Langdurige klachten na Covid - deel 2
In dit topic delen we het lief en leed van ons herstel proces. De moeilijke dingen, maar ook onze overwinningen hoe groot of klein die ook zijn. Want elk stapje vooruit is er één dat gevierd mag worden.
Iedereen met langdurige klachten, en of vragen, is welkom.
Hey pheebs, ik voel met je mee, hier van hetzelfde en ja het sucks big time!!! mega vermoeiend allemaal.
Ik heb vanochtend mijn nhaar een heel groot stuk korter laten knippen. Het kostte teveel energie met wassen, drogen, borstelen. Ik had haar tot bijna op mijn kont, nu komt het net over de schouders. Een heel stuk minder werk en gewicht en zo zet ik elke keer klein stapjes om maar energie te sparen voor andere, nuttiger dingen.
Maar nu wil werk dat ik ga nadenken of ik nog meer keuzes kan maken (lees: schrappen in privé- / gezinsleven) om energie vrij te maken voor werk. En ik doe al zo weinig, zucht. Ik snap het hoor, het UWV wil straks een prognose zien maar hé die is gewoon niet te geven met dit grillige ziektebeeld. Hier dus ook flink stress en balen dat ik nog altijd niet gewoon rustig kan herstellen. Maargoed. Binnenkort een gesprek in real life met bedrijfsarts en reintegratie deskundige erbij en ik hoop dat we dan eindelijk wel tot iets van haalbare afspraken kunnen komen en een goed spoor (1 of 2) kunnen uitstippelen om het UWV tevreden te stellen.
Het moet hoor want ja wettelijke verplichtingen enzo maar god wat is dit klote geregeld als je ziek bent. Wie dat ooit bedacht heeft is zelf nog nooit in die situatie gekomen (helaas werkt met veel dingn zo)
JuffertjeinhetGroen schreef op 10-05-2022 om 09:45:
En ik wil weer vertrouwen krijgen in de toekomst. Heb de laatste 15 jaar zoveel klappen te verduren gehad dat ik soms denk....wat komt er nu als ik hier weer van opgekrabbeld ben.
En zo wil ik eigenlijk niet denken, wil hoop houden voor een fijne toekomst.
Nou even genoeg psychologische hersenspinsels van mij
Dit vind ik echt zo naar voor je en ik wil je een hele dikke knuffel geven want het IS ook gewoon lastig om hoop te houden als je klap op klap krijgt! Gelukkig mogen we hier klagen en (h)erkenning vinden 
voel je dus niet bezwaard om het te spuien hier!
Pierewaaier schreef op 10-05-2022 om 12:30:
Hoi, ik lees al een paar dagen mee stiekem om te leren wanneer je nu echt klachten over hebt gehouden aan Corona.
Ik heb half maart Corona gehad, paar dagen best ziek geweest en na een week weer beter. Echter na 2 weken weer ziek, naar de huisarts geweest, longontsteking. Kreeg antibiotica kuur. Daarna waren de pijnklachten en hoesten stuk minder.
Echter ik merk dat ik nog steeds klachten hou, zoals kortademigheid vooral bij traplopen en fietsen. Als ik lang wandel krijg ik zere benen. Verder ben ik nog best vaak moe. Maar wanneer ga je hier mee terug of wacht je het af?
Mijn fysio vriendin zei de vorige keer dat ik met ademen tegen hyperventilatie aan zat. En zei adviseert mij het trainen aan via het long covid programma.
Ik vindt het zo moeilijk in te schatten want vindt dat ik gewoon de klachten moet accepteren als wat langer herstel dan de gemiddelde mens. Dit omdat ik daarnaast autisme heb en astma. Dus veel overlap met de klachten had ik al. Het is vooral mijn conditie die wat minder is. Misschien hebben jullie wat tips voor mij en of ik aan covid klachten moet blijven denken?
Hoi, welkom hier en ook ik hoop dat je snl weer weg bent 
Ik zou je willen aanraden om je aan te melden voor Zing je sterk, dat heeft mij enorm geholpen mijn ademhaling weer goed te krijgen en middenrif te trainen. Daarna pas begon mijn herstel echt. Oh en een ergotherapeut vragen aan je huisarts. Na 3 maanden inderdaad krijg je daar als het goed is gewoon verwijzing voor, misschien zelfs al eerder? Maar die heeft mij zoveel meer geholpen dan de fysio!
Zere benen heb ik ook nog steeds en ook vaak de heupen. Ik ben ook veel te dik dus ik denk dat daar ook nog wel te winnen is. Mijn BMI schommelt rond de 29.
