Ziekmelden na ontslag en voor tekenen vso op advies jurist.
Ik ben ontslagen. Helemaal uit het niks. Ik ben helemaal verslagen en ben kapot. Ik heb een jurist in de arm genomen en die adviseert niks te tekenen, maar ziekmelden, bijkomen en rekken rekken rekken. Het voelt gek. Ik ben ziek omdat ik ziek ben maar ziek omdat het uit het niks komt. als ik me ziek meld moet ik me dan zorgen om mijn vso en ww. ajb help mij, ik ben in paniek
Enkele jaren geleden werd het bedrijf waar mijn man werkte overgenomen en heel veel ook zeer goed betaalde mensen verloren hierdoor hun baan. Eigenlijk hadden ze allemaal vrij snel weer een andere baan. Het merendeel ook met een vergelijkbaar salaris.
Een paar verdiende in eerste instantie wel minder maar na een jaar of twee zat iedereen die dat wilde weer op een plek naar zijn zin en hier zaten ook 55 plussers bij.
Ik zou dus niet te veel wanhopen dat je geen goede baan meer vindt.
nog niks gehoord....
merelvanhrhier schreef op 10-07-2025 om 19:20:
nog niks gehoord....
ok. wat vind je van de reacties hier?
Merel, sorry dat ik het zeg, maar je komt steeds meer over als een verwend prinsesje! Zo’n hoge en goedbetaalde functie, maar enorm paniekvoetbal en geen overzicht of enigszins realistische kijk, hoe is dat mogelijk gecombineerd met de functie die je had? Daar heb je deze kwaliteiten immers ook bij nodig lijkt mij?!
je houdt vooral vast aan wat je had en konden doen met het gezin op basis van keuzes, maar komt er nu achter dat het leven niet maakbaar is. Is dit de eerste ‘grote’ tegenslag in jouw leven, daar lijkt het namelijk wel op. Dan nu maar even niet biologisch eten of een 2e huis in Spanje, geen 4 studerende kinderen zonder lening…..maw de tering naar de nering zetten, zoals heel veel andere mensen soms noodgedwongen moeten doen.
Wees ‘blij’ dat de oorzaak baanverlies is, voor hetzelfde geld kwam het omdat jij of je man opeens (ongeneeslijk) ziek waren geworden. Klinkt hard en ik gun dat ook niemand, maar tel je zegeningen!
en lees vooral ook de laatste post van Letterkoekje een aantal keer door, spot-on wat mij betreft!
merelvanhrhier schreef op 09-07-2025 om 17:42:
[..]
Ja ik heb bonus en dertiende maand etc. Ik wil eigenlijk gewoon niet voor minder gaan werken maar we gaan het zien. Ik heb jaren hiernaartoe gewerkt en altijd meer dan fulltime naast een gezin, veel opgegeven, veel gereisd, veel gemist thuis, veel en lang gestudeerd. Ik vind ook gewoon dat ik het waard ben inmiddels. Het is niet dat ik net kom kijken.
Dat geloof ik best, maar soms is de noodzaak belangrijker dan vasthouden aan je principes. Als jij niet voor minder bij een ander bedrijf aan de slag wilt, wat overigens waarschijnlijk nog steeds een goed salaris zal zijn, dan heb je gewoon al jaren boven je stand geleefd. (Zonder risico’s in te dekken vooral)
Ik ben een beetje ondergedoken geweest want enorm gesteggel tussen de advocaten. Deze week wordt het erop of eronder. Ik ga nu even alles lezen en kom bij jullie terug. Iedereen oprecht bedankt voor alle feedback, ook als die niet zo fijn was om te lezen. Ik ben ook wel een beetje een kip zonder kop (geweest) en dat herken ik helemaal niet van mezelf.
Dit is overgens by far niet mijn eerste tegenslag, misschien maakt dat wel dat ik zo enorm in een kramp schoot. Mijn leven is helaas een aaneenschakeling van heftige ervaringen waar ik helaas ivm privacy hier niet op kan ingaan. Maar neem maar aan dat dit gezien de omstandigheden misschien wel een logische verklaring is voor mijn paniek. En als jullie weten waar ik vandaan kom dan zul je me nooit een verwend prinsesje noemen. Maar ik snap wel heel goed dat dat hier zo overkomt. Het blijven snippertjes aan info waar je het mee moet doen, dat begrijp ik wel.
