Langdurige klachten na Covid - deel 2
In dit topic delen we het lief en leed van ons herstel proces. De moeilijke dingen, maar ook onze overwinningen hoe groot of klein die ook zijn. Want elk stapje vooruit is er één dat gevierd mag worden.
Iedereen met langdurige klachten, en of vragen, is welkom.
@Stokstaart en wie weet wat al die verliefdheids en gelukshormonen met je doen 😉
Ben echt heel blij voor je dat je zo vooruit gaat. Het is je gegund 
ik las op Viva iemand die zich helemaal door artsen binnenstebuiten had laten keren en dus precies wist waar het probleem in zat bij haar. Ik merkte dat ik dat lastig vond. Het gevoel dat dat nodig is om beter te worden, terwijl je dat hier in NL amper voor elkaar krijgt. Een paar posts later schreef ze dat het nog steeds niet goed gaat.
vond ik heel erg kut voor haar, maar ergens ook een geruststelling voor mij. Het maakt blijkbaar allemaal erg weinig uit.
ik ben zelf trouwens begonnen met epiphora. Ik heb het idee dat het op dezelfde manier werkt als manuele lymfedrainage. Althans als ik jouw uitleg daarover lees en de uitleg van epiphora er naast leg. In eerste instantie werd ik er erg moe van en veel last van een zwaar hoofd. Dat is inmiddels redelijk over en in elk geval mijn gewrichten lijken losser te worden. Nog geen idee of het wat gaat doen.
manuele lymfedrainage klinkt ook interessant nog steeds maar ik kon dit zwaar illegaal gratis doen/krijgen, dus tja de Hollander in mij probeert dan eerst dat 😁
Wat goed om te horen, Stokstaart! Is die lymfedrainage dat wat ze via videobellen had geleerd om zelf te doen, degene wier gegevens je ook aan mij had gestuurd? Of haal ik nou dingen door elkaar? Hoe vaak doe je dit nu? En fijn dat je ook zo’n baat had bij de sportarts. Ik ga nu naar een andere dan die van jou, omdat dit volledig vergoed wordt. Is ook wat minder uitgebreid, maar ik denk voor wat ik nu kan, genoeg. (Jij kon toen natuurlijk alweer hardlopen etc, daar ben ik totaal niet in de buurt.)Mocht ik op een gegeven moment fysiek weer meer kunnen maar dan vastlopen, dan ga ik zeker naar hem.
@Lolly, ja, ik herken wat je zegt over die persoon op Viva, die gevoelens had ik ook.
Goed dat het allemaal geregeld is met de WGA en dat je je er positief bij voelt. Transitievergoeding zou zeker mooi zijn, ik gun je een hele hoge! 😉.
Ben erg benieuwd wat epiphora voor je doet, staat ook nog ‘op mijn lijstje’. Ik word nu naar longarts verwezen (lage waarden op peak flowmeter die ik thuis heb vanwege de astma die ik al mijn hele leven heb, dus misschien levert een aanpassing in medicatie nog wat op) en daarna wellicht ademfysio, ik hoop dat die ook Epiphora (of iets soortgelijks) aanbiedt.
@Azalea Ik hou jullie op de hoogte.
De prijzen zijn, zeker als je alleen online kunt, echt belachelijk. Volgens mij hebben sommigen een melk koe gevonden, nu diverse mensen met LC er baat bij hebben.
Ik heb echt geluk dat ik het op deze manier kan doen.
Ik hoop voor je dat ademfysio je daar ook mee kan helpen. Al heeft het vooral als doel de doorbloeding van je hersenen te verbeteren.
Anders zou je ook kunnen kijken naar een ergo die het doet. Die geven het ook steeds vaker en als je daarvan een aantal sessies in je zorgverzekering hebt scheelt dat een hoop.
En die ene post stoorde me wel. Omdat het gebracht werd als een soort noodzaak dat je dat moest doen. Al kan het ook gewoon mijn gevoel erbij zijn geweest natuurlijk. Maargoed als ik kijk naar mijn klachten weet ik ook zonder mij volledig binnenste buiten te laten kerem dat mijn grootste probleem bij de nervus vagus ligt 
Ik heb inmiddels een brief gehad met alles wat ik kan verwachten vanaf het moment dat mijn uitkering in gaat. Vooral heel veel plichten dus 😜 maar die zijn wezenlijk niet echt anders dan de afgelopen twee jaar.
Verder stond er in dat er minimaal 1x per jaar een gesprek moet zijn met het reïntegratiebedrijf. Al mag dat, helaas, ook vaker natuurlijk. Maar met een beetje geluk hebben ze het zo ontzettend druk dat ze het daar ophouden 😜
En verder voor mij heel fijn. Er wordt expliciet genoemd dat reïntegreren bij de oude werkgever, die dus voor mij betaald, een mogelijkheid kan zijn. En dat wil ik het allerliefst. Desnoods in eersteinstantie in een andere functie. Maar voor mij is dat dat er expliciet in stond heel geruststellend 😊
Fijn voor je, Lollypopje. Ik duim heel hard voor je dat er zich een stijgende lijn gaat inzetten en dat je op termijn weer kunt gaan reïntegreren bij deze werkgever!
