Extreem slechte slaper, we weten het niet meer
Al vanaf dat Storm een baby was is hij een slechte slaper. Regelmatig uren met hem bezig geweest om hem in slaap te krijgen en ontelbare keren 's nachts het bed uit. Hij heeft nog nooit doorgeslapen en wordt ontzettend vaak wakker. Ook al hij bij ons in bed ligt. Een goede nacht voor ons is als hij 3-4 x wakker wordt, maar dat komt zelden voor.
Hij is nu 13,5 maand. Hij gaat in de avond naar zijn bedje op zijn kamer. Dan is hij tegenwoordig vaak binnen een half uur/uur in slaap. We leggen hem weg, hij gaat staan, dan laten we hem even huilen, troosten hem, laten hem huilen, troosten, etc. tot hij slaapt.
Soms slaapt hij 2/3 uur achter elkaar door, maar vaak is hij elke 3 kwartier wakker. Dan is het ook direct staan en brullen tot we hem troosten/wiegen. Als wij naar bed gaan nemen wij hem bij ons in bed, maar ook dan is hij tegenwoordig letterlijk elke drie kwartier wakker.
Hij lijkt niet zelfstandig in slaap te kunnen vallen. Zelfs als hij bij ons in bed ligt heeft hij de borst nodig of dat hij is slaap wordt gewiegd. Hij wordt dan ook gewoon huilend wakker.
Nu is het sinds kort ook nog eens dat hij soms ineens een uur/anderhalf wakker is?
Ik krijg vaak de vraag of het misschien iets medisch is. Maar het gekke is; als hij tegen de ochtend aan het jammeren/huilen is, en dan wordt hij ineens écht wakker en dan is het direct een dikke smile en spelen en helemaal blij. Daar zit nog geen 10 seconden tussen.
Wat moeten we nou doen? We zitten met de handen in het haar en het is ook niet positief voor onze relatie.. 
MMcGonagall schreef op 11-03-2024 om 17:00:
[..]
Ja en dan zit je er dus nog naast als het kind 8 is. Als je dat niet erg vindt, vooral doen.
En wat is daar erg aan? Ons kind is 7. Wr nemen nog even de dag door en vervolgens valt ie binnen kwartier in slaap.
Liever dat, dan mijn kind leren dat er niemand komt als hij huilt of om hulp roept 
. Het gaat om een kind van 1 hè.
Jillz schreef op 11-03-2024 om 20:16:
[..]
Natuurlijk moet je doen wat je zelf wil. Wil je echt niet laten huilen doe dat dan niet. Toch wil ik je wel een ander perspectief meegeven. Want hoe slecht is het voor een kind als het huilt bij het inslapen en daardoor leert slapen?
Een kind leert in mijn ogen dat er toch niemand komt dus huilen geen zin heeft. Niet de boodschap die wij mee wilden geven.
Ik zou eerder kijken naar omstebeurt nacht met oordoppen op zolder of welke kamer ook verste van geluid is.
Wilmamaa schreef op 11-03-2024 om 20:47:
jonagold noemt de verzwaringsdeken als alternatief voor inbakeren. Maar je kunt op deze leeftijd ook nog inbakeren. Ik heb mijn dochter als jonge baby ingebakerd en daarna als dreumes en peuter opnieuw een flinke periode. Hiervoor ook een slaapcoach (ofzo) aan huis gehad.
Advies is om te stoppen met inbakeren zodra kind kan rollen. Dat zal een kind van 1 wel al kunnen .
Je hebt wel ook een slaaptunnel. Maar weet niet vanaf welke leeftijd dat is.
Later bleek dat mijn dochter ook enge beelden zag op het moment van in slaap vallen. Hypnagoge hallucinaties. Maar of dat bij zo'n jong kindje als je zoontje al voorkomt, lijkt me niet. Iets om in gedachten te houden voor later misschien.
Due-scimmie schreef op 11-03-2024 om 20:52:
[..]
Advies is om te stoppen met inbakeren zodra kind kan rollen. Dat zal een kind van 1 wel al kunnen
Je hebt wel ook een slaaptunnel. Maar weet niet vanaf welke leeftijd dat is.
Oh echt? Ze is nu volwassen, dus dan zullen de inzichten wel veranderd zijn? Het was op die leeftijd ook niet meer zo strak als bij een baby. Ze kon zich wel loswoelen.
MMcGonagall schreef op 11-03-2024 om 17:00:
[..]
Ja en dan zit je er dus nog naast als het kind 8 is. Als je dat niet erg vindt, vooral doen.
Als je kind zo extreem slecht slaapt zit er echt wel iets meer achter. Als wij dit advies gevolgd hadden (wat we zo vaak kregen) waren we er nooit iets mee opgeschoten. Onze zoon bleek zwaar verstandelijk beperkt. Er kan zo veel aan de hand zijn wat je nu nog niet weet.
Oh iedereen weet het zo goed vanaf de zijkant. Gewoon laten huilen. Slappeling. Niet zo moeilijk doen, in bed pleuren en klaar (letterlijk gehoord). Ik kan je zeggen...HET HELPT NIET.
