Tiener zwangerschap
Waarschuwing: gevoelig onderwerp.
Mijn zoon 18 heeft zijn 17 jarige vriendin waar hij 2 maanden mee samen is bezwangerd.
Zij woont in een begeleid wonen instelling en heeft een voogd van jeugdzorg. Indien zwanger etc mag ze daar niet meer blijven wonen.
Ze zitten op een roze wolk en willen het houden. Alles voorgespiegeld wat de situatie is. En dat ze een baby nu niets te bieden hebben. Aangezien ze beiden nog op school zitten.
Nu hadden ze bedacht of ik en mijn lief hun konden helpen door bv voogdij op ons te nemen. (Als dat al kan want zij heeft immers een voogd van jeugdzorg)
En dat ze dan met zijn drieën hier zouden wonen. En hun school af zouden maken. Zoon moet laatste jaar en zou eigenlijk daarna doorleren op de universiteit. En zij moet sws nog 3 jaar.
Hoe verdrietig ook, eerlijk gezegd Zou het het beste zou zijn als ze een overtijdbehandeling doen. Want ze willen ook niet dat kind in pleeggezin terecht komt.
Heb haar gezegd dat ze moet praten met haar voogd en dat ze naar de huisarts moet gaan voor gesprek over de mogelijkheden en eventuele doorverwijzingen.
Ik vind het heel verdrietig voor hun maar ik ben gewoon bang dat dit nooit goed zal gaan.
Wachttijden sociale huur is tegenwoordig 15 jaar. Daarnaast financieel en ben gewoon bang dat er ruzie gaat komen.
Het huis is te klein en slecht geïsoleerd, mijn jongste is aan t puberen en daarbij ik ken haar ook niet goed.
Voorzie gewoon dat er spanningen en ergernissen gaan komen en dat daadwerkelijk alles op mijn en man’s schouders terecht zal komen. Hij werkt overigens 6 dagen per week dus zal t zorgen op mij neerkomen. En t financiële op mijn man zn schouders, aangezien hij nu al meer bijdraagt ivm mijn kleine wia. Ben zelf ook niet helemaal gezond.
Ben bang dat dit de relatie met mijn man zal stuk maken als ze hier komen wonen. Wij zijn 9 jaar samen, waarvan 3 jaar samenwonend. Of dat het zo fout gaat dat ik hun weg moet sturen.
Ik kan hun niet dwingen tot een keuze. Echter zo voelen hun het wel. En ik voel mij schuldig dat ik die hulp die hun nodig hebben/willen niet kan bieden.
Babyhuis voor moeder/kind is pas als het kindje geboren is en vd duur van 6 maanden. Urgentie is tegenwoordig ook niet 123. En financieel dacht mijn zoon dan zijn studiefinanciering tzt te kunnen gebruiken.
Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
Alvast bedankt voor de reacties.
Bijtje82 schreef op 02-08-2022 om 21:33:
[..]
Dat ze er vol overgave beiden voor willen gaan en zoon zijn meisje niet laat stikken.
Ze kunnen beiden een andere keuze maken, maar het meisje heeft altijd het laatste woord. Zoon zou in dat geval ook kunnen weglopen en haar laten zitten, maar dat doet hij niet.
Omdat zij beiden waarschijnlijk enkel op die roze wolk zitten, hevig verliefd en wel! Totdat de harde werkelijkheid toeslaat en er geen weg terug is. Weer een kind op de wereld geplempt zonder eerlijke start……….maar wauw, hij liet zijn meisje in ieder gavel niet in de steek 
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 21:34:
Ze kunnen de baby ook ter adoptie afstaan (evt open) of de moeder kan misschien verder begeleid wonen in een moeder en baby faciliteit en de voogdij met de vader delen zodat hij ook kan studeren. Er zijn zoveel mogelijkheden met de juiste ondersteuning. Maar doen alsof dit een normale situatie is tussen twee volwassenen is in ieder geval niet de oplossing, want zij hebben al laten zien dat zij geen volwassen idee hebben over de toekomst.