Jammer dat je al meer tegenslagen hebt gehad, Merel. Ik zou denken dat je dan al een beetje 'gehard' zou zijn door die ervaringen én, dat jouw leeftijd (mag ik zeggen want ik ben nóg ouder 😀) toch ook enig relativeringsvermogen met zich had meegebracht!
Wentel je niet in (zelf)medelijden want als ik jouw posts doorheen dit topic lees, heb je toch ook vele kansen gekregen en genomen. Chapeau! Ik noem maar: je hebt een goeie functie, een zeer goed loon, je hebt (enkel) op jouw loon een huis kunnen kopen, je hebt van je partner de kansen en tijd gekregen om jezelf te kunnen ontplooien door bij te studeren, je bent in de running voor een huisje-in-Spanje.
Van achter mijn computer is het makkelijk praten, maar op het eerste zicht lijkt de balans toch meer naar plus dan naar min uit te slaan. En wiens leven verloopt zonder tegenslagen? Ik bedoel maar, iedereen heeft kommer en kwel, enkel rozengeur en maneschijn bestaat alleen maar in sprookjes. En dan nog, zelfs Assepoester had een boze stiefmoeder!
Dus Merel, kop omhoog en rug recht, na alles wat je al bereikt hebt in je leven, komt dit ook goed. Daarvoor moet je slechts twee dingen hebben: geduld (tot deze zaak op een fatsoenlijk manier is beëindigd) en geloof (dat je nieuwe kansen krijgt want elk einde is een nieuw begin).
Ik duim met je mee.
Ik duim ook met je mee en hoop dat jij deze week als 'winnaar' uit de bus komt.
Heel erg bedankt. Tot nu toe een tegenreactie dat ze niet buigen dus ik heb aangegeven dan morgen weer aan het werk te gaan en een gedegen verbetertraject te verwachten. Gaat ze veel tijd en geld kosten. wacht nu op telefoon van de advocaat.
Het is niet dat ik een verwend prinsesje ben, ik heb me de schompes gewerkt jaar in jaar uit met behoorlijk arbeidsintensieve kinderen zowel psychisch als lichamelijk. Mijn leven is een puinhoop maar via insta zie je een heel ander beeld (duh)
Geld hebben maakt geen happy fam. Dat is misschien soms een pleister op de wonde maar daar lever je ook gigantisch veel voor in. Ik zou een moord doen (bij wijze van) voor stabiliteit in zowel werk als gezinsleven....En ik zou graag meer willen vertellen voor de context maar uit respect voor kinderen en partner doe ik dat niet. Dat maakt dat jullie het helaas even hier mee moeten doen. Maar alsnog echt uit de bodem van mijn hart bedankt voor het luisteren. Ik hoop snel weer te kunnen slapen want ik ben een zombie.
Ik heb nu begrepen dat de gang naar de kantonrechter vanuit de werkgever moet worden geinitieerd. Dat gaat lang duren en veel geld kosten eveneens het verbetertraject. Alleen daarna heb ik geen recht meer op een vso. Dus het is giga dubbel en de arbeidsverhoudingen zijn extreem naar de knoppe uiteraard door dit. Maar akkoord gaan met zo een mager vso nadat ik echt onterecht ben ontslagen (zegt de advocaat ook) voelt ookaan alle kanten niet goed. Ik ben strijdbaar maar wil ook door. ...
wat moet ik nou toch doen?
Je hebt in de tussentijd gewoon recht op je salaris. Wellicht gewoon maandelijks iets op zij zetten? Je advocaat gaat toch voor jou strijden? Na de gang naar de rechter komt er vast iets uit. Zeker als jouw werkgever geen dossier heeft bijgehouden ( waar jij van op de hoogte bent) zal daar een vergoeding bij komen kijken.
eindeloos strijden kan de advocaat ook niet, bovendien gaat dat nogal in de papieren lopen...wie heeft ervaring met zelf naar de kantonrechter gaan? ik dacht dat de werkgever dat moest initieren? En nu nog ziekmelden? heeft dat zin?gevolgen?