Extreem slechte slaper, we weten het niet meer
Al vanaf dat Storm een baby was is hij een slechte slaper. Regelmatig uren met hem bezig geweest om hem in slaap te krijgen en ontelbare keren 's nachts het bed uit. Hij heeft nog nooit doorgeslapen en wordt ontzettend vaak wakker. Ook al hij bij ons in bed ligt. Een goede nacht voor ons is als hij 3-4 x wakker wordt, maar dat komt zelden voor.
Hij is nu 13,5 maand. Hij gaat in de avond naar zijn bedje op zijn kamer. Dan is hij tegenwoordig vaak binnen een half uur/uur in slaap. We leggen hem weg, hij gaat staan, dan laten we hem even huilen, troosten hem, laten hem huilen, troosten, etc. tot hij slaapt.
Soms slaapt hij 2/3 uur achter elkaar door, maar vaak is hij elke 3 kwartier wakker. Dan is het ook direct staan en brullen tot we hem troosten/wiegen. Als wij naar bed gaan nemen wij hem bij ons in bed, maar ook dan is hij tegenwoordig letterlijk elke drie kwartier wakker.
Hij lijkt niet zelfstandig in slaap te kunnen vallen. Zelfs als hij bij ons in bed ligt heeft hij de borst nodig of dat hij is slaap wordt gewiegd. Hij wordt dan ook gewoon huilend wakker.
Nu is het sinds kort ook nog eens dat hij soms ineens een uur/anderhalf wakker is?
Ik krijg vaak de vraag of het misschien iets medisch is. Maar het gekke is; als hij tegen de ochtend aan het jammeren/huilen is, en dan wordt hij ineens écht wakker en dan is het direct een dikke smile en spelen en helemaal blij. Daar zit nog geen 10 seconden tussen.
Wat moeten we nou doen? We zitten met de handen in het haar en het is ook niet positief voor onze relatie.. 
MMcGonagall schreef op 11-03-2024 om 22:48:
[..]
Ik kwam wel, eerste keer na 10 minuten, tweede keer na een kwartier en daarna vielen ze dan meestal wel in slaap. Mijn oudste was een huilbaby, kilometers heb ik met haar rondgelopen en slapen deed ze alleen op schoot of liggend op mij. Toen ik er op een gegeven moment zelf doorheen zat, heb ik haar in bed gelegd en ben op de bank in slaap gevallen. Toen ik een uur later wakker schrok, bleek ze heerlijk te slapen. Zij had dus gewoon een kwartiertje huilen nodig om in slaap te kunnen vallen en met al ons rondgeloop en gewieg gaven we haar juist extra prikkels.
Maar goed, je moet dus doen wat bij je past. Ik voel me geenszins schuldig of een slechte ouder omdat ik ze wel heb laten huilen. Ik ben zelf aan mijn rust gehecht, dus van jarenlang elke avond bij het bed gaan zitten zou ik echt niet blij worden. Wij zijn dan ook niet van die snelle inslapers, ik heb zelf ook wel meer dan een kwartier nodig.
Een klein kind heeft geen tijdsbesef natuurlijk. Dus die weet niet dat het maar 10 fo 1t minuten zijn.
Ik ben ook aan mijn rust gehecht, maar heb liever kinderen die fijn in slaap vallen dan net dat kwartiertje extra tijd.
BritgetJones007 schreef op 12-03-2024 om 06:26:
maar nogmaals: ga eerst langs de huisarts. Het kan namelijk met oogproblemen samenhangen.
Of bijvoorbeeld adhd, ook omdat je schrijft gelijk wakker 's ochtend enz
Maar mocht het adhd zijn, gaan ze dat natuurlijk met 1 nog niet diagnosticeren.
Hier blijkt er ook adhd van toepassing te zijn waarschijnlijk trouwens maar had dat nooit aan het slechte slapen gekoppeld.
BritgetJones007 schreef op 12-03-2024 om 06:26:
maar nogmaals: ga eerst langs de huisarts. Het kan namelijk met oogproblemen samenhangen.
Of bijvoorbeeld adhd, ook omdat je schrijft gelijk wakker 's ochtend enz
Ik bedoelde oorproblemen of reflux of iets anders.
Huisarts kan ook doorverwijzen naar passende hulp
Due-scimmie schreef op 12-03-2024 om 06:37:
[..]
Een klein kind heeft geen tijdsbesef natuurlijk. Dus die weet niet dat het maar 10 fo 1t minuten zijn.
Ik ben ook aan mijn rust gehecht, maar heb liever kinderen die fijn in slaap vallen dan net dat kwartiertje extra tijd.
En dat mag.