Wie doet dan of dit een normale situatie is . ik lees het niet . Ik lees wel mededogen en tips
Roos55 schreef op 02-08-2022 om 21:42:
[..]
Wie doet dan of dit een normale situatie is . ik lees het niet . Ik lees wel mededogen en tips
Sommigen denken kennelijk dat als je niet heel hard Ach en Wee roept, je de problemen ontkent
Ik denk dat jij gelijk hebt Temet. De truc om de voogd niet de waarheid te vertellen en de voogdij bij oma onder te brengen is vast niet bij toeval bedacht.
Kersje schreef op 02-08-2022 om 21:36:
[..]
Omdat zij beiden waarschijnlijk enkel op die roze wolk zitten, hevig verliefd en wel! Totdat de harde werkelijkheid toeslaat en er geen weg terug is. Weer een kind op de wereld geplempt zonder eerlijke start……….maar wauw, hij liet zijn meisje in ieder gavel niet in de steek
Ja en? Ik vind het altijd zo'n gezeur. Er is van heel veel stelletjes ver boven de minderjarigheidsgrens die beter niet aan kinderen hadden begonnen. Maar kom op zeg, het is niet dat het kind of de jonge ouders nu ineens kansloos zijn.
Mag het meisje een eigen keuze hebben? En mag de zoon dan aub voor zichzelf bepalen of hij in het leven van zijn kindje wil zijn.
Ja ze zijn jong en zullen nog heel wat obstakels tegenkomen. Maar doe aub niet alsof dit het einde van hun leven is.
Als mijn 17 jarige dochter zwanger thuis zou komen zou ik ook even schrikken. Maar ik zou haar bij elke keuze steunen. Zou haar alle opties aanreiken, maar zeker niet aandringen op abortus. Er zijn zoveel schrijnende verhalen van gedwongen abortussen. Aandringen is ook dwingen..
Het verschil is dat dit meisje geen ouders heeft om bij thuis te komen. Zij heeft een voogd en ambulante begeleiding die die rol vervullen en die vermijdt zij. Zij vermijdt hulp en begeleiding.
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 20:49:
[..]
Ze heeft de aandoening waarvoor zij een begeleid wonen indicatie heeft gekregen van de WMO. Misschien is het tijd dat TO wat meer interesse gaat tonen in wat er om haar heen gebeurt, zodat zij dit soort dingen weet.
Onder de 18 val je onder Jeugdwet, niet WMO (volgens onze gemeentesite). Ze hoeft dus geen WMO indicatie te hebben.
Viva-amber schreef op 02-08-2022 om 21:46:
Het verschil is dat dit meisje geen ouders heeft om bij thuis te komen. Zij heeft een voogd en ambulante begeleiding die die rol vervullen en die vermijdt zij. Zij vermijdt hulp en begeleiding.
Nee hoor
Ze gaat naar de huisarts
Ik denk dat Fiom inderdaad een heel goede is om naartoe te gaan. De huisarts zal daar mogelijk ook naar verwijzen. Zij kunnen voorlichten, maar zullen niet sturen richting een bepaalde keuze. En zeker als je dat als ouder zelf lastig vindt, omdat je hoopt dat ze voor aborteren kiezen, lijkt me dat heel belangrijk. Een abortus ondergaan terwijl je er zelf niet achterstaat, kan blijvende impact hebben. En is daarmee, in elk geval voor de vrouw, waarschijnlijk niet de beste keuze. Ik schrok ook wel van alle mensen die menen dat baas in eigen buik maar éen kant op werkt. De enige goede reden om een abortus te ondergaan, is dat je hier zelf achterstaat.
TO, wat een heftige situatie, zeg.
