Egoïstische man vs. zwangerschapshormonen
Hallo allemaal,
Sinds we weten dat ik zwanger ben (met 2 bewust voor gekozen), maak ik continu ruzie met mijn vriend. We gingen graag stappen, uit eten, etc. maar dit moet ik uiteraard beperken nu. Voor hem blijft het oké om gewoon zijn normale leven verder te zetten. Op bepaalde vlakken heb ik daar geen problemen mee op andere wel. Telkens we een ruzie hebben zegt hij dat ik een prenatale depressie heb (terwijl ik goed gezind en blij ben behalve met de zaken die hij zegt/doet) en ik vind gewoon dat hij enorm egoïstisch is.
Om een voorbeeld te geven: Hij wou graag naar Tomorrowland en ik vroeg hem dit niet te doen omdat dat het enige festival was waar ik echt spijt van had dat ik het niet mee kon doen (aangezien nog niemand wist dat ik zwanger was). Het zou niet leuk zijn geweest foto's/filmpjes en verhalen te krijgen als je er zelf heel graag bij had geweest. Achter mijn rug om heeft hij toch een ticket gekocht terwijl ik had voorgesteld anders samen iets leuk te doen die dag (aangezien we die dag ook 2 jaar samen waren). Na heel zware ruzies en tussenkomst van andere mensen is hij niet gegaan en heb ik 3 dagen met een zuur gezicht voor mij gezeten. Ps: mij werd verweten dat ik met vakantie een zuur gezicht trok toen we door hadden dat we zwanger waren. Wat hij niet wil begrijpen is dat ik enorm misselijk was en dat het dan niet echt makkelijk is heel de tijd te lachen.
PS2: Het is niet dat hij niet weg mag gaan (want zo ziet hij het) want komend weekend gaat hij naar een ander festival. En als hij 2 avonden op de week thuis eet, zal het veel zijn. En in september is hij ook nog een mannenweekend aan het plannen.
Nu komen we bij het volgende voorval: We zaten op een etentje en ik zie hem sturen in een vriendengroep 'Ibiza 2023' en ik spreek hem onmiddelijk aan over wat zijn bedoeling is aangezien mijn uitgerekende datum februari 2023 is.
'Het zijn maar ideeën en die moet ik niet met jou bespreken.' Ik vind dit ongelooflijk egoïstisch van zoiets niet op voorhand te bespreken met je partner. Ondertussen heb ik ook al (niet via hem!) vernomen dat de trip eind mei zou zijn (als ons kleintje dus 3-4 maand oud is).
Ik weet echt geen raad meer en zie het niet zitten om zo verder te gaan. Hij leeft op zichzelf en houdt gewoon geen rekening met mij. Of zo voel ik mij toch.
Zijn dit mijn zwangerschapshormonen die te fel reageren of is zijn dit dingen die niet door de beugen kunnen?
Graag jullie mening. Alvast bedankt!
Ik vind het best zorgelijk hoe jullie met elkaar omgaan. Jullie visie naar elkaar toe (ander beperken, achter elkaars rug om dingen doen, elkaar iets niet gunnen) maar ook het gebrek aan communicatie. Goed dat jullie hulp inschakelen.
Jij gaat er al vanuit dat je met 4 maanden niet een weekje voor jullie kind kan zorgen want 'stel dat'. Zo kun je niks meer plannen of ondernemen totdat kinderen 18 zijn. Terwijl je vriend juist dingen wil blijven doen. Daarin kijken jullie anders naar het ouderschap. Wat waren jullie plannen voordat jullie besloten een kindje te willen? Welke afspraken zijn gemaakt voordat je zwanger werd? Hoe zien jullie dat met werk/opvang enz? Ergens heb ik het idee dat het niet verder besproken is dan "een kleintje van ons samen lijkt ons zo leuk". Klopt dat? Ga de onderwerpen van ouderschap bespreken bij de coach/therapeut waar jullie terecht kunnen. Leer communiceren met elkaar, zo snel mogelijk. Want ruzie is voor een kind verschrikkelijk onveilig, ook al in de buik! De stress bij een ongeboren kind van de moeder en de geluiden van ruzie slaat een baby al op. En dat is vele malen schadelijker dan muziek van een festival. Jullie belangrijkste taak is nu om elkaar te gaan vinden. En daar hoort ook bij om te buigen en mee te veren, het gaat niet alleen maar om jullie eigen geluk.
