Geschil over erfenis
Lang geleden overleed mijn opa. Hij had mijn moeder onterfd. De zus van mijn moeder, zijn andere dochter dus, niet. Wel had jij vastgelegd dat wat zij zou erven na haar dood naar ons zou gaan, en er stonden nog wat meer dingen in ten gunste van ons. Met wij bedoel ik de kinderen van mijn moeder, mijn tante heeft geen kinderen. Mijn opa had echt aan ons gedacht. Afgelopen jaar is ook mijn oma overleden en zij had precies hetzelfde testament als mijn opa. Ook zij heeft mijn moeder dus onterfd.
Natuurlijk is dat erg rot voor mijn moeder. Zeker omdat ze altijd contact heeft gehad met haar ouders, tot op het laatste moment. Het is wel zo dat mijn tante veel meer de zorgtaken op haar nam. Mijn ouders reizen veel. Zo hebben ze uitgerekend dat ze het afgelopen jaar 8 maanden op vakantie waren in het buitenland. Verschillende landen bezocht. Dat mijn moeder zo haar eigen weg gaat is ook de reden dat het vaak botste tussen haar en haar ouders, zeker met haar moeder. Mijn tante onderneemt heel weinig en heeft ook geen actief sociaal leven. Ze ging bijna dagelijks op bezoek bij mijn oma. Als dochter ben ik erg blij dat mijn ouders juist zo genieten van hun leven. Ze hebben het ook financieel goed. Naast een huis van meer dan een miljoen in Nederland hebben ze ook in Zuid-Europa een heel mooi huis, met zwembad, 6 slaapkamers etc. Mijn moeder geeft wel heel makkelijk geld uit waardoor er soms niet de juiste prioriteiten worden gesteld. Met dank aan mijn grootouders heeft mijn tante het financieel ook heel goed, alleen doet ze er dus weinig mee. Ze klaagt wel veel over de vermogensbelasting die ze jaarlijks moet betalen.
Na het overlijden van mijn oma hebben mijn ouders en broer mijn tante ervan overtuigd dat, in plaats van nog een paar ton op haar rekening te laten bijschrijven, ze ook afstand kan doen ten gunste van de kinderen van mijn moeder. Mijn tante heeft één voorwaarde gesteld en dat is dat mijn moeder dan ook geen aanspraak zou maken op haar kindsdeel. Mijn moeder ging daarmee akkoord maar achter de rug van mijn tante om wilde ze dan dat haar kinderen haar een bedrag zouden geven zodat ze per saldo alsnog hetzelfde vermogen zou ontvangen als wanneer ze wel aanspraak zou maken op haar kindsdeel.
Mijn zus is daar erg boos om geworden. Ze vindt het niet eerlijk tegenover tante. Zeker omdat tante haar al meerdere keren heeft gevraagd of wij echt geen geld aan onze ouders zouden gaan geven. Ik kan goed begrijpen dat mijn zus er zo over denkt en heb dat ook gezegd. Persoonlijk ben ik ook van mening dat, juist omdat mijn ouders het zo goed hebben, ze het hun kinderen ook zouden kunnen gunnen zonder te vragen of wij een deel aan hun willen geven.
Het gevolg is nu dat mijn broer erg boos is op ons omdat hij vindt dat wij loyaal moeten zijn aan onze ouders. Voordat deze discussie ontstond heeft hij ook al een paar keer gezegd dat hij vindt dat mijn zus en ik een vergoeding moeten betalen voor alle moeite die hij heeft gedaan om mijn tante te overtuigen. Ook mijn moeder voelt zich gekrenkt door haar dochters dat wij haar niet steunen.
Lang verhaal, maar ik ben benieuwd hoe mensen hierover denken die er met meer afstand naar kijken?
Kun jij met een gerust geweten je tante zo bedriegen? Zo niet, dan moet je dat gewoon niet doen. (Of eigenlijk moet je dat sowieso niet doen) Zoals ik het lees, hebben je ouders en je broer dit zo bedacht en hebben jij en je zus daar geen stem in gehad. Geen enkele reden dus om hier aan mee te werken.
Je moeder had gewoon haar legale portie kunnen nemen en daarmee klaar. Als ze geld tekort hebben verkopen ze hun huis maar.
