burn-out of een smoes?

Getver. Wat een onsympathiek gedoe van jou. Is je zus mooi klaar mee. Met zo’n zus heeft ze geen vijanden meer nodig. 

Je stond niet echt vooraan bij het uitdelen van empathie, jeetje....

een burnout krijg je niet zozeer van hard werken, maar van veel dingen moeten doen die je niet goed liggen, waar je geen energie van krijgt.
Weet je hoeveel niet werkende moeders aan de antidepressiva zitten?

Verder, als zij inderdaad gewoon geen zin zou hebben om het te plannen, waarom zou ze dan niet gewoon nee zeggen?

Ik had ooit een kennis met een burn out. Ik kende haar als een vrouw die juist keihard werkt,  altijd en overal.  Dus geen aansteller, maar juist een doorpakker. Als er iemand niet bij het minste of geringste zegt dat ze het te druk heeft,  is zij het.  
En toen had ze dus een burn out.
Ze omschreef hoe het is om een burn out te hebben. Ze zei: sommige dagen is het lezen van een tijdschrift mijn hele daginvulling en eind van de dag is nog niet eens de helft gelukt. Dan heb ik de hele dag niks gedaan, want het lukt niet. Ik ben dan doodop en kan amper de energie vinden om naar de wc te gaan. Ik zit in de hoek van de kamer en realiseer me dat ik moet plassen, maar ik zit al een kwartier te bedenken waar ik in hemelsnaam de energie vandaan moet halen om op te staan en naar de gang te lopen. Er zijn dagen dat ik in de keuken aan kom en op de grond ga zitten huilen, niet wetend hoe ik terug moet komen. Dat tijdschrift.. dat is een berg!
Op andere dagen lukt dat tijdschrift wel, maar voeg er niet teveel bij. Dat is mijn burn out. En soms.. soms lukt een dagje alles. Ja, die zijn er ook. En de dag erna kan het weer bal zijn.

Ik vond dat heel indrukwekkend. Echt, als zij, die harde werker, het al zo zwaar had. Sindsdien heb ik een ander beeld van een burn out hebben. Het lijkt me echt vreselijk als je leven zodanig zwaar is, dat ook de minste activiteiten zwaar zijn of alles uit balans brengen. En niet elke dag was haar zo zwaar. En ieders burn out zal anders zijn. Maar dat zij zeeën van tijd heeft als de kinderen op school zijn, betekent niet dat zij makkelijk even op en neer kan naar de supermarkt. Of dat ze kan helpen een verjaardag te organiseren. Ze geeft een grens aan, respecteer die en moedig het begrenzen juist aan. En vraag haar eens oprecht hoe haar burn out is voor haar. Toon vooral interesse, vraag eens door.

Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 22:46:

Ik vind het gewoon irritant dat ik dan al het geregel voor die verjaardag moet doen. En dat zij zegt dat ze een burn-out heeft om er van te komen. Ik weet ook niet wat ze de hele dag doet. Het irriteert mij gewoon heel erg. Als haar kinderen op school zitten heeft ze zeeën van tijd om even naar de supermarkt te gaan en die boodschappen te doen terwijl ik moet haasten om het na mijn werk te doen. Ze gaat wel 3 keer per week naar yoga, daar heeft ze dan wel weer tijd voor... Maar volgens haar heeft ze dat nodig om op te laden...

Het kost hooguit een middagje werk zei je. Dus dat doe jij toch fluitend? 

Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 22:46:

Ik vind het gewoon irritant dat ik dan al het geregel voor die verjaardag moet doen. En dat zij zegt dat ze een burn-out heeft om er van te komen. Ik weet ook niet wat ze de hele dag doet. Het irriteert mij gewoon heel erg. Als haar kinderen op school zitten heeft ze zeeën van tijd om even naar de supermarkt te gaan en die boodschappen te doen terwijl ik moet haasten om het na mijn werk te doen. Ze gaat wel 3 keer per week naar yoga, daar heeft ze dan wel weer tijd voor... Maar volgens haar heeft ze dat nodig om op te laden...

Ben jij misschien zelf wat overspannen aan het raken? 
is dat het probleem?

Zelf geen nee kunnen zeggen. En dan niet specifiek voor zijn verjaardag maar meer in het algemeen

Zo'n verjaardag hoeft toch niet met eten koken? Wat is er mis met gewoon koffie met gebak?

Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 22:46:

Ik vind het gewoon irritant dat ik dan al het geregel voor die verjaardag moet doen. En dat zij zegt dat ze een burn-out heeft om er van te komen. Ik weet ook niet wat ze de hele dag doet. Het irriteert mij gewoon heel erg. Als haar kinderen op school zitten heeft ze zeeën van tijd om even naar de supermarkt te gaan en die boodschappen te doen terwijl ik moet haasten om het na mijn werk te doen. Ze gaat wel 3 keer per week naar yoga, daar heeft ze dan wel weer tijd voor... Maar volgens haar heeft ze dat nodig om op te laden...

Stel dat zij alleen maar zegt een burn out te hebben om er van af te komen, wat zegt dat dan over jou? 

Je zus heeft dan kennelijk heel grote excuses nodig om niet naar jouw pijpen hoeven te dansen. Daar zou ik als zus wel van schrikken.

