Thuis bevallen wel veilig?
Hallo,
Mijn vrouw is in verwachting van haar tweede kind, nu heeft zij bedacht dat ze wel thuis kan bevallen. Ik zie dat om meerdere redenen niet echt zitten en wil liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt. Maar zij ziet allerlei gedoe daarmee zoals de rit naar het ziekenhuis, wij wonen in een dorp en het dichtstbijzijnde ziekenhuis is ongeveer 20 minuten met de auto en dat vind ze te ver. En dan nog het andere kind waar we dan eerst de oppas voor moeten bellen en die moet dan nog hier heen komen.
Ik begrijp haar wel maar toch wil ik liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt omdat daar eventueel nodige medische hulp meteen voorhanden is en daarbij heb ik ook geen idee hoe een bevalling precies in z’n werk gaat dus als er iets mis gaat weet ik niet wat ik moet doen.
Iemand ervaring met een thuisbevalling? Is het wel veilig om zoiets groots thuis te doen of is het beter om gewoon in een ziekenhuis te bevallen?
Mijn collega lag in de auto haar kind nog net niet terug te duwen...
Ik kwam (ook zwanger) op kraambezoek en ze drukte me op het hart om vooral op tijd te vertrekken naar de kraamkliniek.
Mijn tweede bevalling begon thuis. Ik had meconiumhoudend vruchtwater en moest met de ambulance naar het ziekenhuis. Met weeën de trap af en vervolgens vastgesnoerd liggen waardoor je de pijn niet goed kunt wegpuffen is geen pretje.
Ik zou niet weten waarom je met weeën vervoerd zou moeten willen worden. Elke bocht, elk hobbeltje doet pijn. Een bevalling duurt zo lang dat als jij persé een ziekenhuisbevalling wil, je vrouw dus met weeën in de auto gaat. Over troep gesproken.
Als de verloskundige onderweg naar het ziekenhuis een oproep krijgt, is ze weg want jullie worden in het ziekenhuis opgevangen. Dan heb je allemaal vreemde mensen aan het bed. Geeft niet, maar het is minder relaxed.
Het fijne van thuis is al vele keren hierboven beschreven en als het mis gaat, komt de ambulance. Jullie hebben dezelfde tijd nodig om naar het ziekenhuis te gaan als de gynaecoloog, die zit nl echt geen duimen te draaien tot er eindelijk eens iemand komt bevallen. Die moet ook opgeroepen worden. Lees je in, weet wat je moet doen als het snel gaat en de verloskundige is er niet, weet hoe je je vrouw kunt ondersteunen en hou verder gewoon je gedeisd. Je mag er toevallig bij zijn, meer niet.
Hier drie keer een ziekenhuisbevalling. Geen slechte ervaringen, maar als ik het zo lees, ben ik wel jaloers op die thuisbevallingen en dat had bij 2 van mijn 3 kinderen ook zeker gekund.
Toen ik zwanger was van oudste, was er hier in de stad een flink tekort aan verloskundigen. Ze probeerden om die reden iedereen waar ze ook maar een beetje medische noodzaak konden onderbouwen door te sturen naar het ziekenhuis. Dit gaven ze zelf ook aan. Eigenlijk had ik dus net zo goed thuis kunnen bevallen, maar ik heb de hele zwangerschap in het ziekenhuis gelopen en ook voor de bevalling moest daar plaats vinden. We hadden geen auto, dus zouden tzt een taxi pakken. Bevalling begon net na middernacht met gebroken vliezen en meteen een weeenstorm en dan moet je op zo’n manier met een taxi…. Net die nacht flink wat bevallingen. Groot deel van de tijd waren er alleen in die ziekenhuiskamer en aan het eind van de nacht beviel ik. Daarna was het weer vooral wachten, wachten wachten, tot ik naar huis kon. Wat een verschil met die ervaringen met thuisbevallingen die ik hier lees.
Bevalling van middelste begon ruim 2 maanden te vroeg met een hoop bloedverlies terwijl ik op mijn werk was. Ben met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht en daar niet veel later bevallen.
