Wat is het vreemdste gerecht waar je ooit mee bent *verrast*
De titel zegt het al. Ben je ooit eens ergens uitgenodigd voor een "kerstdiner", maar wat niet te eten was, of gewoon heel anders dan je bent gewend of verwachtingen die erg tegenvielen? Of juist met honger weer naar huis, omdat er te weinig was?
Ik vind Viennette dus echt wel vies, mag je zwaar overdreven vinden maar nee, ik vind er een rare nasmaak aan zitten dat ik over sla.
Ik eet sws weinig ijs, bv Magnum of zo zul je mij nooit zien eten.
Een echt klein bolletje ijs van de ijswinkel hier kan ik soms wel waarderen al zal ik dat niet als nagerecht eten. ik ben meer van de toetjes 
Knutselkei schreef op 12-12-2023 om 21:33:
Ik vind Viennette dus echt wel vies, mag je zwaar overdreven vinden maar nee, ik vind er een rare nasmaak aan zitten dat ik over sla.
Ik eet sws weinig ijs, bv Magnum of zo zul je mij nooit zien eten.
Een echt klein bolletje ijs van de ijswinkel hier kan ik soms wel waarderen al zal ik dat niet als nagerecht eten. ik ben meer van de toetjes
Wat is een toetje dan? Wij noemen een nagerecht een toetje. En dat kan dus ook ijs zijn. Maar gezien de rest van jouw bericht vindt je ijs geen toetje.
Meesje schreef op 12-12-2023 om 21:43:
[..]
Wat is een toetje dan? Wij noemen een nagerecht een toetje. En dat kan dus ook ijs zijn. Maar gezien de rest van jouw bericht vindt je ijs geen toetje.
Ik vind nagerecht en toetje ook hetzelfde.
Meesje schreef op 12-12-2023 om 21:43:
[..]
Wat is een toetje dan? Wij noemen een nagerecht een toetje. En dat kan dus ook ijs zijn. Maar gezien de rest van jouw bericht vindt je ijs geen toetje.
Voor mij geldt ijs inderdaad ook als toetje/nagerecht. Ik ken het onderscheid tussen die 2 termen ook niet. Het enige wat wel eens als nagerecht geserveerd wordt en waar mij betreft geen toetje is is een kaasplankje. Dat is meer een borrelhapje. 
Witte rijst. Oma vond een vegetariër maar ingewikkeld. En dus ook alleen maar witte rijst, er was zelfs geen groente. Ze bedoelde het waarschijnlijk echt niet slecht (ze kan niet goed koken), maar het was.... opmerkelijk.
In mijn studententijd een medestudent overtuigd om de groente voor de pasta te bakken. Hij wist niet dat prei e.d. gebakken beter te eten is in je pastasaus, maar dacht dat de bedoeling van zo'n zakje pastagroente was dat je het alleen maar door de pastasaus roerde.
8 blaadjes witlof met een beetje blauwe kaassaus. Was wel lekker en zag er mooi uit op het bord, maar een beetje weinig als avondeten....
Half opgewarmde quiche uit de magnetron in een restaurant. Wat ben ik blij dat vegetarisch eten in restaurants tegenwoordig gewoon is waardoor dit soort zaken niet meer voorkomen!
Bananenbrood schreef op 12-12-2023 om 21:55:
[..]
Voor mij geldt ijs inderdaad ook als toetje/nagerecht. Ik ken het onderscheid tussen die 2 termen ook niet. Het enige wat wel eens als nagerecht geserveerd wordt en waar mij betreft geen toetje is is een kaasplankje. Dat is meer een borrelhapje.
Een toetje voelt voor mij meer als vloeibare substantie (vla of pap), terwijl nagerecht voor mij ook ijs kan zijn. Of taart. Of fruitdingen.
Haha, heb nog met mijn ex een keer gegeten in een frans dorpje bij een klein restaurantje. Had een menukaart, maar waren overduidelijk niet gewend om daadwerkelijk klanten te krijgen. De vrouw toverde letterlijk gerechten uit een vriezer (a la iglo maaltijden), liep gewoon langs ons met de zak diepvriesspul, schudde het ergens in een bakje en zette het 2 minuten in de magnetron die ons toen in zicht kwam. Geen moeite om een andere illusie te wekkken, gewoon, hier is je bak lauwwarme nassen. Bon apetit.
Of een gebakken ei. Dat is nu inderdaad wel anders.