Sterkte
C_D schreef op 09-08-2022 om 10:31:
Het tomorrowlandverhaal was van mij een vraag om iets of wat solidair te zijn en omdat we die dag 2 jaar samen waren leek het mij niet zo veel gevraagd om iets samen te doen ipv het alleen af te trappen. Zoals ik al zei hij gaat en staat voor de rest waar hij wil: weekendjes weg met vrienden, komend weekend een festival met overnachting, dit jaar is hij al 2x een week met vrienden op vakantie geweest, etc.
Ik vroeg hem om 1 ding over te slagen. Lijkt mij toch niet te veel gevraagd?
Een festival overslaan om samen te zitten miepen thuis onder t mom van solidair zijn vind ik best veel gevraagd. Sowieso heb ik niets met de datum van wanneer we samen zijn maar dat is persoonlijk.
Is jullie relatie misschien tot stand gekomen op dit of een ander festival en maak je je er vooral zorgen om dat hij er eventueel een ander ontmoet voor wie hij jou in de steek gaat laten?
Apiejapie schreef op 09-08-2022 om 11:50:
IWant ruzie is voor een kind verschrikkelijk onveilig, ook al in de buik! De stress bij een ongeboren kind van de moeder en de geluiden van ruzie slaat een baby al op. En dat is vele malen schadelijker dan muziek van een festival.
Laten we niet teveel overdrijven. De decibels van een festival zijn toch vele malen harder en ik heb ook begrepen dat vanaf een x aantal weken dat inderdaad wordt afgeraden. Stress is schadelijk als het om uitzonderlijke situaties gaat zoals mishandeling of oorlog. Alle mensen maken wel eens ruzie, daar krijgt de baby niks van.
het komt op mij over alsof jij de regels bepaalt die gelden bij zwangerschap (festival is slecht voor kind, als ik niet ga dan mag jij ook niet, als het kind er is mag hij niet in z’n eentje weg) en hij de kont tegen de krib gooit.
Sommige van die “regels” zijn redelijker dan andere, maar jullie moeten vooral in redelijk gesprek gaan daarover en het ook hebben over de zorgen en belangen áchter die regels.
“Ik vind het eng om nu al te plannen dat ik straks een week alleen ben met de baby want ik weet nog helemaal niet hoe het dan is en hoe zwaar ik het vind en als jij nu al een week weg plant geeft me dat het gevoel dat jij veel makkelijker vrijaf gaat nemen van de baby dan ik. Kunnen we het daarover hebben” is een heel ander gesprek dan “ik wil niet hebben dat je een week weggaat, punt”.
Battle-Royale schreef op 09-08-2022 om 11:03:
[..]
Want zelf is ze daar na 4 maanden nog niet toe in staat? En waarom moet hij daar ondersteuning voor regelen? Als hij werken is zal ze ook wel eens alleen zijn met haar kind.
Oh zeker wel dat ze daartoe in staat is. Ik zou denken aan een oppas voor de avond dat TO bijvoorbeeld zou willen sporten of met een vriendin wat wil gaan drinken.
Aviendha schreef op 09-08-2022 om 12:02:
[..]
Laten we niet teveel overdrijven. De decibels van een festival zijn toch vele malen harder en ik heb ook begrepen dat vanaf een x aantal weken dat inderdaad wordt afgeraden. Stress is schadelijk als het om uitzonderlijke situaties gaat zoals mishandeling of oorlog. Alle mensen maken wel eens ruzie, daar krijgt de baby niks van.
Oké, kun je denken. Ik heb een getraumatiseerd kind in huis onder andere door stress voor de geboorte. En natuurlijk is dat niet meteen een probleem. Iedereen maakt wel eens ruzie. Maar ik waarschuw to toch, omdat het niet communiceren echt tot veel stress kan leiden en dat is echt wel schadelijk. Dus goed dat to hulp inschakelt. Hopelijk houdt ze dit voor ogen om er echt samen uit te komen zodat zowel bij haar als bij haar vriend er weer rust komt.
Aviendha schreef op 09-08-2022 om 12:02:
[..]
Laten we niet teveel overdrijven. De decibels van een festival zijn toch vele malen harder en ik heb ook begrepen dat vanaf een x aantal weken dat inderdaad wordt afgeraden. Stress is schadelijk als het om uitzonderlijke situaties gaat zoals mishandeling of oorlog. Alle mensen maken wel eens ruzie, daar krijgt de baby niks van.
Het gaat overigens niet om de decibels, dat bedoelde ik niet. Het gaat om het stresshormoon wat to aanmaakt en zo bij kind terecht komt.
