Kanker, klaar met behandelingen. En dan...
Ik schreef op Viva mee in het borstkankertopic. Maar ik ben nu ruim een jaar klaar met de behandeling, heb me op 4 januari beter gemeld op mijn werk en werk dus weer volledig (in mijn geval 20 uur per week). En gelukkig krijg ik niet meer iedere dag de vraag hoe het met me gaat, maar ik merk dat ik wel de behoefte heb om erover te praten. Want ondanks dat ik 'beter' ben ben ik nog iedere dag bezig met de kwaaltjes en houdt het me toch nog behoorlijk bezig.
Dus wie heeft er zin om mee te kletsen over een leven ná de behandelingen en hoe het is om je leven weer op te pakken na zo'n heftige tijd?
Morgen nog een botdichtheidsmeting en dan heb ik alle onderzoeken voor Hematologie weer achter de rug. De longfoto en de mammografie waren goed. En ook mijn bloed was prima. Helaas had ik een hoge bloeddruk, wat voor mij erg bijzonder is. Ik heb altijd een wat lage bloeddruk. Misschien betekent dit niks en is het een toevallige momentopname. Volgende week weer controle bij Nefrologie, daar zal dit ook weer aan de orde komen.
Maar mijn nierfunctie is weer een puntje verbeterd! Toch blij om!
klinkt allemaal goed, picunia!
Was je bloeddruk erg hoog?
Misschien wat stress rond de controles?
ik heb ondertussen ook mijn datum voor mijn volgende controle gekregen: binnen 8 weken.
Weer full body mri en dan een week later de consultatie.
Ik heb mijn medicatie voor 2 maanden meegekregen, dus ik moet 8 weken NIET naar het ziekenhuis! Dat is sinds mijn diagnose nog nooit gebeurd 😄
Vandaag was het werken moeilijk: ik was helemaal groggy en suf.
Ik heb dan rond 10u een kwartiertje op de bank gelegen, dat heeft wel geholpen.
Misschien moet ik nog een half uurtje eerder gegaan slapen. Dan ben ik waarschijnlijk ook een half uurtje vroeger wakker en kan ik wat rustiger de dag starten.
Ik was vandaag ook moe en duf, Aliva. Eigenlijk moest ik voor mijn werk iets doen waarbij ik echt moest nadenken, maar dat schoot niet heel erg op.
Picunia, fijn dat de onderzoeken tot nu toe goed lijken. Heb je zelf een idee waar de hoge bloeddruk vandaan komt?
Beetje een blegh dag vandaag. Een kennis die ongeneeslijk ziek was is overleden en een collega heeft net gehoord dat ze ziek is en niet meer beter wordt. Allebei van mijn leeftijd.
ow, Agen, rot nieuws 😔
Oh Agen, wat een naar nieuws. Geen wonder dat je een blegh-dag hebt gehad.
Aliva, wat fijn dat je nu twee maanden niet naar het ziekenhuis hoeft. Ik vind dat altijd een heel vermoeiend gebeuren. Dus (in dit verband) hoe minder vaak, hoe beter!
Lukt het een beetje eerder te gaan slapen? En blijf je daardoor wat fitter? Het is natuurlijk niet zo raar, dat het je af en toe even teveel wordt. Je bent nog aan het opbouwen en zo te horen gaat het zeker niet slecht.
Agen, dat geldt natuurlijk ook voor jou. Zowel mentaal als fysiek gaat het niet altijd zoals je zal willen. Maar de berichten die jij gisteren kreeg, maken natuurlijk ook dat het lastig is, om je hoofd erbij te houden. Daar kunnen mensen die niet ziek zijn geweest ook last van hebben.
Vandaag heb ik de botdichtheidsmeting gehad. Ben benieuwd of mijn botten sterker zijn geworden t.o.v. vorig jaar.
Waarom mijn bloeddruk zo hoog is, is mij een raadsel. Ik moet eerlijk zeggen, dat dit mij wel verontrust. Gisteren en vanmorgen thuis nog eens gemeten, maar de bloeddruk blijft hoog, al is hij wel iets gedaald.
Rot is dat, Picunia, weer zoiets om je zorgen over te maken. Je had binnenkort een afspraak bij de nefroloog, toch? Hopelijk kan die er iets meer over zeggen. Dat je je nu zorgen maakt, zal je bloeddruk ook nog wel weer wat verder omhoog duwen.
