Coronavirus Covid-19 Coronavirus Covid-19

Coronavirus Covid-19

Langdurige klachten na Covid - deel 2

In dit topic delen we het lief en leed van ons herstel proces. De moeilijke dingen, maar ook onze overwinningen hoe groot of klein die ook zijn. Want elk stapje vooruit is er één dat gevierd mag worden. 

Iedereen met langdurige klachten, en of vragen, is welkom.


Loeki72 schreef op 08-06-2023 om 16:01:

[..]

De derde meting was ook afwijkend. Dat hadden ze niet verwacht en dit onderzoek was meer om dingen uit te sluiten. Afwijkingen komen eigenlijk alleen bij rokers voor. En dat ben ik niet. Op mijn suggestie dat het misschien wel bij LC hoort ging ze niet in. Ik word nu doorverwezen naar de vaatchirurg.

Wat gaat die vaatchirurg doen, meer onderzoek of heeft die een oplossing? 
Vorige maand een arts gesproken van c-support, was blij met haar advies en zij gaf mij wel een duidelijk ja.... op mijn vraag of het bij LC hoorde. Ik weet niet of jij ingeschreven staat bij C-support, misschien dat ze jou ook wat meer kunnen begeleiden? 

Sterkte Loeki 

Yumi schreef op 08-06-2023 om 19:58:

[..]

Wat gaat die vaatchirurg doen, meer onderzoek of heeft die een oplossing?
Vorige maand een arts gesproken van c-support, was blij met haar advies en zij gaf mij wel een duidelijk ja.... op mijn vraag of het bij LC hoorde. Ik weet niet of jij ingeschreven staat bij C-support, misschien dat ze jou ook wat meer kunnen begeleiden?

Sterkte Loeki

in ieder geval de onderzoeken herhalen. En dan hoor ik het wel. 
C-support heb ik lang geleden contact mee gehad. Inmiddels is mijn dossier gesloten. 

Als je leeft in halve dagen
Kom je telkens tijd te kort
Veel minuten in te halen
Halve uren ingestort

Als je leeft in halve dagen
Kleine keuzes, elke dag
Ga je mee een boodschap halen
Waarna je weer liggen mag

Als je leeft in halve dagen
Vele uren uitgeteld
Moet je van die tijd genieten
Ook al ben je half hersteld

Ik leef nu in halve dagen
Dingen zijn me vaak teveel
Ik wil ook de and're helft zien
Wil zo graag mijn dagen heel
(X-Tien)

Ik kwam in de krant dit gedicht tegen en dacht aan jullie 

Hannemeike schreef op 08-06-2023 om 22:09:

Als je leeft in halve dagen
Kom je telkens tijd te kort
Veel minuten in te halen
Halve uren ingestort

Als je leeft in halve dagen
Kleine keuzes, elke dag
Ga je mee een boodschap halen
Waarna je weer liggen mag

Als je leeft in halve dagen
Vele uren uitgeteld
Moet je van die tijd genieten
Ook al ben je half hersteld

Ik leef nu in halve dagen
Dingen zijn me vaak teveel
Ik wil ook de and're helft zien
Wil zo graag mijn dagen heel
(X-Tien)

Ik kwam in de krant dit gedicht tegen en dacht aan jullie

Zo herkenbaar, dank dat dat je aan ons dacht en voor het plaatsen 

Hoe is het met jullie? Mijn energie is nog steeds erg beperkt en die heb ik de laatste tijd niet besteed aan hier schrijven - maar ik denk wel aan jullie als lotgenoten! Ik ben sinds kort bezig met revalidatie in een revalidatie (2 dagen per week). De stapjes waar men zich op richt zijn klein, maar het zijn heel kundige mensen hier met veel ervaring met LC, zo fijn. Als jullie het interessant vinden, zal ik er binnenkort eens wat meer over schrijven.

ik ben weer fulltime aan het werk maar mijn brein is soms totaal gaten kaas   

Hier gaat het redelijk. Wel heb ik besloten om mijn extra taken op het werk neer te leggen omdat dat te veel energie en frustratie kost. Kon ik voor Covid zo een lesdag in elkaar zetten en de presentaties maken ben ik nu eindeloos lang bezig met een, voor mij niet goed genoeg, resultaat.
Verder is er dus onderzoek gedaan naar mijn pijn in de benen. Ik heb 3 x een AEI meting (bloeddruk meten aan enkel en arm li + re) gehad. Deze was 3 x afwijkend. De huisarts had dat niet verwacht aangezien ze dat eigenlijk alleen bij rokers zien. Maar ik denk dat Covid misschien ook wel een oorzaak zou kunnen zijn. 
Ik wordt nu doorgestuurd naar een ziekenhuis voor onderzoek en een afspraak bij een vaatchirurg. 

