burn-out of een smoes?
Ik heb een zus die nooit echt gewerkt heeft. Hooguit een paar uurtjes per week, maar dat heeft ze ook al jaren niet gedaan. Over 3 weken is mijn vader jarig is en wij organiseren dan zijn verjaardag door alle ooms en tantes uit te nodigen en te koken en alles in goede banen te leiden. Het kost hooguit een middagje werk en dit hebben wij al jaren zo gedaan. Dus toen ik mijn zus belde om het te bespreken kapte zij mij gelijk af en vertelde dat ze dit er niet bij kon hebben omdat ze overtuigd is dat ze een burn-out heeft. Ik vroeg gelijk van wat dan, maar daar kon ze geen antwoord opgeven. Persoonlijk heb ik weinig empathie voor haar situatie. Zelf werk ik 36 uur, heb nog een vol schema doordeweeks en kan die verjaardag plannen. Dus ik vraag mij echt af of iemand die niet werkt en een erg rustig sociaal leven een burn-out kan hebben of dat dit een smoes is om niet die verjaardag te organiseren. Wat denken jullie?
Als je zus kinderen heeft dan verkijk je je misschien op de situatie. Als je een dag aan het werk bent dan heb je geen kinderen thuis die er een zooi van maken, geen huis dat vies wordt en dus uiteindelijk minder huishoudelijk werk. Geen gehuil van kinderen die verwachten dat je elke seconde voor hen klaar staat. Je hebt collegas, voldoening etc. Ik denk dat ik een leven zonder mijn werk zwaarder zou vinden, dan mijn gezinsleven naast mijn uitdagende baan. Bovendien klein sociaal leven kan ook eenzaam maken waardoor je zus misschien vatbaarder is voor psychische problemen.
Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 19:03:
Het is niet dat ik op haar neerkijk. Maar ik snap gewoon niet dat als je geen werk hebt, een burn-out kan krijgen. Wij moeten allemaal het huishouden doen, koken, sporten en helpen op de school van onze kinderen, de meeste van ons werken daar ook nog eens voltijd bij. Als ze geen zin zou hebben kan ze het gewoon zeggen, doe ik het wel alleen maar misschien is ze bang dat ze een slecht figuur slaat, maar om nu te zeggen dat ze een burn-out heeft...
Je kijkt volgens jou niet op haar neer maar je vindt jezelf wel duidelijk beter.
Het kost niks om haar een hartelijke knuffel te geven en wat oprecht medeleven te tonen. Natuurlijk zullen er wel mensen zijn die gelegenheidsziek zijn, maar daar zou ik nooit vanuit gaan. Als iemand zegt dat hij zich niet goed voelt dan is dat zo.
Van wantrouwen wordt niemand mooier of aantrekkelijker. Dat gaat in je gezicht staan. En de relatie wordt daar ook absoluut niet beter van. Voortaan zegt ze niets meer. Onder zussen is het juist zo fijn als ze op elkaar kunnen vertrouwen.
En soms heb je gewoon wat zin om te klagen zodat de ander aandacht voor jou heeft. Dat is toch een teken dat ze jou vertrouwt? Als de hele wereld tegen je is dan hebben jullie elkaar nog.
Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 19:03:
Het is niet dat ik op haar neerkijk. Maar ik snap gewoon niet dat als je geen werk hebt, een burn-out kan krijgen. Wij moeten allemaal het huishouden doen, koken, sporten en helpen op de school van onze kinderen, de meeste van ons werken daar ook nog eens voltijd bij. Als ze geen zin zou hebben kan ze het gewoon zeggen, doe ik het wel alleen maar misschien is ze bang dat ze een slecht figuur slaat, maar om nu te zeggen dat ze een burn-out heeft...
Een dergelijke houding kan je beter niet aan beginnen. Dat is schadelijk voor de relatie en levert echt niets op. Het lijkt verleidelijk om iemand te "betrappen" want dan druk je haar naar beneden, maar iedereen ziet dat je dat doet, dus ook zij en het doet je echt geen goed. Zij voelt zich pijnlijk getroffen en voor jou wordt de verhouding minder goed. Volgende keer als jij haar nodig hebt is ze minder welwillend.
Een burn-out bestaat niet volgens psychiater Christiaan Vinkers: We hebben geen idee wat een burn-out is, zegt psychiater Christiaan Vinkers. Wat de zelfverklaarde experts ook zeggen | de Volkskrant https://share.google/su2J2csuR6AzrpDHu
Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 19:03:
Het is niet dat ik op haar neerkijk. Maar ik snap gewoon niet dat als je geen werk hebt, een burn-out kan krijgen. Wij moeten allemaal het huishouden doen, koken, sporten en helpen op de school van onze kinderen, de meeste van ons werken daar ook nog eens voltijd bij. Als ze geen zin zou hebben kan ze het gewoon zeggen, doe ik het wel alleen maar misschien is ze bang dat ze een slecht figuur slaat, maar om nu te zeggen dat ze een burn-out heeft...