Bij jongste had ik al sinds halverwege de zwangerschap voorweeen. In week 39 was ik daar klaar mee en op een zondagochtend na het ontbijt ben ik maar naar het ziekenhuis gegaan in de hoop dat ze daar iets zouden kunnen doen. Ex zou eerst op de kinderen letten en eventueel later wel die kant op komen. In het ziekenhuis zagen ze nog steeds geen weeën en ze wilden mij eigenlijk weer naar huis sturen. Stomtoevallig begonnen toen ik daar nog was opeens wel weeen en een kwartier later had ik een kind. Het is dat ik al in het ziekenhuis was, anders had ik het nooit gered en die bevalling was thuis veel gemakkelijker geweest.
Op je vraag of bevallingen thuis veilig zijn, zou ik dus ja zeggen. Maar aan je verhaal te lezen zit jouw probleem meer bij de controle en planning. Ik denk dat je ongeacht het uiteindelijk plan vooral moet gaan beseffen dat het gewoon niet te plannen is. Je kunt nog zo’n mooi plan maken, alles kan anders gaan. Je weet niet wanneer de bevalling start, niet hoelang het duurt en wat er tijdens die bevalling allemaal gebeurt. Ook als je van plan bent naar het ziekenhuis te gaan, kan het een thuisbevalling worden of andersom.
Ik ben normaal best een perfectionist. Wilde alles bij oudste tot in de puntjes geregeld hebben. En toen kwam nummer 2 opeens veel te vroeg terwijl ik op mijn werk was. Alles liep anders en toch was dat geen probleem. Laat het gewoon op je af komen.
Jonagold schreef op 12-05-2023 om 22:51:
Je vraag in je OP is of thuis bevallen veilig is. En het antwoord is ja. De verloskundige weet wanneer er risico’s ontstaan en stuurt je dan alsnog in. Maar er is absoluut geen reden om, als er geen complicaties zijn in de zwangerschap, bang te zijn dat thuis bevallen niet veilig is.
En als er wel complicaties zijn ook niet altijd. Ik ben tijdens de zwangerschap 2x opgenomen geweest met 33 en 36 weken ivm dreigende vroeggeboorte en beginnende zwangerschapsvergiftiging. Gelukkig mocht ik ondanks de medische indicatie thuis bevallen van de verloskundige. Het zkh zag ik echt niet zitten met mijn autisme. Superbevalling gehad, dankbaar voor het vertrouwen van mijn verloskundige.
Knus en veilig bevallen in de file op de A2...
Zorg je ervoor dat je de slyiproutes ook kent, TO?
https://www.nu.nl/binnenland/6263508/vrouw-bevalt-in-file-op-a2-na-ongeluk-met-zeven-autos.html
Poezenmeisje schreef op 13-05-2023 om 19:04:
Knus en veilig bevallen in de file op de A2...
Zorg je ervoor dat je de slyiproutes ook kent, TO?
https://www.nu.nl/binnenland/6263508/vrouw-bevalt-in-file-op-a2-na-ongeluk-met-zeven-autos.html
Er is een reden dat dit soort berichten de krant haalt. Dat is niet omdat het nu zo vaak voor komt.
Daglichtlamp schreef op 13-05-2023 om 19:35:
[..]
Er is een reden dat dit soort berichten de krant haalt. Dat is niet omdat het nu zo vaak voor komt.
Nee, waar, maar het geeft wel heel mooi aan dat er aan een bevalling niets te controleren en te plannen valt.
Dus eigenlijk is dat zoals MamaE ook al zei de enige zekerheid, dat er geen zekerheid is. Probeer dat de komend weken te beseffen. Het kan helpen om bevallingsverhalen te lezen. Degene van wie ik zwangerschapsyoga kreeg sloot elke les af met een verhaal. Zo leerden wij dat echt geen enkele bevalling hetzelfde is, en dat het altijd anders loopt dan je denkt. Wees dus op veel voorbereid. En ga samen op cursus zodat jij leert waar je op moet letten en wat je kunt doen.
Het probleem met bevallen is dat je vooraf nooit kunt voorspellen hoe het zal gaan. Als alles prima gaat kan het heel goed thuis. En een verloskundige is zeer kundig en kan veel. Maar ze is geen gynaecoloog en er zijn tal van onvoorziene omstandigheden die je thuis gewoon niet kunt oplossen. Ik begrijp heel goed dat jij dat risico niet wilt nemen.