Je schrijft dat je rond gaat vragen of iemand woonruimte heeft. Besef je dat je hiermee al (ongevraagd?) dingen gaat regelen voor hen? Is het niet beter, als ze het kind willen houden om zelf dingen te gaan regelen? Zij willen het kind, laat de verantwoording ook bij hen. Nu ben je al dingen aan het overnemen. Dat zal hen de gedachte geven: Jij regelt het wel, en hierdoor zullen ze mogelijk veel meer van je verwachten. Want je zegt dan wel dat het niet bij jou kan, maar als jij nu dingen naar je toetrekt, zullen zij denken dat het niet zo'n vaart gaat lopen met je uitspraken dat je hen niet gaat helpen en dat zij niet bij je kunnen wonen.
Vrijevlinder schreef op 03-08-2022 om 02:50:
TO, wat een heftige situatie, zeg.
Je schrijft dat je rond gaat vragen of iemand woonruimte heeft. Besef je dat je hiermee al (ongevraagd?) dingen gaat regelen voor hen? Is het niet beter, als ze het kind willen houden om zelf dingen te gaan regelen? Zij willen het kind, laat de verantwoording ook bij hen. Nu ben je al dingen aan het overnemen. Dat zal hen de gedachte geven: Jij regelt het wel, en hierdoor zullen ze mogelijk veel meer van je verwachten. Want je zegt dan wel dat het niet bij jou kan, maar als jij nu dingen naar je toetrekt, zullen zij denken dat het niet zo'n vaart gaat lopen met je uitspraken dat je hen niet gaat helpen en dat zij niet bij je kunnen wonen.
Inderdaad, Als ze zo graag dat kindje willen houden laat ze het zelf dan oplossen. Iedereen komt hier met zn mening dat het wel goed komt. Ja, alleen als andere die niet verantwoordelijk voor het kind zijn het oplossen. De enige mensen die verantwoordelijk voor het kind zijn, zijn de volwassen vader van het kind en de voogd. Dat meisje van 17 is een kind die in bescherming genomen moet worden. TO jij hoeft niks te regelen. Je kan je zoon advies geven maar thats it.
Voor je het weet gaat de relatie uit en moet jij het kind zelf opvoeden. Omdat die twee geen tijd ervoor hebben.
Het 17 jarige meisje kan hier niets aandoen, zij is nog maar een kind. Jouw zoon en de voogd zijn de volwassenen (en verantwoordelijk voor haar) zij moeten beter weten en zij moeten maar alles regelen als ze het kind willen houden.
Mona-xxx schreef op 03-08-2022 om 07:23:
[..]
Inderdaad, Als ze zo graag dat kindje willen houden laat ze het zelf dan oplossen. Iedereen komt hier met zn mening dat het wel goed komt. Ja, alleen als andere die niet verantwoordelijk voor het kind zijn het oplossen. De enige mensen die verantwoordelijk voor het kind zijn, zijn de volwassen vader van het kind en de voogd. Dat meisje van 17 is een kind die in bescherming genomen moet worden. TO jij hoeft niks te regelen. Je kan je zoon advies geven maar thats it.
Voor je het weet gaat de relatie uit en moet jij het kind zelf opvoeden. Omdat die twee geen tijd ervoor hebben.
Het 17 jarige meisje kan hier niets aandoen, zij is nog maar een kind. Jouw zoon en de voogd zijn de volwassenen (en verantwoordelijk voor haar) zij moeten beter weten en zij moeten maar alles regelen als ze het kind willen houden.
Je praat erover alsof het iets slechts is, dat kind is haar kleinkind he?
Een zoon van 18 zie ik ook nog niet als volwassen
Succes bij de huisarts
Gaan jij en zoon mee ?
Dat kind bestaat nog niet. De embryo wòrdt haar kleinkind, als het uitgroeit tot een kind.
Best kans dat het allemaal wel soort van open pootjes terecht komt. Maar er komen nog heel veel nieuwe kansen op een kind, elke maand opnieuw. Ik denk dat het zowel voor kind als voor de ouders een gelukkiger leven geeft als ze een andere kans aangrijpen.