Due-scimmie schreef op 12-03-2024 om 06:37:
[..]
Een klein kind heeft geen tijdsbesef natuurlijk. Dus die weet niet dat het maar 10 fo 1t minuten zijn.
Ik ben ook aan mijn rust gehecht, maar heb liever kinderen die fijn in slaap vallen dan net dat kwartiertje extra tijd.
We hebben het hier over ernstige slaapproblemen. Niet er een keer extra uit moeten en dan weer lekker verder slapen. Het kind van to slaapt prima in maar iedere nacht om het uur bijna wakker. Dus 5, 6, 7x per nacht. En dat al zeer langdurig. Dat heeft invloed op haar gehele leven, werk, relatie en persoonlijk welzijn. Ze is al bij de arts, het cb en een slaapcoach geweest. Dan begrijp ik heel goed dat je een keer ten einde raad bent. Zelfs bij haar in bed werkt niet.
Izza schreef op 12-03-2024 om 08:53:
[..]
We hebben het hier over ernstige slaapproblemen. Niet er een keer extra uit moeten en dan weer lekker verder slapen. Het kind van to slaapt prima in maar iedere nacht om het uur bijna wakker. Dus 5, 6, 7x per nacht. En dat al zeer langdurig. Dat heeft invloed op haar gehele leven, werk, relatie en persoonlijk welzijn. Ze is al bij de arts, het cb en een slaapcoach geweest. Dan begrijp ik heel goed dat je een keer ten einde raad bent. Zelfs bij haar in bed werkt niet.
Precies. Maar dan zijn adviezen als 'laten huilen' ook echt niet behulpzaam. Het is ook heel lastig om adviezen te geven, want wat voor de een helpt, helpt voor de ander niet. Bij mij werkte ook helemaal niks, zelfs medicatie niet. Uiteindelijk is het enige wat helpt 'tijd'. Er overheen groeien. Jaren kan dit duren. Als je alles geprobeerd hebt, kun je beter investeren in manieren zoeken om dit langdurig vol te houden. Hopelijk dat het bij to niet zo lang gaat duren, maar ik heb bij mijzelf en in mijn omgeving gezien dat als de problemen zo ernstig zijn, het echt een misvatting is om te denken dat je dit patroon kunt veranderen met een paar simpele tips.
Lena55 schreef op 12-03-2024 om 09:22:
[..]
Precies. Maar dan zijn adviezen als 'laten huilen' ook echt niet behulpzaam. Het is ook heel lastig om adviezen te geven, want wat voor de een helpt, helpt voor de ander niet. Bij mij werkte ook helemaal niks, zelfs medicatie niet. Uiteindelijk is het enige wat helpt 'tijd'. Er overheen groeien. Jaren kan dit duren. Als je alles geprobeerd hebt, kun je beter investeren in manieren zoeken om dit langdurig vol te houden. Hopelijk dat het bij to niet zo lang gaat duren, maar ik heb bij mijzelf en in mijn omgeving gezien dat als de problemen zo ernstig zijn, het echt een misvatting is om te denken dat je dit patroon kunt veranderen met een paar simpele tips.
Maar soms ook wel. Mijn slechte slaper ging wel beter met 'simpele tips'. Maar niet op alle tips. Dus dat was ook zoeken. En daarna was het nog steeds geen goede slaper. Maar wel een betere. En ik werd uitgeruster en daardoor een betere moeder. Er zullen situaties zijn zoals de jouwe waarbij niks helpt. Maar er zijn ook situaties waarbij er wel dingen zijn die helpen.
Ik ben het wel met je eens dat tips soms wat voelen als kritiek. Zeker als het dan niet werkt en dat wordt afgedaan alsof jij iets fout doet; die van ons slaapt wel gewoon, je moet gewoon... Maar ook als tips wel werken en anderen dat dan weer als 'fout' bestempelen; dat zou ik noooooit doen.
Je doet het sowieso nooit goed voor iedereen. Dus zul je moeten doen wat goed is voor jou en je kind. Maar soms weet je pas wat dat is als je een aantal dingen geprobeerd hebt. En soms werkt dan inderdaad niks en moet vooral de tijd er overheen. Maar ook dat weet je pas als je iets geprobeerd hebt.
Ons kind sliep ook niet. Ze sliep als baby alleen in de wandelwagen of als ze tegen ons aan lag op de bank. Als baby had ze reflux. Daar groeide ze wel overheen, maar de onrust bleef. Wij werden er gek van en hebben van alles geprobeerd, maar dat veranderde er helaas niets aan. Op haar 7e bleek ze adhd te hebben. Ze is nu 13 en slaapt nog steeds weinig. Het is niet anders. Ze is niet moe overdag.
mijn kind was rond rond die leeftijd soms ook ineens midden in de nacht een uur wakker en dacht te kunnen gaan brabbelen en vertellen. Dat is na een paar keer weg gegaan. Was misschien gewoon een fase.