Aliva, ik had er nog niet op gereageerd dat je weer een full body mri krijgt. Weer zo lang stil liggen! Blijft dat voorlopig zo vaak herhaald worden?
picunia, beetje gedaald is al goed! Hopelijk zet dat zich voort en was het vals alarm.
Lastig he, die kwaaltjes en fenomenen die toch altijd die bezorgdheid triggeren.
Vroeger gaan slapen is nog niet gelukt helaas. Toch proberen te doen vanaf nu.
Ik begin een beetje ontmoedigd te raken. Mijn rugpijn waar ik maar niet van af raak, de vermoeidheid die weer zo hevig is...
Het ontneemt alle lust om dingen te ondernemen.
Altijd keuzes moeten maken: doe ik a of b, is ook frustrerend.
Ik weet ook wel dat ik nog maar net gestart ben met werken en ik nog moet afwachten maar het duurt allemaal zo LANG ondertussen 😔
Enfin, ik ga nu gewoon standaard pijnstillers nemen voor mijn rug, een ´spiegel´ opbouwen. Dat zal mijn humeur al verbeteren hopelijk.
Agen, ik zie niet op tegen de scan omdat die vorige keer zo meeviel. Ze zeiden dat ze opnieuw zo´n mri deden omdat ze dan konden vergelijken met de vorige. Want iedere stype scan is anders. Of dat nu zo blijft, weet ik niet.
Picunia, fijn dat de onderzoeken goed waren. Wanneer krijg je de uitslag van je botonderzoek? Hopelijk is je bloeddruk inmiddels weer wat lager.
Aliva, heerlijk 8 weken geen ziekenhuis! Hopelijk helpt de spiegel van pijnstillers tegen je rugpijn. Misschien kun je het dan ook allemaal weer wat beter aan. Die vermoeidheid is echt vervelend, die overvalt mij ook nog regelmatig. Slaap je wel goed?
Agen, wat een vervelend nieuws. Dan komt het toch weer heel dicht bij hè. Merk jij ook dat je nu veel emotioneler reageert op zulk nieuws? Ik kan er nu veel slechter tegen als ik hoor dat mensen ziek zijn. Ik betrek het dan toch weer op mezelf.
Durft iemand een weddenschap aan te gaan wanneer de scholen weer open gaan? Ik ga in januari weer full time aan het werk, en dat vond ik prima, maar combineren met thuisonderwijs geven zus ik echt niet zitten…
Picunia schreef op 08-12-2021 om 09:51:
Vandaag heb ik de botdichtheidsmeting gehad. Ben benieuwd of mijn botten sterker zijn geworden t.o.v. vorig jaar.
Kan dat dan?
Ik krijg van de week ook een dexascan, is nog niet eerder gedaan bij mij. Dacht altijd dat wat weg was nooit meer terug kan komen.
Vandaag gebeld door de Verpleegkundig Specialist. De uitslag van het botonderzoek was goed. Het bot heeft zich weer hersteld, zodat mijn botten nu net zo stevig zijn als gemiddeld voor mijn leeftijd. Ik hoef niet meer bang te zijn voor plotselinge breuken. Ze vertelde ook dat mijn schildklier iets te traag werkt, dat moet in de gaten worden gehouden. Net als mijn bloeddruk, die nog steeds hoog is. Verder vertelde ze (op mijn vraag) dat ik een redelijke kans heb op een andere kanker. Tussen vijf en tien jaar na diagnose komt dat het meest voor. Hoewel dit niet helemaal uit het niets kwam, was ik er toch een beetje door van slag. Ik wist dat ik een verhoogde kans had op een andere kanker, als gevolg van de leukemiebehandelingen, maar om er een termijn bij te horen, is toch wel heftig. Morgen is het vast wel weer gezakt, maar nu een beetje blegh. Donderdag naar de nefroloog. Volgende ronde….
Redbulletje, ik weet niet of onder normale omstandigheden botontkalking kan herstellen. Bij mij ontstond die door de behandelingen. Ik krijg elk jaar een infuus met een botversterkend medicijn, en die blijkt dus goed te werken. Bovendien is bewegen ook heel belangrijk en dat doe ik ook 3ā4 keer per week. Ik heb na de behandeling 7 wervelfracturen gehad, dus ik ben wel blij dat ik daar niet meer bang voor hoef te zijn.