Thuis bevallen wel veilig?
Hallo,
Mijn vrouw is in verwachting van haar tweede kind, nu heeft zij bedacht dat ze wel thuis kan bevallen. Ik zie dat om meerdere redenen niet echt zitten en wil liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt. Maar zij ziet allerlei gedoe daarmee zoals de rit naar het ziekenhuis, wij wonen in een dorp en het dichtstbijzijnde ziekenhuis is ongeveer 20 minuten met de auto en dat vind ze te ver. En dan nog het andere kind waar we dan eerst de oppas voor moeten bellen en die moet dan nog hier heen komen.
Ik begrijp haar wel maar toch wil ik liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt omdat daar eventueel nodige medische hulp meteen voorhanden is en daarbij heb ik ook geen idee hoe een bevalling precies in z’n werk gaat dus als er iets mis gaat weet ik niet wat ik moet doen.
Iemand ervaring met een thuisbevalling? Is het wel veilig om zoiets groots thuis te doen of is het beter om gewoon in een ziekenhuis te bevallen?
Misschien is dit wat voor je/kun je hier nuttige informatie vinden:
https://www.vadercursus.nl
Ik lees hier echt terug met groeiende verbazing ...
je begint met de vraag of een thuisbevalling veilig is. Een vraag waarop je het antwoord best zelf had kunnen opzoeken of die je irl bij jullie verloskundige of huisarts had kunnen stellen. Nu steken we er hier met z'n allen tijd in om jou dat antwoord te geven. Precies hetzelfde antwoord dat je elders ook zal krijgen: je vrouw heeft geen indicatie, dus JA ze kan veilig thuis bevallen!
Die moeite van het reageren, hadden we onszelf kunnen besparen. Je lijkt alleen maar op zoek te zijn naar een manier om te voorkomen dat je vrouw thuis gaat bevallen. Terwijl die bevalling sowieso hoogstwaarschijnlijk thuis begint. De eerste uren weeën, doe je gewoonlijk thuis met zijn tweeën. Je ontkomt er niet aan. Pas daarna komt de verloskundige of vertrekken jullie naar het ziekenhuis of de kraamkliniek. Niet vantevoren. Nee, tijdens die weeën!
Ik vind het onbegrijpelijk dat je jouw paniekaanvalllen en ASS als argument gebruikt om halverwege een bevalling met je vrouw in de auto te willen stappen. Terwijl het niet nodig is en zij eigenlijk het liefst thuis blijft. Omdat jij denkt dat dat veiliger is. Je maakt iets dat met een bekende verloskundige op een vertrouwde plek kan, alleen maar gecompliceerder. Je voegt zelf stress en onzekerheid toe. Ik snap echt niet hoe je kan denken dat je meer controle hebt en het allemaal veiliger verloopt als je halverwege de bevalling met zijn tweeën naar een andere, vreemde setting vertrekt. Samen in de auto. Zonder begeleiding. Twintig minuten. Zij met weeën en jij ... euhmmm ... helemaal rustig & veilig achter het stuur?!
Sorry, maar ik vind je argumenten nergens op slaan.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen. Dat wilde ik graag, maar bleek ook nodig. Ik werd met 42 weken ingeleid. Dat werd begeleid door een gyn. Die had nog andere verloskamer met zwangeren. We verpleegkundige was ook niet de hele tijd Op mijn kamer. Vanuit de centrale post, werden wel de waardes van mij en mijn baby in de gaten gehouden. Toen dat ging piepen, stonden ze supersnel aan mijn bed. In mijn ziekenhuis was er ook 24 uur een anesthesist aanwezig voor pijnbestrijding (Die was er ook supersnel toen ik daarom vroeg). Uiteindelijk een keizersnede geworden. Dit allemaal op goede vrijdag.
170 per uur over de A7.
80 per uur over de Verlengde Hereweg.
Martiniziekenhuis, here we come.
Mazzel dat we niet geflitst of aangehouden zijn.
Poezenmeisje schreef op 15-05-2023 om 23:23:
170 per uur over de A7.
80 per uur over de Verlengde Hereweg.
Martiniziekenhuis, here we come.
Mazzel dat we niet geflitst of aangehouden zijn.