Van wie komt dit idee? Van je vader of van jou? Als het van jou komt heb ik wel een tip voor je: verzin geen plannen meer die je niet zelf kunt uitvoeren zonder hulp van je zus. Wil je zus helpen dan valt het mee, wil ze het niet dan doe je het alleen. Zo simpel kan het zijn. 

Je kunt je zus niet kwalijk nemen dat ze jouw passie voor dit plan niet deelt en dat niet ineens durft te zeggen. 

Als het plan van je vader komt, zou het je sieren om zijn grootse plannen wat te temperen want het is jou kennelijk ook te veel en je weet al dat je zus voor dit soort dingen niet makkelijk warm loopt. Je kunt je zus niet dwingen iets te doen wat pa en jij wel leuk vinden maar niet kunnen regelen zonder haar. 

Je zus zou, als ze geen burnout zou hebben misschien  beter voor zich zelf kunnen op komen maar kennelijk durft ze dat nog niet. 

Rosemary00 schreef op 06-09-2025 om 22:46:

Ik vind het gewoon irritant dat ik dan al het geregel voor die verjaardag moet doen. En dat zij zegt dat ze een burn-out heeft om er van te komen. Ik weet ook niet wat ze de hele dag doet. Het irriteert mij gewoon heel erg. Als haar kinderen op school zitten heeft ze zeeën van tijd om even naar de supermarkt te gaan en die boodschappen te doen terwijl ik moet haasten om het na mijn werk te doen. Ze gaat wel 3 keer per week naar yoga, daar heeft ze dan wel weer tijd voor... Maar volgens haar heeft ze dat nodig om op te laden...

Als ik dit zo lees dan denk ik het lukt je zo te lezen om het allemaal te doen, maar ondertussen klink je niet heel gelukkig. Zou je liever rustig boodschappen doen dan gehaast naar je werk. En ben je bijna jaloers op je zus die wel drie keer in de week naar de yoga kan. Terwijl jijzelf nauwelijks een moment hebt om te ontspannen. Laat staan je op te laden.

Ik denk dat de irritatie vooral voorkomt uit je eigen gemis aan ruimte voor jezelf. Jij ziet je zus als de prinses die alle tijd heeft voor zichzelf, die nooit hoeft te haasten, geen stress heeft van werk, de boodschappen en die alle tijd heeft om op te laden. Terwijl zij gerust ook haar eigen struggles zal hebben (eenzaamheid, gebrek aan voldoening, gevoel dat anderen op haar neerkijken etc.).  Je irritatie los je vooral op door zelf blij te zijn met je eigen leven, daar heb je veel meer invloed op dan op je zus.

Kampeerder schreef op 07-09-2025 om 08:20:

[..]

Stel dat zij alleen maar zegt een burn out te hebben om er van af te komen, wat zegt dat dan over jou?

Je zus heeft dan kennelijk heel grote excuses nodig om niet naar jouw pijpen hoeven te dansen. Daar zou ik als zus wel van schrikken.

Van wie komt dit idee? Van je vader of van jou? Als het van jou komt heb ik wel een tip voor je: verzin geen plannen meer die je niet zelf kunt uitvoeren zonder hulp van je zus. Wil je zus helpen dan valt het mee, wil ze het niet dan doe je het alleen. Zo simpel kan het zijn.

Je kunt je zus niet kwalijk nemen dat ze jouw passie voor dit plan niet deelt en dat niet ineens durft te zeggen.

Als het plan van je vader komt, zou het je sieren om zijn grootse plannen wat te temperen want het is jou kennelijk ook te veel en je weet al dat je zus voor dit soort dingen niet makkelijk warm loopt. Je kunt je zus niet dwingen iets te doen wat pa en jij wel leuk vinden maar niet kunnen regelen zonder haar.

Je zus zou, als ze geen burnout zou hebben misschien beter voor zich zelf kunnen op komen maar kennelijk durft ze dat nog niet.

ook al zit er een deel waarheid in deze tekst, helemaal ben ik het er niet mee eens. Zo kan je het altijd uitleggen. Ze heeft echt een burn-out, of ze heeft géén burn-out, maar durft het niet te zeggen. Misschien lijken zussen niet op mekaar en dan kan het dat ze het niet durft zeggen. Maar als ze wel op mekaar lijken, waarom zou ze het dan niet durven zeggen?

Ik heb ook een zus voor wie alles wat met inspanning te maken heeft teveel is. Zelfs in haar eigen huishouden probeert ze anderen voor haar kar te zetten. Maar die steeds op de eerste rij staat als het te maken heeft met plezier en zelf niks moeten doen (voor alle duidelijkheid, heeft geen burn-out en redelijk goed contact mee).

Jeeetje Rosemary, plan deze week drie yogalessen voor jezelf en bel je vader dat jullie dit jaar een feestlocatie afhuren, geheel verzorgd. Delegeren kun je leren, maar doe het dan wel aan de juiste personen. Adem in, adem uit.

Tijdens mijn burn-out kon ik boodschappen doen wel vergeten.

Last het gewoon bezorgen dan hoef je er niet extra op uit.