Een ziekenhuisbevalling met je eigen verloskundige is dan de meest veilige keuze. Poliklinisch. Dus je huurt eigenlijk een verloskamer in het ziekenhuis. En in deze tijd komt een gynaecoloog echt niet meer van huis! Bevallingen vinden vaak plaats in grotere of gespecialiseerde ziekenhuizen waar gewoon 24/7 een ok team aanwezig is (voor tal van zaken). Jij hebt dus gewoon je eigen verloskundige die de hele tijd bij je blijft. En alleen als je medisch wordt draagt ze je over aan het ziekenhuis. Anders blijft ze gewoon bij je tot het einde. Maar met een druk op de knop is er wel direct hulp.
Izza schreef op 13-05-2023 om 21:47:
Het probleem met bevallen is dat je vooraf nooit kunt voorspellen hoe het zal gaan. Als alles prima gaat kan het heel goed thuis. En een verloskundige is zeer kundig en kan veel. Maar ze is geen gynaecoloog en er zijn tal van onvoorziene omstandigheden die je thuis gewoon niet kunt oplossen. Ik begrijp heel goed dat jij dat risico niet wilt nemen.
Een ziekenhuisbevalling met je eigen verloskundige is dan de meest veilige keuze. Poliklinisch. Dus je huurt eigenlijk een verloskamer in het ziekenhuis. En in deze tijd komt een gynaecoloog echt niet meer van huis! Bevallingen vinden vaak plaats in grotere of gespecialiseerde ziekenhuizen waar gewoon 24/7 een ok team aanwezig is (voor tal van zaken). Jij hebt dus gewoon je eigen verloskundige die de hele tijd bij je blijft. En alleen als je medisch wordt draagt ze je over aan het ziekenhuis. Anders blijft ze gewoon bij je tot het einde. Maar met een druk op de knop is er wel direct hulp.
Dat hangt helemaal af van het ziekenhuis. In mijn regio is het absoluut niet de bedoeling dat de verloskundige in het ziekenhuis ook maar iets doet. Waar je thuis de hele tijd je kraamverzorgster hebt en op regelmatige ogenblikken de vlos, is er in het ziekenhuis echt niet de hele tijd iemand bij je.
Ook dat is iets om je van tevoren over te informeren.
Ik zou me ook goed gaan inlezen ed als ik jou was, geeft je vast meer grip op de zaak. Doen jullie samen een cursus?
Hier noodgedwongen in ziekenhuis bevallen, bleeh, vond ik vreselijk. (toentertijd mocht baby niet eens bij me slapen na bevalling
Hier ook spitsuur op dat moment in ziekenhuis. Super zorg gehad, daar niet van, (behalve beleid dan dat baby niet bij me mocht slapen) maar ze hadden absoluut niet voldoende tijd voor ons.
Wat ik me ook afvraag: voel jij je, met je ass, wel voldoende op je gemak in ziekenhuis of kraamkliniek? Een bevalling is een grootse gebeurtenis en je partner kan alle steun/ rust van jou hard gebruiken. (Tenzij je afgelost kan worden door iemand anders)
Raak je niet afgeleid door prikkels daar? Niet alleen de bevalling is onvoorspelbaar (hoewel het heus helpt als je weet hebt van mogelijke scenario’s) maar ‘het leven’ binnen een ziekenhuis/kraamkliniek ook. Bij mij duurde bevalling lang en had ik te maken met wisselende zorgverleners en artsen.
Thuis kun je iig je omgeving aanpassen en voor jezelf voorspelbaar maken of extra kalmerend.
Pinokkio schreef op 14-05-2023 om 01:54:
Ik zou me ook goed gaan inlezen ed als ik jou was, geeft je vast meer grip op de zaak. Doen jullie samen een cursus?
Hier noodgedwongen in ziekenhuis bevallen, bleeh, vond ik vreselijk. (toentertijd mocht baby niet eens bij me slapen na bevalling
Hier ook spitsuur op dat moment in ziekenhuis. Super zorg gehad, daar niet van, (behalve beleid dan dat baby niet bij me mocht slapen) maar ze hadden absoluut niet voldoende tijd voor ons.