Heel pittig als je erin zit, hopelijk is er wel iemand anders (dan je vriend) die kan zorgen dat ook jij af en toe een nacht door kan slapen.
Denk dat de suggestie om ook eens verder te laten kijken goed is, kindje van vriendin bleek een chronische oorontsteking te hebben waardoor liggen pijnlijk was.
Bij eigen zoon werd geen medische oorzaak gevonden, maar bleek nutrilon forte en het gebruik van een kinder verzwaringsdeken de oplossing, naast acceptatie dat hij gewoon weinig slaap nodig heeft.
Slaapt ook nu als tiener nog weinig in tegenstelling tot alle uitslapende vrienden
Maar nogmaals heftig om mee te dealen in het nu, en goed om breed te blijven zoeken naar oorzaken en oplossingen
Storm2023 schreef op 11-03-2024 om 16:16:
Jeetje wat een reacties met zoveel verschillende goede ideeën, dat helpt mij echt even er op een andere manier tegenaan te kijken. Reageren op iedereen lukt even niet maar ik heb alles gelezen en gewaardeerd
Ik vind het ontzettend moeilijk om alleen maar te dénken aan hem laten huilen.. Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet..
Ik heb niet alle reacties gelezen maar reageer even op deze.
iemand anders zei het ook al: er is niet één goede oplossing en je moet je er goed bij voelen.
Je kind borstvoeding weigeren is heel moeilijk, en past ook niet bij sommige moeders die lang voeden. Idem voor laten huilen. Er komt vanzelf een moment dat je dat wel aan kan.
Bij mijn zoon was dat met ongeveer 18 maanden. Hij was vlot qua taalbegrip en ik merkte dat hij me begreep. Hij kreeg een slaapwekker met slapend en wakker konijn. Als konijn wakker was kreeg hij borst. Als konijn sliep alleen water. Het kostte drie nachten. Gillen, wóest was hij. Uren. We gingen er regelmatig heen maar haalden hem niet uit bed en boden alleen flesje water aan. Flesje water kreeg ik naar mijn hoofd. Na 3 nachten was het over.
Hij sliep daarvoor wel veel beter dan jouw zoon hoor, maar toch ook wel vaak borst nodig ‘‘s nachts. Voor hij 18 maanden was kon ik bovenstaande niet. Ik kon het gewoon zelf niet aan.
Zijn broertje spookte minder ‘‘s nachts, die heb ik altijd op verzoek gevoed. Die had nog heel lang 1 nachtvoeding, vond ik prima (tenger mannetje).
Ik heb ze gevoed tot bijna 2 en ruim 3 jaar.
Hun oudste broer kon ik helaas maar 3 maanden voeden dus het borstverhaal speelde daar niet. Maar die had sterker dan de andere twee bij periodes problemen met alleen in slaap vallen. We wilden hem graag de nabijheid bieden die hij dan nodig had maar het werd dan juist snel erger. Toen hij 3 was, was hij erg bang. Dat werd snel erger. Ook bij ons in bed werd hij elke 45 min wakker om te checken of wij er nog waren. Dan moesten we hem ook even kort kalmeren dus wij waren ook wakker. Slopend. Ook voor hem, hij raakte oververmoeid en daardoor overdag ook steeds banger. De enige oplossing was dat hij ook ‘‘s avonds alleen moest inslapen, ook als hij bang was. Vreselijk vond ik dat. Hij was zó bang en toch lieten we hem alleen en waren we heel streng. Ook dit was binnen een week over en hij ging weer doorslapen ‘‘s nachts.
Wij moesten hier wel maanden naar toe groeien hoor….
Het klinkt alsof jij er ook doorheen moet met je zoon. Maar wanneer je daar aan toe bent is aan jou.
Mijn jongste konden we gewoon helpen als hij bang was of troost nodig had. Daar werd het nooit een gewoonte die daarna weer afgeleerd moest worden. Ieder kind is anders.
Due-scimmie schreef op 11-03-2024 om 20:50:
[..]
Een kind leert in mijn ogen dat er toch niemand komt dus huilen geen zin heeft. Niet de boodschap die wij mee wilden geven.
Ik zou eerder kijken naar omstebeurt nacht met oordoppen op zolder of welke kamer ook verste van geluid is.
Ik begrijp dat jij dat zo voelt. Maar je quote maar een deel van mijn post. Het tweede deel is namelijk dat als je het zelf niet volhoud je soms niet meer ze energie hebt om overdag de liefdevolle en geduldige moeder te zijn. En dat is wat TO schrijft dat ze het nu niet volhoud en dat er spanningen zijn in huis. Een kind voelt dat en dat is net zo min wat je een kind wilt meegeven.
Alleen TO kan inschatten wat in dit geval de beste optie. Maar het is niet zo eenzijdig dat huilen je altijd een slechte moeder maakt. Soms moet je kiezen voor de minst slechte keuze.