Ik heb vorig jaar mijn uiterste best gedaan op een Beef Wellington. Omdat het echt met goed vlees (Rosbief) bereid moest worden, bij de Groene Slager voor 70 euro vlees gekocht. Bijna de hele dag in de keuken gestaan. Mijn man en ik vonden het niet te eten, onze vrienden die ook aan de dis zaten, hebben gesmuld. Maar dat zegt niks, want die eten alles.
Schoonmoeders komen er blijkbaar niet goed af in dit topic.
De mijne: prei met suiker.
Ik vond de sla met azijn en suiker al erg, maar prei??? Met suiker???
Prei is blijkbaar voor mensen een moeilijke. Ik heb een keer bij familie van mijn man als borrelhapje een stukje preiquiche gekregen wat piepte en kraakte tussen mijn tanden. De prei was duidelijk niet voorgekookt/geroerbakt en rauw in de quiche verwerkt.
Picunia schreef op 12-12-2023 om 23:41:
Of een gebakken ei. Dat is nu inderdaad wel anders.
Ik heb vorig jaar mijn uiterste best gedaan op een Beef Wellington. Omdat het echt met goed vlees (Rosbief) bereid moest worden, bij de Groene Slager voor 70 euro vlees gekocht. Bijna de hele dag in de keuken gestaan. Mijn man en ik vonden het niet te eten, onze vrienden die ook aan de dis zaten, hebben gesmuld. Maar dat zegt niks, want die eten alles.
Mocht je het nog eens willen proberen, doe het dan met ossenhaas, dat zal beter gaan. Beef Wellington kan heerlijk zijn, maar het kan ook behoorlijk fout gaan 😉
De signature dish van mijn schoonmoeder is nasi. Ze is geen hele goede kok, maar om het even voor haar op te nemen: mijn man (haar zoon) en haar man zijn verschrikkelijke zeurpieten met eten. Maar, zo verzekerde manlief mij, haar nasi was héérlijk! Dus ik dacht, kom maar door met die nasi! Witte rijst met conimex welgroenten en geruld rundgehakt. Eh... gesmuld dat we hebben...
Hier komt het uit nostalgische overwegingen nog weleens op tafel. Manlief is dan diep gelukkig. Het gerecht heet bij ons Vieze Nasi en wat overblijft vriest man in zodat hij er later nog eens van kan genieten. Ik heb mijn kinderen geadviseerd om bij de partnerkeuze rekening te houden met de eetgewoonten van hun metgezellen, want mijn ergernis nummer 1 bij mijn man is dat hij, buiten Vieze Nasi, werkelijk helemaal nergens warm voor loopt qua eten!
Poezenmeisje schreef op 13-12-2023 om 07:02:
Schoonmoeders komen er blijkbaar niet goed af in dit topic.
De mijne: prei met suiker.
Ik vond de sla met azijn en suiker al erg, maar prei??? Met suiker???
Dit is gewoon raar.
Wieder schreef op 13-12-2023 om 07:33:
De signature dish van mijn schoonmoeder is nasi. Ze is geen hele goede kok, maar om het even voor haar op te nemen: mijn man (haar zoon) en haar man zijn verschrikkelijke zeurpieten met eten. Maar, zo verzekerde manlief mij, haar nasi was héérlijk! Dus ik dacht, kom maar door met die nasi! Witte rijst met conimex welgroenten en geruld rundgehakt. Eh... gesmuld dat we hebben...
Hier komt het uit nostalgische overwegingen nog weleens op tafel. Manlief is dan diep gelukkig. Het gerecht heet bij ons Vieze Nasi en wat overblijft vriest man in zodat hij er later nog eens van kan genieten. Ik heb mijn kinderen geadviseerd om bij de partnerkeuze rekening te houden met de eetgewoonten van hun metgezellen, want mijn ergernis nummer 1 bij mijn man is dat hij, buiten Vieze Nasi, werkelijk helemaal nergens warm voor loopt qua eten!
Meesje schreef op 12-12-2023 om 21:43:
[..]
Wat is een toetje dan? Wij noemen een nagerecht een toetje. En dat kan dus ook ijs zijn. Maar gezien de rest van jouw bericht vindt je ijs geen toetje.
Wij zeggen hier toetje tegen bv vla doordeweeks maar ook bij luxere dingen, bv panna cotta,tiramisu etc. Alles wat geen ijs is eigenlijk. Dat benoemen we apart. Van vroeger uit al bij mijn ouders.