Patrik
03-12-2024 om 01:10
Oudste zoon heeft gebroken met zijn ouders en beinvloed broer en zus
we hebben een gezin met 3 volwassen kinderen 2 zonen van 32 en 38 j en een dochter van 34j allen al jaren uit huis. Moeder heeft sinds een tiental jaren een drankprobleem . Drie jaar geleden heeft de oudste zoon een nieuwe relatie begonnen. 2 jaar geleden is hij nog naar het kerstfeest van 2022 geweest met nieuwjaar is hij niet meer langsgeweest. Enkele maanden later heb ik (vader) hem nog gesproken hij wou niet meer naar huis komen omwille van het drankprobleem van zijn moeder. Woorden zijn er nooit geweest, onze kinderen zijn vrij zelfstandig opgevoed en in alles wat ze onderneemden aangemoedigd, ze hebben mogen studeren wat ze wilden en zolang ze wilden. Toen ze werkten hebben ze niets moeten afgeven zodat ze konden sparen, ze zijn zolang mogen blijven thuis wonen als ze wilden hij is pas op28j leeftijd zelfstandig gaan wonen zijn broer en zus respectievelijk op 26 en 25 j leeftijd. Vrienden en vriendinnetjes werden steeds met open armen ontvangen mochten blijven slapen en meeeten...nooit geen probleem over gemaakt. In de periode voorafgaand aan zijn breuk zijn er in gezinsverband verschillende gesprekken geweest met mijn vrouw maar ze wil het probleem niet inzien. In de zomer volgend op zijn breuk heb ik hem een laatste keer gesproken hij beweerde nog altijd dat de drank aan de oorzaak ligt van de breuk. Begin 2024 erft mijn vrouw een aanzienlijke som geld. Ze wil een schenking doen aan de kinderen en stuurt ze alle drie een mailtje. Via onze dochter laat hij weten dat de schenking voor hem niet hoeft en dat hij het als omkoperij ervaart hij weet ook onze dochter zo ver te krijgen dat ze resoluut de schenking weigert. Om onenigheid te vermijden hebben we dan maar besloten om van de schenking af te zien voor de jongste zoon. De relatie tussen onze dochter en mijn vrouw is ook redelijk koel geworden en beperkt zich tot het hoogst noodzakelijke. Een maand geleden heeft de oudste via zijn broer de sleutel die hij nog steeds in bezit had teruggegeven een gebaar dat ik ervaar als een definitieve breuk. Berichtjes met kerst, nieuwjaar, verjaardag of moederdag stuurt hij niet meer naar zijn moeder. Op mijn verjaardags- kerst- en nieuwjaarswensen aan hem heeft hij nog kort geantwoord. Mijn verjaardag was hij ook niet vergeten met een what's app berichtje maar een vaderdag kon er niet meer af. Binnenkort is het zijn verjaardag ik zal hem zeker mijn wensen doorsturen evenals voor kerst en nieuwjaar. Hoe is het mogelijk om je ouders allebei zo te laten vallen zonder dat er woorden gevallen zijn zonder ruzie zonder dat er aanleiding toe is behalve het drankprobleem van zijn moeder. Facebook berichten van ons worden nooit door hem geliked terwijl de berichten van zijn schoonouders steevast altijd een like van hem krijgen. Ik ben er gewoon kapot van, ligt zijn nieuwe vriendin aan de basis van alles of is het zijn eigen beslissing.Hoe kan je je moeder zo laten vallen zonder dat ze je ooit een strobreedte in de weg gelegd heeft, hoe kan je een schenking van je eigen ouders weigeren en je broer en zuster proberen in je verhaal mee te trekken. En toch moest hij morgen voor de deur staan we zouden hem allebei met open armen ontvangen.
Max88
04-12-2025 om 18:25
Euphoria schreef op 04-12-2025 om 17:54:
[..]
Het kruipen in die slachtofferrol is juist een van de dingen die mij laat volharden in mijn keuze afstand te nemen van mijn verwekkers.
wanneer ik deze reactie en andere reacties van jou lees krijg ik kippenvel. Kippenvel vanuit een soort allergische reactie.
jammer dat de kinderen naast een verslaafde moeder ook een vader hebben zonder ruggengraat. De basis voor hun is er niet. Het kaartenhuis heeft een wankele fundering. Heel knap dat ze zichzelf wel staande houden. Ik heb respect voor hen.
Dat is wel een erg lelijke reactie, inclusief die van een forummer daarboven. Ik zeg niets over jouw situatie, maar je projecteert die op een onbekende.
Je kunt dat niet vergelijken en al zou je dat willen, dan toch op een andere manier.
Stardust
04-12-2025 om 18:34
Patrik schreef op 04-12-2025 om 17:17:
[..]
bedankt Max88 ik ben blij dat jij het op deze manier verwoord hebt, eindelijk iemand die inziet wat hier echt gaande is en niet alleen verwijten naar mijn hoofd slingert.
Kerel, er zijn tientallen empathische berichten geschreven. Je doet er alleen minder dan niks mee en graaft je steeds verder in. Als je wil dat er iets verandert, heb je de sleutel in handen.
snoepjeharibo22
04-12-2025 om 18:38
Euphoria schreef op 04-12-2025 om 17:54:
[..]
Het kruipen in die slachtofferrol is juist een van de dingen die mij laat volharden in mijn keuze afstand te nemen van mijn verwekkers.
wanneer ik deze reactie en andere reacties van jou lees krijg ik kippenvel. Kippenvel vanuit een soort allergische reactie.
jammer dat de kinderen naast een verslaafde moeder ook een vader hebben zonder ruggengraat. De basis voor hun is er niet. Het kaartenhuis heeft een wankele fundering. Heel knap dat ze zichzelf wel staande houden. Ik heb respect voor hen.
Hard maar de realiteit ...
Moree
05-12-2025 om 04:41
Patrik schreef op 04-12-2025 om 17:17:
[..]
bedankt Max88 ik ben blij dat jij het op deze manier verwoord hebt, eindelijk iemand die inziet wat hier echt gaande is en niet alleen verwijten naar mijn hoofd slingert.
Het is allemaal heel moeilijk.
Patrick: jij en je kinderen zijn allemaal reaktief naar elkaar. Je reageert als het ware continu op elkaars gedrag vanuit ego.
En het ego in ieder mens is sterk en lastig om te veranderen. Iedereen bekijkt dingen vanuit z’n eigen positie.
Wil je verandering zien? Dan moet je uit een bepaald stuk van jezelf stappen en bereid zijn een opening te creeren.
Door telkens de wil en werkelijke wens te hebben dat de situatie gaat veranderen. En dat je vanuit daar bereid bent om anders te reageren op de situatie.
En vanuit een openheid het stukje van Meesje (van 2/12/25) nog eens een keer lezen, als je er de rust voor hebt.
Je hoeft het niet aan te nemen, er iets mee te doen direkt.
Gewoon een keer lezen. En achteraf je gevoelens van turmoil erover bekijken, observeren.
Want ons wezen zit vol verzet. Verzet om onze oude patronen en (al dan niet zelf) opgelegde normen kritisch te observeren.
En of alles wat we zien en ervaren wel klopt. Of dat het vooral ook veel onrust, pijn en oncomfortabelheid creert.