Ik zal er geen ‘rokende opa argument’ tegenaan gooien, maar je hoeft natuurlijk niet met die buik tegen de bas aan te gaan staan. Juist op festivals heb je vaak alle ruimte om ook de wat rustigere plekjes op te zoeken.
Jillz schreef op 09-08-2022 om 12:07:
[..]
Oh zeker wel dat ze daartoe in staat is. Ik zou denken aan een oppas voor de avond dat TO bijvoorbeeld zou willen sporten of met een vriendin wat wil gaan drinken.
Kan ze zelf ook gewoon regelen he. Hoeft hij niet te doen.
Pfffff ik word er al moe van als ik dit lees zeg.. en dan is de zwangerschap pas heel erg pril. Dat gaat wat worden de komende maanden wanneer jullie niet leren te communiceren.
Tomorrowland... ik snap niet zo goed waarom je niet mee had gekund zo vroeg in je zwangerschap? En als je besluit niet mee te gaan had vriend best alleen kunnen gaan. Laten we wel zijn Tommorowland is ook niet zomaar het eerste het beste festival.
Vwb de vakantie... tja natuurlijk moet hij dat overleggen maar als er nog niks geboekt is en er alleen maar abstracte plannen zijn zou ik me daar niet zo'n zorgen over maken. Kindje is dan 3/4 maanden oud en als alles goed is gegaan kan hij best een weekje weg met vrienden mits jij daar akkoord mee bent en een backup hebt thuis. Om daar nu al over te beginnen is een beetje teveel beren op de weg zien denk ik.
Hoe dan ook bespreek met elkaar wat je wensen zijn en hoe je je voelt. Als jij zuur kijkt omdat je misselijk bent moet je dat duidelijk zeggen (weet niet of je dat hebt gedaan) maar hij kan niet ruiken hoe je je voelt. Dat zul je toch echt moeten zeggen.
Gefeliciteerd in ieder geval mer jullie zwangerschap! Ik hoop dat de komende maanden prettiger gaan verlopen!
Apiejapie schreef op 09-08-2022 om 12:09:
[..]
Het gaat overigens niet om de decibels, dat bedoelde ik niet. Het gaat om het stresshormoon wat to aanmaakt en zo bij kind terecht komt.
En die stresshormonen wsren achteraf groter door niet mee te gaan naar het festival dan te kiezen om lekker mee te gaan.
Ik Heb ook zwangere vriendinnen gehad die "gewoon" meegingen naar festivals. Die hadden het prima naar hun zin hoor...
Als je er met een partner naartoe gaat die zich juist vol in het feestgedruis lijkt te willen storten, komt vermoedelijk een rustig plekje opzoeken er niet zo makkelijk van. Want om nu ergens in je eentje de rust op te zoeken, terwijl je partner zich te buiten gaat aan wie weet wat?
Ik kan me levendig voorstellen dat TO daar bij voorbaat weinig tot niets voor voelt.
Het komt inderdaad allemaal wat onvolwassen over, maar het is haar eerste kindje en kan me voorstellen dat er misschien ook wat onzekerheid bij komt kijken en het feit dat je het gewoon goed wil doen.
Misschien is TO wat te voorzichtig, zeker. En ik ben het er mee eens dat je hem niet een festival of vriendenweekend kunt verbieden. Maar in plaats van haar gerust te stellen, met haar te praten, verwijt hij haar een depressie, een zuur gezicht en plant hij vakanties zonder te overleggen. Als mijn vriend dat zou doen, dan zou ik dat ook echt niet oke vinden.
Jullie beleven de zwangerschap blijkbaar heel anders en ik denk dat jullie echt beter met elkaar moeten praten. Verder, soms moet je het loslaten, gun hem zijn vrijheid. Hopelijk vinden jullie een fijne balans.
RodeKrullenbol schreef op 09-08-2022 om 12:16:
Als je er met een partner naartoe gaat die zich juist vol in het feestgedruis lijkt te willen storten, komt vermoedelijk een rustig plekje opzoeken er niet zo makkelijk van. Want om nu ergens in je eentje de rust op te zoeken, terwijl je partner zich te buiten gaat aan wie weet wat? Ik kan me levendig voorstellen dat TO daarvoor bij voorbaat weinig tot niets voor voelt.
Dat zijn wel veel alsen... dat weet je toch niet of partner TO dan alleen had gelaten?
Als je nu al alleen gaat denken in wat als dan kun je helemaal niks meer ondernemen natuurlijk...