Leven met pijn, kletsend het jaar door.

Voor iedereen  heel veel liefde , geluk, mooie momenten  en zoveel gezondheid als er in onze omstandigheden  mogelijk  is gewenst voor 2024!

Goedemorgen.  Na een rustige  oudejaarsavond  ( op de vuurwerkoverlast na dan ) een redelijke  nacht  gehad. Ik begin  eindelijk  een beetje uit te rusten. De komende  drie  dagen heb ik weer dagdiensten  dus het was wel nodig ook. Nog steeds erg verkouden, maar ook daar lijkt verbetering  in te zitten. Zo op visite bij beide  moeders en een rondje begraafplaatsen om kaarsjes aan te steken voor schoonvader  en broertje. Verder vandaag  niets op de planning  staan gelukkig. 

Veel geluk, gezondheid, liefde en warmte voor jullie allemaal💕

Thanks fleurette. 
 
Picunia ,  ik ben niet zo positief  over 2024 als jij dat bent.
Helaas  weet ik al dat er een aantal nare dingen op stapel staan. Dus ik doe het maar dag bij dag. Ik  zie wel wat de week brengt. En dan zo verder naar het eind van het jaar.  En hopen dat 2025 dan wél  het jaar gaat worden. 

Dat klinkt naar Lientje. 

Hier gaat het vooral geestelijk niet zo lekker. Het effect van de operatie is in die drie weken niet veranderd. Niet verrassend ook, dus ik ben een beetje pissig dat ze het proces op deze manier weer vertragen.
Ik zie ook op tegen de strijd met de huisarts over de B12 injecties. Ik heb er namelijk werkelijk baat bij. Een aantal klachten zijn significant verminderd.

Het is dit jaar tijd voor de vijfjaarlijkse reis met mijn schoonouders. Superleuk met een bestemming waar ik al heel lang heen wil. Alleen weet ik echt niet of ik dat wel aankan. Ik kreeg vanavond al de vraag hoe lang ik kan reizen. Dat weet ik nu, vlak na de operatie, helemaal nog niet. Gelukkig is daar alle begrip voor, maar ik zie nu al op tegen het plannen van de reis. Ik ben de beperkende factor, het blok aan het been. 

Ik heb ook nul energie. Ik had vanochtend zelfs geen zin om te lezen. Dat zegt iets Maar ik kan mezelf gewoon nergens toe zetten en alles is me te veel. Ik heb vanavond met moeite wat dingen gedaan, mede omdat man iets echt NU wilde weten, maar dat zijn kleine oplevingen. Ik had best wat plannen voor die zes weken maar er komt niks uit mijn vingers.

En dan nog de spanning tussen man en mij, dat helpt ook niet mee. 

Een klaagpost, sorry, maar het voelt wel fijn om het even van me af te schrijven.

Oei, dat klinkt ook allemaal  best heftig alcedo. Zeker het geestelijk niet goed in je vel zitten kan er behoorlijk  in hakken.  En ook weer voor andere spanningen en problemen  zorgen. 

Wat jammer  dat er verder  geen vooruitgang  meer  is ondanks  de operatie.  Ik had goede hoop voor je,maar  helaas dus.
Vitamine  b12 heb ik ook korte tijd gespoten, had er ook echt zó  veel baat bij. Ook veel minder pijn. Maar ook hier geen medewerking  van dd huisarts.  Dus jammerdebammer.

Lientje en Alcedo: ik heb jullie gelezen maar ik heb niet de puf om nu te reageren. Ik heb mijn kleinzoon van acht te logeren en ben bekaf. Eigenlijk is me dat teveel maar ik wil het ook niet missen.
Sterkte jullie allebei, het is moeilijk allemaal!

Veel plezier  met  kleinzoon  MrsMary!