Hier ging het de afgelopen weken best goed. Einde schooljaar is altijd erg druk, met veel oudergesprekken, toetsen maken en nakijken, vergaderen etc. De afgelopen twee weken heb ik me verrassend goed staande gehouden, dus daar ben ik blij mee. Nu ongesteld geworden, en dan krijg ik toch altijd wel een dip, dus ik moet even heel rustig aan doen dit weekend.
Merken meer mensen veel samenhang met hun cyclus? Voor mij is het nu twee keer hetzelfde verlopen: na de besmetting eerst een paar maanden helemaal niet ongesteld (geen energie voor over in mijn lijf misschien?) en als het dan weer op gang komt na een tijdje, heb ik er echt veel last van. Niet zozeer krampen ofzo, maar qua energie dat ik echt helemaal op ben.

ik heb daar veel last van gehad syge en ben toen een poos aan de anticonceptie gegaan en die door gebruikt zodat ik niet bloedde. Dat heeft wel geholpen

Bedankt voor de tip, Stokstaart! Je schrijft dat je een tijdje hormonale anticonceptie hebt gebruikt. Ben je daar nu weer mee gestopt? En is het nu weer normaal bij jou?
Ik ben rond mijn 22e gestopt met alle vormen van hormonale ac, omdat het een slecht effect had op mijn migraine. Dat is inmiddels meer dan tien jaar geleden, en ik zou het dus wel spannend vinden om dat opnieuw te proberen. Maar als het maar kort hoeft, is het misschien toch wel de moeite!

ik heb de nuvaring gebruikt. Gewoon elke 4 weken een nieuwe ring.
Het heeft me wel geholpen, ik denk dat ik het 6-9mnd heb gebruikt.
Ik volg het topic nog wel maar ben hersteld van LC 

Lollypopje

Lollypopje

25-06-2023 om 07:07 Topicstarter

Even een voor iedereen.

Ik schrijf hier steeds minder, omdat ik merk dat ik in een nieuwe fase ben beland. Ik heb de afgelopen maanden ontdekt dat ik voldoe aan de criteria van ME en helaas is dat niet iets dat na twee jaar heel hoopgevend is.
Ik zit, zoals ik een tijd terug in een ander topic schreef, nu in een fase van rouw en zoektocht naar acceptatie. Een deel van mij wil er nog niet aan, een ander deel van mij heeft het nodig die fase in te gaan zodat ik hopelijk daardoor alles meer kan loslaten.

Lollypopje schreef op 25-06-2023 om 07:07:

Even een voor iedereen.

Ik schrijf hier steeds minder, omdat ik merk dat ik in een nieuwe fase ben beland. Ik heb de afgelopen maanden ontdekt dat ik voldoe aan de criteria van ME en helaas is dat niet iets dat na twee jaar heel hoopgevend is.
Ik zit, zoals ik een tijd terug in een ander topic schreef, nu in een fase van rouw en zoektocht naar acceptatie. Een deel van mij wil er nog niet aan, een ander deel van mij heeft het nodig die fase in te gaan zodat ik hopelijk daardoor alles meer kan loslaten.

ik heb hetzelfde, het is een heftig proces, waarin ik je veel sterkte toewens, en vooral belangrijk is : contact met lotgenoten. Ik ben ziek sinds maart 2020. Het accepteren lukt mij denk ik nog wel beetje voor mezelf. het erge is dat ik geen begrip krijg vanuit mijn omgeving, ik leef een soort van kluizenaarsleven nu

Lollypopje

Lollypopje

27-06-2023 om 07:38 Topicstarter

@Lavande Ik zit sinds een paar maanden op instagram en daar viel voor mij het kwartje. Daar vind ik ook herkenning en in mijn andere topic, want dit is weer zo'n nieuw/ander proces dan als je nog gaat voor volledig herstel.

Van mijn familie en geliefden krijg ik veel steun. Ik besef me dat ik het daar echt heel erg mee getroffen heb. Ik merk ook aan hen dat het hen ook pijn doet om mij, hun zus/dochter/vriendin, zo zwaar beperkt te zien. Dus ze doen hun best er voor mij te zijn en mij te helpen. Het enige lastige is dat niemand echt in de buurt woont.

Hoi allen, goed om te horen hoe het met iedereen is. Het loopt inderdaad aardig uit elkaar inmiddels, wel fijn dat een aantal van jullie weer gedeeltelijk of volledig kan werken (en, hoop ik, dan ook andere dingen doen en niet alle energie alleen in werken stoppen ). Sige, zelf zit ik vooral de week vóór mijn menstruatie veel lager in energie. Heb geprobeerd die factor weg te nemen door de pil weer te gaan gebruiken, maar toen kreeg ik alleen maar continu bloedingen (heb ook een koperspiraal, zonder hormonen dus maar misschien was de combi toch wat te veel voor mijn lichaam), dus nu doe ik het er maar weer even mee. 

En Lolly, ik snap ook van jou dat je in een andere 'fase' terecht bent gekomen qua ziekzijn. Ik zit ook meer aan jouw kant zo langzamerhand, ben nu bijna 1,5 jaar ziek en de verbeteringen zijn minimaal... Het revalidatietraject is heel goed en fijn; tegelijk laat hoe hard dat erin hakt, ook eens te meer zien hoe weinig belastbaar ik ben. Je andere topic lees ik niet omdat ik dat nog te confronterend vind... Maar heb het wel opgeslagen. Ik ben er al een tijd bekend mee dat ME en LC veel overeenkomsten hebben, maar ben benieuwd of het puur door de lange duur is dat je je geleidelijk meer met ME gaat identificeren, of zijn er ook nog andere dingen die je in die richting wijzen? 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.