Je kijkt wel op haar neer, anders zou je dit niet zeggen.
Van je familie moet je het hebben
Als jij, als zus, het al niet weet, moeten wij het dan wel weten?
En vroeger noemde men dat overspannen (kan men zelfs krijgen van niks te doen te hebben) en tegenwoordig heet dat burn-out. En er zullen ongetwijfeld mensen zijn die geen burn-out hebben en zeggen dat ze het hebben, net zoals mensen het werk bellen om te zeggen dat ze ziek zijn, terwijl dat ook niet waar is.
Uit de info die jij geeft lijkt het niet of jullie een warme relatie hebben.
Poezie schreef op 06-09-2025 om 20:11:
Een burn-out bestaat niet volgens psychiater Christiaan Vinkers: We hebben geen idee wat een burn-out is, zegt psychiater Christiaan Vinkers. Wat de zelfverklaarde experts ook zeggen | de Volkskrant https://share.google/su2J2csuR6AzrpDHu
Kan het artikel niet lezen, maar ik gun ieder zijn mening...
De collega's van meneer Vinkers denken er anders over.
Aanvulling
In onderstaand artikel van meneer Vinkers bestaat een burn out wel.... 2 jaar later geschreven, verstand en inzicht komt met de jaren 
Psychiater Christiaan Vinkers over stress en burn-outs - Psychologie Magazine
letterkoekje schreef op 06-09-2025 om 20:31:
Als jij, als zus, het al niet weet, moeten wij het dan wel weten?
En vroeger noemde men dat overspannen (kan men zelfs krijgen van niks te doen te hebben) en tegenwoordig heet dat burn-out. En er zullen ongetwijfeld mensen zijn die geen burn-out hebben en zeggen dat ze het hebben, net zoals mensen het werk bellen om te zeggen dat ze ziek zijn, terwijl dat ook niet waar is.
Uit de info die jij geeft lijkt het niet of jullie een warme relatie hebben.
Voor mij is overspannen zijn toch echt niet hetzelfde als een burnout hebben. Ik heb gelukkig geen ervaring met een burnout maar wat ik er van heb gezien is dat toch wel echt een stapje heftiger dan overspannen zijn.
Als je iets gedaan wilt hebben vraag je bij voorkeur iemand die het druk heeft.
Iemand die het druk heeft plant zoiets in, gaat er mee aan de slag en regelt het. Hoe meer tijd je hebt hoe lastiger zo iets in te plannen.
Ik heb een tijdje niet gewerkt, was de drukste periode uit mijn leven. Heb nu weer een drukke baan voor 32 uur en genoeg tijd voor alles. Ik kan me soms ook ergeren aan mijn zus zonder werk die het soms te druk heeft om mijn ouders met iets te helpen en dat doe ik dan maar weer.
Joszy schreef op 06-09-2025 om 20:40:
[..]
Voor mij is overspannen zijn toch echt niet hetzelfde als een burnout hebben. Ik heb gelukkig geen ervaring met een burnout maar wat ik er van heb gezien is dat toch wel echt een stapje heftiger dan overspannen zijn.
Klopt, overspannenheid word ook wel de voorfase van een burn out genoemd, volgens het artikel dat ik plaatste.
inderdaad niet zo'n hulpzame reactie van jou naar zus toe. Wil je andere in beweging krijgen dan is het de kunst om oprechte open vragen te stellen zonder te oordelen.
Daarnaast dacht ik als eerste dat zus wellicht haar 'taak' ten opzichte van de verjaardag niet kan overzien en daardoor dichtklapt.
Ik vind het gewoon irritant dat ik dan al het geregel voor die verjaardag moet doen. En dat zij zegt dat ze een burn-out heeft om er van te komen. Ik weet ook niet wat ze de hele dag doet. Het irriteert mij gewoon heel erg. Als haar kinderen op school zitten heeft ze zeeën van tijd om even naar de supermarkt te gaan en die boodschappen te doen terwijl ik moet haasten om het na mijn werk te doen. Ze gaat wel 3 keer per week naar yoga, daar heeft ze dan wel weer tijd voor... Maar volgens haar heeft ze dat nodig om op te laden...
wie heeft jullie gevraagd dat grote feest te regelen?
Je vader?
Of heb jij besloten dat jullie dat gaan regelen waarmee je haar voor het blok zet.
En als je in een burnout zit is 3x per week naar yoga gaan therapeutisch en een hele opgave om dat ook te doen.
En anders vertel je je vader dat er dit jaar dus geen verjaardagsfeest is omdat je zus een burn-out heeft én jij geen zin / tijd om het alleen te organiseren.
De wereld vergaat meestal niet omdat er geen verjaardagsfeest is.