Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
lientje69 schreef op 26-11-2023 om 11:49:
[..]
Ja, man doet de technische dingen, tuin enz. Ik idd het huishouden. Naast dat het zo gegroeid is, is man ook van mediterrane afkomst. Waar " la mama " alles doet. Ik krijg het er helaas niet in dat hij ook dingen doet, hij stofzuigt nu af en toe als hij thuis is ( is vaak langdurig voor werk weg ) , ik heb de strijd verder opgegeven. Kostte me teveel energie, kan ik beter voor mezelf gebruiken. Bij commentaar op mijn matige huishoudskills ( wat is het hier een bende/ vies ) zeg ik tegenwoordig wel gelijk: je weetw waar de stofzuiger/ emmer/ dweilen/ wasmachine staat!
Dochter doet ook niet veel ( nu helemaal niet door gebroken knieschijf. Dus haar kamer is ook een bende ( doe ik dus echt niks aan ), haar vriend is wel van het opruimen, dus die doet hier soms wel eea in huis als hij er is. Dochter kookt af en toe, op verzoek. Zelf bedenken is moeilijk blijkbaar, de jeugd van tegenwoordig heeft het zó zwaar ...
Het lijkt me zwaar voor je. Zou je het anders willen? Het moet toch mogelijk zijn om afspraken te maken met je dochter? Wie volwassen wil zijn en volwassen behandeld wil worden moet zich ook volwassen gedragen. Met dus de consequenties die daarbij horen. Jaren geleden werd ik erop gewezen dat ik mezelf moest beschouwen als hospita die niet betaald werd. De hospita heeft niets te maken met de kamers van degene die er woont. Die opstelling heeft voor mij gewerkt. Géén strijd meer. Maar ook zelf verantwoordelijk zijn, de kinderen, voor eigen was. Dus wasmand op de kamer. Met afspraken: alleen volle wasmachines. In principe buiten drogen bij droogzaam weer, anders droger gebruiken.
1x per week koken, gezonde maaltijd, en zelf keuken opruimen. Het liefst extra portie koken voor een andere dag.
Het vereiste van mij de nodige inspanning om uit de zorgrol te stappen. Eigenlijk was (en soms is)dat het moeilijkste geweest. Ik zeurde wel dat het te druk was voor mij maar wanneer er dan dingen werden overgenomen bemoeide ik me er mee of deed het zelf toch. Dit niet doen blijft aandachtspunt.
Ik zeg niet dat het bij jou zo moet en dat het zo zal gaan. Ik schrijf over mijn situatie, ik was er niet tevreden over. Wij hebben er wat aan gedaan als gezin.
Het is niet dat ik er niet tevreden mee ben Dorestad. Het is meer dat het mezelf soms te veel is. Zolang ik geen commentaar krijg zit ik ook nergens mee , ben vrij makkelijk gelukkig. Heb ooit afspraken gemaakt met dochter, maar ze houdt zich er niet aan. Het steeds wéér moeten vragen/ aansporen kost mij, net als bij man, te veel energie. Plus dat het mijn humeur en de sfeer niet ten goede komt. Ik laat het dus maar zo.
lientje69 schreef op 26-11-2023 om 13:08:
Het is niet dat ik er niet tevreden mee ben Dorestad. Het is meer dat het mezelf soms te veel is. Zolang ik geen commentaar krijg zit ik ook nergens mee , ben vrij makkelijk gelukkig. Heb ooit afspraken gemaakt met dochter, maar ze houdt zich er niet aan. Het steeds wéér moeten vragen/ aansporen kost mij, net als bij man, te veel energie. Plus dat het mijn humeur en de sfeer niet ten goede komt. Ik laat het dus maar zo.
Ok, dan heb ik het fout geïnterpreteerd. Jouw berichten op dit forum geven mij de indruk dat je over veel dingen in je werk en je gezin niet tevreden bent, dat je vindt dat jij altijd voor het werk moet opdraaien en dat het je zeer regelmatig te veel is. Dat je je tevens niet serieus genomen voelt door je huisarts. Maar nu begrijp ik denk ik beter dat je hier stoom wilt afblazen en toch door wilt gaan op de manier zoals het altijd gaat, dat je eigenlijk niet anders wilt en/of kunt. Zeg het maar als ik fout zit hoor, dat is goed mogelijk.
Ik ben dan denk ik minder gemakkelijk. Wij hebben het destijds min of meer bedrijfsmatig aangepakt. Ieder heeft zich geconformeerd aan gemaakte afspraken. Afspraken zijn op papier gezet met de afspraak elkaar in rust zonder verwijten te mogen wijzen of het naleven van de afspraken. Was het gemakkelijk? Nee natuurlijk niet op korte termijn. Het zelf blijven doen betekende echter dat het mij weer bij vlagen teveel zou worden en daar worden meer mensen dan ikzelf ook niet gelukkig van.
er is geen goed, er is geen fout. We gaan gewoon verschillend om met dingen. Prima. Ik hoop nog steeds dat je avonddienst goed te doen is.
Nou, wat de huisarts betreft voel ik me zeker niet serieus genomen. Verder is het idd gewoon stoom afblazen. Ik weet van mezelf dat ik ook veel naar me toetrek, dus het is ook deels eigen schuld.
Rommelig avonddienstje. Met valpartij. Nog drie kwartier, dan kan ik naar huis. Moet nog 2 bewoners nu dus valt mee.
lientje69 schreef op 26-11-2023 om 22:09:
Nou, wat de huisarts betreft voel ik me zeker niet serieus genomen. Verder is het idd gewoon stoom afblazen. Ik weet van mezelf dat ik ook veel naar me toetrek, dus het is ook deels eigen schuld.