Wilmamaa schreef op 11-03-2024 om 20:47:
jonagold noemt de verzwaringsdeken als alternatief voor inbakeren. Maar je kunt op deze leeftijd ook nog inbakeren. Ik heb mijn dochter als jonge baby ingebakerd en daarna als dreumes en peuter opnieuw een flinke periode. Hiervoor ook een slaapcoach (ofzo) aan huis gehad. Ze maakte zichzelf steeds weer wakker door haar onrustige armbewegingen, voor haar ogen langs. Bakeren voorkwam dat. Je zag de rust neerdalen in dat koppje en lijfje als ze ingebonden was.
Dochter is altijd een slechte slaper gebleven. Bij haar bleek er later adhd achter te zitten. Maar er kan vanalles achter zitten. Soms ook iets met de nek tijdens de bevalling. Iemand anders kan daar misschien meer over vertellen.
Verzwaringsdekens mogen pas vanaf 2 jaar en dan nog is een goed advies en het gewicht belangrijk. Inbakeren wordt niet meer gedaan, dat heeft ook met de leeftijd te maken.
Hoe oud moet mijn kind zijn om een verzwaringsdeken te gebruiken?
Verzwaringsdekens kunnen vanaf een leeftijd van 2 jaar worden gebruikt. Bij jonge kinderen is het belangrijk dat je altijd overlegt met een professional voordat je een deken aanschaft. Zij kunnen je informeren over het effect van een verzwaringsdeken op je kind en het gebruik in de loop van tijd evalueren.
Due-scimmie schreef op 11-03-2024 om 20:48:
[..]
En wat is daar erg aan? Ons kind is 7. Wr nemen nog even de dag door en vervolgens valt ie binnen kwartier in slaap.
Liever dat, dan mijn kind leren dat er niemand komt als hij huilt of om hulp roept
Ik kwam wel, eerste keer na 10 minuten, tweede keer na een kwartier en daarna vielen ze dan meestal wel in slaap. Mijn oudste was een huilbaby, kilometers heb ik met haar rondgelopen en slapen deed ze alleen op schoot of liggend op mij. Toen ik er op een gegeven moment zelf doorheen zat, heb ik haar in bed gelegd en ben op de bank in slaap gevallen. Toen ik een uur later wakker schrok, bleek ze heerlijk te slapen. Zij had dus gewoon een kwartiertje huilen nodig om in slaap te kunnen vallen en met al ons rondgeloop en gewieg gaven we haar juist extra prikkels.
Maar goed, je moet dus doen wat bij je past. Ik voel me geenszins schuldig of een slechte ouder omdat ik ze wel heb laten huilen. Ik ben zelf aan mijn rust gehecht, dus van jarenlang elke avond bij het bed gaan zitten zou ik echt niet blij worden. Wij zijn dan ook niet van die snelle inslapers, ik heb zelf ook wel meer dan een kwartier nodig.
Due-scimmie schreef op 11-03-2024 om 20:52:
[..]
Advies is om te stoppen met inbakeren zodra kind kan rollen. Dat zal een kind van 1 wel al kunnen
Je hebt wel ook een slaaptunnel. Maar weet niet vanaf welke leeftijd dat is.
Dit inderdaad. En een verzwaringsdeken wordt dan weer pas aangeraden vanaf 2 jaar, dus ook daar zou ik nu nog niet mee beginnen. Hetzelfde overigens met een slaaptunnel 
De boodschap die ik wil meegeven is heel duidelijk. Als het nacht is slapen wij. Ik kon en kan precies horen als er echt wat is. En natuurlijk weet je wanneer ze ziek zijn. Maar alles daarbuiten is gewenning en een gewoonte. En langdurig slaapgebrek breekt de gemiddelde mens gewoon op. Je kind slaapt misschien overdag extra bij. Maar een volwassene kan dat maar zelden. Ik heb mensen in mijn omgeving echt gebroken zien worden door slaapgebrek. Buren zijn erdoor gescheiden en vriendin kwam met haar huilbaby in de ziektewet. Kind kon uiteindelijk opgenomen worden in het ziekenhuis waar ze een zeer strak schema hebben ingezet. Prima als er ouders zijn die iedere nacht 5+ keer uit bed gaan. Of wellicht weinig slaap nodig hebben. Of de halve nacht in een peuterbed of naast het ledikant doorbrengen. Maar dat wil of kan niet iedereen.
Natuurlijk sluit je alle medische zaken uit. Maar een gewoonte kan je doorbreken met training. Of je geeft toe aan alles wat je kind wil.
Wilmamaa schreef op 11-03-2024 om Ze maakte zichzelf steeds weer wakker door haar onrustige armbewegingen, voor haar ogen langs. Bakeren voorkwam dat. Je zag de rust neerdalen in dat koppje en lijfje als ze ingebonden was.Dochter is altijd een slechte slaper gebleven. Bij haar bleek er later adhd achter te zitten.
Heel herkenbaar dit
maar nogmaals: ga eerst langs de huisarts. Het kan namelijk met oogproblemen samenhangen.
Of bijvoorbeeld adhd, ook omdat je schrijft gelijk wakker 's ochtend enz