Geschil over erfenis

Lang geleden overleed mijn opa. Hij had mijn moeder onterfd. De zus van mijn moeder, zijn andere dochter dus, niet. Wel had jij vastgelegd dat wat zij zou erven na haar dood naar ons zou gaan, en er stonden nog wat meer dingen in ten gunste van ons. Met wij bedoel ik de kinderen van mijn moeder, mijn tante heeft geen kinderen. Mijn opa had echt aan ons gedacht. Afgelopen jaar is ook mijn oma overleden en zij had precies hetzelfde testament als mijn opa. Ook zij heeft mijn moeder dus onterfd. 

Natuurlijk is dat erg rot voor mijn moeder. Zeker omdat ze altijd contact heeft gehad met haar ouders, tot op het laatste moment. Het is wel zo dat mijn tante veel meer de zorgtaken op haar nam. Mijn ouders reizen veel. Zo hebben ze uitgerekend dat ze het afgelopen jaar 8 maanden op vakantie waren in het buitenland. Verschillende landen bezocht. Dat mijn moeder zo haar eigen weg gaat is ook de reden dat het vaak botste tussen haar en haar ouders, zeker met haar moeder. Mijn tante onderneemt heel weinig en heeft ook geen actief sociaal leven. Ze ging bijna dagelijks op bezoek bij mijn oma. Als dochter ben ik erg blij dat mijn ouders juist zo genieten van hun leven. Ze hebben het ook financieel goed. Naast een huis van meer dan een miljoen in Nederland hebben ze ook in Zuid-Europa een heel mooi huis, met zwembad, 6 slaapkamers etc. Mijn moeder geeft wel heel makkelijk geld uit waardoor er soms niet de juiste prioriteiten worden gesteld. Met dank aan mijn grootouders heeft mijn tante het financieel ook heel goed, alleen doet ze er dus weinig mee. Ze klaagt wel veel over de vermogensbelasting die ze jaarlijks moet betalen.

Na het overlijden van mijn oma hebben mijn ouders en broer mijn tante ervan overtuigd dat, in plaats van nog een paar ton op haar rekening te laten bijschrijven, ze ook afstand kan doen ten gunste van de kinderen van mijn moeder. Mijn tante heeft één voorwaarde gesteld en dat is dat mijn moeder dan ook geen aanspraak zou maken op haar kindsdeel. Mijn moeder ging daarmee akkoord maar achter de rug van mijn tante om wilde ze dan dat haar kinderen haar een bedrag zouden geven zodat ze per saldo alsnog hetzelfde vermogen zou ontvangen als wanneer ze wel aanspraak zou maken op haar kindsdeel.

Mijn zus is daar erg boos om geworden. Ze vindt het niet eerlijk tegenover tante. Zeker omdat tante haar al meerdere keren heeft gevraagd of wij echt geen geld aan onze ouders zouden gaan geven. Ik kan goed begrijpen dat mijn zus er zo over denkt en heb dat ook gezegd. Persoonlijk ben ik ook van mening dat, juist omdat mijn ouders het zo goed hebben, ze het hun kinderen ook zouden kunnen gunnen zonder te vragen of wij een deel aan hun willen geven. 

Het gevolg is nu dat mijn broer erg boos is op ons omdat hij vindt dat wij loyaal moeten zijn aan onze ouders. Voordat deze discussie ontstond heeft hij ook al een paar keer gezegd dat hij vindt dat mijn zus en ik een vergoeding moeten betalen voor alle moeite die hij heeft gedaan om mijn tante te overtuigen. Ook mijn moeder voelt zich gekrenkt door haar dochters dat wij haar niet steunen.

Lang verhaal, maar ik ben benieuwd hoe mensen hierover denken die er met meer afstand naar kijken?