Rommelig avonddienstje. Met valpartij. Nog drie kwartier, dan kan ik naar huis. Moet nog 2 bewoners nu dus valt mee.
Rij voorzichtig en hopelijk een goede nacht. Alhoewel ik weet dat een drukke late zoiets ook kan dwarsbomen...
We leven allemaal met je mee, Lientje en zien hoeveel hooi je op de vork neemt. Zie onze opmerkingen als zorgen om jou 😉.
Het gesprek is geweest, ik was er niet bij (want geen directe familie).
Het is, op zijn zachtst gezegd, niet goed verlopen. Man kreeg een hoeveelheid verwijten over zich heen en op zijn opmerkingen werd alleen maar ontkennend gereageerd. Hij zegt dat hij het heel erg bij zichzelf heeft gehouden, maar dat hielp niet. En als het toch wat te dichtbij kwam voor haar, trok ze de executeur testamentair-kaart. Voorlopig gaat dit niet meer goed komen. Helaas! Ik heb ook geen enkele behoefte om straks gezellig met haar aan de kerstdis te zitten.
Wat vervelend dat het gesprek zo naar verlopen is Picunia. Ik zou dan inderdaad zeker die kerstdis laten zitten. Wat een gedoe en ellende kan er toch zijn in families. ( hier ook helaas met mijn gestoorde broer )
Ik had nog hoop voor jullie, maar helaas dus. 
Laat mijn bed in en vroeg eruit, dochter moest werken. Was wakker daardoor en kon niet meer slapen.
Nu zag ik dat er naast medisch zwemmen op maandag, ook banen trekken is in de ochtend. Dus vertrek zo richting zwembad. Meestal geen zin, maar als ik erin lig, vind ik het toch wel fijn. En het is goed voor me. Conditie en energielevel stijgt, en, ik durf het bijna niet zwart op wit te schrijven uit angst dat het dan stopt, mijn gewicht daalt!!
Het zat dus duidelijk in de medicijnen die ik slikte dat afvallen niet lukte al die jaren.En ik maar denken dat ik gewoon een slapjanus was die niet door kon zetten... 
Hoe vaak ik niet gehoord heb , minder calorieën innemen dan je verbruikt = afvallen. Nou mooi niet dus, zat op 1300 calorieën op een gegeven moment. Voordeel, ik ben nu aan een lage calorie inname gewend, dus wie weet hoe snel ik nu ga afvallen.
Ik ga weer even wat calorieën verbranden, alle beetjes helpen.
Mijn bloeduitslagen blijken vals-negatief. Niemand had me verteld dat ik van te voren drie dagen moest stoppen met de medicatie 
Ik ben echt boos nu. Eerst het gedoe met die B12, waarbij ze uiteindelijk niet het protocol volgen maar heel laag inzetten, en nu dit weer.
Picunia schreef op 27-11-2023 om 09:59:
We leven allemaal met je mee, Lientje en zien hoeveel hooi je op de vork neemt. Zie onze opmerkingen als zorgen om jou 😉.
Het gesprek is geweest, ik was er niet bij (want geen directe familie).
Het is, op zijn zachtst gezegd, niet goed verlopen. Man kreeg een hoeveelheid verwijten over zich heen en op zijn opmerkingen werd alleen maar ontkennend gereageerd. Hij zegt dat hij het heel erg bij zichzelf heeft gehouden, maar dat hielp niet. En als het toch wat te dichtbij kwam voor haar, trok ze de executeur testamentair-kaart. Voorlopig gaat dit niet meer goed komen. Helaas! Ik heb ook geen enkele behoefte om straks gezellig met haar aan de kerstdis te zitten.
Wat vervelend en frustrerend Picunia
Ik snap heel goed dat je dan niet 'gezellig' samen kerst wil vieren.
Wij vieren al jaren geen kerst meer als gezin. Na alle shit die ik van schoonzus over me heen heb gekregen ben ik er wel klaar mee.
Wat rot Alcedo! Nu weer opnieuw bloedprikken?
jeetje ik snap wel dat je boos bent alcedo.
Jeetje Alcedo, wat een nare toestand. Ik begrijp dat je boos bent.
En jij ook al zo’ n schoonzus from hell. Sterkte met alles!
Vanochtend moest ik toch naar de assistente voor een B12 injectie, dus bij de balie het bloedonderzoekgedoe even aangekaart. Die vulde zelf al in dat die uitslagen inderdaad ongeldig zijn en er opnieuw geprikt moet worden. Dus toen ben ik toch even boos geworden omdat zij verzaakt hebben mij te informeren en ik nu dus eerst moet wachten of de huisarts de aanvraag wel goedkeurt en vervolgens na mijn operatie pas kan laten prikken, wat niet echt lekker uitkomt vanwege mijn mobiliteit na de operatie.
Over moeilijkdoenerij gesproken zeg.
Hopelijk lukt het nog voor je operatie Alcedo! Al wordt het wel krap nu...
Ik beneven kort de stad ingeweest voor wat cadeautjes. Kon slecht slagen . Xenos had normaal ook veel leuke betaalbare dingen. Maar dat viel nu tegen. Daarvoor had ik acupunctuur, vlakbij de grote stad , dus even doorrijden was handig. Verder pastte mijn pandora bedel niet, bleek een scroefbedel te zijn
Gewoon draaien ipv duwen... stond ik even voor paal.