Voorleesboekjes voor enig kind

Ik ken eigenlijk geen mensen die openlijk zo worstelen met het hebben van meerdere kinderen. Je hoeft helemaal niet alle ruzies op te lossen, lekker zelf laten doen. Die ouders worden waarschijnlijk moe van het helikopteren. Bij agressie van het ene kind naar het andere kind lijkt het me sterk dat dat agressie probleem zich enkel uit naar dat ene kind en er verder geen problemen zijn. Daarbij kun je dat ook moeilijk voorspellen vooraf en weet je niet wat er in een andere situatie was gebeurd.

Vakanties, merkkleding, huis...het is ook maar net wat je belangrijk vindt. Er zijn ook genoeg gezinnen die met vijf kinderen in een flatje wonen. Eigenlijk zijn we gewoon best wel verwend geworden. We vinden het tegenwoordig zielig als een kind geen eigen kamer heeft en op vakantie gaan is een recht en er zijn zelfs stichtingen voor mensen die dat niet kunnen betalen. In de tijd dat mijn ouders jong waren ging vrijwel niemand op vakantie.

Mijn ouders vonden ook dat ik moest verhuizen als er kinderen zouden komen. En zeker bij meer dan één, maar ik heb zelf zoiets van 'ze hebben het maar te doen met wat we hebben'. Dochter heeft de grootste slaapkamer, daar hadden best twee of drie kinderen kunnen slapen. Minder vakanties/uitjes had ik er wel voor over gehad. Neemt niet weg dat we wel van die luxe profiteren nu de situatie is zoals die is.

MamaE schreef op 30-10-2022 om 09:26:

Ik ken eigenlijk geen mensen die openlijk zo worstelen met het hebben van meerdere kinderen. Je hoeft helemaal niet alle ruzies op te lossen, lekker zelf laten doen. Die ouders worden waarschijnlijk moe van het helikopteren. Bij agressie van het ene kind naar het andere kind lijkt het me sterk dat dat agressie probleem zich enkel uit naar dat ene kind en er verder geen problemen zijn. Daarbij kun je dat ook moeilijk voorspellen vooraf en weet je niet wat er in een andere situatie was gebeurd.

Vakanties, merkkleding, huis...het is ook maar net wat je belangrijk vindt. Er zijn ook genoeg gezinnen die met vijf kinderen in een flatje wonen. Eigenlijk zijn we gewoon best wel verwend geworden. We vinden het tegenwoordig zielig als een kind geen eigen kamer heeft en op vakantie gaan is een recht en er zijn zelfs stichtingen voor mensen die dat niet kunnen betalen. In de tijd dat mijn ouders jong waren ging vrijwel niemand op vakantie.

Mijn ouders vonden ook dat ik moest verhuizen als er kinderen zouden komen. En zeker bij meer dan één, maar ik heb zelf zoiets van 'ze hebben het maar te doen met wat we hebben'. Dochter heeft de grootste slaapkamer, daar hadden best twee of drie kinderen kunnen slapen. Minder vakanties/uitjes had ik er wel voor over gehad. Neemt niet weg dat we wel van die luxe profiteren nu de situatie is zoals die is.

Ach zo openlijk worstelen ze niet maar je hoort het tijdens de gesprekken he. Dan zeggen ze o wacht hebben L is nu bij M dat moet ik even in de gaten houden dat kan mis gaan. Of dochter R vraagt aan het moeder of B binnen blijft als zij met vriendje Q buiten gaat spelen. 

Natuurlijk kun je heel veel kinderen in een huis proppen, stapelbedden een tweedeurs kast samen te delen aan zomer en winterkleding bij elkaar en geen privacy. Het is maar wat je je kinderen gunt. Twee huizen verder heb je inderdaad 3 kinderen in het huis waar wij ook in zitten onze gezamelijke buren klagen weleens over de herrie van ruzie makende kinderen dat kunnen wij ons voorstellen want wij horen die herrie ook, en onze directe buren horen wij zelden.

Wij zijn juist niet van de merkkleding een dure apparatuur maar af en toe erop uit vinden we heerlijk.

Mijn zus en ik hadden vroeger ook best veel speelgoed dat van ons samen was. Sowieso spelletjes, maar ook wel andere dingen. Als je bijvoorbeeld een bal of een doos lego, knutselspullen, een step of zoiets koopt, waarom zou dat specifiek voor één kind zijn? Kunnen ze prima delen.