Wat ik me ook afvraag: voel jij je, met je ass, wel voldoende op je gemak in ziekenhuis of kraamkliniek? Een bevalling is een grootse gebeurtenis en je partner kan alle steun/ rust van jou hard gebruiken. (Tenzij je afgelost kan worden door iemand anders)
Raak je niet afgeleid door prikkels daar? Niet alleen de bevalling is onvoorspelbaar (hoewel het heus helpt als je weet hebt van mogelijke scenario’s) maar ‘het leven’ binnen een ziekenhuis/kraamkliniek ook. Bij mij duurde bevalling lang en had ik te maken met wisselende zorgverleners en artsen.
Thuis kun je iig je omgeving aanpassen en voor jezelf voorspelbaar maken of extra kalmerend.
Ik ben juist eerder bang dat dat thuis sneller gebeurd dan in een ziekenhuis, mocht ik in een ziekenhuis weglopen zijn er nog andere mensen die voor haar kunnen zorgen, thuis zou ze alleen zijn, de verloskundige had gezegd dat die kraamverzorgster pas kwam als de baby bijna komt dus die is er niet van begin tot eind bij, het grootste gedeelte zullen we op elkaar aangewezen zijn en zij doet net of het allemaal niks voorstelt, denkt totaal niet aan dingen die mis kunnen gaan. Ik doe dat dan wel waarbij m mogelijk peren nog de minste van m’n zorgen is.
Ze heeft zich wel opgegeven voor zo’n pufklasje maar vaders hoeven maar een keer mee dus ik vraag me af of ik een aparte cursus moet volgen. Heb even gekeken en er is wel wat aanbod maar geen idee wat te kiezen.
Zou een doula voor jou fijn zijn?
Ik heb het al eerder genoemd, maar wij hebben de cursus samen bevallen gedaan. Die doe je dus helemaal met z’n tweeën.
https://www.samenbevallen.nl/
Vonden wij een fijne cursus om samen naar de bevalling toe te leven.
Samen Bevallen heb ik ook met mijn man gevolgd destijds. Ik was ervan overtuigd dat ik geen keizersnede hoefde en had dat deel van de cursus niet goed opgelet. Mijn man wel, dus die kon me meer vertellen toen de gyn zei dat als jet niet zou opschieten, het een keizersnede zou worden en zodoende was ik toch wat meer voorbereid toen het inderdaad een keizersnede werd.
Nick90 schreef op 14-05-2023 om 07:24:
[..]
Ik ben juist eerder bang dat dat thuis sneller gebeurd dan in een ziekenhuis, mocht ik in een ziekenhuis weglopen zijn er nog andere mensen die voor haar kunnen zorgen, thuis zou ze alleen zijn, de verloskundige had gezegd dat die kraamverzorgster pas kwam als de baby bijna komt dus die is er niet van begin tot eind bij, het grootste gedeelte zullen we op elkaar aangewezen zijn en zij doet net of het allemaal niks voorstelt, denkt totaal niet aan dingen die mis kunnen gaan. Ik doe dat dan wel waarbij m mogelijk peren nog de minste van m’n zorgen is.
Ze heeft zich wel opgegeven voor zo’n pufklasje maar vaders hoeven maar een keer mee dus ik vraag me af of ik een aparte cursus moet volgen. Heb even gekeken en er is wel wat aanbod maar geen idee wat te kiezen.
Dus als ik het goed begrijp zie jij het ziekenhuis vooral als een mogelijkheid om weg te kunnen glippen als het je te veel wordt?! Dus eerst breng je je vrouw naar een plek waar zij niet wil zijn, om er zelf eventueel tussenuit te glippen.. het is niet dat er 24/7 in het ziekenhuis iemand naast haar staat hè, dus als jij wegglipt is ze echt alleen.
Thuis is de verloskundige erbij vanaf het moment dat je anders naar het ziekenhuis gaat. Vanaf dat moment gaat ze niet meer weg. Het eerste deel doe je zowel bij ziekenhuis als thuisbevalling, thuis zonder hulp van verloskundige. Kortom je kunt beter thuis vertrekken dan in het ziekenhuis.
Weet je vrouw dat jij het misschien niet aan kan? Heeft ze nagedacht of ze er niet liever iemand anders bij heeft?