Wanneer is je afscheidsmoment daar?
over drie weken al. Dus dat gaat best snel. Raar idee, maar ook wel fijn. Ik kijk er ook wel naar uit eigenlijk. Volgens mij wordt het echt heel gezellig 😊
Fijn!
Hebben jullie ook dat je stresslevel torenhoog kan zijn en lang niet omlaag gaat? Sinds ik LC heb, kan ik heel erg gestrest raken en het er letterlijk benauwd van krijgen. Vanmiddag raakte ik zo gestrest dat ik een rood hoofd, met vlekken in mijn nek kreeg. Bloeddruk/hartslag omhoog en hoofdpijn, dat was om 'n uur of 2.... inmiddels probeer ik al een hele tijd om afleiding te zoeken, maar het lukt niet.
Herkenbaar? Of lukt het om eruit te komen?
Ja, Yumi, ik heb dit ook soms. Vooral als ik de dagen ervoor te druk ben geweest. Het is heel vervelend, en door de fysieke verschijnselen (warm, misselijk, hartkloppingen) ga ik me dan alleen maar drukker maken. Vaak is het ook ineens weer over, maar ik kan het niet zelf over laten gaan. Sowieso heb ik het idee dat LC behoorlijk met mijn hormonen rommelt. Ik ben sinds mijn tweede besmetting ook niet meer ongesteld geworden (niet zwanger, test gedaan) en ik slaap vaak slecht.
yumi en sigde
Ik zet dan een meditatie op. Lukt niet om precies te doen wat hun zeggen maar het helpt mij wel.
Sige schreef op 19-03-2023 om 07:56:
Ja, Yumi, ik heb dit ook soms. Vooral als ik de dagen ervoor te druk ben geweest. Het is heel vervelend, en door de fysieke verschijnselen (warm, misselijk, hartkloppingen) ga ik me dan alleen maar drukker maken. Vaak is het ook ineens weer over, maar ik kan het niet zelf over laten gaan. Sowieso heb ik het idee dat LC behoorlijk met mijn hormonen rommelt. Ik ben sinds mijn tweede besmetting ook niet meer ongesteld geworden (niet zwanger, test gedaan) en ik slaap vaak slecht.
Sige ik hoop echt dat dit nog 'n keer overgaat want zoals jij ook schrijft door de verschijnselen ga ook ik me nog drukker maken. Ik krijg tegenwoordig massages die de nervus vagus stimuleert en daar word ik echt heel rustig van. Op het moment zelf heb ik vaak moeite om wakker te blijven, maar helaas bouw ik de spanning weer snel op.
rooiekater schreef op 19-03-2023 om 11:03:
yumi en sigde
Ik zet dan een meditatie op. Lukt niet om precies te doen wat hun zeggen maar het helpt mij wel.
Het helpt mij ook rooiekater, ik mediteer elke dag maar als de spanning zo hoog oploopt dan lukt het helaas niet.
Die spanning herken ik ook wel. Maar ik probeer te accepteren dat dit gewoon de nieuwe realiteit is.
Ik ben na ruim 4 weken terugval ivm een verkoudheid weer een beetje richting niveau voor mijn verkoudheid. Wel merk ik dat mijn kracht in mijn vingers en voeten weer verminderd is en dingen langdurig vasthouden of autorijden dus niet lukt.
ook had ik tijdens de terugval ineens ontstoken oud gaatjes van mijn oren, terwijl ik daar al zo’n 20 jaar geen oorbellen meer in heb gehad. Voor mij het bewijs dat mijn immuunrespons nog steeds enorm verstoord is en dat waarschijnlijk zal blijven zolang er geen medicijn gevonden wordt.
Hoi Yumi, ook ik herken het wel. Dan ben ik echt ‘te ver’ gegaan en is eruit komen lastig; wat mij soms enigszins helpt is
- icepack in mijn nek
- spijkermatje
- valeriaandruppels
- mijn handen masseren
Mediteren doe ik ook dagelijks meerdere keren maar op dat soort momenten lukt het nauwelijks.
Als ik iets minder over de grens ben gegaan, werken bovenstaande vaak wel om weer rustiger te worden. Nog beter is om überhaupt die grens niet over te gaan, maar ja, dan heb je dus een heel saai leven (zoals velen van ons geloof ik nu ook hebben) en soms gebeurt er gewoon iets waardoor het niet te vermijden valt. Ging er bij jou wel iets aan vooraf of gebeurde dit uit het niks? Want dat herken ik dan weer niet.