Langdurige klachten na Covid - deel 2

rooiekater schreef op 13-02-2023 om 19:47:

[..]

Ik woon in een flat dus ze zijn effe bezig. Hoop tegen die tijd weer fulltime te werken. Anders investeren in een goeie koptelefoon.

Hmm, ik kan het me voorstellen, hopelijk heb je niet van alle werkzaamheden en alle plekken last. Inderdaad een extra reden om te hopen dat je dan weer aan het werk bent 🙂 en zo’n koptelefoon is sowieso goud waard!

Azalea747 schreef op 13-02-2023 om 19:17:

[..]

Ja klopt, ik heb de diagnose POTS. Weet je wat jouw hartslag doet? POTS is bij houdingsveranderingen en vooral bij (stil) staan, een hoge hartslag en daarbij dan andere klachten. Zonder die hoge hartslag is het geen POTS maar dus iets anders…

Ik heb geen hartslagmeter ofzo, maar merk dat ik af en toe wel last heb van een hele hoge hartslag of hartkloppingen icm andere klachten. Maar niet per se bij staan denk ik, het komt dan gewoon opzetten. Vanmiddag in die vergadering, zat ik bijvoorbeeld gewoon. En in mijn werk voor de klas sta ik heel veel (hoewel weinig echt stil, ik ben nogal een uitbeelder🤭), maar dat gaat meestal wel prima.

Het lijkt me erg naar, POTS, ik hoop dat er snel meer over bekend wordt en dat je effectief behandeld kunt worden!

Dankjewel  azalea voor je lieve welkom

Pots ben ik bekend mee , onze middelste zoon heeft het vanaf zijn 15e.
Hij is nu 23.

Die duizeligheid heb ik ook. Vooral als ik trap gelopen heb en of over mijn grens ben gegaan omdat ik dacht dit kan ik nog wel even .

Waar ik vooral tegen aan loop is de omgeving.
Mensen die totaal niet snappen dat je dagen erbij hebt dat je geen of weinig energie hebt. En wat je aan energie hebt dat  niet wil verbruiken aan bezoek.

Ik wilde het bericht aanpassen maar dat kan dus niet meer.
Azalea , als je wat meer wil weten over POTS dan hoor ik het wel van je
Wel via pb alsjeblieft.

Ik ben vanmiddag bij de BDA geweest. Uiteraard had ik weer een opbouwschema gemaakt en omdat ik me goed voel een snelle variant. Hij sputterde wel wat omdat zijn ervaring is dat langzamer meer kans op succes gaf, maar had ook wel door dat hij me het grootste plezier deed door mee te gaan met mijn plan met de kanttekening dat ik elke week met de TL zou evalueren hoe het gaat en dan op de rem trap als het toch te snel gaat.
Ik hoefde ook niet terug te komen, tenzij het me allemaal niet ging lukken en ik weer zou terug vallen. Ik heb zo'n vermoeden dat hij dan zegt dat we het op zijn manier gaan doen, dus veeeel trager.
Ben benieuwd, mijn TL staat te springen dat ik snel opbouw maar ik heb af en toe mot met m omdat hij zo loopt te pushen. Voor hem ga ik niet zo snel opbouwen, dat doe ik omdat ik me wel oke voel (en als onderliggende drijfveer dat ik een andere baan wil).

Irritant, gepush vanuit je leidinggevende, stokstaart!
Alsof jij voor de grap in deze situatie zit en zelf kunt kiezen welke snelheid je herstel heeft. Zou makkelijk zijn, zeg.
Hier heeft zoon inmiddels duidelijk buikgriep, wat me doet denken dat ik gisteren misschien toch niet te veel gedaan had, maar gewoon ‘echt’ ziek werd.
Enerzijds een opluchting, want dan gaat de long covid beter dan ik dacht, anderzijds erg ruk om met het hele gezin aan de buikgriep te zijn (voor de derde keer sinds mei, lang leve de opvang!) en af te wachten hoe dat weer impact heeft op het hele verhaal…

De man met de hamer is geweest. Ik heb echt teveel gedaan afgelopen weekend en dat wist ik ook wel.   Maandag en dinsdag gewoon mijn 4u gewerkt maar dinsdag moest ik naar de bedrijfsarts en een LG die niets mee veerde waardoor ik 6u op werk ben geweest. gister had ik een drukke dag vol afspraken met fysio, acu en een kno arts. Tussendoor vond ik het handig nog even hard te gaan lopen. Dat hardlopen heeft me de nek om gedraaid en werd doodop wakker vanochtend, zo slap als een vaatdoek. De KNO had me een oordruppel gegeven gister om een prop op te lossen, je kunt stellen dat het is opgelost want ik lag te janken in bed. Toen toch maar afgebeld want nu naast dat ik doodop ben heb ik ook nog oorpijn, de koffie voor in de trein staat naast me en ik lig in bed. Poezen vinden dat wel gezellig geloof ik, liggen lekker bij me.

Het is soms zo moeilijk om binnen je grenzen te blijven. Dat herkennen we allemaal stokstaartje.

Ik heb, voor het eerst sinds mijn Covid besmetting in 2020, weer een virus te pakken. Zelftest is negatief. Ik hoest flink, ben moe en sneller kortademig. Ik merkte dinsdag al dat ik weer prikkelgevoeliger en lichtgeraakter was. Dus toen begon het waarschijnlijk al.
Ik ga goed uitzieken. 

wat rot, helpt white noise oid op de achtergrond voor het dempen wat?

Lollypopje schreef op 17-02-2023 om 15:29:

[..]

Het probleem is niet zozeer het geluid, maar het gevoel. Het voelt echt als een ruis/suis in mijn hoofd. Beetje alsof je je hoofd tegen een schelp legt en hoe dat klinkt/voelt. Maargoed wordt ook vanzelf weer minder want dat doet het altijd

Dit heb ik ook als ik erg moe ben! Alsof je zo’n statisch beeld van een oude tv in je hoofd hebt, maar inderdaad echt het gevoel, niet het geluid. Heel gek!

Vandaag is mijn moeder er om te helpen, wat heel lief en fijn is, want ze doet dan altijd superveel. Alleen ik vind het ook soms lastig, want ze zegt dan dingen als ‘in de tuin kun je het beste dit en dat doen voor maart, hoor, want dan begint het broedseizoen.’ en ik denk dan: fuck de tuin, ik ben blij als ik een keer een week al mijn uren kan werken😅

En ze wéét dat het niet goed gaat, want daarom is ze er juist. En ze wéét wat long covid is en hoe het werkt, maar ze is zelf denk ik gewoon zo gewend aan gezond zijn dat ze zich niet realiseert hoe het is als je prioriteitenlijstje maar uit één of twee dingen kan bestaan. En dat de tuin, of de ramen lappen, of de zolder herinrichten daar dus niet zo snel op terecht komen. En ze is natuurlijk ook van een andere generatie, dus ik denk dat ze zich ook oprecht zorgen maakt als die dingen niet gebeuren. Ik heb daar zelf niet zo’n last van😂