Beterschap!
stokstaart schreef op 10-05-2022 om 15:21:
iemand ook meer vermoeid als je tegen de menstruatie aan hangt? Heb ook al zitten janken om het huilbaby topic omdat ik het zo lief vond en zo erg voor de moeder in kwestie. Ik heb niet eens kinderen omdat ik dat veel te druk vind en meestal vind ik ze ook niet zo leuk
normaal, pre lc, had ik het niet zo door. Wel wat emotioneel flexibel of iets vermoeid, maar nu wel x 10
@Pierewaaier. Wat rot dat je last blijft houden. Ik ben geen lc expert en zit nog maar kort in de molen. Hopelijk heeft iemand hier een zinnig antwoord voor je.
Mooie omschrijving, die ga ik onthgouden! klinkt veel positiever dan stemmingswisselingen of labiel 
En ja ook ik heb last van PMS en de menstruatie zelf. Mezelf vooral niet pushen (normaal ook niet, maar in die dagen al helemaal niet) en ook ik slik de pil nu wat vaker door, meestal geen hele maand maar wel bijv. 1 of 2 weken, dan ben ik toch ook net wat minder vaak ongesteld. Kan helaas niet altijd want ik krijg soms aanhoudende migraine en dan moet ik wel een stopweek inlassen.
Lollypopje schreef op 10-05-2022 om 08:22:
pfff mensen met een relatie ben ik ook wel echt jaloers op. Ja, ik heb geen prikkels van andere mensen, maar ik moet wel echt alles zelf doen. Wat bijvoorbeeld betekent dat veel huishoud klussen al ruim een jaar niet zijn gedaan. Geen van mijn vrienden en familie woont in de buurt en als ze er zijn willen ze met liefde iets doen, maar dan heb ik toch liever het sociale contact en hun aandacht. Want dat heb ik al zo weinig.
Vannacht weer eens ouderwets 2 uur wakker gelegen. Onrust in mijn benen alsof mijn zenuwen op scherp stonden. Dus plannen voor vandaag maar weer geschrapt. Behalve de ergo en de afwas.
Verdrietig om te lezen dit. Als ik kon en in je buurt woonde kwam ik je zo graag helpen. Misschien is het toch goed om (nog eens?) naar je gemeente te stappen, het WMO loket, om te kijken of er budget kan worden vrijgemaakt voor een hulp in de huishouding?
En ja, het leven is in praktische (en ook wel emotionele) zin makkelijker als je een (fijne!!!) relatie hebt (in een niet-fijne relatie is het moeilijker en moet je maar zsm uit stappen). Dat besef ik ook en ik gun dat jou en ook de anderen hier heel erg. Het is gewoon een kwestie van geluk hebben, qua persoon, qua praktische omstandigheden, qua timing. Het is dat mijn man een hele korte tijd op tinder heeft gezeten en ik hem daar van heb 'weggeplukt'. Hij kwam uit een heel lange relatie en dat zijn vaak ook wel de mannen die daar het meest geschikt voor zijn. Dus als je die net tegenkomt op het juiste moment, moet je toeslaan maar dat is echt een speld in een hooiberg. Ik ben ook lang alleen geweest en heb in een hele slechte relatie gezeten dus ook voor mij is het niet vanzelfsprekend. Ouders in de buurt scheelt ook heel veel. Dat merk ik nu ik (weer) dichterbij ze woon en we een kind hebben. Moeder komt zo hierheen, gaat kind dan voor me uit school halen, samen lunchen. Zij dekt dan de tafel, ruimt af. Dat scheelt mij weer een heleboel en zo heb ik energie om in de middag een fijne tijd met mijn kind te hebben 
Is er voor jou nog een mogelijkheid om dichterbij je 'inner circle' te gaan wonen of ben je echt gebonden aan je huidige woonplaats?
Mijn vrienden wonen overal en nergens en zelfde geld voor mijn familie 😂
En qua werk is dichter bij fsmilie geen doen voor mij. Nog los van dat ik daar niet sta ingeschreven, dus dat aan een woning komen dan sowieso onmogelijk is.
Sowieso moet ik nu echt niet aan een verhuizing denken en tegen de tijd dst ik daar energie voor heb, ben ik ook wel weer in staat om zelf in de trein te springen naar overal en nergens.
WMO dat vind ik nog wel een grote stap. Plus dat het al veel ellende was om mijn autismecoach te krijgen. Geen zin om weer die mallemolen in te gaan en nadst het een hoop energie heeft gekost een nee te krijgen.
Ik heb mijn smartwatch binnen en hij is mooi 😍 ook wel confronterend hoeveel energie er 's ochtends al wegloopt. Zelfs tijdens mijn meditatie 😳 zal vast ook komen omdat ik vanochtend moe wakker werd. Maar wel leerzaam om dst zo te zien.
Oh Hobbelster dat is een heel verschil in haarlengte! Zo te lezen zit je momenteel in hetzelfde schuitje qua werk. Bij mij zitten ze ook te drammen om verder op te bouwen, zeker nu mijn revalidatie ten einde komt. Zo vermoeiend, want privé ben ik ook nog laag belastbaar. En die dingen zijn juist erg belangrijk voor je herstel!! Dus ik zou proberen je niet teveel laten op te jutten.