Merkkleding en allerhande apparatuur is ook niet zo ons ding. Wel uitjes, weekendjes weg, dat soort luxe. Maar ik zou daar geen kinderwens voor opgeven. 

Mijn zoon is ook enigst kind en hij heeft een broer of zus nooit gemist. Ik heb zelf nogal wat problemen gehad met een broer van mij en dan zegt mijn zoon van ik ben blij dat ik dat gezeik niet heb. Wij zijn wel veel luxer gaan leven toen bleek dat het maar bij 1 kind zou blijven en dat is ook weer fijn. ( heb 5 miskramen gehad). Achteraf had ik het eigenlijk niet anders gewild. 

MamaE schreef op 30-10-2022 om 09:47:

Mijn zus en ik hadden vroeger ook best veel speelgoed dat van ons samen was. Sowieso spelletjes, maar ook wel andere dingen. Als je bijvoorbeeld een bal of een doos lego, knutselspullen, een step of zoiets koopt, waarom zou dat specifiek voor één kind zijn? Kunnen ze prima delen.

Merkkleding en allerhande apparatuur is ook niet zo ons ding. Wel uitjes, weekendjes weg, dat soort luxe. Maar ik zou daar geen kinderwens voor opgeven.

Natuurlijk kun je speelgoed ook delen. Maar niet als je specifiek iets koopt voor 1 kind. Of deelden jullie altijd al het speelgoed? Wij thuis niet nl broer en ik hadden gelukkig ook nog ons eigen speelgoed. Altijd alles delen is ook niet leuk. 

Battle-Royale schreef op 30-10-2022 om 07:58:

[..]

Buiten dat zie ik ook vaak dat er in meer kinderen gezinnen overal op beknibbeld moet worden en de ouders altijd moe zijn en geleefd worden door die kinderen. In mijn dorp zie je heel vaak gezinnen waar ze in 4-5 jaar drie kinderen hebben gekregen, dat lijkt me dus echt drama.

Waarom gebruikje opeens om je punt te maken een dérde kind? Daar gaat het niet over!

PinkFlower schreef op 30-10-2022 om 10:00:

[..]

Natuurlijk kun je speelgoed ook delen. Maar niet als je specifiek iets koopt voor 1 kind. Of deelden jullie altijd al het speelgoed? Wij thuis niet nl broer en ik hadden gelukkig ook nog ons eigen speelgoed. Altijd alles delen is ook niet leuk.

Bijna alles was van ons samen of werd door beiden gebruikt als zodanig. Alleen knuffels niet. Poppen en barbies gaven we niks om. We speelden ook heel veel samen en het leeftijdsverschil was klein. Ik heb daar juist hele goede herinneringen aan.

Mijn neven hadden zoveel lego en playmobil, echt hun hele kelder lag ermee vol. Dat was niet meer uit elkaar te houden als 'van X' en 'van Y' en 'van Z'. 

Wij kregen voor sinterklaas ook wel cadeaus voor ons samen, een spel bijvoorbeeld. Doen mijn ouders nog steeds voor bij hun thuis. Een spel voor alle kleinkinderen dat ze dan bij opa en oma kunnen spelen. 

Battle-Royale schreef op 30-10-2022 om 09:20:

[..]

Ik denk dat teveel kleine kinderen vaker de oorzaak is van altijd moe zijn dan wat anders. En waarom moeten mensen die bewust voor 1 kind kiezen zich verantwoorden over het waarom? Ik lees mensen die meer kinderen willen hun keuze ook niet verantwoorden.

Onzin, bij meer dan 2 is het ook vaak gezeik... milieu enzo. En jij dringt je mening hier wel heel hard door. Ben je aan het compenseren?

PinkFlower schreef op 30-10-2022 om 09:36:

[..]

Nee hoor. Misschien even voor jezelf spreken? Jij ziet blijkbaar alleen de nadelen van 1 kind. Maar dat komt door jou opvoeding. Ik zie echt wel de voor en nadelen van beide situaties.

En beknibbeld worden. Nou op genoeg. Nee natuurlijk draait het niet alleen om materialisme maar kinderen houden van speelgoed. Geef je kind 1 iets moet je kind 2 t/m 4 ook iets doen. Uitjes kunnen minder vaak want entree voor alle kinderen. Verschillende clubjes kosten met meerdere kinderen per maand ook gewoon veel meer.