Ik heb sinds kind geboren is hem bij mij in bed gelegd, al dat slaaptrainen en laten huilen heb ik wel geprobeerd in periodes maar vond ik zo afschuwelijk en stresserend voor mezelf en kind dat ik er na een paar weken mee gestopt ben. Nu gaat 99procent van de tijd harmonieus zonder huilen en slaapt hij na het bedtijdritueel binnen een kwartier als ik hem in bed leg en ernaast lig. Als hij snachts wakker wordt wat best vaak gebeurd slaapt hij ook zo weer als ik hem even aai, kusjes geef of speen terug doe of sussende dingen zeg. We hebben een bed van nu 2,30m breed dus iedereen heeft plek zat. Voordeel is dat je kind bij je is en je geen strijd hoeft te voeren elke dag met huilen en eruit erin. Misschien mist hij gewoon de nabijheid, bij mama onder de vleugel. Hij blijft vast niet tot zijn 18de bij je in bed.
Als kind naar bed gebracht is gaan man en ik in de woonkamer intiem zijn, daarna tv kijken en dan naar bed.
Izza schreef op 12-03-2024 om 08:53:
[..]
We hebben het hier over ernstige slaapproblemen. Niet er een keer extra uit moeten en dan weer lekker verder slapen. Het kind van to slaapt prima in maar iedere nacht om het uur bijna wakker. Dus 5, 6, 7x per nacht. En dat al zeer langdurig. Dat heeft invloed op haar gehele leven, werk, relatie en persoonlijk welzijn. Ze is al bij de arts, het cb en een slaapcoach geweest. Dan begrijp ik heel goed dat je een keer ten einde raad bent. Zelfs bij haar in bed werkt niet.
Ja, mijn kinderen hebben pas doorgeslapen toen ze naar school gingen. Daarnaast waren beiden bekend met nightterrors, jongste van 5 nog als dag te druk was. Drie keer per nacht wakker was jaren een goede nacht. Dus als er 's avonds bijliggen een betere nacht veroorzaakt, dan doe ik dat. En als ze 's nachts bij mij in bed kruipen en verder slapen. Ook goed. Slaap is heilig hier in huis en maakt me niet uit in welk bed dat is, ze vallen wel tegenwoordig altijd in eigen bed in slaap.
Toen ze de leeftijd van to's kind hadden lagen ze dus bij mij en was het voeden en doorslapen want slaap is heilig.
Ik geloof niet in laten huilen dus heb geen slaapcoach gebruikt. Maar acceptatie was makkelijker dan strijd. En die gedachte had ik echt niet meteen maar na een keer 2 uur bezig om baby van 6 maanden alleen te laten slapen dacht ik, voor wie doe ik dit nou. Dus sindsdien is het zolang ze slapen maakt het me niet uit waar. Want die van ons gingen ook niet zachtjes jammeren maar van 0 naar 100 in 1 seconde. Weglopen en zeggen weltrusten zorgde voor 5 keer opnieuw kind in bed leggen, met erbij liggen ben ik minder lang bezig.
Due-scimmie schreef op 12-03-2024 om 12:46:
[..]
Ja, mijn kinderen hebben pas doorgeslapen toen ze naar school gingen. Daarnaast waren beiden bekend met nightterrors, jongste van 5 nog als dag te druk was. Drie keer per nacht wakker was jaren een goede nacht. Dus als er 's avonds bijliggen een betere nacht veroorzaakt, dan doe ik dat. En als ze 's nachts bij mij in bed kruipen en verder slapen. Ook goed. Slaap is heilig hier in huis en maakt me niet uit in welk bed dat is, ze vallen wel tegenwoordig altijd in eigen bed in slaap.
Toen ze de leeftijd van to's kind hadden lagen ze dus bij mij en was het voeden en doorslapen want slaap is heilig.
Ik geloof niet in laten huilen dus heb geen slaapcoach gebruikt. Maar acceptatie was makkelijker dan strijd. En die gedachte had ik echt niet meteen maar na een keer 2 uur bezig om baby van 6 maanden alleen te laten slapen dacht ik, voor wie doe ik dit nou. Dus sindsdien is het zolang ze slapen maakt het me niet uit waar. Want die van ons gingen ook niet zachtjes jammeren maar van 0 naar 100 in 1 seconde. Weglopen en zeggen weltrusten zorgde voor 5 keer opnieuw kind in bed leggen, met erbij liggen ben ik minder lang bezig.