Geflitst of aangehouden worden, lijkt me nog het minst erge dat je met die idiote snelheid kan overkomen.
- knip -
Poezenmeisje schreef op 15-05-2023 om 23:23:
170 per uur over de A7.
80 per uur over de Verlengde Hereweg.
Martiniziekenhuis, here we come.
Mazzel dat we niet geflitst of aangehouden zijn.
Dat stelt TO natuurlijk ook niet echt gerust. Maar goed, hoe verstandig is het om op een forum vol moeders te vragen naar veiligheid en zekerheid rondom een bevalling.
Ik was zelf heel blij met de ziekenhuisbevalling zeker omdat de kinderarts mijn zoon op gang heeft gekregen dat kreeg de verloskundige niet voor elkaar.
Poezenmeisje schreef op 15-05-2023 om 23:23:
170 per uur over de A7.
80 per uur over de Verlengde Hereweg.
Martiniziekenhuis, here we come.
Mazzel dat we niet geflitst of aangehouden zijn.
Wij hebben met de bevalling van de tweede zoiets mogen doen met politie- begeleiding. Na de afslag van de snelweg kwamen we terecht in een politiefuik. Controle van papieren, alle chauffers blazen voor alcoholcontrole, en nog iets dat gecontroleerd moest worden. Toen man aan het blazen was had ik 2 erge weeën die ik weg moest puffen en toen zei de agent in zijn portofoon dat groene auto met kenteken xx 00 yy een vrijgeleide moest krijgen naar het ziekenhuis of zoiets en toen konden we achter een politieauto met zwaailicht en sirene snel naar het ziekenhuis. Man durfde niet eens zo hard en ik vond het ook niet fijn. Gelukkig was het maar 2 kilometer en eigenlijk geen spoed maar het was geregeld voordat we konden zeggen dat het niet hoefde.
Lollypopje schreef op 16-05-2023 om 07:46:
- quote verwijderd -
Tsja, misschien ben ik naïef, maar ik blijf hopen dat hij in gaat zien hoe absurd hij bezig is 
Zijn probleem is niet dat thuis bevallen niet veilig is, maar dat hij onterechte vooroordelen heeft en bang is de stress van een bevalling überhaupt niet te trekken. Als hij zou erkennen dat het probleem bij hemzelf ligt en niet bij de situatie, zou hij met een hele andere oplossing komen:
* Voorlichting om van die vooroordelen af te komen en zoveel mogelijk vertrouwen te krijgen.
* Luisteren naar wat degene die de pijnlijke klus moet klaren het liefst wil. Hoe prettiger zij zich voelt, hoe minder stress. Ook voor hem.
* Een back-up inschakelen zodat hij zich terug kan trekken als dat nodig is.
yette schreef op 16-05-2023 om 09:00:
[..]
Tsja, misschien ben ik naïef, maar ik blijf hopen dat hij in gaat zien hoe absurd hij bezig is
Zijn probleem is niet dat thuis bevallen niet veilig is, maar dat hij onterechte vooroordelen heeft en bang is de stress van een bevalling überhaupt niet te trekken. Als hij zou erkennen dat het probleem bij hemzelf ligt en niet bij de situatie, zou hij met een hele andere oplossing komen:
* Voorlichting om van die vooroordelen af te komen en zoveel mogelijk vertrouwen te krijgen.
* Luisteren naar wat degene die de pijnlijke klus moet klaren het liefst wil. Hoe prettiger zij zich voelt, hoe minder stress. Ook voor hem.
* Een back-up inschakelen zodat hij zich terug kan trekken als dat nodig is.
- knip -
Ik vind het mooi dat je dat doet, zelf geef ik het op, want het lijkt toch niet binnen te komen. Althans op de nuttige posts reageert hij amper. Dus het voelt zonde van mijn energie om nog pogingen te doen.
En ja hij is autist, maar dat is geen excuus om niet verder te kijken dan het plaatje in je eigen hoofd. Ook de meesten autisten zijn op dit gebied in het bezit van een prima lerend vermogen.
