Kanker, klaar met behandelingen. En dan...
Ik schreef op Viva mee in het borstkankertopic. Maar ik ben nu ruim een jaar klaar met de behandeling, heb me op 4 januari beter gemeld op mijn werk en werk dus weer volledig (in mijn geval 20 uur per week). En gelukkig krijg ik niet meer iedere dag de vraag hoe het met me gaat, maar ik merk dat ik wel de behoefte heb om erover te praten. Want ondanks dat ik 'beter' ben ben ik nog iedere dag bezig met de kwaaltjes en houdt het me toch nog behoorlijk bezig.
Dus wie heeft er zin om mee te kletsen over een leven ná de behandelingen en hoe het is om je leven weer op te pakken na zo'n heftige tijd?
Iemand een bericht sturen kan hier geloof ik niet hè, of ben ik nu ook nog blind 😀? Ik wil best delen wat de nieuwe (niet zo dramatische) diagnose is, maar ik ben al vrij herkenbaar en dan kan ik helemaal wel met mijn eigen naam gaan ondertekenen 😀
Een deel van de tijd werken blijkt nog niet altijd zo makkelijk; in theorie heb ik nog niet zoveel taken, maar in de praktijk moeten er dan soms toch ineens meerdere dingen af. Vandaag was zo’n dag, en nu ben ik moe.
Picunia, hoe is het bij jou?
Als je op iemands forumnaam klikt kun je een privé bericht sturen.
Verder niet veel te melden.
MIDA, niet veel te melden, houdt dat in dat het goed met je gaat? De twintig uur werken gaat je goed af?
Agen, je hoeft die diagnose niet te delen, hé? Het is al vervelend genoeg. Herstel je makkelijk, als je moe bent van het werk? Als dat niet zo is, zou ik maar voorzichtig zijn bij uitbreiding van uren/taken. Het komt vanzelf, ook al duurt het misschien langer dan je wilt.
Ik zou graag zeggen dat het goed met mij gaat, maar helaas is dat niet het geval. Ik ben vorig weekend gevallen en heb nu (weer) erge rugpijn.
Ik slaap er slecht door. Ik probeer me ‘normaal’ te bewegen en niet teveel te zitten of te liggen, maar het valt niet mee. Als ik moe word, word ik instabiel en dan gebeurt dit, ik was net hersteld van de vorige val. Ook dit is dus een gevolg van de kanker en de behandelingen. Ik begin bijna het vertrouwen kwijt te raken, dat die rugpijn ooit overgaat.
Oh Picunia, wat balen! Komt het echt door de moeheid dat je valt, of word je duizelig? Rugpijn is echt heel vervelend, je voelt het bij alles wat je doet, hopelijk gaat het snel weer wat beter.
Ja, eigenlijk gaat het best goed. Ik heb het idee dat ik mijn ritme wel gevonden heb. Ik merk wel dat ik op mijn parttime dagen vaak ‘s middags op de bank even in slaap val. Maar zo’n Powernap is eigenlijk best lekker 😂. Mijn jongste zit nu in de brugklas en moet op woensdagmiddag tot laat naar school, dus ik heb de woensdagmiddag nu ook lekker voor mezelf. Ik probeer wel wat nuttigs te doen, maar daarna mag ik van mezelf ook even heerlijk Netflixen ofzo.
Ik had nog veel snipperdagen over van vorig jaar, omdat ik die natuurlijk vanwege ziek thuis niet echt had opgemaakt. Dus ik ben nu zo af en toe wat vrije dagen in aan het plannen, zomaar. Vorige week ben ik al een keer gaan winkelen met mijn moeder en morgen heeft de jongste een studiedag dus ben ik ook lekker vrij. Dan gaan we lekker lunchen samen, hij is een echte lekkerbek (heeft hij niet van een vreemde 🤣) dus dat vinden we allebei gezellig en lekker.
Dat klinkt goed, Mida! Zeker ook die snipperdagen. Iedereen roept altijd dat je goed voor jezelf moet zorgen, maar jij doet dat zo te lezen met je snipperdagen ook echt. Fijn ook dat het werken best ok gaat.
Picunia, wat balen van je rug. De vorige V keer was nog maar zo kort geleden. Kan me voorstellen dat je er moedeloos van wordt.
Jammer dat het nu echt herfst wordt! Ik heb de hele zomer veel gewandeld, maar dat wordt nu toch minder aantrekkelijk.
Ik heb net van het ziekenhuis een brief ontvangen met afspraken voor een mammografie en aansluitend een gesprek met de chirurg. En dan ineens komt het besef weer binnen dat ik er nog lang niet ben. Want zo voelde het wel een beetje, geen afspraken meer in het ziekenhuis, weer volledig aan het werk en zelfs de afspraken met de fysiotherapeut ben ik aan het afbouwen. Maar nu krijg ik ineens weer de kriebels en zenuwen. De afspraken zijn pas op 1 december, ik wil dan meteen de operatie om mijn eierstokken te laten verwijderen in laten plannen. Het kan maar gedaan zijn 😉
Agen wij hebben begin van het jaar via Marktplaats een opklapbare loopband aangeschaft. En ik heb juist nu in de zomer minder gelopen, omdat ik het heel snel warm heb. Maar nu het weer wat kouder wordt wil ik het lopen op de loopband weer gaan oppakken.
