Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Dat is heel fijn even wat minder pijn kay. Bij mij is het inmiddels met de nodige medicatie( ik gebruik oa cbdolie met een lage dosis thc) eindelijk op een dusdanig aanvaardbaar niveau na ruim 30 jaar dat ik me aan een omscholingstraject naar de zorg gewaagd heb.
Mijn vorige baan was de hele dag staan in een koude en vochtige omgeving en dat deed mijn spieren en gewrichten bepaald geen goed.
Daar heb ik in mijn nieuwe baan geen last meer van, heb peentjes gezweten vandaag🤣
Bedankt Lientje. Daarnet weer pijn met het uitlaten van de hond. Ik zal er toch aan moeten wennen. Fijn dat het met jou beter gaat.
Ik wil ook graag meeschrijven. Hier 30 jaar oud en al jaren chronische pijn in alle gewrichten. Ik heb net de intake achter de rug voor revalidatie, daar begin ik eind augustus mee. Ondertussen nog wel aan het werk, maar ik merk dat daardoor het sociale leven er wel wat bij in schiet omdat dan de energie op is.
Hoop dat de revalidatie je veel goeds brengt Theemok. Ik heb er veel aan gehad. Was wel een vermoeiend traject trouwens maar het heeft mij veel inzicht gegeven en ook hoe veel ik eigenlijk beperkt ben. UWV was daardoor ook heel duidelijk dat ik te weinig mogelijkheden heb om te kunnen werken (althans, er zijn geen beroepen bij mijn mogelijkheden).
Het probleem waar ik tegenaan loop is vooral dat er geen relatie lijkt tussen activiteit en de hoeveelheid pijn. Ik hoop er vooral uit te halen dat er wel ergens een grens ligt. Ik doe nu namelijk gewoon alles, want die pijn is er toch wel. Vermoedelijk zal ik ook heel veel stappen terug moeten doen, maar dat zien we wel. De intake kostte al veel energie (3 weken, 2 keer per week), waarschijnlijk gaat het ziekmelden worden tijdens het traject, dat is even afwachten. 1 dag wil ik graag blijven werken, ook om nog het gevoel te houden dat ik een leven heb, in plaats van geleefd te worden.
Welkom theemok.
Bij mij heeft wat en hoeveel ik doe zeker wel invloed. Ook de weersomstandigheden werken mee of juist tegen aan de pijn.
Het is voor mij zoeken naar de juiste verhouding tussen inspanning en ontspanning. En dat is lastig. Want ik moet zó veel van mezelf. Zeker nu ik in de opleiding zit, gaat er veel tijd en energie verloren aan werk en studie.
Vandaar dat ik er nog over aan het nadenken ben hoeveel uur te gaan werken na het behalen van mijn diploma. Zelf wil ik graag 24 of 28 uur. Maar fysiek zou 16 of 20 uur beter zijn. Dat is dus best lastig.
Ik hoor overigens wel van mensen hier en op Viva dat ze baat hebben bij zo'n traject. Ik heb het helaas nooit gekregen en inmiddels heb ik na 30 jaar wel genoeg ervaring om te weten waar mijn grenzen liggen en wanneer ik ze overschrijdt.
Wat niet wegneemt dat dat nog te vaak gebeurt overigens.
Vandaag een dagje vrij , morgen en overmorgen weer werken( avonden)
Vandaag staat huishouden en studie op de planning. Kan me er nog niet goed toe zetten. Hoewel, de eerste was draait en ik heb al wat opgeruimd. Het is nog maar kwart over 8 tenslotte dus ik moet me niet te druk maken nog. Als het nu al avond was was het minder. 
Theemok schreef op 26-07-2021 om 11:28:
Ik wil ook graag meeschrijven. Hier 30 jaar oud en al jaren chronische pijn in alle gewrichten. Ik heb net de intake achter de rug voor revalidatie, daar begin ik eind augustus mee. Ondertussen nog wel aan het werk, maar ik merk dat daardoor het sociale leven er wel wat bij in schiet omdat dan de energie op is.
Welkom! Ik ben bijna klaar met de pijnrevalidatie (mocht je vragen hebben). Ik ben intern (om de week thuis en daar). Vond het echt intensief en het voelt nog niet 'af' daar. Het heeft me wel allerlei inzichten gegeven, dat gaat me wel helpen. Het vervelende vind ik dat ik nog steeds in de overbelasting zit terwijl ik echt weinig doe. Maar het accepteren is er steeds meer en ook ruimte voor andere dingen. Ik hoopte weer te gaan werken maar dat moet ik echt even parkeren nog. Heel veel succes met je traject, ik hoop dat het je wat brengt.
Ik ben ook 30 trouwens, met een spieraandoening maar daardoor ook last van pezen en gewrichten. Die herstellen allemaal niet zo lekker 😉
Bedankt iedereen voor het voorstellen, toch fijn om even wat dingen van elkaar te weten, kan ik even teruglezen om te zien wat bij wie hoort 🙂
Haha, dat lijkt me zeker intensief , deels intern.
Het is logisch dat het niet zo meteen helpt, je moet een hele andere manier van denken en dagindeling gaan krijgen. Dat kost tijd. Ik heb zelf nooit revalidatie gehad( dat was er nog niet zoveel 30 jaar terug) dus ik heb zelf moeten zoeken naar wat voor mij werkt
Meestal gaat dat redelijk, soms ook niet.
Ik ben erg gul naar mezelf met de pijnstillers en daardoor hou ik mezelf draaiende. Zo dat de pijn op een beetje aanvaardbaar niveau blijft.
Vanavond heb ik avonddienst dus ik ga nu even wat halen voor het eten, ben gisteren één ingrediënt vergeten. Dan maak ik dat zodirekt alvast klaar. Hoeft het gezin het hier alleen maar op te warmen.
Nu eerst het konijn vangen en weer in zijn hok doen. Die huppelt hier in huis rond maar heeft zojuist de voer- en waterbakjes van de kat door de keuken gesmeten zo te horen.....🤣
Rustig hier zeg.
Avonddienst verliep soepel gisteren. Voel me vandaag wel wat moe en gammel en moest nog onverwacht met man op pad , dus er is weinig uit mijn handen gekomen vandaag. En ik had nog wel zoveel plannen...
Straks weer avonddienst, daarna gelukkig 2 dagen vrij. Ben er echt aan toe.
Sterkte Lientje.
Dank je Kay
Dienst verliep soepel en zit nu ff om te schakelen op de bank thuis. Kan nooit meteen slapen dan. Sowieso moet ik nog even de nodige pijnstillers nemen om de nacht een beetje probleemloos door te komen.
Weekend wordt niet zo rustig als ik zou willen, want hen nog een verjaardag en schoonvader komt nog om de koffie. En het nodige achterstallige huishouden waaronder mijn werkkleding wassen en strijken. Want maandag mag ik alweer aantreden.
Zo, ben er weer. Ben doodmoe door alles. Gisteren begonnen met 2 tablet Lorazepam. Voor de nieuwelingen. Ik ben Lorazepam aan het afbouwen. Had eerst 6x 2,5 mg. Nu heb ik 2x 2.5 mg
Ik ga hier verder schrijven.
Welkom terug Harley.
Lukt het afbouwen wat ?
Hier een vreselijke rotnacht met veel pijn. Slaap steeds een kwartiertje en dan weer wakker. Inmiddels kan ik de slaap even niet meer vatten. . Pijnstilling genomen maar die doet nog niet veel..
Wil zo graag slapen ...