Maar dit is dus niet vergelijkbaar met de situatie van TO. Want haar zoon slaapt ook niet bij haar in bed en zoals je zelf zegt slaap is heilig. Ze is op omdat ze helemaal niet slaapt.
Mijn kinderen sliepen ook niet bij mij in bed. Ook niet als ik ze eerst uit de borst liet drinken. Hadden ze dat wel gedaan dan had ik het inderdaad waarschijnlijk geaccepteerd dat ze jaren lang bij ons in bed zouden slapen.
Voor mij was dat de reden om ze toch te leren doorslapen door te laten huilen (of jammeren) tot ze het leerde. Ik heb niet het idee dat mijn kinderen daar last van hebben/hadden.
Onze jongste had medische problemen waardoor het lange tijd niet lukte. Dat was ons overigens direct duidelijk dus toen ze stopte met doorslapen (want tot het ontstond sliep ze door) hebben we niet gepusht. Zodra de medische problemen opgelost waren zijn we alsnog begonnen met leren slapen. Omdat ze ouder is en zo gewend was om alleen tijdens het wiegen te slapen was dat veel moeilijker te doorbreken. En ze is nu nog geen geweldige slaper.
Due-scimmie schreef op 12-03-2024 om 06:39:
[..]
Maar mocht het adhd zijn, gaan ze dat natuurlijk met 1 nog niet diagnosticeren.
Hier blijkt er ook adhd van toepassing te zijn waarschijnlijk trouwens maar had dat nooit aan het slechte slapen gekoppeld.
Je zou je ook kunnen realiseren dat jullie het misschien wel ook niet helemaal goed aangepakt hebben. Misschien heb jij wel jaren voor niets aan dat bed gezeten. Was je er in drie nachten vanaf geweest.
Je zit nu alleen maar subtiel op de manier van McGonagall af te geven.
Storm2023 schreef op 11-03-2024 om 10:32:
[..]
We hebben best een duidelijke routine: na het eten dimmen wij de lichten mag hij nog even ravotten op de bank. Tegenwoordig klimt hij steeds van de bank en gaat heel wild spelen. Als het bijna bedtijd is krijgt hij nog even de borst van mij. Daarna doen wij hem in zijn slaapzakje, lezen hem een verhaaltje voor en krijgen pappa en mamma nog een paar kusjes voordat één van ons hem naar boven brengt. Dan doen we het zoutlampje en de witte ruis aan. Dan gaat hij zelf al in onze armen liggen en zingen wij 'slaap kindje slaap' totdat we merken dat hij lekker rustig is. Dan leggen we hem weg.
En dan..
Dan staat hij gelijk op en begint eigenlijk direct overstuur te huilen. Zodra we hem eventjes (max 30 seconden) troosten valt hij vaak direct in slaap maar zodra we hem wegleggen is het weer drama. Tussendoor laten we hem een paar minuutjes huilen. Dit doen we dan tot hij in slaap valt maar dat duurt vaak wel een half uur/uur.
Voor niemand leuk dit..
Dat wiegen als hij bij ons in bed wakker wordt is eigenlijk ontstaan sinds een paar weken. Hij wilde echt non-stop aan de borst 's nachts en dat trok mijn rug niet meer. Daarom ben ik hem gaan wiegen i.p.v. de borst en dat werkte goed. Behalve dat hij nog steeds elke keer wakker wordt en nu dus gewiegd wil worden.
Bedankt voor je advies !
Niet half slapend neerleggen. Of 20 minuten na het in slaap vallen (niet eerder, niet veel later), of niet slapend neerleggen.
Hoe zou jij het vinden als je net lekker doezeld, en je wordt opeens weggelegd?
MarvelousM schreef op 12-03-2024 om 15:50:
[..]
Je zou je ook kunnen realiseren dat jullie het misschien wel ook niet helemaal goed aangepakt hebben. Misschien heb jij wel jaren voor niets aan dat bed gezeten. Was je er in drie nachten vanaf geweest.
Je zit nu alleen maar subtiel op de manier van McGonagall af te geven.
Slaapproblemen zijn al moeilijk genoeg zonder dat je achteraf te horen krijgt dat je alles fout deed, door iemand die er niet bij was.
Zeespiegel schreef op 13-03-2024 om 07:35:
[..]
Slaapproblemen zijn al moeilijk genoeg zonder dat je achteraf te horen krijgt dat je alles fout deed, door iemand die er niet bij was.
En dat is precies wat DueScimmie deed. Niet wat ik doe.
Het is in het algemeen wel handig om achteraf naar je eigen acties te kunnen kijken en niet alleen maar te denken 'oh, perfect gedaan!'.