagen achter de rug. Ik ben te perfectionistisch. Wil alles op de rit hebben. Dat lukt ook wel maar met het personeelsgebrek dat we momenteel hebben ren ik mezelf een beetje voorbij. Morgen gelukkig een dagje vrij, daarna weer 3 diensten werken. Ik heb overal pijn nu, hang op de bank met extra pijnstillers maar het doet nog niet veel.
Personeelstekort is echt vervelend. Geniet morgen van je vrije dag. Ga lekker een boekje lezen ofzo.
Wat een narigheid Moyrrie. Beterschap!
Lientje doe rustig aan hoor. Niemand heeft iets aan je als je instort..
Dank je Elaine.
Ik heb me gisteren vertild aan een zware bewoner. Onwijs pijn in heup en rug nu.
Bah. Daar gaat mijn enige vrije dag om even wat leuks te doen. 
Wordt dus idd de hele dag rustig met een boekje op de bank. Alhoewel ik niet echt prettig zit...
Waarom stel ik steeds de afwas uit. Heb vaak moeten zitten omdat het gewoon niet ging.
Nu veel pijn
Ik denk dat we te vaak denken dat doen we straks wel " even "
Alleen dan is het zo veel, dat het extra pijn veroorzaakt.
Ik probeer dus tegenwoordig zoveel mogelijk gelijk te doen, maar wel gedoseerd. Dus ruim wat op in de keuken dat naar de kamer moet, breng dat naar de kamer, zie was liggen en doe dat in de wasmachine. En ga dan weer ff zitten.
Of ik kijk een serie op dvd en ga dan in elk reclame blok een klein dingetje doen. Het zo opdelen maakt dat ik nog best veel gedaan krijg op een slechte dag.
Ik wil toch nog één keer proberen dit topic tot leven te brengen. De vaste kern blijft helaas op Viva hangen, dus daar schreef ik volop mee . Inmiddels kom ik er , naar goed Viva gebruik " hoe help ik een forum om zeep " er daar met geen mogelijkheid meer in.
Er moeten hier op Via toch óók genoeg pijnpatiënten meelezen? Ik ben toch écht niet de enige chronisch pijnpatiënt?
Voel je vrij om mee te schrijven, gezellig zelfs, ik hoop dat het hier ook eindelijk een beetje gaat lopen. En anders moet ik al mijn klachten en chronisch pijnfrustraties, de dingen waar ik al dan niet tegenaan loop, maar ook het dagelijks leven, maar op de andere topics kwijt.
Ik zal me even voorstellen voor eventuele nieuwe meeschrijvers.
Ik ben lientje, 53 jaar oud. Heb op mijn 21-ste een herseninfarct gehad en als gevolg daarvan chronisch pijn overgehouden. Ik werk 24 uur per week in de zorg. Wegens personeelstekort soms meer, dat wreekt zich in het hebben van meer pijn.
De pijn die ik heb zit in mijn rechterarm en rechterbeen, bij zware overbelasting ga ik ook nog slepen met mijn been. Verder regelmatig hoofdpijn, alhoewel dat de laatste tijd gelukkig redelijk gaat.
Ik blijf op de been met meerdere soorten pijnstillers, veel mag ik door mijn infarct en het gebruik van een bloedverdunner niet slikken, dus ik heb de cbdolie gevonden in een vrij hoge dosering, die mij goed helpt gelukkig om de pijn te verminderen.
Verder heb ik een nog een gezin met 2 dochters en een pleegzoon. Man is zzp-er. Best druk af en toe, wat lastig is om de balans te behouden.
Geen dag zonder pijn, is ook wel voor mij van toepassing. Soms meer, soms minder maar nooit afwezig helaas.
Zal ik me ook even nader voorstellen: Mug, man, twee volwassen kinderen waarvan 1 nog thuiswonend. Ik heb lang geprobeerd te blijven werken, totdat zelfs het UWV zei dat het nu toch echt de hoogste tijd was om ermee te stoppen. En dat zeggen ze vast niet snel 😆 Dus nu ben ik volledig arbeidsongeschikt en heel eerlijk gezegd heeft me dat een hoop goed gedaan lichamelijk, en ben ik er wel blij mee nu.
Ik heb een hersenbeschadiging, een neurologische aandoening, een spierziekte, twee schildklierziektes en dan nog wat kleine bijverschijnselen zoals een veel te hoge bloeddruk die niet wil zakken en aangezichtspijn. Dat laatste is echt de hel op aarde! Met de rest kan ik wel dealen, maar als ik daar een aanval van heb, wil ik het liefste verdwijnen.
Eigenlijk wel fijn om een topic te hebben waar je ongegeneerd kunt klagen, ik wil niet telkens het hele forum volspammen met gedoetjes over pijn, vermoeidheid en ander ongemak 😄
Welkom Mug, wat een waslijst zeg!
En hier kunnen inderdaad ongegeneerd klagen ( ik noem het meer even van me afpraten of ventileren) , tips en trics vragen, van elkaar leren en ook gewoon over ons dagelijks leven praten. Waarin geen dag zonder pijn is, maar de ene dag gelukkig soms wel beter dan de andere.
Aangezichtspijn lijkt me inderdaad de hel. Kan je dan überhaupt nog iets doen wat de pijn verminderd? Er is volgens mij niet heel veel wat daartegen werkt toch? Of heb ik het nu mis?
O ja, staat in de OP, we klagen niet. Althans, zo zien we dat dus niet. Het is ventileren, van je af schrijven. En begrip vinden, want we weten hier allemaal hoe het is om dagelijks pijn te hebben.
😊 ik zal het geen klagen meer noemen!
Ik heb wel medicijnen voor die aangezichtspijn gelukkig. Het helpt niet helemaal, maar het haalt de scherpste kant er wel af en ik mag zelf met de dosis 'spelen', dus zorg ik dat ik redelijk knockout ben en er zo min mogelijk van merk op dagen met veel aanvallen.