Nee hoor ik zie bij beiden voor en nadelen. Ik bedoel het anders, dus was misschien niet duidelijk.  Neem het voorbeeld van speelgoed; de een ervaart dat als beknibbelen als je bij meerdere kinderen minder vaak iets koopt, de ander die meer kinderen heeft ervaart dat als positief; leren delen, samen spelen. Ik kreeg vroeger ook meer speelgoed dan anderen en was daar zeker blij mee, maar het was ook nodig omdat je vaak jezelf moet vermaken.

Bij uitjes precies zo, een uitje met meer kinderen is een stuk duurder dus dan ga je wellicht minder vaak, maar levensgeluk hangt niet af van de hoeveelheid uitjes. Tenzij je zo arm bent dat er nooit iets kan maar dat is weer een ander verhaal. Clubjes, ik zat vroeger inderdaad op meer clubjes wat ook wel nodig was voor de sociale contacten. Bij mijn kinderen leeft die wens veel minder omdat ze het leuk met elkaar hebben.

Beide groepen kampen met vooroordelen en cliches; als je 1 kind hebt vinden mensen het zielig, zal wel verwend worden, kan het wel delen etc. En heb je meer kinderen krijg je weer opmerkingen; kinderen hebben zeker vaak ruzie, krijgen ze wel genoeg aandacht, kun je dat wel betalen etc. 

Zoals gezegd beiden hebben voor en nadelen maar lees bv dit forum, velen met 1 kind noemen alleen de voirdelen terwijl er ook nadelen zijn.

Wat voor nadelen hebben we het over?

PinkFlower schreef op 30-10-2022 om 10:00:

[..]

Natuurlijk kun je speelgoed ook delen. Maar niet als je specifiek iets koopt voor 1 kind. Of deelden jullie altijd al het speelgoed? Wij thuis niet nl broer en ik hadden gelukkig ook nog ons eigen speelgoed. Altijd alles delen is ook niet leuk.

Hier krijgen ze speelgoed met Sint, rapporten en hun verjaardag. De rest van het jaar kunnen ze iets kopen van hun zakgeld. Maar dat had ik ook zo gedaan als ik 1 kind had gehad. Altijd alles delen is inderdaad niet leuk dus ze hebben ook zeker eigen speelgoed. Maar kiezen er ook vaak voor om dingen samen te vragen.

Gingergirl schreef op 30-10-2022 om 10:28:

[..]

Nee hoor ik zie bij beiden voor en nadelen. Ik bedoel het anders, dus was misschien niet duidelijk. Neem het voorbeeld van speelgoed; de een ervaart dat als beknibbelen als je bij meerdere kinderen minder vaak iets koopt, de ander die meer kinderen heeft ervaart dat als positief; leren delen, samen spelen. Ik kreeg vroeger ook meer speelgoed dan anderen en was daar zeker blij mee, maar het was ook nodig omdat je vaak jezelf moet vermaken.

Bij uitjes precies zo, een uitje met meer kinderen is een stuk duurder dus dan ga je wellicht minder vaak, maar levensgeluk hangt niet af van de hoeveelheid uitjes. Tenzij je zo arm bent dat er nooit iets kan maar dat is weer een ander verhaal. Clubjes, ik zat vroeger inderdaad op meer clubjes wat ook wel nodig was voor de sociale contacten. Bij mijn kinderen leeft die wens veel minder omdat ze het leuk met elkaar hebben.

Beide groepen kampen met vooroordelen en cliches; als je 1 kind hebt vinden mensen het zielig, zal wel verwend worden, kan het wel delen etc. En heb je meer kinderen krijg je weer opmerkingen; kinderen hebben zeker vaak ruzie, krijgen ze wel genoeg aandacht, kun je dat wel betalen etc.

Zoals gezegd beiden hebben voor en nadelen maar lees bv dit forum, velen met 1 kind noemen alleen de voirdelen terwijl er ook nadelen zijn.

Mooi gezegd. Helemaal mee eens. Zeker ook dat laatste! Zeer ergerlijk. Ja ik heb er 2. 2,5 jaar ertussen. Als het aan mij lag ruim een jaar minder maar daar was de natuur het niet mee eens. Zeer verschillend, ook nu ze volwassen zijn gaan ze niet gezellig met elkaar om maar ik weet dat ze blij zijn dat ze niet enigstkind waren. Ik zou nooit zeggen dat er alleen maar voordelen zijn maar je punt maken omdat je 2 gezinnen kent waar 1 kind vd 2 agressief is slaat nergens op.