Picunia, hoe gaat het met je rug?
Mida, een opklapbare loopband? Ik wist niet eens dat dat bestond. Daar ga ik eens naar kijken, al vind ik de buitenlucht ook wel fijn.
De onrust van zo’n controle afspraak vind ik ook lastig; ik maak me ook nu al druk over de volgende, maar geen controles is ook niet rustgevender…
Verder klinkt het wel alsof het goed met je gaat!
MIDA, fijn dat je je 20 uur goed kunt volmaken. Dat je regelmatig wat moet bijtanken is niet meer dan logisch. Dat wordt misschien ook wel beter. En wat goed dat je snipperdagen opneemt, om leuke dingen met en voor jezelf te doen. Klinkt heerlijk en heb je ook verdiend na die nare ziekteperiode. Helaas ben je inderdaad nog niet helemaal klaar, nu je nog een operatie moet ondergaan. Hopelijk kan het snel, dan ben je er maar van af.
Agen, ook in de herfst kan wandelen heerlijk zijn. Ik loop bijna elke dag een ommetje, soms tussen de buien door.
Ik heb me nooit heel erg druk gemaakt over een controle, uiteraard wel wat spanning. In december heb ik weer uitgebreide controles. Ik zie er nu meer tegenop, omdat een dierbare waarschijnlijk een uitzaaiing in haar hersenen heeft, nadat ze een paar jaar geleden kankervrij is verklaard. Ik maak me zorgen om haar, maar vind het ook confronterend. Anyway, het is nog niet zeker. Met mijn rug begint het nu een beetje beter te gaan. Ik probeer me ‘gewoon’ te bewegen en sport, wel aangepast, nog steeds 4 keer in de week. Dit doe ik onder begeleiding van een fysiotherapeut, dus die houdt in de gaten dat ik de juiste dingen doe.
Picunia, hoe gaat het met je rug?
Het begint hier nu net een beetje lichter te worden, na uren regen, dus ik ga zo nog maar eens een rondje wandelen.
Ik word op het moment helemaal gek van mezelf omdat ik me zorgen maak over álles wat ik voel in mijn buik. Hopelijk wordt buiten mijn hoofd weer een beetje leeg.
Sterkte, Agen, vervelend dat je je zo voelt. Maar ik kan het me (uiteraard) goed voorstellen. Hopelijk heeft het ommetje je hoofd weer leeg gemaakt.
Met mijn rug gaat het weer beter. Ik ben ongeveer weer op het niveau rugpijn als van voor deze val. En dat is prima, kan ik daar nu weer verder van herstellen. Ik hoop dat er weer een moment komt, dat ik geen rugpijn meer heb.
Hallo, mag ik hier meeschrijven?
Ik had een topic ´leven met kanker ´ op viva geplaatst maar veel beweging zit er niet in. Terwijl ik het wel fijn vind om ervaringen met lotgenoten te delen.
Agen heeft me op dit topic gewezen, bedankt daarvoor.
In het kort: borstkanker met 2 uitzaaiingen op mijn ruggengraat. Omdat de uitzaaiingen beperkt en goed bestraalbaar waren ben ik behandeld alsof ik geen uitzaaiingen heb.
Dit in de hoop om toch alles weg te krijgen.
Ik heb chemo, operatie en bestralingen gehad en nu nog antihormoontherapie. Sinds kort is daar palbociclib bijgekomen, een geneesmiddel dat de groei van kankercellen afremt.
Begin november mijn eerste controlescan. Ik ben er niet gerust in 😔
Welkom Aliva! Ik had je topic op Viva gezien, maar ik wist niet of je ook hier rondhing 😉. Wat spannend zo’n eerste controle, ik kan me helemaal voorstellen dat je er bang voor bent. Heb je na alle behandelingen nog een scan gehad, of is dit echt de eerste na de behandelingen? Hoe lang is het geleden dat je de chemo/operatie/bestralingen hebt gehad?
dankjewel!
Dit is de eerste ´echte´ controlescan na de behandeling.
Ik heb wel tussentijds nog twee scans van m´n hoofd gehad. De eerste omdat ik tintelingen in het gezicht had. Mogelijk van de chemo maar men wou iets in de hersenen uitsluiten. Op die scan hebben ze dan (toevalig) een raar plekje op mijn schedel gevonden. Na de tweede scan was de conclusie dat het geen uitzaaiing zou zijn.
En dan heb ik nog een scan van m´n ruggengraat gehad ter voorbereiding van de bestraling. Daar zijn toen geen bijkomende uitzaaiingen gevonden.
Mijn controlescan zal een full body mri zijn. Ik kijk er niet naar uit. Volgens mij gaat dat bijna een uur duren?!
Ik krijg daar faalangst van: een uur stilliggen, kan ik dat wel 😬? Ik hoop toch dat ze met mij kunnen communiceren en af en toe melden hoe ver het staat.
Mijn diagnose was midden september vorig jaar en mijn jaatste bestraling was eind juni dit jaar.
Hoi Aliva! Ik heb een mri-scan gehad rond mijn diagnose, en toen kon de laborant wel met me communiceren. Die van mij duurde wel een heel stuk korter.
je niet gerust erop zijn gevoel, daar heb ik ook last van op het moment. Ik zou willen dat ik dat wat beter kon parkeren.