Alcedo, wat vervelend dat de operatie niet (voldoende?) heeft geholpen. Geen wonder dat je nu niet lekker in je vel zit. Heeft de spanning tussen jou en je man ook te maken met jouw ziekzijn?
Zelf heb ik het idee, dat de rek er een beetje uit is bij man. Het conflict met zijn zus is alleen maar erger geworden. En ik heb steeds maar wat. Elke keer als we denken dat het de goede kant op gaat, gebeurt er weer wat. Zoals die nare val na Kerst. Vandaag toch maar even naar de huisarts. Hij bevestigde dat ik een lichte hersenschudding heb.
Zelf ben ik alle fysieke tegenslag ook beu, maar ik merk dat man er ook niet goed meer tegen kan.
Nou ja, ik weet niet of iets dergelijks bij jullie speelt, maar het zou kunnen. Dat komt je genezingsproces ook niet ten goede, Alcedo. Sterkte ook bij je huisarts.

Lientje, voor mij was 2023 geen goed jaar. Vandaar dat van mij 2024 wel mocht beginnen. Jouw dag-tot-dag-strategie lijkt me een hele goeie. Maar meer nog dat de ellende die je verwacht, zich niet voor gaat doen.
Wat betreft je baan zou je misschien kunnen kijken naar een minder zware baan in de zorg. Er worden zoveel mensen gevraagd. Maar veel zorg is natuurlijk wel zwaar. Ik zou het niet kunnen.

Alcedo wat jammer dat het resultaat van je operatie uitblijft en dat je je zo futloos voelt.
Ik zou het je zo graag anders wensen!
De spanning tussen je man en jou zal zeker geen goed doen. Die stress daarvan is zo vermoeiend en pakt je echt geestelijk.

Mrs. Mary veel plezier met je kleinzoon.
Geniet er maar van.

Picunia, bij jou loopt het ook niet lekker lees ik. Een hersenschudding na die val.
Ook spanning in je relatie. 
Het kan ook allemaal zo tegen zitten he?! 

Lientje, de zorg is op deze afdelingen zwaar zoals je al zei.
Aan jou om op een gegeven moment bij jezelf te rade te gaan wat je wilt gaan doen.
Rot om te horen dat je nu al weet dat het geen goed jaar voor je word.
Alles per dag bekijken is een goed advies. Geef ik mijn kinderen ook altijd mee.

Zo dit was weer genoeg tekst voor mijn arm.
Voor degenen die het goed kunnen gebruiken een warme knuffel en veel sterkte.

Picunia schreef op 02-01-2024 om 22:28:

Alcedo, wat vervelend dat de operatie niet (voldoende?) heeft geholpen. Geen wonder dat je nu niet lekker in je vel zit. Heeft de spanning tussen jou en je man ook te maken met jouw ziekzijn?
Zelf heb ik het idee, dat de rek er een beetje uit is bij man. Het conflict met zijn zus is alleen maar erger geworden. En ik heb steeds maar wat. Elke keer als we denken dat het de goede kant op gaat, gebeurt er weer wat. Zoals die nare val na Kerst. Vandaag toch maar even naar de huisarts. Hij bevestigde dat ik een lichte hersenschudding heb.
Zelf ben ik alle fysieke tegenslag ook beu, maar ik merk dat man er ook niet goed meer tegen kan.
Nou ja, ik weet niet of iets dergelijks bij jullie speelt, maar het zou kunnen. Dat komt je genezingsproces ook niet ten goede, Alcedo. Sterkte ook bij je huisarts.

We hadden helemaal geen resultaat verwacht van de operatie dus in die zin valt alles mee. Maar in vergelijking met hoe het was na de eerste operatie is dit een behoorlijke tegenvaller. Toch is dat niet echt de oorzaak dat ik niet lekker in mijn vel zit.

Verstandig dat je toch naar de huisarts gegaan bent. En wat frustrerend dat je man er ook minder goed mee om lijkt te kunnen gaan. 

Wij herkennen het wel, dat gevoel van dat er elke keer weer wat lijkt te gebeuren. Dat geeft bij man soms angst maar vooral een negatief gevoel.