Dat neemt niet weg dat dit voor jou een lastige situatie is en dat de familieverhoudingen wel flink verstoord raken. Maar is dat eigenlijk al niet zo, als je zus en jou gevraagd wordt om je tante op te lichten?
Schemerlampje schreef op 23-05-2025 om 13:06:
Kun jij met een gerust geweten je tante zo bedriegen? Zo niet, dan moet je dat gewoon niet doen. (Of eigenlijk moet je dat sowieso niet doen) Zoals ik het lees, hebben je ouders en je broer dit zo bedacht en hebben jij en je zus daar geen stem in gehad. Geen enkele reden dus om hier aan mee te werken.
Je moeder had gewoon haar legale portie kunnen nemen en daarmee klaar. Als ze geld tekort hebben verkopen ze hun huis maar.
Dat neemt niet weg dat dit voor jou een lastige situatie is en dat de familieverhoudingen wel flink verstoord raken. Maar is dat eigenlijk al niet zo, als je zus en jou gevraagd wordt om je tante op te lichten?
Bedankt voor je reactie. Fijn dat er begrip is voor mijn situatie. Ik heb nogmaals nooit met mijn tante over geld gesproken. Ik weet dat zowel mijn tante als mijn ouders het financieel gewoon goed hebben. Mijn ouders zeggen dan "Waar heeft je tante nog meer geld voor nodig?". En het is inderdaad zo dat zij zoveel heeft dat ze het, zoals zij leeft, nooit op gaat krijgen. Echter, en dat punt maakte mijn zus ook, mijn ouders hebben het dus ook heel goed. Het enige verschil is dat zij op grote voet leven en soms moeite hebben prioriteiten te stellen.
Mijn opa had heel duidelijk de wens dat zijn kleinkinderen de vruchten mochten plukken van wat hij in zijn leven had opgebouwd. Dat bleek wel uit zijn testament. Toen hij nog leefde en mijn tante en moeder jonger waren zijn zij in meerdere opzichten bovengemiddeld veel geholpen door hun ouders maar nu wij allemaal volwassen zijn gunde mijn opa het ons. Mijn oma heeft in de jaren nadat hij is overleden ook nooit iets veranderd aan haar testament.
Ik heb een goede band met mijn ouders. Gisteren waren ze bij mij op bezoek en mijn moeder liet duidelijk merken dat mijn zus en ik in haar ogen het helemaal verkeerd hebben en dat mijn broer de enige is die het goede doet. Het raakte mij hoe zij zich gedroeg. Ze had mijn zus ook geblokkeerd. Ik heb tegen haar gezegd dat mijn zus wel haar kind is. Maar ik blijf het moeilijk vinden om echt een discussie aan te gaan zoals mijn zus deed, omdat zij ook mijn moeder is. Inderdaad is het moreel gezien natuurlijk niet juist dat zij van mij en mijn zus verwacht om onze tante te bedriegen en doet dat ook wat met de familieverhoudingen.
En ik blijf ook bij het standpunt dat, zoals mijn opa en oma dat gewild hebben, mijn ouders het ons zouden moeten kunnen gunnen. Hoe naar het ook is om onterfd te worden. Als zij het financieel minder goed zouden hebben zou dat het misschien wel anders maken, maar ze komen echt niks tekort. Voor hun voelt het alsof mijn moeder iets is afgepakt.
Dus in dit geval gaat de volledige erfenis naar jullie omdat moeder en oma afstand doen?
Dat is dan jammer voor je moeder maar zij doet zelf afstand terwijl ze haar legitieme portie gewoon had kunnen krijgen.
Een goede notaris had je moeder en tante ook de gevolgen hiervan moeten uitleggen.
Als dit verhaal klopt snap ik wel dat je opa en oma je moeder ‘onterfd’ hebben. Wat een egoïsme.
Hebben je grootouders dit nu niet juist zo gedaan omdat ze weten dat je ouders makkelijk geld uitgeven? Dus zoveel mogelijk naar het verstandige, zuinige kind, zodat er voor de kleinkinderen ook echt nog iets overblijft.
Ik vind het triest hoe je ouders en broer hiermee omgaan. Respectloos naar je grootouders, je tante, en je zus en jou.