@Juffertje hoe gaat het nu met je buikvirus? Hopelijk voel je je wat fitter. Gun het je zo dat er betere tijden op je pad gaan komen!
Ik heb trouwens ook echt helemaal geen zin meer in de fysio. Het is nog 2 weken dus maak het nog wel af, al heb ik vandaag wel afgezegd want giga ongesteld en had écht totaal geen zin (in PEM) Ga vanmiddag in de zon liggen en even niks. Therapeuten zitten al een tijdje te hameren dat ik mijn wandelmomenten moet uitbreiden, maar na 15 min lopen krijg ik ook zo’n zere benen en kortademigheid. Laatst wel geprobeerd langer te lopen, maar ben dan dagen weer extra beroerd.
Grappig om te lezen over relaties. Ik zit daar juist helemaal niet op te wachten nu. Lukt me niet eens om voor mezelf te zorgen, laat staan dat ik energie moet steken in een relatie. Al is het natuurlijk heerlijk als je een steunende partner hebt. Maar ik denk al jaren ‘ik begin niet aan een relatie, want wil de man in kwestie niet belasten met mijn gezondheidsproblemen. Zoek maar iemand die wel gezond is’.
Pheebs ik moet er nu ook niet aan denken hoor. Vind daten sowieso super spannend en al zo lang geleden en vermoed dat mijn sympatisch zenuwstelsel direct in de hoogste stress stand schiet nu met de Long Covid 
Ik had het fijn gevonden om nu een fijne partner te hebben, maar ik moet er ook niet aan denken om nu te daten. Veel te vermoeien en te veel gedoe.
Ik ben een echte beeld denker en dacht vanochtend hoe voelt het nu te leven met Long Covid.
Het voelt voor mij alsof ik de hele dag een hond aan de lijn heb die met me meeloopt.
Dit is regelmatig een trouwe labrador, maar ook dagen een zenuwachtig alert klein keffertje, een zware oude Sint Bernarnd die continue op schoot wil, een rottweiler die kan grommen en zijn tanden kan laten zien en soms uit het niets een pitbull die zijn tanden in je been zet.
Er zijn ook momenten dat ik helemaal niet bezig ben met deze hond gelukkig.
Maar zo voelt voor mij wel de grilligheid.
En als je je bubble/leven weer wat wilt vergroten toch de angst dat de rottweiler of pitbull onverwachts aan je riem komen.
Zo ervaar ik de grilligheid van het virus!
Ze zeggen soms je moet je ziekte/herstel omarmen, maar dat lukt me nog echt niet altijd.
Herkenbaar voor jullie het bovenstaande 🐶
Zo, wat een activiteit hier! Even reageren op wat ik nog weet 
.
Veel zere benen dus en veel PEM... Wat stom, voor ons allemaal . Zeurende groeipijn vind ik een goede omschrijving, Juffertje! En Suzy, bedankt voor het artikel over cortisol etc., nog niet gelezen maar ga ik zeker doen. Vind het lastig en vervelend dat je dus echt met je verstand moet bepalen hoeveel je kunt doen en niet op je gevoel kunt vertrouwen daarin. Mijn fysio vond dat ik mijn grenzen beter moest leren voelen, maar volgens mij werkt het zo niet helemaal (en vind ik de insinuatie dat ik m’n lichaam niet goed ken/aanvoel ook niet zo fijn, al is dat ongetwijfeld niet zo bedoeld).
Leuk dat je ook een horloge hebt aangeschaft, Lollipop! Ik heb hem in het blauw, dat is mijn kleur 😉. Nu zijn we body battery buddies! (Eigenlijk vivoactive buddies, maar dat bekt niet zo lekker). Nu lekker aan het uitpluizen hoe alles werkt? Voor de body battery functie moet je hem wel ’s nachts dragen, want dan laadt hij het meeste op. Maar je kunt ook alleen naar de ‘stress’ kijken, is qua info hetzelfde maar dan zonder percentage eraan gehangen.
Stokstaart, kom je ’s nachts wel ‘in het blauw’? Zo niet, dan zou ik denken aan ofwel overprikkeling, ofwel te hoge ademhaling. Welk getal voor jou werkt om boven te blijven is nogal persoonlijk en relatief denk ik, hangt ook erg af van waar je ’s ochtends mee begint. Wat ik ook nog dacht, wat hij voor mij kent als ‘100%’ is hoe mijn energie nu is tijdens LC. Maar jij had hem daarvoor al natuurlijk, dus misschien is hij altijd laag omdat hij vergelijkt met je gezonde situatie…
Mijn PEM is eindelijk klaar, na 5 dagen. Rendement van de vakantie is wel laag zo… Maar fijn om me weer iets beter te voelen. Ik stop nu even, merk dat het wel even genoeg is zo, hopelijk later vandaag nog even. Fijne dag allemaal!