Ik vind wel dat ook de man zijn mening mag uitspreken. Het is voor een man ook een heel ding en ook zijn kind. Uiteraard moet de vrouw bevallen en heeft zij de zwaarste stem. Maar hij mag best zijn angsten en voorkeuren uitspreken. En juist zijn ASS is hierin iets wat meegenomen moet worden en waar rekening mee gehouden mag en moet worden. Maar dat weet zijn partner ook wel.
Ikzelf had geen voorkeur over waar bevallen en mijn man wilde heel graag ziekenhuis, ook omdat dat voor zijn gevoel veiliger voelde. Hulp is dan weldegelijk dichterbij. Achteraf werd ik medisch en maar goed ook want als ik thuis bevallen was was mijn zoon er niet meer geweest.
Infobericht: speculeren over nicks is niet toegestaan.
Poison schreef op 16-05-2023 om 09:33:
Ik vind wel dat ook de man zijn mening mag uitspreken. Het is voor een man ook een heel ding en ook zijn kind. Uiteraard moet de vrouw bevallen en heeft zij de zwaarste stem. Maar hij mag best zijn angsten en voorkeuren uitspreken. En juist zijn ASS is hierin iets wat meegenomen moet worden en waar rekening mee gehouden mag en moet worden. Maar dat weet zijn partner ook wel.
Ikzelf had geen voorkeur over waar bevallen en mijn man wilde heel graag ziekenhuis, ook omdat dat voor zijn gevoel veiliger voelde. Hulp is dan weldegelijk dichterbij. Achteraf werd ik medisch en maar goed ook want als ik thuis bevallen was was mijn zoon er niet meer geweest.
Oh, wat mij betreft, mag iedereen overal een mening over hebben! Maar ik vind er wel wat van als je jouw mening (deels) baseert op onjuiste aannames. En ik vind ook dat de mening van de een in sommige gevallen net iets belangrijker is dan die van de ander.
yette schreef op 15-05-2023 om 21:13:
Ik vind het onbegrijpelijk dat je jouw paniekaanvalllen en ASS als argument gebruikt om halverwege een bevalling met je vrouw in de auto te willen stappen. Terwijl het niet nodig is en zij eigenlijk het liefst thuis blijft. Omdat jij denkt dat dat veiliger is. Je maakt iets dat met een bekende verloskundige op een vertrouwde plek kan, alleen maar gecompliceerder. Je voegt zelf stress en onzekerheid toe. Ik snap echt niet hoe je kan denken dat je meer controle hebt en het allemaal veiliger verloopt als je halverwege de bevalling met zijn tweeën naar een andere, vreemde setting vertrekt. Samen in de auto. Zonder begeleiding. Twintig minuten. Zij met weeën en jij ... euhmmm ... helemaal rustig & veilig achter het stuur?!
Sorry, maar ik vind je argumenten nergens op slaan.
Juist om het feit dat TO hier irrationeel mee omgaat, is het natuurlijk wel degelijk heel erg belangrijk dat er aandacht aan besteed wordt. Wij kunnen we zeggen: ‘hou je kalm’ maar als dat TO niet lukt, moet daar iets mee. Stress is een essentiële factor en TO kan niet zomaar op commando zijn angst en agitatie uitzetten en in banen leiden, omdat wij vinden ‘dat het zo hoort’. Zijn vrouw is met hem getrouwd en zal in die zin hem ook moeten nemen zoals hij is en in deze situatie waarin hij veel druk ervaart, rekening moeten houden met zijn kwaliteiten en beperkingen.
Dus ik zeg nogmaals: bespreek het met de verloskundige en met je vrouw, wees oprecht, stel je kwetsbaar op. Vertel eerlijk wat je wel en niet aankan en voer serieus en reeel het gesprek over hoe de bevalling zo rustig, veilig en ontspannen mogelijk kan verlopen en wat jullie beiden daarvoor nodig hebben. Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan. Ik moet zeggen: als mijn partner en de vader van mijn kind eerlijk en kwetsbaar zou zijn over de spanning rond de bevalling, zou ik best willen overwegen In een zorgomgeving te bevallen. Het is uiteindelijk voor niemand goed als een van de ouders overloopt van de stress. Je wil toch dat het voor allebei een positieve ervaring wordt. Met dat uitgangspunt zou je het gesprek moeten aangaan.
Heb je ook begeleiding voor de ASS? Heb je het al met die persoon besproken?