Nee, ik zou hier ook niet aan meewerken. Maar jeetje wat een rotsituatie. Sterkte.
Peaches schreef op 23-05-2025 om 14:07:
Hebben je grootouders dit nu niet juist zo gedaan omdat ze weten dat je ouders makkelijk geld uitgeven? Dus zoveel mogelijk naar het verstandige, zuinige kind, zodat er voor de kleinkinderen ook echt nog iets overblijft.
Ik vind het triest hoe je ouders en broer hiermee omgaan. Respectloos naar je grootouders, je tante, en je zus en jou.
Nee, ik zou hier ook niet aan meewerken. Maar jeetje wat een rotsituatie. Sterkte.
Dankjewel. Dat mijn moeder een gat in haar hand heeft zal mijn opa en oma ook niet zijn ontgaan inderdaad.
Ik ben blij dit topic geopend te hebben omdat het voor mij een bevestiging is dat mijn zus en ik niet fout zitten. Mijn moeder en mijn broer praten zo op ons in dat ik die bevestiging echt even nodig heb.
Zowel geldzaken als een overlijden zijn emotioneel. Bij een erfenis speelt beide en nu lopen emoties sneller hoog op.
Iets meer inhoudelijk: Knap hoe jij en je zus bij je gevoel blijven. Jouw erfdeel is van jou, natuurlijk kan je altijd beslissen om je moeder ook een deel te geven (let dan wel op schenkbelasting), maar dat is jouw keus. Je moeder heeft zelf gekozen om afstand te doen. Ze heeft die keus gemaakt met bepaalde verwachtingen van jullie, maar die verwachtingen heeft ze niet met jullie afgesproken (als ik het goed lees). Kortom jij moet doen wat jij goed vind.
In een eigen erfenis kwestie heb ik ooit contact opgenomen met een erfenis-mediator. Dat was heel fijn om even mee te sparren. Ze kennen de regels maar hebben meer oog voor de mens dan de meeste notarissen (en eventueel kan ze dus ook tussen familie mediaten).
Moeder en broer zijn heel erg egoïstisch en zitten fout. Ik zou met tante om tafel gaan en zeggen dat ze het geld moet houden. En haar dan laten vastleggen in een testament, indien ze dat wil , het na overlijden naar jullie gaat maar met extra beding erin , nl. niks naar moeder. Wat een rotsituatie zeg. Zus houdt haar poot ( terecht ) stijf. Doe jij dat ook . Dit is echt zo ontzettend karakterloos van je moeder ( en broer werkt er ook nog eens aan mee ) Ze zouden zich dood moeten schamen zeg!
Sterkte met deze rotsituatie! 
En het nemen van de juiste beslissing. Maar in mijn ogen is dat er maar één. Hier niet aan meewerken.
lientje69 schreef op 23-05-2025 om 15:16:
En het nemen van de juiste beslissing. Maar in mijn ogen is dat er maar één. Hier niet aan meewerken.
Eens!
Dit is precies de reden, waarom ik nooit aan zulke constructies mee zou werken, maar daar heb jij niks aan. Je tante en je moeder hebben een afspraak. Daar sta jij verder buiten, dat zou ik ook tegen mijn moeder en mijn broer zeggen. Dan blijft er over dat je moeder nu om geld vraagt. Dat zou ik verder loskoppelen van je tante. Je zegt dat je nooit met je tante gesproken hebt over geld, zij heeft dan ook niks meer te maken met wat jij verder doet met het geld. Als je moeder niet akkoord was gegaan met de voorwaarde van je tante zou je nu helemaal nog geen geld hebben en later minder, dus in die zin vind ik het geen gekke gedachte van je moeder dat ze vindt dat jullie haar het legitieme deel wel kunnen geven, maar je bent haar niks verplicht.
Dromertje schreef op 23-05-2025 om 13:53:
[..]