@Azalea Wij zijn van de BBB 😁
Ik draag hem toch ook 's nachts. Is wel wennen qua slaaphouding. Ik kijk niet naar hoe ik slaap, hooguit de wakker momenten. De rest klopt vaak toch niet.
Vond het gisteren wel confronterend zoveel oranje, pas 's avonds begon hij weer een beetje op te laden. Blijkbaar zit er, in elk geval als ik moe wakker wordt, ook in rust veel stress in mijn lijf. Benieuwd wat die laat zien als ik uitgeruster wakker wordt.
Azalea747 schreef op 12-05-2022 om 10:01:
Zo, wat een activiteit hier! Even reageren op wat ik .
Stokstaart, kom je ’s nachts wel ‘in het blauw’? Zo niet, dan zou ik denken aan ofwel overprikkeling, ofwel te hoge ademhaling. Welk getal voor jou werkt om boven te blijven is nogal persoonlijk en relatief denk ik, hangt ook erg af van waar je ’s ochtends mee begint. Wat ik ook nog dacht, wat hij voor mij kent als ‘100%’ is hoe mijn energie nu is tijdens LC. Maar jij had hem daarvoor al natuurlijk, dus misschien is hij altijd laag omdat hij vergelijkt met je gezonde situatie…
BBB is wel inclusiever dan vioactive. Ik heb namelijk ook de body battery.
ik had m pas nadat ik LC kreeg. Heb m nu 4 weken.
ik kom soms wel en soms niet in blauwe gedeelte wanneer ik slaap. Ligt er erg aan hoeveel stress ik heb overdag. Ik zit zelden op 100% als ik opsta. Plus dat ik me vaak beter voel als ik met 60% opsta dan met 100%
ik vraag me dus al 4 wkn af of het wel zo accuraat is.
Goedemiddag, eindelijk weer even tijd voor een berichtje
Wat hebben jullie veel geschreven, ga proberen af en toe weer een stukje te lezen.
Ik zit sinds een paar dagen in mijn nieuwe woning, nog niet klaar maar blij dat ik niet steeds meer op en neer hoef en dat de tijdsdruk weg is.
Verhuizen en LC, is een slechte combi, mijn gezondheid heeft een flinke klap gekregen.
Vind het vooral confronterend dat ik sinds LC, zo slecht kan omgaan met stress. Complete paniek, trillen en het gevoel flauw te vallen. Ook zijn veel oude klachten weer terug, draaierig, duizelig, pijnlijke spieren/handen, hoofdpijn, slecht slapen, tintelingen het hele riedeltje 
Helaas ook afgevallen, nooit zwaar geweest maar zag vanmorgen dat ik net onder de 55 kilo zit dat is echt te weinig. Nu val ik altijd al af van stress, maar soms dacht ik door alle drukte niet aan eten. De komende tijd rust en tijd voor mezelf, de rest komt wel.
Maar... wat is het een fijne plek om te wonen, de woning is licht met grote ramen, een fijn balkon, en een mooie omgeving om in te wandelen 
Yumi, wat naar dat je gezondheid zo'n klap heeft gehad. Hoop dat dat snel weer beter gaat.
Je nieuwe woning klinkt wel echt heerlijk.
@Stokstaart ik zie de cijfers die het horloge geeft ook niet echt als harde cijfers, vooral als een manier om te zien waar ik te veel energie laat weglopen en wanneer ik fysiek te veel doe. Bij een moe hoofd kan ik dat namelijk makkelijker voelen. Bij fysieke klachten twijfel ik altijd of het ook echte klachten zijn of dat ze ontstaan omdat ik te bang ben om te veel te doen, maar dat ik het eigenlijk wel kan. Ik hoop dus vooral mijn eigen lichaam zo beter te gaan begrijpen en grote kans dat ik dan op andere cijfers uitkom die voor mij een graadmeter zijn dan anderen.
Vandaag weer gewerkt. Was fijn en veel te kort. Wel nog heel erg chaotisch allemaal. Er is de laatste maanden veel veranderd op mijn werk, waardoor ik bijvoorbeeld een taak krijg toegewezen die ik door de veranderingen toch niet kan doen. Vooral omdat nog niet alle afspraken rondom die veranderingen op papier staan en veel ook pas aldoende naar boven komt. Heel handig dus 😂 maargoed dat gaf ook weer excuus om te beeldbellen met collega's en naast overleggen beetje bij te kletsen. En ik heb goede hoop dat mijn takenpaket in de loop der tijd vanzelf duidelijker wordt. En het positiefste is dat ik wel weer met een glimlach afsloot