Bedankt voor je reactie. Fijn dat er begrip is voor mijn situatie. Ik heb nogmaals nooit met mijn tante over geld gesproken. Ik weet dat zowel mijn tante als mijn ouders het financieel gewoon goed hebben. Mijn ouders zeggen dan "Waar heeft je tante nog meer geld voor nodig?". En het is inderdaad zo dat zij zoveel heeft dat ze het, zoals zij leeft, nooit op gaat krijgen. Echter, en dat punt maakte mijn zus ook, mijn ouders hebben het dus ook heel goed. Het enige verschil is dat zij op grote voet leven en soms moeite hebben prioriteiten te stellen.
Mijn opa had heel duidelijk de wens dat zijn kleinkinderen de vruchten mochten plukken van wat hij in zijn leven had opgebouwd. Dat bleek wel uit zijn testament. Toen hij nog leefde en mijn tante en moeder jonger waren zijn zij in meerdere opzichten bovengemiddeld veel geholpen door hun ouders maar nu wij allemaal volwassen zijn gunde mijn opa het ons. Mijn oma heeft in de jaren nadat hij is overleden ook nooit iets veranderd aan haar testament.
Ik heb een goede band met mijn ouders. Gisteren waren ze bij mij op bezoek en mijn moeder liet duidelijk merken dat mijn zus en ik in haar ogen het helemaal verkeerd hebben en dat mijn broer de enige is die het goede doet. Het raakte mij hoe zij zich gedroeg. Ze had mijn zus ook geblokkeerd. Ik heb tegen haar gezegd dat mijn zus wel haar kind is. Maar ik blijf het moeilijk vinden om echt een discussie aan te gaan zoals mijn zus deed, omdat zij ook mijn moeder is. Inderdaad is het moreel gezien natuurlijk niet juist dat zij van mij en mijn zus verwacht om onze tante te bedriegen en doet dat ook wat met de familieverhoudingen.
En ik blijf ook bij het standpunt dat, zoals mijn opa en oma dat gewild hebben, mijn ouders het ons zouden moeten kunnen gunnen. Hoe naar het ook is om onterfd te worden. Als zij het financieel minder goed zouden hebben zou dat het misschien wel anders maken, maar ze komen echt niks tekort. Voor hun voelt het alsof mijn moeder iets is afgepakt.
Hier sla ik wel op aan. Je lijkt te vinden dat een familieband bepaalde rechten (en plichten) geeft in de omgang. Waarom is dat? Dat iemand een kind of moeder is, maakt toch niet dat ze zich minder goed zouden hoeven gedragen?
Je zegt nota bene direct erna dat het moreel niet juist is dat verwacht dat jullie iemand gaan bedriegen (!). En ook dat lijk je vooral te noemen omdat het iets doet met de familieverhoudingen.
Het komt op mij over alsof je een heel duidelijk beeld hebt van wat familie is en hoe dat eruit zou moeten zien, en dat je dat ook erg je acties en gevoelens laat bepalen. Niet op een gezonde manier.
Wat een gekonkel over een erfenis, bah!
Begrijp dat niet, zelf ook meegemaakt en me teruggetrokken. Dat onderling geregel daar doe ik niet aan mee. Volgens een deel van de familie heb ik mezelf daarmee tekort gedaan, maar geld wat ik niet heb gekregen kan ik ook niet missen.
Dromertje schreef op 23-05-2025 om 14:18:
Ik ben blij dit topic geopend te hebben omdat het voor mij een bevestiging is dat mijn zus en ik niet fout zitten. Mijn moeder en mijn broer praten zo op ons in dat ik die bevestiging echt even nodig heb.
Je moeder en broer maken geld belangrijker dan de relatie met jullie (tante is al helemaal bijzaak, slechts middel tot geld) en proberen via het argument “je bent toch familie” en de relatie onder druk zetten alsnog hun zin te krijgen. Zegt dus iets over hen, niet over jullie. Laat je niet gek maken door je broer en je moeder. Zij hebben alleen oog voor het geld.
Vreselijk en schandalig gedrag, van je moeder. Heel begrijpelijk dat ze onterfd is, zit blijkbaar in haar aard.
Ook belachelijk dat ze je zus geblokkeerd heeft. Ik zou voorlopig helemaal klaar met haar zijn.
Een moeder die (niet eens haar) geld verkiest boven de band met haar kinderen. Ik zou mijn conclusie trekken. Ze zal wel niet voor niks onterfd zijn door opa/oma en haar zus. Klinkt niet als een leuk mens.